Quotes About Walking The Walk

"I despise everything about him," Ayisha Duffel always says whenever her path crosses with Kian, the Academy's heir and campus crush. They don't get along, just like cats and dogs. Their relationship is perfect when they are on campus, but when they are outside the campus, they despise each other to the moon and back. How did it all start? Why has it gotten to the point where the relationship has already been contracted? Will they be real in real life? Will they truly love one another? But what if you know that the person you're learning to love's life is in danger? Can you give up your life for him/her? Come on in and let's figure everything out together.

He throws the paper on her face, she takes a step back because of sudden action, "Wh-what i-is this?" She managed to question, "Divorce paper" He snaps, "Sign it and move out from my life, I don't want to see your face ever again, I will hand over you to your greedy mother and set myself free," He stated while grinding his teeth and clenching his jaw, She felt like someone threw cold water on her, she felt terrible, as a ground slip from under her feet, "N-No..N-N-NOOOOO, NEVER, I will never go back to her or never gonna sing those paper" she yells on the top of her lungs, still shaking terribly,

The year was 1983. The sun had set. It was dark outside. Only one dim light was in the Foster family’s living room. “Dad, Mom, I’m willing to live abroad with you.” When they heard their daughter’s words through the phone, Philip York and Angela York were moved to tears of excitement.

Life comes hard and fast for Kendra and her family in a dystopian world that is struggling to recover from a nuclear war and is now under the rule of an alien government. Unaware of the impending alien invasion, a group of scientists -which included Kendra's parents- were ordered to create a zombie virus and set it loose on Russia. The intention was to subdue Russia and then release the cure, but the alien attack took them unawares and the scientists and their cure disappeared, leaving the virus to run rampant. Having been inoculated against the virus, Kendra's aunt is one of these scientists who has kept her identity a secret for fear of being made a slave to the alien government. When a village that is connected to the people who moved underground for survival kidnaps Kendra in hopes that they can harvest any memories of her parents discussing the cure while she was a mere infant with the use of an experimental machine, her aunt must decide about coming forth with her identity. In the meantime, along with dealing with the ever-rising population of zombies, the alien regime -which considers humans a delicacy for their dinner table – sets out to correct and purify the human race from those who were mutated in some way by the nuclear explosions. Rex is one of those humans. He is also Kendra’s lover. “Where Zombies Walk” is Book One of Kendra’s Journey in a world that offers steamy romance, nail biting peril, and thrills, and a paradise-like sanctuary within its core. All she has to do is make her way there.

หมอไทม์ ธามไธ ศัลยแพทย์โรงพยาบาล N ภายนอกดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างในหัวใจกลับซ่อนความหวั่นไหวและอบอุ่นเอาไว้อย่างมิดชิด ครั้งหนึ่งเขาเคยตั้งปฎิญาณเอาไว้ว่าจะไม่รักใครแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกให้เขาต้องมาตกหลุมรักผู้หญิง ที่เขาหวังเพียงแค่ค้างคืนแต่กลับคือรักจริงและรักเดียวของเขาตลอดไป ไออุ่น อัยย์วรินทร์ เด็กสาวที่มองโลกในแง่ดีน่ารักและบริสุทธิ์สดใส รอยยิ้มของเธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว รวมถึงเขาผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพียงชั่วข้ามคืนด้วยความเข้าใจผิด ทำให้เธอกับเขาต้องผูกติดกันไปตลอดชีวิตด้วยคำว่ารัก

There's a famous catchphrase since time immemorial: The more you hate, the more you love. Alam ni Dennis na iba siya kompara sa ibang mga lalaki. Imbes na sa babae, sa lalaki siya nakakaramdam ng kakaiba. At may lihim siyang pagtingin sa isa sa mga barkada niya, kay Ervin. Subalit hindi niya ito sinasabi kahit kanino man dahil alam niyang ang taong gusto niya'y may iba ng mahal. Kaya mas lalo siyang determinado na itago sa binata ang kakaibang nararamdaman niya rito. Sa hindi inaasahan, may nakaalam ng kanyang sikreto sa hindi niya malamang dahilan. Raymond, the man who hates his guts. All this man do is to pick on his faults that sometimes, he wants to punch his stupid face. Well, the feeling is mutual. He equally hates the other. But then, Raymond's attitude turned 180°. Kung dati, nararamdaman niya ang inis nito sa kanya, ngayon, si Dennis na mismo ang nagugulat na to the rescue si Raymond tuwing may problema siya. Akala niya ba ayaw nito sa kanya? Wait, this is not a story about love. Maybe?

