Sinimulan Ko To Walang Naniniwala

Noah's Pov: "Ready ka na, iho?" tanong sa'kin ni mama nang makababa ako sa hagdanan ng bahay namin. "Uh..huh!" sagot ko agad. Isasama niya daw ako sa party ng kaibigan niya at ipapakilala ako sa mga kaibigan nito na matagal niya nang gustong gawin. Bihira lang kasi ako dito sa Pilipinas. Madalas ay pinagbabakasyon lang ako ni papa kaya ako narito sa Pilipinas. Kadarating pa lang namin sa party when i saw this girl, she had a very adorable and innocent look. I was only ten pero pakiramdam ko ay bumilis ang tibok ng puso ko pagkakita ko pa lamang sa kan'ya. "Karina Villafuerte," tawag ng isang batang babaeng nagbeso sa kan'ya. She had a distinctive and unique appearance even at a young age with her genuine smile and a playfull expression, which i found endearing. She's wearing a white long gown with a big ribbon on the back of her gown. She's like a princess with that flower crown on her hair. Nagpatiim-bagang ako nang makitang ngumiti siya sa batang lalakeng lumapit sa kan'ya. Tss! mas gwapo ako d'yan! I was about to walk away nang makaisip ng paraan para mapansin niya ako. Mabilis akong naglakad papunta sa likod niya. Patay malisya kong inapakan ang nakalaylay niyang gown na ikinalingon niya bigla. Damn! Did i hear a ripping sound? Lagot na! ang balak ko lang ay apakan ang gown niya para mapansin niya ako. Pero hindi ko gustong mapunit iyon. "Oh my God! What did you do?" halos mamutla ako sa tanong niya. Oh, great! You really did a great job! You've got her attention: now what? Akala ko ay hahampasin ako nito ngunit bigla na lang itong naupo sa harap ko at tahimik na umiyak.

Sabi nga sa kanta, ❝Kay gandang pagmasdan ang iyong mga mata, kumikinang- kinang at di ko maintindihan.❞ Yun pa lang, ramdam ko kung gaano kita gustong makita'ng lagi. Dahil sa segundong madampian ang labi ko ng mga labi mo, sa mga oras na masilayan kong nakatingin ka rin sa'kin, yung saya na ipinaparamdam mo, abot langit. Yung tipong hindi ko maipaliwanag. ❝At sa paglisan ng araw, akala'y di ka mahal. At ang nadarama'y di magtatagal. Malay ko bang hindi mapapagal. Iibigin kita kahit gaano pa katagal.❞ Mahal, para sa'yo yan dahil sa magpakailan man, ikaw at ikaw lang ang alam ng puso ko na ibigin. Ngayon, bukas, at hanngang sa araw na ang ating mga paa'y magpantay, ikaw at ikaw lang aking mahal. It was Veronica's letter to her present lover, Miko Diaz. Both were in love, have set their future together, and plans to hold hands until eternity. But one night, the moment she opens her eyes, she found herself in the strange world where Lance (her ex-lover is still alive) In that place, he is her husband and they have kids together. Drowned in many unanswered questions, will she find her way out or she will continue to live in the world of which her past love belongs.

(SSPG WARNING! Read at your own risk!)“Damn, we shouldn’t be doing this, Lauren,” gigil na bulong ni Zai habang nakaupo ako sa kanyang kandungan. Patuloy pa rin ang paghalík niya sa akin. Nalalasahan ko naman ang alak sa kanyang dila. “Uhmm~” Umawang ang labi ko nang sapuin niya ang malusog kong sùso habang patuloy sa pagsípsip sa aking labi. “Ugh fùck, stop grinding on my top,” awat niya kasabay ng paghapit niya sa aking baywang. Sumubsob ang sùso ko sa kanyang matigas na dibdib. Ngunit hindi ako nagpatalo at mas idiniin ang sarili ko sa kanyang alaga na kumakawala na sa suot niyang slacks. Saglit akong humiwalay at napatitig sa gwapo niyang mukha. “What?” namamaos niyang bulong. Basa ang labi, at kumalat na ang lipstick ko sa gilid ng kanyang namumulang labi. “We both hate each other, but why in the fùck are we kissíng?” lasing niyang bulong at naging hudyat ‘yon upang mas halíkan niya ang labi ko. Hindi ko rin alam ang sagot, o baka lasing lang ako dahil uhaw na uhaw ako sa kanyang haplos, at halik. “Your boyfriend is gonna kill me,” gigil niyang bulong at hínimas ang hita ko dahilan para umangat ang micro skirt na suot ko. “You’re gonna regret this, Lauren. Your boyfriend is like my brother, but I couldn't care less. Now that you’re on my top, fuck.” Pinag-init ako ng kanyang sinabi dahilan para hímasin ko ang kanyang alaga na tigas na tigas at umaabot na sa kanyang puson. “Fùck!” malutong niyang mura na ikinangisi ko.

