Filter By
Updating status
AllOngoingCompleted
Sort By
AllPopularRecommendationRatesUpdated
La sombra de la traición y el abrazo del hermano mayor

La sombra de la traición y el abrazo del hermano mayor

Los dos hermanos con los que estaba comprometida se enamoraron de la hija adoptiva de mi familia. Para ganar su cariño, me engañaron para que me rapara la cabeza y, acto seguido, me encerraron toda la noche en una pista de esquí. Por petición de mis padres, aguanté todo en silencio. Pero un día, mi hermana se cortó un dedo mientras pelaba frutas, por lo que ellos me obligaron a ir al hospital para donar dos litros de sangre. Lloré y supliqué, pero alegaron que ese era el castigo que merecía por haberla maltratado. Fue en ese momento que perdí toda esperanza… y me subí al carro del hermano mayor de ellos. Sin embargo, aquellos dos, que no dejaban de decir que querían cancelar el compromiso, terminaron llorando de arrepentimiento el día de mi boda.
Short Story · Romance
1.6K viewsCompleted
Read
Add to library
Reprends Mon Cœur, Tu n'as Plus à Rester

Reprends Mon Cœur, Tu n'as Plus à Rester

Le jour de son anniversaire, Claire a perdu sa mère, la seule famille qui lui restait. Son mari n'était pas là pour célébrer son anniversaire, ni pour assister aux funérailles de sa mère. — Il était parti à l'aéroport accueillir son Amour Idéal.
Short Story · Romance
8.9K viewsCompleted
Read
Add to library
Si tu n'avais plus que 72 heures à vivre

Si tu n'avais plus que 72 heures à vivre

Le jour où j'ai décidé de donner mon corps à la science, ma famille s'est rassemblée autour de ma sœur adoptive, Chloé, pour fêter son admission dans un programme expérimental de pointe. Celle qui était censée avoir un cancer du cerveau, c'était moi. Mais Chloé avait profité de la position de mon mari, Zane, à l'hôpital pour échanger ses dossiers médicaux sains contre mon diagnostic en phase terminale. Elle m'a volé ainsi la seule chance que j'avais de survivre. Et le pire ? Tout le monde l'a applaudie. La douleur est devenue insupportable. J'ai lutté pour rester présente, jusqu'au moment où j'ai surpris les infirmières chuchotant : « Heureusement que le docteur Zane a obtenu cette place pour Chloé. Ils disaient qu'il ne lui restait que trois jours à vivre. » Alors, pendant les soixante-douze dernières heures de ma vie, j'ai tout lâché, en silence. Quand j'ai remis à Chloé les manuscrits originaux de mes romans, dans lesquels j'avais mis toute mon âme, mon père et mon frère m'ont adressé un sourire satisfait. Quand Zane a décidé d'exaucer le vœu soi-disant ultime de Chloé en l'épousant, il m'a tendu les papiers du divorce. J'ai signé sans la moindre hésitation. Il a soupiré et m'a félicitée d'être enfin raisonnable. Et quand c'est moi qui ai poussé notre fille, Olivia, à appeler Chloé « maman », Olivia s'est exclamée que sa nouvelle maman était la meilleure. « Ne t'inquiète pas, » m'a rassurée Zane. « C'est juste pour la protéger pour l'instant. Une fois qu'elle sera partie, tout reviendra vers toi. » J'ai tout donné à Chloé, exactement comme ils le voulaient. Alors pourquoi, quand ils ont découvert que tout cela n'était qu'un mensonge abject inventé par Chloé, sont-ils venus pleurer pour ça, en disant que c'est moi qu'ils avaient toujours voulu ?
Read
Add to library
La Suerte Se Convierte en Cenizas, y Las Llamas Devoran el Corazón.

La Suerte Se Convierte en Cenizas, y Las Llamas Devoran el Corazón.

En el noveno año de amar con Adrián Martínez, su padre falleció. La primera línea del testamento establecía que Adrián Martínez y Luna Fernández debían tener un hijo. Y el día en que el niño cumpliera un mes, sería también el día en que él heredaría la fortuna de su padre. Esto fue cuando los descubrí en nuestra cama, él mismo me lo explicó. Aquella noche, mientras encendía su cigarrillo después del acto, murmuró en voz baja: —Susana, espera un poco más. Cuando reciba la herencia, me casaré contigo. Desde entonces, cada vez que Adrián iba a reunirse con Luna en nuestra casa, colgaba una campanilla en la puerta. Desde la muerte de su padre hasta hoy, esa campanilla ha sonado noventa y nueve veces.
Short Story · Romance
1.2K viewsCompleted
Read
Add to library
Le di a mi novio a su amor ideal... y terminó arrepentido

