Para Sa Lahat

Connor Sheffield es uno de los abogados más prestigiosos del país, y lo ha conseguido con reglas simples: Su trabajo es lo primero. El amor está fuera de la jugada, y un compromiso serio mucho menos… Sin embargo un hombre como él no puede estar sin compañía. Quizás por eso convertirse en el Sugar Daddy de esa chiquilla irreverente, sexy y provocativa, es la solución perfecta para él. Él la ve solo como una bebé, pero esa “Baby” tiene más de un secreto, y muchos encantos ocultos que pondrán su mundo de cabeza. ¿Será capaz Connor de ceder ante ella, aún en contra de sus propias reglas? --Booktrailer en Youtube como: BABY (Booktrailer)

"SA TINGIN mo papayag ako sa divorce na gusto mo, Amanda? Never. At tsaka ito naman ang gusto mo noon pa man, hindi ba? Gustong- gusto mong maikasal sa akin..." Humalik ang labi nito sa balat ni Amanda na siyang nagpatindig ng kaniyang balahibo. "Ngayon, hindi ka na makakawala pa. Magdurusa ka habang buhay bilang asawa ko..." *** Noon pa man ay mahal na ni Amanda Fabregas si Theo Torregoza. Lahat ay kaya niyang gawin para sa lalaki maging ang pagbitaw sa sarili niyang pangarap. Kaya naman nang makasal si Amanda kay Theo, wala siyang ibang ginawa kundi maging masunurin at perpekto sa lalaki. Naging mabuti siyang asawa kay Theo. Ibinuhos niya ang pagmamahal niya rito ng buong puso pero sa huli... iba pa rin ang nasa puso nito. Nang sa wakas magising si Amanda sa kahibangan niya kay Theo, naisip niyang makipagdivorce na sa lalaki. Pero ayaw ni Theo. Gusto niyang magdusa si Amanda sa kasal at pagmamahal na ni minsan nasuklian. Gusto niyang pahirapan si Amanda. Hanggang saan aabot ang pagtitiis ni Amanda kay Theo? Hanggang saan aabot ang pusong paulit-ulit lamang sinugatan at kailanma'y hindi napahalagahan?

She wakes up that morning in an unfamiliar room with a stranger lying beside her and both naked under that plain green blanket.Wala siyang maalala sa nangyari and what shocked her most is when he claimed and mistook her for some lowly prostitute!Rage and anger comsumed her pero wala siyang magawa kundi iiyak nalang ang nangyaring iyon sa kanya. Pinilit niyang kalimutan ang gabing iyon, pinilit niyang ipagpatuloy ang kanyang buhay.Pero paano niya gagawin iyon kung matapos ang isang buwan ay natagpuan niya ang sarili na dinadala ang bunga ng gabing iyon. Ang bunga na naging sanhi ng pagkasira at pagkawala ng lahat-lahat sa kanya!

(SSPG WARNING! Read at your own risk!)“Damn, we shouldn’t be doing this, Lauren,” gigil na bulong ni Zai habang nakaupo ako sa kanyang kandungan. Patuloy pa rin ang paghalík niya sa akin. Nalalasahan ko naman ang alak sa kanyang dila. “Uhmm~” Umawang ang labi ko nang sapuin niya ang malusog kong sùso habang patuloy sa pagsípsip sa aking labi. “Ugh fùck, stop grinding on my top,” awat niya kasabay ng paghapit niya sa aking baywang. Sumubsob ang sùso ko sa kanyang matigas na dibdib. Ngunit hindi ako nagpatalo at mas idiniin ang sarili ko sa kanyang alaga na kumakawala na sa suot niyang slacks. Saglit akong humiwalay at napatitig sa gwapo niyang mukha. “What?” namamaos niyang bulong. Basa ang labi, at kumalat na ang lipstick ko sa gilid ng kanyang namumulang labi. “We both hate each other, but why in the fùck are we kissíng?” lasing niyang bulong at naging hudyat ‘yon upang mas halíkan niya ang labi ko. Hindi ko rin alam ang sagot, o baka lasing lang ako dahil uhaw na uhaw ako sa kanyang haplos, at halik. “Your boyfriend is gonna kill me,” gigil niyang bulong at hínimas ang hita ko dahilan para umangat ang micro skirt na suot ko. “You’re gonna regret this, Lauren. Your boyfriend is like my brother, but I couldn't care less. Now that you’re on my top, fuck.” Pinag-init ako ng kanyang sinabi dahilan para hímasin ko ang kanyang alaga na tigas na tigas at umaabot na sa kanyang puson. “Fùck!” malutong niyang mura na ikinangisi ko.

