Kimi Da Yo

“Let’s get divorce, Gale.” Nahinto sa pagsasalita si Sunset dahil sa sinabi ng asawa. Sandaling hindi niya maiproseso ang sinabi nito. Nablangko ang kanyang isipan habang nakatingin sa seryosong mukha ni Lucian. “Let’s get divorce.” Sa pangalawang pagkakataong ulitin iyon ni Lucian, tila bombang sumabog sa kanya ang anunsyo ng asawa. Pagkalito ang sumunod niyang naramdaman nang iritableng inilayo ng asawa ang pagkakadikit ng hubad nilang katawan na para bang may nakakahawa siyang sakit na dumapo lamang pagkatapos nilang magniig. Ganoon na lang ba iyon, pagkatapos siya nitong makuha, ang tingin na sa kanya ay isang basura? “Hindi magandang biro iyan, Lucian—” “You don’t want to? Magkakaroon ka ng sariling buhay. Limang taon na ang kinuha ko sa ‘yo, dagdagan ko pa ba ang pang-aabala ko?” Tumayo mula sa pagkakahiga ang asawa niya. Ang nakatalikod na matipuno nitong katawan ay tinakpan ng roba. Kaagad namang naibalot ni Sunset ang hubad na katawan sa puting kumot. “M-may problema ba tayo, Lucian?” naguguluhan niya pa ring tanong sa asawa. “Kung may mali sa akin, susubukan kong baguhin. May nagawa ba akong ikinagalit mo? H-huwag mo lang akong iwan kase hindi ko kakayanin…” “Babalik na si Eveth dito sa Pilipinas.” Hinilot nito ang sentido na para bang naiinis na sa pagdadrama niya. “Masasaktan siya kapag nalaman niyang nandyan ka pa." “Naiintindihan ko…” “Saan ka pupunta?” gulat na tanong ng asawa nang makita siya nitong nagbibihis. “Saan ka sabi pupunta?” “Hindi mo ba nakikita?” May kalituhan na tumingin sa kanya si Lucian. Hindi nito inaasahan ang magiging reaksyon niya. “Ano bang akala mo, magmamakaawa ako?” natawa nang bahagya si Sunset bago mabaling ang tingin sa tseke na nasa ibabaw ng side table. “Akala ko namamalikmata lang ako kanina. Hindi ko lubos maisip na limang milyon lang pala ang halaga ko!”

No dia em que sofri um aborto espontâneo e uma hemorragia grave, meu marido postou no Instagram Stories a foto dos pezinhos de um recém-nascido. Legenda: "Bem-vindo, meu anjinho. O papai sempre vai te proteger." Com as mãos trêmulas, liguei para ele: — Perdi o bebê... Você pode vir ao hospital? Do outro lado da linha, o choro de um bebê se misturava à voz impaciente dele: — Nesse caso, cuide-se. A Isabela acabou de dar à luz e precisa de mim. Não posso sair. — E já que o seu morreu, não tente disputar atenção com quem está vivo, entendeu? Ele desligou abruptamente. Sozinha na cama do hospital, desabei em prantos. Depois de enxugar as lágrimas, disquei o número de Lucas Soares, o arquirrival dele. — Case comigo. Todo o Grupo Lima será seu. Só quero que você derrube o Felipe Moreira. Aceita?

Inhaling shakily, I picked up the envelope and gave him a confused look. “What is this?” “Divorce papers,” He snarled. “Sign it before tomorrow ends and leave my house, you fucking leech!” “It’s because of Laura, isn’t it?” I kept my gaze rooted to the floor, as tears rolled down my cheeks. “I don’t have time for your useless questions. Just sign the damn papers and leave!” He barked, before marching upstairs. + Catherine Williams and Alessandro Da Silva used to be a loving couple until Alessandro’s first love waltzed back into their lives and ruined their marriage. On their third wedding anniversary, Alessandro comes home and tosses a divorce agreement at Catherine. She quietly signs it and walks out of his life, secretly pregnant. Five years later, they meet again when Alessandro’s ailing grandmother is in need of a neurosurgeon. Catherine has now become one of the top neurosurgeons in the country. Will she ignore her resentment toward her ex-husband to treat her? What more when Alessandro finds out about their twin sons? Will he ever be able to get her forgiveness?

