Papa Pipi

"Mau sampai kapan seperti ini, Ad? Papa tidak menuntut banyak kok. Jadilah anak yang BERGUNAAA! Kamu seharusnya malu sudah 25 tahun, hidup masih menjadi benalu di keluarga!" Kilasan ucapan itu terus muncul dibenak pria berusia 25 tahun bernama Adrian. Kehidupan penuh kegagalan harus ia lewati dengan berbagai tekanan. Hidupnya bagai bertopang pada ranting rapuh yang kapanpun siap terjatuh. “Ya Tuhan, pintaku hanya satu, hidupkan aku saat kehidupanku memiliki takdir yang bahagia.” Ucapan konyol yang Adrian katakan nyatanya bukan bualan semata. Akibat kecelakaan yang hampir merenggut nyawanya, jiwanya tiba-tiba terbangun di kehidupan yang jauh dari apa yang ia bayangkan. “Hahaha.. ini GILA!!! Bagaimana bisa aku terjebak di sini?!” Transmigrasi jiwa? ini memang gila, tapi itulah kenyataannya. Lebih parahnya lagi, Adrian bertransmigrasi ke tubuh seorang anak berusia 18 tahun. Tak jauh berbeda dengan takdirnya dahulu, sosok ini juga memiliki takdir buruk bahkan terancam berakhir dengan kematian tragis. "Jangan bermimpi untuk mendapat penghormatan, Ad. Harusnya kamu sadar mengapa orang diistana membencimu. Seorang pangeran tak seharusnya terlahir dari rahim seorang selir. Kedudukanmu dimata mereka tak lebih seperti rakyat jelata. Kau harus ingat ini, kau hanyalah aib istana!!" Dengan segala ketidakadilan dan bayang-bayang kematian, mampukah Adrian merebut tahta dan membawa akhir bahagia untuk sang protagonis sengsara? “Tak kusangka menjadi Adrian si pangeran terbuang lebih melelahkan dibanding Adrian si pengangguran. Sial! Kalau aku sudah kembali nanti, akan kupatahkan jari-jari laknat milik Kimberly itu. Teganya ia menggunakan namaku untuk novel setragis ini.”

Masaya na at kuntento kahit naghihirap sa buhay ang dalagang si Janiya. Para sa kanya, lahat ay makakaya at malalagpasan niya basta't kasama niya ang kaisa-iss na lang niyang pamilya- ang Papa Crisanto niya. Pero paano kung isang araw, bigla na lang siyang iwan ng pinakamamahal niyang ama? Iniwan siya nito nang wala kahit maayos na paalam man lang. Iniwan siya nito nang walang kahit ano maliban sa isang pirasong papel kung saan nakasulat ang dalawang address ng mga lugar na hindi niya alam. Isa na roon ang lugar na tinawag nitong "Mansion de Castillejos". Doon umano nakatira ang matalik na kaibigang babae ng ama niya- si Yvonne. Ngunit nang marating na niya ang mansiyon, isang nakakagulat na rebelasyon ang sumampal sa kanya- dalawang taon na palang patay ang babaeng pakay niya. At ang tanging naiwan nito sa mansiyon ay ang katulong na si Gervacia at ang nag-iisa nitong anak na lalaki, si Strike Vicencio o "SV"- isang kilalang CEO hindi lang dahil sa kagwapuhang taglay nito kundi lalo na sa pagiging enigmatiko at misteryoso- na walang pagdadalawang-isip na inako ang pangangalaga sa kanya pansamantala habang hindi pa bumabalik ang ama niya. Ano ang nakatakdang mangyari sa pagsasama nila ng binata sa iisang bubong? At paano kung unti-unti ay makaramdam siya ng pagtatangi sa lalaki? Lalabanan ba niya ang sariling nararamdaman o ipaglalaban at gagawin niya ang lahat para maangkin ang supladong bilyonaryo, kahit na sampung taon ang agwat ng edad nila sa isa't-isa at nalalapit na rin itong ikasal sa iba?

