Kaneki X Hide Yaoi

🌙❄️ใครจะคิดว่าการสมัครงาน "ส่งอาหาร" จะพาฉันข้ามมิติมายังโลกที่หิมะไม่เคยละลาย — และเจอกับ "องค์ชายมังกรน้ำแข็ง" ผู้เย็นชาราวกับไม่เคยรู้จักความรัก ในมือฉันมีเพียงกล่องราเมนร้อน ๆ และหัวใจที่กำลังเต้นแรงไม่หยุด... เขา ผู้ควบคุมหิมะและพายุ ฉัน เด็กสาวจากโลกที่แสนธรรมดา ...เมื่อเส้นทางของเราเกี่ยวพันกันด้วยคำสาป และพันธะเลือด จะมีเพียงสองทางเลือกเท่านั้น — ละลายหัวใจที่เย็นยะเยือกนี้... หรือถูกกักขังใต้หิมะไปตลอดกาล 【❄️ระวัง...เมื่อราเมนหนึ่งชาม อาจละลายทั้งดวงใจของมังกรน้ำแข็ง❄️】

เมื่อเธอ...คุณหนูสุดยั่ว ถูกจับมาเป็นเลขาของประธานหน้านิ่งผู้คลั่งรักอย่างไร้เหตุผล งานนี้ไม่ได้มีแค่เตียงที่สั่น...แต่เป็นหัวใจที่หวั่นไหวไปพร้อมกัน!

The night before her wedding, Tyrra’s fiancé cheats, and her world falls apart. Heartbroken, she spends one night with a stranger… and he disappears. Six years later, she meets him again—Lemar Domino. He doesn’t know she has his child, but old sparks and new dangers are impossible to ignore. Can they find love again, or will the past tear them apart?

I'm eight months pregnant when my Alpha mate abandons me at a hunting ground. He leaves to welcome his ex-girlfriend, who's returned from her travels. From that day on, I disappear without a trace. Initially, my mate doesn't take this to heart. He's even in the mood to make a bet with his subordinates. "She'll be back in three days at most!" Ten days later, he freezes my credit cards and sends me a threatening text. "You can starve to death out there if you still refuse to come back!" A hundred days later, he barges into my best friend's home and forces her to hand me over. "Where have you hidden her? I admit defeat, okay? I've had enough of this hide-and-seek game!" My best friend sneers as she throws photos of my body, which has been pierced through by countless blades, at him. "Wake up, you fool! Your Luna is dead, and you're the one who led a team to dig her body up from the trap! Have you forgotten?"

"Parang awa niyo na itigil niyo na to."- pagmamakaawa ng isang dalaga Ngunit wala man lang siyang ibang narinig kundi puro tawanan. Kitang kita niya sa mga mukha ng mga taong nasa harap niya ang mga ngisi sa kanilang mga labi. 'Kahit maubos pa ang boses mo kakasigaw Crystal walang makakarinig sayo dito hanggang sa mamatay ka."- nakangiting wika ng babae na nasa harapan niya. "Teka teka sandali! Sandali lang Yessie. Wala sa plano to."- pagpigil ng isa pang boses. Halos hindi na matingnan ni Crystal kung sino ito. 'And so? You think I care? She deserve it! Sge deserve to die!!."- puno ng kaseryosohan na saad ni Yessie. 'Sinusumpa ko maybabayad kayo! Pagbabayaran niyo ang ginawa niyong to. Hindi ko kayo papatahimikin!'- nakakakilabot na sigaw ng dalaga kahit na nahihirapan na ito. 'Talaga? Sa tingin mo mangyayari pa yun? Sa tingin mo magagawa mo pa yun? Hahaha! Huwag kang magpatawa! Ito na ang huling gabing masisilayan mo ang mundo. Paalam Crystal! Rest well darling.'- ngising sabi nito at walang ka abog abog na hinampas ng kahoy ang kamay dahilan para mapabitaw ito at malaglag. Halos hindi ako makahinga sa nakita. I'm so sorry! Paano nga ba matatapos lahat ng to kung hindi nila alam kung sino ang totoong kalaban? Buhay ang kinuha at buhay din ang magiging kapalit. Pinaglalaruan ng isang tinig! Boses na nakakapangilabot. Paulit ulit na naririnig at kapag narinig mo ito magtago kana, dahil ikaw na ang susunod. "Tagu-taguan maliwanag ang buwan, pagbilang ko ng tatlo nakatago na kayo. isa, dalawa, tatlo. Pag nahuli ko ay papatayin ko" Pag narinig mo ang katagang yan ay magtago kana. Run and hide as fast as you can. Save yourself before it's too late. Killer is here, death is everywhere. Be careful who you trust. Tik tak Tik tak...

