Kagat Ng Langgam Sa Mata

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

Utang ang dahilan kaya napapayag ni Dr. Storm Davis si Judith Dimaculangan na magpanggap na fiancee niya. Ang Lola Anastacia kasi niya gusto siyang mag-asawa na gayung hindi siya naniniwala sa pag-ibig kaya't para matigil na ang pangungulit sa kanya ng kanyang lola, naisipan niyang ipakilala rito si Judith bilang soon to be mapapangasawa niya. Ngunit, hindi niya goal na magustuhan ng lola niya si Judith kundi para sabihin ng lola niya ba 'ayoko sa kanya para sa'yo'. Ngunit, kabaligtaran ang nangyari. "I like you, iha," wika ng kanyang Lola Anastacia. Pero, hindi pa doon nagtapos ang pagkabigla niya. "I like you para sa apo kong si Jiwan." "No way," mariin niyang sabi nang marinig ang pangalan ng kapatid sa ina. Hinding-hindi makukuha ni Jiwan sa kanya si Judith, papakasalan na niya ito ASAP.

Si Rheana Belmonte,20years old ,Bulag na umiibig sa taong nagpa-ibig sa kanya. Na sa buong akala ni Rheana ay si Darvey ang magsisilbing tagapagtanggul nito,Ngunit siya pala ang magsisilbing pasakit at magbibigay sa kanya ng matinding parusa. "Lalo na nung Makilala ni Darvey Gonsalo si Cindy Buena ,Nagmistulang katulong nalang si Rheana sa kanyang mismong asawa. Harap harapan niyang ,Nakikita ang kalaswaang ginagawa nila sa mismong pamamahay nilang mag-asawa. At ang pinakamasakit sa lahat, Ipinakilala siyang katulong lang sa mismong angkan ni Darvey Gonsalo. Hanggang saan hahantong ang pagiging Marter ni Rheana Belmonte!'' Lalaban ba siya o mananatili nalang siyang bulag sa harapan ng lahat!"

Nalaman ko na buntis ako kasabay ng childhood sweetheart ng asawa ko na si Rosa. Para protektahan ang kanyang anak mula sa pagpapaabort, sinabi ng asawa ko na anak niya iyon. Sa anak ko? Pinagaan niya ang loob ko, sinabi niya na aangkinin lang niya ang bata kapag isinalang na ito. Kinumpronta ko siya, gusto ko malaman kung bakit niya ito ginagawa sa akin. Malamig at walang alinlangan ang sagot niya: “Ang angkinin ang baby ang tanging paraan para protektahan sila pareho. Hindi ko hahayaan na may mangyari sa kanya o sa baby niya.” Sa oras na iyon, habang nakatingin ako sa lalaki na minahal ko ng sampung taon, napagtanto ko na namatay na ang pag-ibig ko para sa kanya. Hindi nagtagal, kinundena ako ng pamilya ko, tinatawag akong pokpok dahil nagkaanak ako ng wala itong ama at pinressure ako na magpa-abort. Samantala, nasa ibang lungsod naman ang asawa ko, kasama ang sweetheart niya, tinutulungan siya sa kanyang pagdadalantao. Sa oras na nakabalik siya, nakaalis na ako.

Diana, seorang wanita dan istri yang berjuang mempertahankan bahtera rumah tangganya dari orang ketiga,yaitu ibu mertuanya ( Bu Eneng), yang tidak sukanya karena dianggapnya sebagai wanita pembawa sial dan seorang pelakor (Dita). Herman adalah sosok suami pekerja keras, tabah,sabar dan penyanyang tetapi selalu gagal dalam menjalankan usahanya sehingga kehidupan ekonomi rumah tangganya kurang terjamin sandang dan pangan. Akhirnya kehadiran pelakor yang bernama Dita menghancurkan rumah tangganya, karena merasa ditelantarkan Diana menggugat cerai suaminya di pengadilan agama. Usahanya berpisah tercapai tapi dia harus diusir dari kampung yang karena dianggap bersalah melanggar hukum adat dimana seorang istri tidak boleh menuntut pisah dari suami dan suami tidak boleh mencerai istri tapi memadunya dibolehkan. Diana akhirnya pergi meninggalkan anak,orang tua dan kampung halaman memulai petualangan kehidupan keras penuh kesedihan dan air mata.

"You remind me of someone so dear to my heart...." -Syke Rafael Fontanilla Si Syke Rafael Fontanilla na yata ang pinaka-masungit ngunit gwapong lalaking nakilala ni Wevz. Nakahanda siyang tulungan itong baguhin ang pananaw sa buhay. Ngunit paano niya magagawa iyon sa isang taong ayaw bumitiw sa ala-ala ng nakaraan? At paano kung siya ang nagbi-bigay buhay sa nakaraan na iyon?

Evelina Russel adalah putri kerajaan Romagna yang menikah dengan Grand Duke utara. di pernikahan yang di dasari oleh perjodohan itu, Evelina kira ia akan hidup bahagia. sayang nya ia hanya mendapatkan pengkhianatan dari suaminya sang Grand Duke

Dalawang taon na ang nakakaraan, pinilit ako ng nanay ko na makipaghiwalay sa boyfriend ko para palitan ang kapatid niya at pakasalan ang kanyang bulag na fiance. Dalawang taon ang nakalipas, bumalik ang paningin ng asawa kong bulag. Pagkatapos, hiniling ng nanay ko na ibalik ko siya sa kapatid ko. Tiningnan ako ng masama ng tatay ko. “Huwag mong kalimutan na fiance ni Rosie si Ethan! Sa tingin mo ba karapatdapat kang maging asawa niya?” Mamamatay na din naman ako. Kay Rosalie na ang posisyon ng pagiging Mrs. Sadler kung gusto niya! Hihintayin ko na karamahin sila kapag patay na ako!

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

Les femmes de ma vie Prologue Né d’un homme sans aucune dignité, sans aucun scrupule, nous avons dû nous enfuir aux aurores d’un beau jour. Je m’en souviens encore. Je n’étais qu’un gamin à cette époque. Avoir de quoi manger pour ma mère était ma seule finalité. voir son sourire était pour moi une bénédiction. Entre vaguer à diverses occupations, je me suis un jour trouver devant cette femme. Cette jeune fille aux yeux luisant, à la peau d’ébène, au sourire envoûteur. Derrière le visage d’ange de ma bien aimé, derrière cette vie de luxe qu’elle vivait, était cachée une jeune femme qui souffrait le martyre. Vendu aux hommes riches et puissant, vendu aux plus offrant, je l’ai rencontré lorsqu’elle n’avait plus espoir. Ibrahim est mon prénom. Je n’ai connu que trois femmes depuis ma naissance. Ces femmes pour lesquelles j’ai dû me battre à en risquer ma vie. Je n’avais connu que la misère depuis ma naissance, cette misère contre laquelle j’ai dû me battre à en risquer ma vie. A tout ceux qui se disent que c’est la fin, sachez qu’on ne peut voir la lumière qu’en persévérant jusqu’au bout du tunnel.