Everyone had been poisoned. The toast for my party had just happened and now people were dropping like flies around me. And then I saw him. He entered the hall like an angel of death, his dark brown eyes two pools of malevolence that shone with sinister intent.Despite his twenty years of age, he definitely had more kills under his belt than years on his person. I was viciously yanked into the hard body of the man responsible for everything going on.One muscular arm went over my chest, pinning me to him. Fear lodged itself in my throat upon the sensation of cool dangerous metal at my temple. I bit back a whimper. He was going to kill me. “The name is Gabriel Rossi,” he murmured, his deep voice sending ripples of fear down my spine. “And your papa is going to watch me k*ll his precious princesa. He took my birthright from me. I’m gonna take something from him too.” I gathered my courage and with a surprising amount of strength fueled by the sheer terror pumping in my veins, I pulled myself out of Gabriel’s grasp. He tried to grab my arm, only for his hand to go over the protective bangle that suppressed my magic. I gave another fierce jerk of my body and the bangle broke away, left behind in his hand as I pulled free. I heard the cocking of his p*st0l. My eyes met the feral glowing yellow eyes of my killer, one hundred percent sure I was going to die. “Mate,” Gabriel Rossi said, staring straight at me. **** In a world where darkness and magic collide, Evelina finds herself entangled in a perilous dance with fate. You can run from Gabriel Rossi....but you can't hide. ***

« Ne préférerais-tu pas que ton enfant m’appelle “papa” plutôt que lui ? » murmura-t-il, son souffle brûlant contre son oreille. « Je peux ruiner Philip et te garder, si tu me le permets. » Sabrina Merritt pensait avoir une vie parfaite… jusqu’à la nuit où elle surprit son mari et sa propre sœur dans une trahison qu’aucune femme ne devrait jamais voir. Humiliée, abandonnée et dépouillée de tout — y compris de son indépendance — Sabrina n’a plus qu’une seule mission : protéger l’enfant qu’elle porte. Mais lorsqu’un accident sur une route sombre la met face à Tyrone Sterling, avocat impitoyable et ennemi juré de Philip, son monde vacille à nouveau. Tyrone ne se contente pas de lui offrir du réconfort : il lui propose un marché dangereux. Il la protégera, subviendra à ses besoins et revendiquera même son enfant comme le sien… mais à une condition : qu’elle reste à ses côtés et devienne l’arme dont il a besoin pour détruire son mari. Sabrina sait qu’il est dangereux de se livrer à un homme comme Tyrone, mais elle ne peut ignorer la brûlure de son toucher ni la paix étrange qu’apporte sa présence. Il est pouvoir, danger et tentation… et pourtant, dans ses bras, ses cauchemars s’éteignent enfin. Car, entre guerre et désir, Sabrina découvre en lui la part manquante d’elle-même — et Tyrone réalise que la seule chose plus redoutable que sa vengeance, c’est son désir pour elle.

Après que ma vingtième demande de lien mental ait été ignorée par mes parents, j'ai foncé vers le Conseil des affaires de la meute. Le rapport médical en main, j'ai lancé sans préambule : « Bonjour, je veux renoncer à mon identité au sein de la meute... et IMMÉDIATEMENT ! » Dix minutes plus tard, mes parents ont fait irruption dans la salle, traînant ma sœur adoptive Elsa. Tous les trois avaient l'air terrifié. Mon père, un Bêta, les crocs apparents et les griffes frémissantes, s'est avancé en hurlant : « Tu n'es qu'une enfant gâtée en quête d'attention ! Arrête ton numéro, tu me fais honte ! » Ma mère, médecin légiste de la meute, a arraché mon rapport, y a jeté un coup d'œil et a ricané : « Tu as falsifié ça juste pour qu'on s'intéresse à toi ? Tu as toujours été une menteuse pathologique. » Elsa, accrochée à leurs manches, sanglotait : « C'est de ma faute… Je devrais pas insister pour organiser cette cérémonie de transformation… Je suis désolée, mais Jennifer, arrête de mentir pour manipuler la culpabilité de papa et maman ! » Je me suis calmement essuyé le sang qui coulait de mon nez, me suis redressée et ai répété à la conseillère : « Je n'ai plus de famille depuis longtemps. Effacez toutes mes traces du registre de la meute. Mes funérailles sont dans trois jours, et je veux pas les retarder. »

J'ai eu une relation secrète avec Alex Thomas pendant cinq ans et je l'ai séduit d'innombrables fois. Même quand je me suis tenue nue devant lui, avec des oreilles de lapin sur la tête, il m'a simplement couverte d'une couverture de peur que j'aie froid. J'ai cru que c'était la retenue d'un chef de la mafia, qu'il voulait garder notre première fois pour la nuit du mariage, mais un mois avant la cérémonie, il a secrètement organisé le plus grand feu d'artifice de la ville pour fêter l'anniversaire de son amie d'enfance. Ils se sont enlacés devant tout le monde, ont mangé le gâteau ensemble, puis sont entrés dans un hôtel pour couples. Quand je les ai vus quitter l'hôtel ensemble le lendemain matin, j'ai compris qu'Alex n'était pas réservé ni froid, il ne m'aimait tout simplement pas. En sortant de l'hôtel, j'ai appelé mes parents : « Papa, Alex et moi, nous nous sommes séparés. J'accepte d'épouser le fils de la famille des Laurent. » Mon père a été stupéfait : « Mais tu ne l'aimais pas à la folie, Alex ? Comment avez-vous pu rompre ? » « J'ai entendu dire que le fils de la famille des Laurent ne pouvait pas avoir d'enfants… Toi qui aimes tant les enfants, comment feras-tu sans les tiens ? » J'ai répondu d'une voix lasse : « Ce n'est pas grave… je pourrai en adopter beaucoup. »

