Yo Mama Jokes

Thrown from a world of science into one ruled by strength and survival, Alruna awakens in a strange land with no memory—only three daughters who call her "Mama" and a man she doesn't remember marrying. A gifted healer from a future long lost, Alruna must navigate the dangers of a medieval society where power is everything and her talents make her a target. As she slowly recovers her memories, she finds herself falling in love with Curtis, a steadfast beta whose quiet strength proves to be her greatest anchor. Together, they raise a family and fight to protect it from jealous rivals, political threats, and the shadows of Alruna's forgotten past. But when her half-sister Narah—a cunning omega with ambitions as sharp as her hatred—returns to claim what she believes is hers, Alruna must choose between survival and surrender. With danger closing in, her only hope lies in the fierce love she's discovered, the family she's come to cherish, and the village that now calls her its own. From amnesia to love, from exile to power—Alruna must rise, or lose everything she's fought to rebuild.

Cerita tentang Rania untuk menyadari bahwa kebahagiaan masih ada dalam hidupnya walau dengan liku yang panjang. Orang tua dan kedua adiknya meninggal bersama, pada hari dan waktu yang sama. Dia diangkat anak oleh adik dari ibunya yang seorang petinggi militer saat berusia 18 tahun. Keluarga kandung dari ayahnya menuduh Rania tak lagi ingat mereka karena sudah ada dalam keluarga ‘berada’. Orang-orang di sekitarnya tak pernah menghargai kerja kerasnya untuk meraih cita-cita karena di anggap menumpang nama dari Mama angkat yang berasal dari keluarga produser film. Keinginan untuk menikahi teman masa kecilnya harus pupus saat ia gugur dalam tugasnya sebagai abdi negara. Inilah kisah Rania Aprilia saat mencari alasan mengapa ia tetap dihidupkan saat semua alasannya untuk hidup diambil darinya. Bergembiralah, Orang yang meninggal tidak ingin mereka yang ditinggal menderita terlalu lama.” (Lim Ju-Kyung – True Beauty 2020)

Nang mamatay ang ama ni Isabelle “Bela” ay naging independent na ito. Siya na ang mag isang nagpatakbo sa restaurant na iniwan ng kaniyang ama. Tatlong taon na tahimik ang buhay ni Bela ng tawagan siya ng ina niyang matagal na silang iniwan mag ama at sumama sa ibang lalaki. Tumawag ito upang humiling na gusto niyang makasama si Bela bago ito tuluyang maikasal sa lalaking naging dahilan ng pagkasira ng pamilya nila. Pumayag si Bela dahil nangako itong matapos ang kasal ay hindi na siya guguluhin ng Ina niya, pero tila napaglaruan ng tadhana si Bela, dahil makikita niya ang lalaking minsan nagbigay ng ligaya sakaniya kahit isang gabi lang, si Keiran na anak pala ng mapapangasawa ng mama niya. Tatanggapin nalang ba nila na magiging magkapatid na sila? o magpapalamon nalang sa tawag ng laman at pagnanasa nila sa bawat isa.

After a one-night stand with Garvin Berret, the Powerful and cold CEO, Iris Parker was smitten and she thought there could be something between them. Her hopes crushed by his harsh words, "I don't eat the same food twice." Broken, she returned to her city to manage her family business but soon realized that a seed had been planted. Giving birth to a set of twins, she could not endure raising them alone, when they looked exactly like him. She sent one of them to Garvin with a note, "dessert after supper." Garvin frowned when he received the parcel, his son. He sent people to fetch that blondie but it was as if she disappeared from the face of the earth. After five years his son asked, “Daddy, why does everyone have a mama except me?” The other twin said to Iris, “Mummy please, I want my daddy. A lot of women were ready to marry Garvin and be the mother to his son but he said coldly to each one of them, “only one woman can be my wife and that is my son's biological mother.”

Con tal de salir con su asistente en Navidad, mi esposo puso somníferos en la leche en polvo de nuestra hija. Cuando, angustiada, llevé como pude al hospital con fiebre alta, me sorprendió ver cómo mi esposo subía las escaleras con su asistente en brazos. —¡Yolanda se torció el pie, la estoy acompañando a que la revisen! Mientras nuestra hija era atendida en el quirófano, él no mostró el más mínimo interés. Yo apretaba con fuerza el billete de lotería de un millón de dólares en el bolsillo. Era hora de abandonar ese matrimonio de siete años.

"Stop staring at me like that," nakatiim ang bagang na sabi ni Jass. "Hindi ako interesado sa 'yo at alam kong pati ikaw ay ayaw rin sa kasal na ito. So why don't we make an agreement about this fucking arranged marriage?" "No sharing of bedroom, no sex, no conversation at higit sa lahat walang pakialamanan sa isa't isa. We'll only pretend like we're sweet in front of our parents kapag nandiyan sila. Pero 'pag tayong dalawa lang, parang hindi natin kilala ang isa't isa. What about that? Hmm?" Tumango ako. "T-That's a good idea." But one time, nakita niya akong may kausap sa phone. Bakit bigla siyang nagalit sa akin?

