Tere With Pas Band Kesepian Kita

Après ma renaissance, j'ai demandé à une enchanteresse d'effacer le lien du destin qui m'unissait à Julien Laurent. Grâce à un sortilège capable de transférer ce lien, je l'ai fait passer à sa sœur adoptive, Élodie Lemoine. Dès lors, il a cru qu'Élodie était sa compagne destinée. Avant lui, j'ai modifié le nom sur l'invitation à la cérémonie d'union, et j'ai même offert à Élodie, de mes propres mains, une robe de cérémonie luxueuse que j'avais faite confectionner pendant plus de six mois. Julien et Élodie sont partis ensemble en mission à Paris. Sous le titre d'Alpha, il a écrit à la place d'Élodie une lettre de recommandation vers Sciences Po Paris, dans le monde des humains. Et moi, je suis partie à Harvard poursuivre mes études. Dans ma vie précédente, après avoir vécu vingt ans à ses côtés, il s'est agenouillé devant moi avec les enfants et les petits-enfants, me suppliant de briser notre lien de compagnon… simplement pour être enterré aux côtés d'Élodie après sa mort. Dans cette nouvelle vie, je ne sacrifierai plus jamais mon avenir pour qui que ce soit. Cette fois, j'entrerai dans une grande école, je deviendrai ma propre fierté, et je ne me retournerai plus vers le passé.

Une histoire d'amour entre deux jeunes qui ce sont aimés et finir par se marier. Les voilà marié et vivaient leurs vie de couple comme cela se doit. Mais hélas tout à changé quand la femme tomba enceinte de son premier enfant. Le mari voulait un garçon et non une fille. À l'accouchement le nouveau née était une petite fille. Le père a pris sa mal en patience mais il n'a pas puis se maîtriser au second accouchement. Il était obligé de se remarier et de fonder une nouvelle famille en abandonnant sa femme et puis ses filles. Pour lui seul les garçons comptaient à ses yeux. Les enfants garçons vont-ils réussi contrairement aux filles ? Lisez l'histoire pour en savoir davantage.

Trois ans après ma mort, mon mari s'est enfin souvenu de moi. Parce que sa précieuse amie d'enfance a rechuté d'une leucémie myéloïde, et qu'elle a de nouveau besoin d'une greffe de cellules souches hématopoïétiques. Il s'est rendu à l'adresse où j'habitais autrefois, dans l'intention de me faire signer un formulaire de don. Mais il a découvert que l'appartement était vide depuis bien longtemps. Alors il est allé se renseigner auprès des voisins. L'un d'eux lui a dit : « Vous parlez de Coco ? Elle est morte depuis un moment, la pauvre. On raconte qu'on l'a forcée à donner sa moelle alors qu'elle était déjà malade. Et à peine revenue chez elle, elle a rendu son dernier souffle. » Il a refusé d'y croire, convaincu que les voisins et moi étions de mèche pour lui jouer un sale tour. Agacé, il s'est tourné vers le voisin et a lancé d'un ton excédé : « Si jamais vous la croisez, dites-lui que si elle ne se montre pas dans les trois jours, je ne verserai plus un centime pour les frais médicaux de son sale gamin. » Le voisin, voyant qu'il n'y avait rien à tirer de lui, a secoué la tête et s'est éloigné en murmurant : « Le pauvre gosse... il est mort de faim depuis longtemps, lui aussi... »

Une semaine avant notre mariage, mon fiancé, Julien Valette, m’a laissée sans voix en m’annonçant qu’il devait d’abord épouser son premier amour avant de pouvoir m’épouser. « C’est parce que la mère de Manon est décédée », m’a-t-il expliqué d’un ton presque glacial, comme s’il s’agissait d’une simple formalité, « et elle souhaitait que je sois celui qui l’épouse… Sa mère a toujours rêvé qu’elle trouve un homme bien, et moi, je suis censé accomplir sa dernière volonté. Ne prends pas cela trop au sérieux. » Mais de mon côté, ma société avait déjà tout organisé pour notre grand jour, un événement qu’il avait qualifié de « mariage du siècle ». Elle avait même prévu de nous offrir un bijou exclusif de la collection True Love. D’un ton presque imperceptible d’impatience, il a ajouté : « Ce n’est qu’un milliard d’euros. Vraiment, qu’est-ce que c’est face à la piété filiale de Manon ? Si tu tiens vraiment à cette somme, trouve-toi un autre mari, je t’en prie. » Sous la froideur de ses paroles, mon cœur, lourd de déception, s’est serré. D’un geste mécanique, j’ai saisi mon téléphone pour appeler mon frère : « Noé, il faut que tu me trouves un autre futur époux. »

WARNING: R[18]: STORY WITH EXTREMELY EXPLICIT/MATURE CONTENT Dahil bawal ang kanilang pagmamahalan naisipan nina Vincent at Isla na magpakasal ng lihim upang hindi na magkalayo kailanman. Pero sa isang hindi inaasahang pagkakataon ay naganap ang isang insidente na kahit sa panaginip ay hindi nila inasahang pwede pa lang mangyari. Gamit ang pera nito ay binayaran ng ina ni Vincent ang ama ni Isla upang ilayo ang dalaga sa binata isang araw bago ang kanilang kasal. Gumuho ang mundo ni Isla dahil sa nangyari. Pero muli silang nagkita ni Vincent, at kahit suklam ito sa kaniya sa hindi niya malaman na kadahilanan ay sinabi sa kaniya ng binata na sa ayaw at sa gusto niya ay kailangan niya itong pakasalan, kung hindi ay mawawala sa kaniya si Matthew, ang kanilang anak.