Lumaki si Lucy Pearl na palagi lang nasa likod ng anino ng kanyang ate Angelica. Magmula sa kanilang mga magulang hanggang sa mga taong nakapaligid sa kanila ay puro si Angelica ang magaling at si Lucy Pearl ang hindi. Maging sa lalaking napili nyang mahalin ay ang ate Angelica pa rin nya ang nagwagi. Ano ang gagawin ni Lucy Pearl kung malaman nya na pati ang lalaking nagugustuhan nya pala ay ginamit lang pala sya para mapalapit sa kanyang ate Angelica?

Ang kasal ay nagbibigkis sa dalawang taong nagmamahalan. Pinapangarap ito ng bawat kababaihan dahil sa hatid nitong kaligayahan—pero hindi para kay Aira. Ang groom niya kasi na si Dave ay ang long-time boyfriend ng bunso niyang kapatid na si Trina. Pakiramdam tuloy ni Aira ay magiging kontrabida lang siya sa pag-iibigan ng dalawa. Gayun pa man ay wala rin siyang nagawa dahil iyon ang gusto ng mga magulang niya. Natuloy ang kasal nila Dave at Aira. Sa kabila ng pagiging opisyal na mag-asawa ng dalawa ay nagpatuloy pa rin ang pagkikita nila Dave at Trina. Hindi naman ito naging lihim kay Aira. Hinayaan nya lang ang dalawa na ipagpatuloy ang relasyon nila. Tanggap niya na kasi ang katotohanang hindi naman talaga siya mahal ni Dave at napilitan lamang itong magpakasal sa kanya dahil sa kasunduan ng kanilang mga magulang. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon ay may nangyari kay Dave at Aira Matapos nilang pagsaluhan ang isang mainit na gabi ay unti-unting nahulog ang loob nila sa isa't isa. Isang pag-iibigan ang nabuo nang hindi nila namamalayan. Sa pagsasamahang dulot lamang ng isang kasunduan ay mahanap kaya ng dalawa ang tunay na pagmamahal? Kaya bang agawin ni Aira si Dave kay Trina na una nitong minahal?

Nagsilang si March ng quintuplets. Mag-isa niyang pinalaki ang mga ito habang nagtatago sa kaniyang boss no'ng siya ay isang intern pa lamang. Ang ama ng quintuplet ay si Rod. Ito'y kasal na sa iba dahilan kung bakit ayaw ni March ipakilala kay Rod ang mga anak niya. Makalipas ang pitong taon, nakita ng ina ni Rod si March. May hiningi itong pabor dahilan para magkita muli si March at Rod. Sa kanilang pagkikita, matatago pa ba kaya ni March ang mga anak nila? O siya ang itatago ni Rod sa mundo kung saan tanging siya lang ang makakapiling nito?

L’entreprise de son père était au bord de la faillite, et Anna Qin a été mariée à Rayan Fu, un homme influent atteint d’une maladie grave, par sa belle-mère. Tout le monde attendait de la voir devenir veuve et être chassée de la famille Fu.Mais, contre toute attente, Rayan s’est réveillé.Violent et maussade après son réveil, il a dit : « Anna, même si tu portes mon enfant, je vais l’étrangler de mes propres mains ! »Quatre ans plus tard, Anna y est retournée avec ses jumeaux, un garçon et une fille. En pointant du doigt le visage de Rayan sur un programme télévisé de finance, elle a recommandé aux enfants : « Si vous rencontrez cet homme à l’avenir, faites un détour, ou il vous étranglera à mort. »Le soir même, l’enfant aîné a piraté l’ordinateur de Rayan et y a laissé une lettre de défi « Salaud, essaie de m’étrangler ! »

Jika selama ini, pelaris bakso mengunakan pakaian dalam yang dimasak dengan kuah bakso untuk mendapatkan banyak pembeli. maka berbeda dengan pasutri bernama Herman dan Lala. mereka menggunakan hasil dari lendir dalam hubungan badan untuk bumbu kuah bakso. dengan menumbalkan Narnia sebagai pelaris makanan yang di gilir oleh para pria setiap malam.dapatkah Narnia sadar daengan apa yang menimpahnya setiap malam dan bebas dari tumbal persugihan bakso yang di lakukan oleh kedua orang tua tirinya.

Une intrigue a abusé de l’innocence d’Isabelle Leroy, du jour au lendemain, elle a tout perdu, et a été forcée de quitter la maison…Six ans plus tard, elle est retournée avec ses trois petits enfants pour se venger. Pourtant, ce à quoi elle ne s’est attendue pas, c’était que les trois petits semblaient plus éveillés qu’elle. Ils ont trouvé leur père pour les aider. Un jour, ils l’ont même amené à la maison et ont dit fièrement : « Maman, nous avons amené notre papa ! » L’homme a observé les trois enfants qui lui ressemblaient et, soudain, il a tout compris.Il a bloqué Isabelle contre sa poitrine dans le coin, et a souri sournoisement : « On a déjà trois enfants, il est temps de commencer le processus de conception d’un autre enfant ! »Isabelle : « Pas question ! Va-t’en ! »