Saroh (anak Menteri Perhubungan Indonesia) telah menjalin kasih dengan Arung (CEO perusahaan private equity) selama enam tahun. Perjalanan asmara mereka langgeng hingga sebuah janji suci teralun dari mulut Arung. Arung berjanji akan mempersunting Saroh ketika bisnisnya bertambah besar. Hubungan percintaan Saroh dan Arung diketahui oleh Pinto (anggota DPR RI sekaligus anak Presiden Indonesia). Pinto adalah seorang jomlo karatan. Meski jomlo karatan, Pinto dicintai oleh Caca Yunita (perancang busana), Feni Kinantya ( penyanyi solo terkemuka), dan Monik Okky (artis film terkenal). Mereka bertiga berusaha menjerat perhatian Pinto. Pinto diam-diam mencintai Saroh. Pinto melancarkan upaya untuk merenggut cinta Saroh dari Arung. Namun, Saroh tidak menunjukkan ketertarikannya terhadap Pinto. Sebab Saroh mencintai Arung seutuhnya. Kendati demikian, Pinto pantang mundur. Pinto tetap gigih merenggut cinta Saroh dari Arung. Suatu ketika, Khalim Mansyur (papa Saroh sekaligus Menteri Perhubungan Indonesia) dihantam oleh masalah besar. Kasus korupsi yang dilakukan Khalim Mansyur terendus oleh KPK. Khalim Mansyur terancam menjadi tersangka. Khalim Mansyur lalu meminta perlindungan kepada Woro Supriyanto (bapak Pinto sekaligus Presiden Indonesia) supaya terhindar dari status tersangka. Woro Supriyanto berkenan memberikan perlindungan kepada Khalim Mansyur. Syaratnya, Khalim Mansyur harus menikahkan Saroh dengan Pinto. Lantas, apakah Khalim Mansyur bersedia menjalankan persyaratan itu? Jika Khalim Mansyur bersedia, apakah Saroh rela melepaskan cinta Arung? Jika Khalim Mansyur enggan, apakah Pinto tetap gigih merenggut cinta Saroh dari Arung? Jika Pinto tetap gigih, apakah Caca Yunita, Feni Kinantya, dan Monik Okky tetap berusaha menjerat perhatian Pinto? Jika mereka bertiga tetap berusaha, apakah salah satu dari mereka berhasil merengkuh cinta Pinto? Jika salah satu dari mereka berhasil, apakah Pinto akan melupakan cinta Saroh? Temukan jawabannya di novel "Ketika Politik Menemui Cinta".

“ Anika Tara na sa library. Nag hihintay na si attorney enriquez at judge Bala.” Sabi ni Tito loreal “Wait lang po bakit may judge at attorney?” Hindi nila ako pinakinggan dumiretso lang “William follow us” sigaw ng tatay niya. Napatanga nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi rin sumunod agad si William sa parents niya. Umikot siya papaharap sakin. Sobrang lapit niya. Seryoso lang siyang naka titig sa akin. Mas Guwapo pa pala Ito sa malapitan. Kinakabahan na ako mas lumalapit pa siya sa akin habang ako naman na papa atras na. Bumangga ang likod ko sa pader Wala na Akong I aatras. “Alexander What are you doing, you are making me uncomfortable.” “I didn’t do anything. Wait what? What did you called me?” “Alexander?” Kumunot ang noo niya noong inulit Kong sabihan ang pangalan niya. Lumapit siya sakin. Inilapit niya ang bibig niya sa te nga ko. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya sobrang tumatambol ang dibdib ko. “I don’t know what our parents are about to, or maybe you already knew and I am not enjoying what is happening!” Bulong niya “ I——don’t know either.” Yon lang ang nasabi ko. Bigla na siyang tumalikod sakin. Iniwan niya akong nakatayo lang doon. What’s with that man? He makes me shivers by his voice. “No! This will not going to happen!” “Tito Enrico do you think I will agree? Of course not!” Pag pasok ko sa loob ng library yon ang una Kong naabutan sumisigaw sa galit si William. May nakita Akong dalawang papel na nakalatag sa lamesa at dalawang singsing. Napatakip ako ng bibig sa nakita ko. Nakatingin silang lahat sa akin Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nanginginig ang buo Kong katawan. “I will not marry her. I have a girlfriend” galit paring sabi niya