Al renacer, decidí escribir el nombre de mi hermana en la solicitud de matrimonio. Esta vez, le concedí a Lucas Delgado su deseo. En esta vida, me adelanté: vestí a mi hermana con el traje de novia y le coloqué el anillo de compromiso. Yo misma orquesté cada encuentro entre ellos. Cuando él la llevó a Ciudad Esmeralda, sin dudarlo partí al sur para estudiar. Porque en mi vida pasada, incluso a los cincuenta años, Lucas y nuestro hijo seguían rogándome que me divorciara. Así que cumplí su último deseo: que estuviera con ella. Al volver a vivir, solo anhelé desplegar mis alas... libre de amor.

Hanggang saan ang kaya mong gawin para sa lalaking minamahal mo? Hanggang kailan mo kayang panindigan ang tinitibok ng puso mo? hanggang kailan ka aasa na darating ang panahon na mamahalin ka din ng lalaking binulag ng kasinungalingan? Handa ka bang magtiis at manatili sa relasyong, ikaw lang ang may gusto? Relasyong galit ang naghahari sa puso ng lalaking minamahal mo? "Why do you hated me this much?! Ano bang ginawa ko?! Was it a crime to love you?! Sabihin mo! Kasi hindi ko naiintindihan!? Kung ayaw mo sa akin, bakit kasama kita ngayon?! If we're not meant to be then, bakit I have to make s*x with you again! Garrett sabihin mo! Kasi tao din naman ako! Sabihin mo bakit?!" "Dahil pinatay mo ang Mama ko!" "A----ano?! Hindi ko ginawa iyon! Hindi ako kriminal!" "Ki... hindi ikaw ang pumatay! Parte ka pa rin ng pamilyang iyon and I hate You!"

Knock Knock “Boss?” “Come in.” Pagkatapos ng pahintulot, agad na bumukas ang pinto ng opisina. “Narito na po ang mga dokumentong kailangan ninyo.” “Dalhin mo rito,” utos ng lalaki. Nag-aatubili ang sekretarya na lumapit—marahil dahil naroon pa ang ina ng kanyang boss at ayaw niyang makisali sa usapan. Maingat na lumapit ang dalagang may maayos na tindig, at iniabot ang mga dokumento sa presidente ng kompanya na nakaupo sa kanyang upuan. Ngunit sa halip na kunin ang folder, hinawakan ng lalaki ang kamay niya at hinila siya paupo sa kanyang kandungan Nanlaki ang mata ng babae, nanigas sa gulat, at hindi makapagsalita. “Lorien! Anong ginagawa mo sa kanya?!” Napabalikwas ng tayo ang ina ng lalaki sa labis na pagkagulat. “Mula ngayon, hindi mo na kailangang uminom ng pills. Gusto na ng mama ko ng apo.” “Ano???” Nagulat si Madame Hazel sa narinig mula sa anak.

Después de la muerte de su amada, Leandro Fuentes me odió durante diez años. Intenté acercarme a él de todas las formas posibles, pero él solo me lanzaba una sonrisa helada. —Si de verdad quieres agradarme... mejor muérete. Aquella frase me atravesó el pecho como una daga. Pero el día que un camión se lanzó contra mí, fue él quien dio su vida para salvarme, muriendo en un charco de sangre. Antes de cerrar los ojos para siempre, me miró profundamente y dijo, con voz entrecortada: —Si tan solo... nunca te hubiera conocido. En el funeral, la madre de Leandro, doña Eugenia, se aferraba a su retrato mientras las lágrimas le nublaban la vista. —¡Yo debí dejarlo estar con Clarisa! ¡Nunca debí forzarlo a casarse contigo! Su padre, don Ernesto, me fulminó con la mirada, y, con la voz cargada de rabia, añadió: —¡Leandro te salvó tres veces! ¡Era un hombre excepcional! ¡¿Por qué no moriste tú en su lugar?! Todos, absolutamente todos, lamentaban que él se hubiera casado conmigo. Incluso yo. Me echaron del funeral como si fuera una ladrona de paz. Sin rumbo, como un alma errante, caminé sin saber a dónde ir. Tres años después, un avance científico rompió las barreras del tiempo: se creó una máquina capaz de llevarnos al pasado. Y yo... yo volví. Esta vez, decidida a no volver a cruzarme con Leandro, a dejar que él y Clarisa estén juntos. Esta vez, haré feliz a todos... aunque eso signifique desaparecer de sus vidas.