Mangga Bl

言葉がなくても、愛はあると信じていた―― でも、本当はずっと「好き」と言ってほしかった。 家庭教師との歪んだ初体験に傷ついた小阪。 過去の恋人を守れず、逃げた河内。 ふたりはゲイバーで出会い、 やがて、音のあるセックスを通して“つながる”。 身体より先に心が開いていく、繊細で情感豊かな官能描写。 ピアスを外す日、タバコを咥える朝、 “言葉にできなかった感情”が、ようやく確かな愛へ変わるまで。 壊れても、もう一度だけ信じたくなる恋が、ここにある。

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย

เขาทำให้หัวใจของผมเต้นแรง ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเห็น จนอยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขา แต่ว่าเราสองคนดันแตกต่างกันคนละขั้ว ความรู้สึกที่ผมมีให้จะเปลี่ยนแปลงทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ไหม?

ผมชื่อโยธิน ผมมีคอนโดฯ หนึ่งห้องที่ได้มาจากการขายบ้านหลังเก่า หลังจากที่พ่อแม่ของผมพากันลาจากโลกนี้ไป ทิ้งผมไว้เพียงลำพังบนโลกที่โหดร้ายใบนี้ และตอนนี้ผมเองก็กำลังจะตายตามไป เพราะมีใครก็ไม่รู้มาบอกกับผมว่าเขาเป็นเจ้าของห้องนี้…!! “มะ เมื่อกี้คุณพูดว่ายังไงนะครับ!?” “ผมบอกว่า คุณต้องย้ายออกจากห้องนี้ภายในเดือนนี้ ได้ยินชัดเจนไหมครับ” “ย้ายออก! ทำไมผมต้องย้ายออกด้วย นี่มันห้องของผม ผมซื้อ ผมมีหลักฐาน” “ครับ เมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ห้องนี้ถูกขายให้ผมแล้ว”

在宅勤務の地味なシステムエンジニア・高田。 社内でも目立たない存在ながら、実は“整った顔立ち”を隠し持つ彼に、ある日突然、営業部の大和が声をかけてきた。 明るく人懐っこい関西弁の彼は、無表情で感情に疎い高田にも臆さず距離を縮めてくる。 「好き」の定義が分からない。 恋愛を“コード化”しようとする高田の前で、大和は笑う。 「それはな、未定義でもええねん」 やがて始まる静かな同居生活。 言葉よりも、呼吸と肌と沈黙がふたりを近づけていく──。 職場で出会ったふたりが、壊れた関係の過去を超えて、 “日常という愛のプログラム”を更新していく長編BL。

เพียงแค่เห็นหน้า สัญชาตญาณนักล่าก็ถูกกระตุ้น แต่เพราะกลัวว่าเจ้าลูกแกะตัวน้อยจะตกใจและหนีหาย เมคินจึงต้องใช้วิธีอ้อมๆ ต้อนเจ้าแกะน้อยให้เข้ามาใกล้ หลอกให้ตายใจก่อนลงมือขย้ำ

【愛するお父様、お兄様たちへ。リリアは愛する人と遠くへ行きます、探さないでください……本当にごめんなさい。でも私は耐えられません。】 なんて手紙が妹の部屋に置かれていたのは、隣国の皇帝陛下へ嫁入りする当日。この縁談が破談になればレグルス王国にはもう後がない―― レグルス王国の第二王子であり王国騎士団の一人であるロレインは妹のリリアに変装して、獣人が頂点に君臨する隣国に嫁ぐことになり……！？ 果たしてロレインはリリアとして役目を果たすことができるのか――？ 「狼の嗅覚をあまり舐めないほうがいいですよ、リリア……いや、ロレイン殿」 ――詰んだっぽいです、俺。 ※後天的オメガバース設定あり ※作中の獣人→ケモ耳

จ้าวชิงเฟิงคือองค์ชายปลายแถวของแคว้นเป่ย ที่ถูกส่งมาเป็นเครื่องบรรณาการชิ้นหนึ่งแก่แคว้นหนาน ถูกเหยียดหยามให้เป็นแค่อนุชายาของชินอ๋องผู้ทรงอำนาจ แม้จะเป็นชายก็ยังไม่วายถูกริษยา กลั้นแกล้งต่างๆนานา เคราะห์ซ้ำกรรมซัดยังถูกใส่ร้ายว่าคบชู้ ต้องโทษโบยยี่สิบไม้ และไม้ที่ยี่สิบนั้นผู้โบยจงใจฟาดใส่ศีรษะของเขา กะให้ถึง ต า ย!

เขาเป็นผู้ชายเต็มร้อย แต่ทำไมเมื่อเจอกับไอ้เจ้าของบาร์โฮสต์จอมกะล่อนที่เข้ามาพัวพันกับน้องสาว แล้วใจที่เคยแข็งแกร่งกลับหวั่นไหวมากขึ้นทุกที ณภัทรชายหนุ่มที่เบื่อหน่ายกับสิ่งรอบตัว ชีวิตเขาเพอร์เฟกต์ไปเสียทุกอย่างจนมันจืดชืดน่าเบื่อ แต่แล้วการได้พบกับปรัชญ์ภูมิ พี่ชายของสางน้อยที่มาติดพันเขา กลับดึงดูดความสนใจจากเขาได้เขาค้นพบว่าการยั่วให้ชายคนนี้โมโหและหลุดมาด ช่างเป็นความอภิรมย์เดียวของเขาในตอนนี้

"I love you, I really really do~ please marry me" I closed my eyes in fear as I kneeled in front of the devil itself who had his hands warped around the female lead. The next thing I knew I stood in the wedding hall wearing the white suit while in front of the Villain itself putting the ring on my finger. "Now I declare you as husband and hu-husband? you may kill your husband" It was supposed to be a straight Otome game where I was supposed to be dead while saving the FL. But here and I married to the villain itself. "WHEN DID IT TURN INTO BL?" I don't own the cover as I just did the editing of the art and credit goes to its owner