วัยรุ่น

"พี่ไปก่อนนะน้องเนย" เด็กชายวัยเจ็ดขวบพูดกับเด็กหญิงวัยห้าขวบในวันที่ต้องเดินทางกลับอเมริกาพร้อมครอบครัว "ฮือออ ฮืออออ....พี่วาตะไม่ไปได้มั้ยคะ" เด็กหญิงร้องไห้ไม่อยากให้เขาไป "พี่สัญญาว่าพี่จะกลับมาหาน้องเนย ถ้าน้องเนยโตขึ้นน้องเนยต้องเป็นเจ้าสาวให้พี่นะ" เด็กชายจับมือเด็กหญิงที่ยังเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด "สัญญาค่ะน้องเนยจะรอเป็นเจ้าสาวของพี่วาตะ" เจ้าสาวคืออะไรเธอไม่รู้หรอก รู้แค่ว่าพี่วาตะจะกลับมาหาเธอในวันที่เธอโตขึ้น "น้องเนยโตแล้วนะพี่วาตะจะกลับมาหาน้องเนยเมื่อไหร่ น้องเนยคิดถึงพี่วาตะ" เธอนั่งดูรูปพี่วาตะที่ลุงนายส่งมาให้ ดูไปก็นั่งกินขนมไปจนไม่รู้ว่ามันหมดเหลือแต่จานเปล่าๆ "ว๊า..ขนมน้องเนยหมดแล้วต้องไปขอคุณแม่ใหม่" และคำสัญญาในวันนั้นมันทำให้เขาไปไหนไม่ได้ เขาไม่อยากทีจะหมั้นไม่อยากที่จะต้องแต่งงานกับเธอ ยั ยอ้วนตุ้ยนนุ้ย เขาต้องทำให้ยัยนั่นเกลียดเขาจนยอมยกเลิกสัญญาบ้าบอนั่นด้วยตัวเอง ปล.เรื่องนี้เป็นรุ่นลูกจากเรื่อง เจ็บเพราะรัก นะคะ

มิราผู้ผิดหวังกับความรัก พรที่พระพรหมเล่นตลกกันเธอ จากหญิงสาวตัวดำหน้าตาธรรมดากลับกลายเป็นหญิงสาวที่สวยจนคนต้องเหลียวหลัง หนุ่มเฟอเฟคหลายคนรุมจีบร่วมแก้ปัญหารักหลายเศร้าไปกับมิราใน หากดาวดวงนั้นคือเธอ

ผมเเอบรักเพื่อนสมัยเด็กมาสิบกว่าปีตั้งเเต่เธอยังเด็กจนโตเป็นสาว จนเธอเรียนหมอเเล้วมีเเฟนคนเเรกในชีวิตเเล้วเเฟนเธอมันดันเฮงซวยสิ้นดี เเต่พอผมไปช่วยเธอออกมา ในคืนนั้นเราสองคน หนึ่งคนที่อกหัก กับผมที่ยังรัก เราก็เผลอ 'มีอะไรกัน' จนได้

เพราะความเมาเลยเผลอขอวันไนต์กับเพื่อนสนิทแฟนเก่า แต่พอหายเมากลับจำเรื่องคืนนั้นไม่ได้ "ขอโทษ คืนนั้นพี่ก็แค่เมา" "วันหลังถ้าเมาก็อย่าไปถามใครแบบนี้อีกนะคะ เพราะคนถูกถามเขาคิดจริง!"