"Alejandro Mercado Tan tinatangap mo ba si Daniella Cris Aguadar Delvante na maging iyong kabiyak habang buhay sa hirap man o sa ginhawa?" tanong ng pare kay Alejandro. "Yes Father." Deretsong sagut ni Alejandro. "Ikaw naman Daniella Cris Aguadar Delvante tinatangap mo ba si Alejandro Mercado Tan na maging iyong kabiyak habang buhay sa hirap man o sa ginhawa?" tanong ng pare kay Alejandro. Tama ba ako, ako ba na ba yong tinanong ng pare?? Sandali lang hindi ako ma kapag isip kung ano ang sasabihin ko. Tinignan ko lang si Alejandro at hinihintay nya kung ano ang sagot ko. Yes din ba??? bigla ulit na may kong anong ala-ala ang bumalik sa isipan ko, ano tong mga naaalala ko kasal ako sa iba " I Do, I love you pag papakasal ako sayo ---" Naputol ang pag iisip ko ng mapukaw ako ng boses ni Alejandro. "Daniella tinatanong ka ni Father." Nakangiting sabi ni Alejandro sakin. Hindi aka maka pag salita may mga ala-alang bumabalik sakin at hindi sya yont taong damat na papakasalan ko alam ng puso ko dati pa kinasal nano sa iba. Miss Runaway Bride finally meet her Mister Billionaire. Her great love Mister Lazaro.

Si Cleven Romano ay napilitang mag pakasal sa babaeng napili ng kaniyang mga magulang dahil nakasalalay dito ang kaniyang negosyo at mamanahin. Dahil sa paniniwala niyang lahat na babae ay pare pareho lang pilit niyang nilalabanan ang nararamdaman para sa kaniyang asawa. Hinusgahan niya agad ang kaniyang asawa dahil sa kaniyang nakaraan. Hindi nga niya ito sinasaktan sa pisikal na anyo ay sinasaktan niya naman sa emosyonal na paraan na pinagsisihan niya. Nag bago ang trato niya sa kaniyang asawa ng malaman niya ang nakaraan nito. Ngunit ang kaniyang pag babago ay huli na lalo na't dumating ang kaniyang dating kasintahan, dala ang kaniyang anak na tinago. Sa kagustuhang nais niyang makabawi sa kaniyang anak ay nakalimutan niya ang kaniyang asawa. Nakalimutan niyang sinusuyo niya pala ito. Dala-dala sa sinapupunan ni Gabby ang kanilang anak ay umalis itong walang paalam. Hindi man lang hinanap ni Cleven ang kaniyang asawa dahil naniniwala siyang kung sino ang umalis siya ang dapat bumalik. Galit at poot ang naramdaman niya ng malaman na hindi niya naman pala totoong anak ang sinabi ng kaniyang dating kasintahan. Paghihinayang naman dahil nasayang ang panahon niya. Hinanap niya ang kaniyang asawa at natagpuan niya naman ito. Ngunit hindi na nais bumalik ng kaniyang asawa sa kaniya kung kaya't ginamit niya ang anak nilang dalawa upang maibalik sa puder niya ang kaniyang mag-ina.