High School students Logan, Charlie, and Jennifer fall in love for the first time. The experiences are magical. The first kiss, the first dance, and the emotions of tender love. They are challenged by being from different social standing. They are challenge by the parent approval and disapproval. They must deal with physical and emotional challenges. Can the relationships endure until the end?

To make me "obedient", my parents send me to a reform center. There, I'm tortured until I lose control of my bladder. My mind breaks, and I'm stripped naked. I'm even forced to kneel on the ground and be treated as a chamber pot. Meanwhile, the news plays in the background, broadcasting my younger sister's lavish 18th birthday party on a luxury yacht. It's all because she's naturally cheerful and outgoing, while I'm quiet and aloof—something my parents despise. When I return from the reform center, I am exactly what they wanted. In fact, I'm even more obedient than my sister. I kneel when they speak. Before dawn, I'm up washing their underwear. But now, it's my parents who've gone mad. They keep begging me to change back. "Angelica, we were wrong. Please, go back to how you used to be!"

ในวันครบรอบงานวิวาห์ปีที่เจ็ดของเรา ฉันกำลังนั่งตักลูเซียนสามีมาเฟียของฉัน และจูบเขาอย่างดูดดื่ม นิ้วมือควานหาผลตรวจการตั้งครรภ์ที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋าชุดราตรีผ้าไหมแสนแพง ฉันอยากจะเก็บข่าวเรื่องการตั้งครรภ์ที่มาอย่างไม่คาดฝันนี้ไว้จนกว่าจะถึงช่วงท้ายของค่ำคืนนี้ มาร์โกลูกน้องมือขวาของลูเซียนเอ่ยถามเป็นภาษาอิตาลีพร้อมรอยยิ้มแฝงเลศนัย “นายท่าน โซเฟีย นกน้อยตัวใหม่ของท่าน เด็ดไหมครับ?” เสียงหัวเราะแกมเย้ยหยันของลูเซียนแล่นผ่านทรวงอก ทำให้ฉันรู้สึกเย็นยะเยือกถึงกระดูกดำ เขาตอบกลับเป็นภาษาอิตาลี “เหมือนลูกพีชดิบที่เพิ่งเด็ดจากต้น ทั้งสดทั้งนุ่มนวลดีนะ” มือคู่นั้นลูบไล้ไปตามเอวของฉัน แต่สายตาของลูเซียนกลับไร้ซึ่งอารมณ์ “ปิดปากเอาไว้ให้สนิท ถ้านายหญิงของฉันรู้เข้า ฉันตายแน่” บรรดาลูกน้องหัวเราะคิกคักอย่างรู้ทัน พร้อมยกแก้วขึ้นสาบานว่าจะเงียบปากเอาไว้ เลือดอุ่นในกายของฉันค่อย ๆ กลายเป็นน้ำแข็งทีละนิด สิ่งหนึ่งที่คนเหล่านี้ไม่รู้เลยคือ คุณย่าของฉันมาจากเกาะซิซิลี ดังนั้นฉันจึงเข้าใจทุกคำที่พวกเขาพูดกัน ฉันพยายามคุมสติตนเองให้สงบ พร้อมกับปั้นรอยยิ้มไร้ที่ติในฐานะนายหญิงไม่ให้คลาย แต่มือข้างที่ถือแก้วแชมเปญกลับสั่นเทาไม่หยุด แทนที่จะสร้างเรื่องราวอะไร แต่ฉันกลับกดเปิดโทรศัพท์มือถือและเลื่อนหาจดหมายเชิญเรื่องโครงการวิจัยทางการแพทย์ระหว่างประเทศแบบรายบุคคลที่ได้รับมาเมื่อสองสามวันก่อน และกด “ยอมรับ” ภายในสามวัน ฉันจะหายไปจากโลกของลูเซียนแบบไม่ให้เขาตามหาได้อีก

At three months pregnant, I was diagnosed with an ectopic pregnancy. My husband, a doctor, was overwhelmed with worry, pulling every string he could to arrange surgery and remove the baby. "As long as you're okay, it doesn’t matter if we don’t have our own child. We can always adopt. I can't lose you, Evelyn!" Heartbroken, I blamed myself for being useless, for failing to carry our child, and for disappointing my husband. But then, I accidentally saw his chat messages with another woman on the phone. "Don’t worry, I already told her she had an ectopic pregnancy." "I’ll have her sign the adoption papers soon, then find a way to bring you into our home." "Asher is my only son. I will make sure he inherits everything I have!" That was when I realized that the husband I loved so deeply had long since built another family behind my back.