สะใจเธอแล้วใช่ไหมที่แม่ของเธอแต่งงานกับพ่อฉันได้ ไหนๆพ่อแม่เราก็ไปฮันนีมูนกันแล้ว ฉันว่างั้นเราก็ลองมาทดลองเข้าหอด้วยกันดูหน่อยเป็นไง

เขาไม่เคยคิดจะคบใคร แต่ทว่าดันสนใจผู้หญิงปากเก่งที่เอาแต่เมินเฉย และคอยกัดกันทุกครั้งที่เจอหน้า “ฉันมีแฟนแล้ว” “หึ ก็แค่แฟน ไม่ใช่ผัวสักหน่อย” **เรื่องย่อ** เพียงเพราะความเข้าใจผิดคิดว่าเขาคือคนที่มาจับก้นเพื่อนสนิท น้ำค้างจึงตัดสินใจวิ่งเข้าไปกระโดดถีบหน้าอกของฉลามจนล้มลงไปกองกับพื้นหวังจะเอาคืนให้เพื่อน แต่พอรู้ความจริงตอนเพื่อนเอ่ยกระซิบว่าผิดคน ทั้งสองสาวเลยพากันวิ่งหนีไป ปล่อยให้คนถูกกระทำยืนมองอย่างงุนงง ทั้งสองได้เจอกันอีกครั้งแล้วพบว่าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ฉลามจึงคิดแกล้งเข้าหาน้ำค้างเพื่อเอาคืนเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้เธอหงุดหงิดใจ แต่ทว่าพอพบกันบ่อยครั้ง เขาก็ดันแพ้ทางให้ผู้หญิงปากเก่ง ไม่ยอมคน และหลงรักเธอเข้าจนได้

"นายควรเลิกยุ่งกับคนที่เขามีเจ้าของนะ" "ถ้าเจ้าของมันไม่สนใจ ก็เท่ากับว่ามันไม่มีเจ้าของ"

"มีฉันเป็นผัวคนเดียวมันไม่พอหรือไง ถึงอยากได้ไอ้แทคิณเป็นผัวเพิ่ม" ดีเทลตะเบ่งเสียงด้วยท่าทีโกรธจัด พร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้าหา "สงสัยพี่จะเข้าใจอะไรผิด คนที่ฉันรักคือพี่แทคิณ...พี่ใช่พี่" โรราเอ่ยมาเช่นนั่น แต่นั้นกับยิ่งทำให้ ดีเทลโมโหและโกรธหนักเข้าไปอีก คนตัวโตถึงกับกดคนใต้ร่างลงให้จมเตียงนอน "ฉันไม่สนว่าเธอจะรักใคร ตราบใดที่เธอเป็นของฉันๆ ไม่มีทางที่เธอจะเป็นของใครหน้าไหนทั้งนั้น" "คนเลว..." โรราเอ่ยด้วยเสียงอันโกรธจัด ดีเทลจ้องมองคนใต้ร่างด้วยความรู้สึกโกรธและโมโห "กับผู้หญิงสำส่อนอย่างเธอ ฉัน เลว...ได้มากกว่าที่เธอคิด" ดีเทลเอ่ยจบร่างสูงก็ระดมจูบคนดื้อ ที่แสนจะพยศไปทั่วทั้งใบหน้า "มะ...ไม่นะ พี่ดีเทล" โรราเอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่น

เธอตัดสินใจแต่งงานกับคนที่บิดาเลือกให้หลังจากเลิกรากับแฟนหนุ่มได้เพียงไม่กี่วัน แต่ใครจะไปรู้ว่าผู้ชายคนนั้นที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยคือพี่ชายแท้ ๆ ของแฟนเก่าที่เลิกรากันไป

จากความไม่ชอบหน้า กลายเป็นการปะทะกันทุกครั้งที่เจอ ทั้งคำพูดแทงใจ คำสบประมาท และการยั่วโมโหที่ทำให้ชะเอมตั้งปณิธานว่า “ต้องไม่มีวันแพ้!” แต่ยิ่งพยายามหนีเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งถูกดึงเข้าไปในโลกของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ เรื่องราวของเด็กวิศวะปากแข็งกับรุ่นพี่ปากร้ายที่เต็มไปด้วยความเฮฮา ปั่นป่วน และอบอุ่นหัวใจ กำลังเริ่มต้นขึ้น...