Si Jacob ang ultimate crush ni Yumi na ang tingin sa kanya ay little sister lang ng bestfriend nitong si Nathan. Ang lalaki ang ginawa niyang inspirasyon habang nag-aaral kahit na ba walang katugon ang damdamin niyang iyon. Minsan ay nagmakaawa siya rito. " Kaya ko siyang higitan, Jacob . Akin ka na lang, please? " Habang patuloy sa pag-agos ang luha sa kanyang mga mata. Ngunit hindi niya inasahan ang magiging sagot nito sa kanya. " You will never be like her Yumi. You can't even compete to her because you're nothing and I don't even like you , kung hindi lang dahil sa pagkakaibigan namin ni Nathan nunkang lalapitan kita. " Those words that leave a mark in her young heart. Ok na sana pero bakit nagsalita pa itong muli. " And please, stay out of my sight forever! " Nasaktan siya. Kaya umiwas siya at nagpakalayo-layo. Hindi niya akalaing sa muli nilang pagkikita ay mag-iba ang ikot ng mundo. May katugon na kayang damdamin ang pag-ibig ni Yumi?

"Salamat at dumating ka sa buhay ko. Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal kita at gusto kitang maging masaya, kaya ipapangako ko na isa sa mga araw na ito, makakakita ka na ulit."

Tatlong taon na ang lumipas mula nang iniwan ako ni Cassiel Esquivel—the man who once owned me in every way. A trillionaire tech mogul. Ruthless in business and even more ruthless in love. Akala ko ligtas na ako. Akala ko tapos na ang lahat sa amin. But one day, I woke up in his private jet—kidnapped, disoriented, and furious. “I’m saving your life,” sabi niya, “because you clearly have no idea what kind of danger you’re in.” Pero ano nga ba ang mas delikado? ‘Yong mga taong humahabol sa akin… o ‘yong lalaking minsan ko nang minahal at winasak ang puso ko? Now I’m trapped on a private island with the man who still knows every inch of me. The man I swore I’d never forgive. And maybe... the only man I’ll ever love. Pero para makawala sa kan’yang hawak, wala akong ibang paraan kundi akitin siya… kahit pa ang ibig sabihin nito ay sunugin ang sarili ko sa apoy ng pagnanasa.

Sa mata ng lahat, isa lang akong ordinaryong secretary na walang halaga sa pinakamalaking kumpanya sa bansa. Tahimik akong gumagalaw sa opisina habang pinapanood ang mga kasamahan kong halos sambahin ang malamig, makapangyarihan, at walang pusong CEO—si Evander de la Cruz. Para sa kanila, siya ang lalaking hindi kailanman bababa sa antas ng isang tulad ko. Pero ang hindi nila alam… asawa ko siya. Isang taon na mula nang ikasal kami nang palihim. Sa harap ng lahat, ako’y parang alipin lang ng trabaho, at siya nama’y boss na ni hindi ako pinapansin. Pero sa likod ng saradong pintuan ng kanyang opisina, nagbabago ang lahat. Doon, siya ang lalaking sabik sa aking haplos, handang lumuhod para lamang maramdaman ang init ng aking pagmamahal. Pinili kong itago ang aming kasal upang patunayan na kaya kong magsikap gamit ang sarili kong pangalan. Ngunit habang tumatagal, mas nagiging lantad ang pag-aangkin ni Evander—at mas nagiging mapanganib ang mundo sa paligid namin. Lalo na nang magsimulang gumalaw si Clarisse Montenegro, ang ambisyosang team leader na gagawin ang lahat para siraan ako at mapasakanya si Evander. At mas lalong lumala ang lahat nang pumasok sa eksena si Alessandro Cortez, ang tuso at mapanganib na CEO ng partner company na nahulog sa akin at handang gamitin ang negosyo para agawin ako mula kay Evander. Sa gitna ng mga lihim, tukso, at laban sa kapangyarihan, isa lang ang malinaw: kapag ang malamig na CEO ay umibig, hindi siya uurong sa digmaan. At ako ang dahilan ng digmaang iyon.

Sinabi ko na sayo, Don't fall in love with me, dahil hindi kita kayang saluhin. Still lalaki pa rin ang gusto ko. Isa ka lamang taga pawi ng uhaw ko sa tawag ng laman. At kailanman ay hindi kita kayang mahalin.