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

"You're breaking up with me kasi sa tingin mo mas magaan? Ganoon ba iyon?" ang mahinahon pero puno ng hinanakit na tanong-sagot sa kanya ni Uriel. Sinubukan niyang magbuka ng bibig para magpaliwanag pero walang anumang salita siyang naibulalas kaya nagpatuloy ang binata. "Kasi wala pa tayong isang taon kaya iniisip mong hindi pa kita ganoon kamahal?" noon na galit na napatayo si Uriel. "Very childish, and I should tell you, that was the most bullshit excuse that I have ever heard!" ang galit na sagot ni Uriel na tila ba hindi narinig ang sinabi niya. Malakas na sampal ang pinadapo ni Therese sa pisngi ng binata dahil doon. "Sa tingin mo madali ito? Ginagawa ko ito para sa'yo!" "Really?" ang binata na mapait pang tumawa. "para sa'kin o para sa sarili mo?" "How dare you!" si Therese na muling napaiyak. "Well same here! Bakit sa tingin mo ba may magbabago sa kundisyon mo kapag inalis mo ako sa buhay mo?" "Tumigil ka!" "No! Hayaan mo akong magsalita okay? You've done too much talking already so I guess it's my turn now!" Natigilan si Therese sa nakita niyang magkahalong galit at paghihirap sa mukha ni Uriel kaya hindi siya nakapagsalita at umiiyak na pinakinggan ang lahat ng sinabi ng binata. "Masakit oo, at ako mismo natatakot na ngayon palang. But I'm not like you. Kasi kahit natatakot ako at nahihirapan, sinusubukan ko paring ihanda ang sarili ko. Pinag-aaralan kong tanggapin ang lahat. Kasi gusto kong maging masaya ngayon, habang nandito ka pa, habang kilala mo pa ako," ani Uriel na tuluyan na nga ring napaiyak. "Simple lang naman ang gusto ko, bigyan mo ako ng role sa buhay mo, kahit maliit lang," ang pagpapatuloy nitong pakiusap saka nagpahid ng mga luha. "U-Uriel," aniyang isinubsob ang mukha sa palad saka napahagulhol.

Kasalukuyang nasa bar si Heaven at nagpapakalasing. Kaka-break lang nila ng nobyo dahil nahuli niya ito at ang bestfriend niyang nakapatong sa isa’t isa sa mismong pamamahay niya! Nasaktan siya, hindi dahil naagawan siya ng boyfriend, kundi nasaktan ang pride niya dahil isang pipitsuging lalaki lang ang nakagawa noon sa kanya. Kung tutuusin, hindi niya kailangan ng lalaki sa buhay. Shes an independent woman, mabubuhay siya nang walang lalaki dahil siya si Heaven Ferrer! "Hi..." Narinig niyang may nagsalita sa likod niya... isang lalaki. Umupo ito sa tabi niya. "Sorry na lumapit ako, ha. I know na gusto mong mapag-isa dahil tinapalan mo ng pera ang lahat ng nanggugulo sa'yo dito. Hahaha..." Napangisi siya sa humor ng lalaki. "Bakit, gusto mo rin ng pera?" biro niya. Pinagmasdan nya ito. Kahit na lasing na siya nababnaag pa din ang kagwapuhan ng lalaking nagpakilalang si Theo. Actually, napansin na din niya ito kanina pagpasok niya. Ang lakas kasi ng sex appeal nito. Lihim siyang napangiti sa naiisip. Bakit hindi siya magwalwal sa gabing iyon? Gagamitin niya si Theo para sa kanyang plano. Gusto niyang makatikim ng lalaki sa gabing iyon. At kapag maisagawa na niya iyon, magpo-focus na siya sa buhay nya. Magpapawasak siya sa gabing iyon para hindi naman siya matawag na desperate virgin. At pagkatapos noon, hindi na siya magbo-boyfriend. She can live without a boyfriend anyway! "Theo, can you bring me to your place?" diretsahang sabi niya. Napaubo si Theo sa sinabi niya. "Huh?... Why?" "You know what I mean..." malanding wika niya. Alam niyang type siya ni Theo kaya imposibleng aayaw ito sa gusto niya. "A-are you sure?" "Ayaw mo ata. Sige, I will find someone else..." wika niya saka akmang tatayo, pero pinigilan siya nito. "Wait!..." Hinawakan siya nito sa braso. "Let's go..."