Le di a mi novio a su amor ideal... y terminó arrepentido

Tuvimos una relación de diez años. Salvador Ríos, finalmente, aceptó casarse conmigo. Pero el día en que debíamos tomarnos las fotos para la boda, cuando el fotógrafo nos pidió que nos besáramos, Salvador frunció el ceño con desagrado, murmuró que sufría de misofobia y, sin más, me empujó suavemente a un lado y se marchó solo. Yo, con la cara ardiendo de vergüenza, me vi obligada a disculparme con todo el equipo por su actitud. Afuera caía una nevada densa. Era imposible encontrar un taxi. Caminé sola, paso a paso sobre la nieve, con los pies empapados… y el corazón también. Y al llegar al departamento que sería nuestro hogar conyugal, lo encontré besando a Lucía Solís. Abrazándola como si el mundo estuviera a punto de acabarse. —Lucía… solo dime una palabra… y dejo esta boda y todo ahora mismo —susurró él. Diez años de amor ciego… de pronto se convirtieron en una broma cruel. Lloré como nunca. Y luego decidí que sería yo quien escapara primero de esa boda. Tiempo después, se corrió la voz en todo nuestro círculo social: El joven Ríos buscaba desesperadamente a su ex prometida por todo el mundo, solo para rogarle que lo mirara una vez más.
Short Story · Romance
6.0K viewsCompleted
Read
Add to library
Mi prometido me mató a mí y a nuestro hijo por su primer amor

Mi prometido me mató a mí y a nuestro hijo por su primer amor

Al renacer en esta segunda vida, tomé una decisión: mantendría la máxima distancia posible de Santiago Fernández. Cuando lo vi llegar como director a mi empresa, renuncié esa misma tarde. Cuando compró un apartamento en mi edificio, me mudé al otro extremo de la ciudad. Y cuando anunció que dirigiría el imperio familiar desde aquí, solicité mi traslado internacional. En mi vida anterior, lo había obligado a casarse conmigo usando mi embarazo como chantaje. Pero justo el día de la boda, su primer amor regresó. Al vernos juntos en el altar, corrió hacia la terraza y saltó al vacío. Santiago fingió que nada había pasado y se casó conmigo, sonriendo. El día de nuestro aniversario de bodas, nos llevó a mi hija y a mí a hacer puénting. Pero él cortó las cuerdas, y mi hija y yo caímos, muriendo destrozadas. Después de nuestra muerte, se inclinó sobre nuestros cuerpos y rio con crueldad: —¡Si no fuera por ti, Valentina no se habría suicidado! ¡Ahora ve y págale por tu culpa! Cuando volví a abrir los ojos, había regresado a esa noche en que usé mi embarazo para obligarlo a casarse.
Short Story · Reencarnación
19.8K viewsCompleted
Read
Add to library
Vous n'êtes plus à la hauteur de Clara, Monsieur Léo

Vous n'êtes plus à la hauteur de Clara, Monsieur Léo

Mariée depuis trois ans, Clara n'a toujours pas réussi à gagner la faveur de Léo. Après un malentendu, elle s'est décidée à divorcer et est retournée chez les Gasmi pour reprendre sa place de jeune dame. Son père faisait le mignon en disant : « Ma chérie, quand vas-tu prendre la relève de mon Groupe ? » Sa mère souriait radieusement : « Viens travailler avec maman en tant que conceptrice ! Avec mon soutien, tu vas réussir et te faire un nom ! » Sa grand-mère avait un air sérieux : « Deviens médecin, puisque tu as une aptitude pour la médecine, ce serait dommage de ne pas être médecin. » Elle a demandé : « Papy, qu'en penses-tu alors ? » Son grand-père qui se mettait à l'aise a répondu : « Et si on se retrouvait chaque jour pour prendre un thé, planter des fleurs et profiter de la vie de retraité en avance, ça te dit ? » Clara pensait que c'était le moment le plus heureux de sa vie, mais qui aurait pensé que ce salaud,qui avait une forte envie de divorcer d'elle viendrait la coller ? « Clara, je regrette d'avoir divorcé de toi ... » a-t-il déclaré En état d'ivresse, ce salaud la serrait dans ses bras, les yeux rouges et la voix étouffée : « Pourrais-tu m'appeler une fois de plus Chéri ? » Elle a souri en coin : « Mon ex-mari, tu manques vraiment de dignité ! » L'ex-mari : « Ma femme privilégie la dignité ! »
Romance
8.9167.5K viewsCompleted
Show Reviews (48)
Read
Add to library
Noelle Marino
J'adore, j'ai tél l'appli sur le portable de mon epoux et mes filles et j'ai lu 384 chapitres en seulement 12 jours' et voilà il n'y a que 2 chapitres par jours c'est trop peu surtout quand on a des bonus et des points et si on n s'en sert pas ils expirent. Ce lvre il y est dans une autre langu ?
nessbe
Pour tous ceux qui sont frustrés de ne pas avoir la suite, il y a des certitudes : Clara au fond d'elle est toujours amoureuse de Léo même si elle ne l'admet pas, ses parents le savent. Cela prendra beaucoup de temps mais ils reviendront ensembles. Pour les Lerroux, on ne peut qu'inventer la suite..
Read All Reviews
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang

Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang

Si Alexandria Saavedra— Maangas. Basagulera. Walang trabaho. May bisyo. Matigas pa sa adobe ang puso. Higit sa lahat, galit sa mundo. Lalo na sa sariling amang ginamit lamang siya para sa pansariling pangangailangan... Hanggang ang magulo niyang mundo ay binulabog ni Heiz Mikael. Isang binatang basta na lamang sumusulpot sa t'wing nasa panganib ang kanyang buhay. Sa pagdating ni Heinz sa kanyang buhay, 'di inaasahan ni Alexandria na pati na ang nananahimik niyang puso ay ginulo ng binatang ito. . . Sa unang pagkakataon, ang pusong niyang kasintigas ng adobe ay napalambot nito. Subalit isang araw, gumuho ang kanyang mundo nang matuklasan niya ang totoong dahilan nang biglang pagsulpot nito sa kaniyang buhay...
Romance
1025.6K viewsCompleted
Read
Add to library
Mon père n’a commencé à m’aimer qu’après ma mort

Mon père n’a commencé à m’aimer qu’après ma mort

Parce que la fille de son premier amour avait été enfermée dans la voiture et avait succombé à un coup de chaleur, mon père, dans un accès de rage irrationnelle, m’a attachée et enfermée dans le coffre de la voiture. Ses yeux, dénués de toute pitié, se sont posés sur moi avec un dégoût palpable. « Je n’ai pas de fille aussi vile que toi », m’a-t-il lancé, « reste ici et paie le prix de ta faute ! » Je l’ai supplié de me pardonner, ma seule requête étant de pouvoir respirer l’air frais à nouveau. Mais sa réponse était aussi glaciale que l’acier : « Personne ne peut la laisser sortir à moins qu’elle ne soit morte. » La voiture, garée dans l’obscurité du garage, offrait un silence lourd. Pendant des heures, puis des jours, mes appels désespérés se perdaient dans l’indifférence totale du monde extérieur, ne pouvant pas percer l’épaisse solitude de cet endroit. Le temps s’est étiré dans une lente torture, et ce n’est qu’au septième jour que mon père, enfin, s’est souvenu que, malgré tout, j’étais sa fille. Mais il ignorait alors que j’étais déjà morte, engloutie par l’obscurité de ce coffre, mon âme éteinte à jamais...
Read
Add to library
Mi hijo rogaba por la ex de mi esposo como madre… Reencarné y lo eliminé sin dudar

Mi hijo rogaba por la ex de mi esposo como madre… Reencarné y lo eliminé sin dudar

Antes de la boda, descubrí que llevaba más de dos meses embarazada. Leobardo Ríos, algo ebrio, acarició mi vientre y bromeó a medias: —Verónica Vega, aún no estoy preparado para ser padre. ¿Y si no tenemos este bebé? Con el corazón en calma, respondí suavemente: —Está bien. En mi vida pasada, había insistido en quedarme con ese hijo. Pero, cuando Valeria Sánchez perdió el suyo por accidente y quedó con secuelas para volver a concebir, Leobardo me guardó rencor. Después de la boda, su actitud hacia mí fue completamente fría, mientras el hijo que había traído al mundo tras un parto difícil, que casi me costó la vida… lloraba, deseando que Valeria fuera su madre. Más tarde, cuando tuve un accidente de coche y me desangraba, padre e hijo pasaron junto a mí con total indiferencia, con tal de poder llegar a tiempo al parto de Valeria. Mientras yo moría desangrada, ellos celebraban con efusividad una nueva vida. Por eso, en esta nueva oportunidad, no volveré a perderme a mí misma ni tomaré el camino equivocado, por lo que, sin más, marqué el número del director, para anunciarle: —Estoy dispuesta a unirme a la expedición polar.
Short Story · Romance
8.0K viewsCompleted
Read
Add to library
PREV
1
...
45678
...
50
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status