When I got home, I received dozens of voice messages from a parent. They had been sent in the group chat with other parents of children in the same kindergarten class as my daughter, Lily. [Ms. Channing, didn't I tell you that my daughter is allergic to furry toys? Why did you allow that boy, Sparky, to give my daughter a hugging bear?] Ms. Channing quickly denied this. No child called Sparky had ever studied in the kindergarten. Another parent was also furious about this. [How can you claim that? My son said Sparky would always force him to play hide-and-seek. If he refuses, Sparky would grab his hair!] I quickly asked Lily what this was about. Lily took out a hugging bear from behind her back and told me about it. [Ms. Channing can't see Sparky. Only smart children can see him. Sparky is a little boy with red eyes. Every child who plays hide-and-seek with Sparky will get a hugging bear.]

หนียังไงก็หนีไม่พ้น! เพราะสุดท้ายเเล้วผู้หญิงเมื่อคืนนั้นกลับมาอยู่ตรงหน้าในตอนนี้หึ!เเล้วเจอกันสาวน้อย.. คำโปรย เขามีนามชื่อว่าเเวมไพร์มาเฟียที่มีอิทธิพล เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยชื่อดัง ผับ โรงเเรม คอนโด เเละอื่นๆอีกมากมาย รวยจัดเลยล่ะ หึ นิสัยปากจัด ชอบเเกล้งนางเอกมากๆ ขี้หึงสุดๆ เอาเเต่ใจตัวเอง หื่นหนักมาก..... "ดื้อนักจับเย_เเม่ง!!! จะเอาให้เอวพังเตียงหักไปเลย หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี ที่สำคัญคือ หนีไม่พ้น โหด!! ดิบ!! เถื่อน!! ขี้เอา!! ต้องยกให้ผมครับ เธอหนีฉันไม่รอดเป็นครั้งที่สองเเน่ น่ารัก!!! เมียเด็กของกูเองครับ ยุ่งกับเมียกู...กูเด็ดหัวทิ้งเเน่!!!" เธอมีนามชื่อว่าน่ารัก พ่อเเม่ของเธอเสียไปตั้งเเต่ยังเล็ก เธอหางานทำเลี้ยงตัวเองจนถึงทุกวันนี้ "ทำไมฉันต้องมาเจอ คนที่ทำเรื่องน่าอายกับฉันไว้ด้วยนะ โอ้ยยย...ปวดหัวๆๆๆ เเต่ยังไงฉันก็ต้องผ่านมัันไปให้ได้สู้!"

“ฉันก็แค่อยากช่วยเพื่อนให้ห่างจากผู้หญิงแบบเธอ” “ผู้หญิงแบบฉันมันเป็นยังไง” “ก็อยากได้ผัวของคนอื่นไง!!!”

“นายต้องการอะไร?” “นาย?” “ก็นาย…ไง” “เรียกชื่อฉันใหม่อีกที! ถ้ายังเรียกไม่ถูก เพื่อนเธอได้รู้เรื่องของเราแน่ๆ!”

เขาเป็นผู้ชายเพรียบพร้อมไปหมดทุกเเละเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ!!!ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเป็นอันขาด เพราะเขาโหดเหี้ยมที่สุดในบรรดาเมาเฟีย เขาทั้งหล่อ! รวย! เถื่อน! เย็นชา! โหดสุดๆ เเต่ทว่า...เเต่งงานเเล้ว!!! เนื้อหาในเรื่องบางส่วน "ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ" ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม "กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง" ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน "ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป..ไหน..มา" เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ เเละเน้นคำด้วยน้ำเสียงหนักๆใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...