Lima tahun berlalu setelah kejadian itu merenggut keluargaku secara paksa. Kejadian yang membuatku harus hidup sebatang kara dalam kemiskinan dan kesulitan. Membuat duniaku seketika menjadi kelam dan hidup dalam bayang-bayang masa lalu. Tiada hari tanpa penyesalan atas keputusan yang kuambil waktu itu….hingga akhirnya aku bertemu dengan seorang kakek tua yang menjadi pelanggan setia di tempatku bekerja. Namun siapa sangka dia malah memintaku untuk menikahi salah satu dari tiga orang cucunya. Dia membual akan mengembalikan kehidupanku yang dulu. Hey! Pernikahan bukanlah perkara mudah seperti membeli gorengan hangat di pagi hari. Sejujurnya jauh dari lubuk hatiku yang dalam, aku tak terlalu suka kehidupanku yang dulu dan tak lagi menginginkannya. Tapi pertanyaannya adalah siapakah yang akan jatuh hati pada gadis miskin dan tak terurus sepertiku ini?

Tiga tahun pernikahan pun berlalu, namun Amran belum juga mencintai istrinya. Bahkan ketika rasa aneh mulai hadir di dirinya, dia menepisnya. Ketika hatinya masih terombang-ambing, dia malah menyambut Rania dengan penuh kehangatan. Rania adalah seseorang yang dahulu pernah mengisi hatinya juga kakak kandung Zia. Namun tentu saja sikap Amran membuat Zia keberatan. Zia: "Kalau kamu terus seperti itu, sebaiknya kita berpisah!" Amran: "Jangan katakan yang aneh-aneh, aku tahu kamu sangat mencintaiku. Aku juga akan segera punya cinta itu, lalu kita menjalani kehidupan yang bahagia. Berikan aku waktu lagi, maka aku akan menjadi pria yang paling mencintaimu." Zia berusaha memberikan Amran kesempatan untuk ke sekian kalinya, namun semuanya berkahir de.....

Cinta seharusnya sederhana, dua hati saling menemukan, lalu bersatu dalam restu. Tapi bagi Nayla dan Elhan, cinta justru menjadi ujian paling menyakitkan dalam hidup mereka. Nayla, gadis sederhana yang tumbuh dengan mimpi dan luka masa kecil, tak pernah menyangka pertemuannya dengan Elhan akan mengubah segalanya. Elhan adalah sosok yang penuh ketegasan namun diam-diam rapuh, seorang lelaki yang di balik senyumnya menyimpan tanggung jawab besar sebagai anak sulung dalam keluarga terpandang. Pertemuan mereka adalah kebetulan, tapi perasaan yang tumbuh di antara keduanya terlalu dalam untuk disebut sekadar kebetulan. Sayangnya, dunia tidak berpihak pada mereka. Mama Elhan, seorang wanita yang keras dan berpengaruh, menolak keras hubungan mereka. Bagi sang ibu, Nayla bukanlah perempuan yang pantas mendampingi putranya—entah karena status, latar belakang, atau alasan yang lebih gelap dari sekadar gengsi keluarga. Setiap langkah Nayla selalu diuji: cibiran, tekanan, bahkan ancaman halus yang membuatnya ragu. Di sisi lain, Elhan juga terjebak dalam dilema besar—antara memilih cintanya, atau mengorbankan kebahagiaan demi memelihara kedamaian keluarganya. Namun, cinta mereka bukan sekadar tentang restu. Di balik penolakan sang ibu, tersimpan rahasia masa lalu yang perlahan terungkap, mengaitkan keluarga mereka dengan luka lama, dendam, bahkan jejak yang tak pernah disangka. Semakin mereka berusaha mendekat, semakin besar badai yang menghalangi. Apakah cinta cukup kuat untuk melawan restu yang tak kunjung datang? Apakah mereka mampu bertahan, ketika setiap pilihan berarti kehilangan sesuatu yang lain?

Dulu, ia meninggalkan semuanya dengan ambisi besar. Meninggalkan ibunya yang tinggal sendirian, teman-temannya, dan yang paling sulit, Kaira. Nama itu berputar dalam pikirannya seperti sebuah lagu lama yang tak bisa ia hentikan. Kaira Alyssa. Cinta pertamanya. Seseorang yang ia tinggalkan tanpa memberikan penjelasan, hanya demi mengejar mimpi besar di kota metropolitan.

Adik angkat suamiku mengajakku keluar makan, tapi saat makan terjadinya gempa bumi. Suamiku selaku seorang pemadam kebakaran di waktu pertama datang menolong kami. Tapi karena kami tertimpa di satu batu, dia hanya bisa menolong seorang dulu, akhirnya dia memilih menolong adik angkatnya yang banyak penyakit itu dan memilih tidak menolongku yang sedang hamil lima bulan. Aku meminta tolong dia untuk menolongku. Tapi dia hanya membiarkan batu besar menimpa patah kakiku. “Anggi sejak kecil banyak penyakit, kalau dia tetap di sini, dia akan mati.” Tapi setelah aku meninggal, dia malah gila.