Elena Mekler, cambrioleuse d’exception, laissait dans son sillage frisson et chaos. Habile aux armes, insaisissable, elle exécutait ses missions avec une froide précision. Sous l’autorité de sa mère, Agathe Mekler, cheffe impitoyable de la mafia, elle reçut un ordre crucial : capturer le policier masqué, celui qui avait percé à jour leur secret et découvert leur cachette. Mais quand leurs chemins se croisèrent, tout bascula. Destinés à s’affronter, ils furent incapables de s’exécuter. Lui ne put lui passer les menottes. Elle ne put l’arrêter. L’adrénaline céda la place à un tout autre feu : celui du désir. Pris dans une tempête de passion et de loyauté, ils n’avaient plus qu’un choix à faire : honorer leur mission… ou se laisser emporter par un amour interdit et en subir les conséquences.

Anna Fischer war drei Jahre lang unter falschem Namen mit Daniel Weber verheiratet. Sie glaubte, dass ihre aufrichtige Liebe irgendwann sein kaltes Herz erwärmen könnte. Doch nach drei Jahren überreichte er ihr lediglich einen Scheidungsvertrag. Tief enttäuscht und am Boden zerstört ließ sie sich scheiden und wurde von der verschmähten Ehefrau zur mächtigen Erbin der Fischer Gruppe! Von da an war sie alles: eine unantastbare Wirtschaftsmagnatin, eine ausgezeichnete Ärztin, eine herausragende Hackerin und sogar Fechtmeisterin! Bei einer Auktion bot sie unverschämt hoch, um die Geliebte ihres Ex-Mannes zu demütigen. Im Geschäftsleben agierte sie entschlossen und eroberte Daniels wichtigste Geschäfte. Daniel schrie sie an: „Anna! Musst du wirklich so gnadenlos sein?“ Mit einem kühlen Lächeln auf den Lippen antwortete Anna: „Was ich dir jetzt antue, ist nicht einmal ein Bruchteil dessen, was du mir damals angetan hast!“

Madeline Crawford amou Jeremy Whitman durante doze anos, mas no final foi ele que a mandou para a prisão. Entre o seu sofrimento e a sua dor, ela teve de ver o seu homem apaixonar-se por outra mulher...Cinco anos depois, ela regressou com força renovada, já não a mesma mulher que ele menosprezou há anos! Com esta nova força, ela irá despedaçar aqueles que fingem ser puros e pisar a escumalha desta terra. No entanto, quando ela está prestes a ter a sua vingança com o homem que a injustiçou... Ele passa subitamente de um psicopata frio e insensível a um homem carinhoso, caloroso e amoroso! De facto, ele até lhe beija os pés em frente de uma multidão, tudo isto enquanto lhe promete: "Madeline, eu estava errada em amar a outra. A partir de agora, vou passar o resto da minha vida a tentar compensá-la". Ao que Madeline responde: "Só te perdoarei se tu....morrer".

Leonardo Moretti me deixou sangrando, grávida, na porta de um hospital — e foi buscar sua cliente. Por causa disso, perdi o bebê. Eu estava fraca, e mesmo assim, ele fez questão de colocar gelo no meu ventre, como se quisesse me punir. Naquela mesma noite, ele e Valentina Rocha transaram no quarto ao lado. Ela deixou a calcinha, como provocação. Os pais de Leonardo vieram visitar o neto — sem saber que eu já havia sofrido um aborto. Ele fingiu arrependimento, mas no nosso último jantar, mais uma vez, correu para atender Valentina. Depois que fui embora, ele finalmente descobriu a verdade. Se desesperou. Me procurou, pediu perdão. Eu não aceitei. Nós nos divorciamos. Anos depois, quando todos descobriram que eu era a herdeira da empresa, veio o choque... e o arrependimento. Leonardo terminou em estado vegetativo, deixando para Valentina uma dívida que ela não podia pagar. E eu? Encontrei alguém novo. Alguém que realmente me escolheu.