Daya berasal dari keluarga terpandang. Papanya adalah seorang dokter bedah jantung yang handal. Mamanya juga memiliki profesi yang sama sebagai dokter, namun dengan spesialiasi anestesi. Seluruh keluarga besar Daya adalah orang terpelajar. Masyarakat di kota tempat tinggalnya lebih mengenal mereka sebagai keluarga dokter. Sejak ungku, panggilan Daya kepada orang tua laki-laki papanya yang juga seorang dokter bedah masih muda, keluarga Daya sudah terkenal atas kepemilikannya terhadap salah satu rumah sakit besar di kota kelahirannya tersebut. Ketiga adik papa Daya juga menjadi dokter yang terkenal dengan spesialisasinya masing-masing. Sebagai anak dan cucu pertama laki-laki dalam keluarga Syahbri, Daya diharapkan dapat menjadi penerus gelar keluarga, menyambung profesi dokter. Segala upaya dicukupkan untuk Daya. Fasilitas pendidikan dan sekolah di tempat yang elit khusus bagi putra putri keluarga berpunya dipersiapkan untuk Daya. Namun semua itu tidak pernah menjadi keinginan Daya. Daya tidak pernah merasa berada di tempat yang seharusnya, alih-alih dalam keluarga, tidak juga dalam tubuhnya. Daya tidak pernah bahagia terlahir sebagai laki-laki. Hal inilah yang selalu berusaha ditutupi dan dibungkam oleh seluruh keluarga, kecuali Tante Azmi yang berprofesi sebagai psikiater, lulusan dari Perancis. Walaupun masih takut untuk terlalu membela Daya di depan keluarga besarnya, setidaknya Tante Azmi adik bungsu papanya itu masih mau mendengarkan dan menghibur Daya. Selepas Sekolah Menengah Atas, keluarga besar mendesak Daya untuk memilih jurusan kedokteran. Sementara Daya tertarik untuk menjadi seorang cellis, pemain cello. Sementara, papanya terus memaksa Daya dengan berbagai cara. Hingga pada satu malam, Daya tak sanggup lagi menahan segalanya. Daya pergi dari rumah, meninggalkan segala yang dirasa tak mampu memahami seluk beluk hatinya. Kemanakah Daya pergi? Mampukah dia bertahan? Bisakah Daya mencapai cita-citanya?

"Sya jangan tidur sore. Apalagi habis Ashar,"ucap Fatih membuat ku kembali membuka mata. "Trus saya mau ngapain,"tanyaku memutar ceramah yang mungkin saja ada lewat di podcast Islami. "Kewajiban istri yang baik tidak pernah menolak ajakan suam "Indahnya mahligai rumah tangga dengan berkah apalagi kalo di dalam nya "Anak yang sholeh ada dari kedua orang tua yang soleh. "Istri ingat ya. Ada hadits yang mengatakan barang siapa yang menolak ajakan suami berhubungan sampai suami tidur dalam keadaan marah. Maka malaikat akan melaknat nya sampai waktu pagi," "Gila kayaknya aku hari ini,"ucapku mematikan radio. "Ngga ada kah yang waras sedikit gitu. Waras sih cuma ngga ada kah yang bisa masuk di nalar ku,"ucapku sebal sendiri. Laknat sampai pagi. Fix aku kayaknya kalo begini terus malah nambahin dosa dengan akh sudahlah. Sembari menikmati suasana sore, tanpa sengaja malah memandang pria yang duduk di sebelah ku. Sosok Fatih yang tengah fokus cukup membuat ku jatuh dalam pesona nya. "Mau sampai kapan liatin saya Rafsya,"ucap Fatih. "Err ngga papa Pak. Saya liat jalan malah ngantuk,"ucapku. "Jadi kalo liatin saya?,"tanya Fatih. "Ngga. Soalnya ingat tugas saya banyak,"ucap ku refleks. -^- Rafsya Anitya (20 tahun) gadis yang harus menerima nasib buruk saat 500 ml larutan H2SO4 4N tumpah mengenai separuh tubuhnya. Hingga membuatnya harus menikah di usia muda sebagai bentuk pertanggungjawaban dari sang pelaku. Sifatnya yang masih labil berpadu dengan keras kepala Fatih (35 tahun) mengisi keseharian rumah tangga nya. Hingga sebuah piring akhirnya pecah menyisakan dua pilihan. Meninggalkan pria penyebab masalah hidupnya dan menikah dengan laki-laki yang telah lama do tunggu. Atau menetap dengan segala jenis konsekuensi dan mengabaikan penantian yang telah lama.