อ่อนหวาน

แม้ว่าตัวอยู่ใกล้ แต่เหมือนยิ่งห่างเขาไปทุกที เธอจะต้องทำยังไง เขาถึงจะเลิกเกลียดเธอ ให้กลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิมก็ยอม

โชคชะตานำพา มีนา สาวน้อยผู้บริสุทธิ์และอ่อนโยน ให้มาพบกับเสือใหญ่ พ่อพรายรพี ชายหนุ่มผู้ดิบเถื่อนและน่าเกรงขามแห่งป่าลึก เมื่อเธอต้องเผชิญหน้ากับอันตรายจากเงื้อมมือเสือใหญ่ เธอจะรอดพ้นไปได้หรือไม่?

รวม 2 นิยายรัก ๆ โรมานซ์ - ‘มิตรรักลวงใจ’ เรื่องราวของเพื่อนสนิท คิดคดกับเธอมานานแล้ว ดันมาโพล๊ะเข้าได้ในวันเมามายไร้สติ ได้ลองกินเพื่อนสักคำหนึ่งแล้วก็ต้องมีคำที่สองคำที่สาม คำเดียวจะอิ่มพอได้ไง ----------------------- ‘เรือนใจนายอคิน’ เมื่อหนุ่มนักเฝ้าหนังสือ มาเฝ้ามองหาความรักจากครูสาวทุกวัน หลายคนคงเห็นเขาเอาแต่มองคุณครูสาวมาเป็นปี ๆ ได้ขับรถผ่านไปดูประตูรั้วโรงเรียนหน่อยก็ยังดี...

เดือนลดา เทอร์รี่ เมย์ ต้องบากหน้าไปหา เอเดรียน สมิธ เจ้าของโรงแรมหรูและบ่อนคาสิโนชื่อดังในลาสเวกัส เพื่อขอให้เขาลดหย่อนหนี้แก่มารดาบุญธรรม แต่สิ่งที่หญิงสาวได้รับกลับเป็นคำดูถูกเหยียดหยามจากเจ้าพ่อคาสิโนเขามองเธอเป็นผู้หญิงหิวเงิน ไร้ยางอาย และสิ่งที่มาเฟียหนุ่มผู้เย็นชาและทระนงจะช่วยเหลือได้ คือการยื่นข้อเสนอให้เธอเป็น นางบำเรอของเขา!!!

ขึ้นชื่อว่าดอก มันต้องเริ่มต้นด้วยการหว่านเมล็ดพืชลงไป กว่าจะได้ดอกผลที่ต้องการ แฉกเช่น ‘ธาดา รัตรังสรรค์’ จับต้องทุกอย่างคือธุรกิจ และหล่อน ‘มนธิรา’ คือธุรกิจอย่างหนึ่ง ที่เขาหว่านพืชลงไปนั้น ย่อมหวังผลตอบแทนที่ได้รับกลับมาอย่างคุ้มค่า ‘ร่างกายและความหอมหวานในกายสาวเขาย่อมอยากได้และครอบครอง’

ฟู่เซียงเซียง บุตรสาวภรรยาเอกของเสนาบดีกรมพิธีการฟู่เจี้ยนกั๋ว อาศัยในแคว้นสือเจ้า ตั้งแต่มารดาของนางตายจาก บิดาละเลยไม่สนใจ นางจึงทุ่มเทแรงใจศึกษาแพทย์ปรารถนาจะเป็นหมอหญิง ขณะที่เดินผ่านตลาดค้าทาส บังเอิญได้พบทาสหนุ่มผู้หนึ่ง แม้สภาพร่างกายบอบช้ำเต็มไปด้วยบาดแผล แต่แววตาแข็งกร้าวทำให้นางตัดสินใจซื้อตัวทาสหนุ่มผู้นั้น โดยไม่รู้เลยว่า... ด้ายแดงแห่งโชคชะตาร้อยรัดพันเกี่ยวชีวิตของนางและเขาไว้ด้วยกัน

“สิงห์” ชายหนุ่มเจ้าของฟาร์มเข้าใจว่าเมียใหม่ของผู้เป็นพ่อจะข้ามาหลอกลวงเอาทรัพย์สินของบิดา เขาจึงต้องทำทุกอย่าง เพื่อจะขัดขวางไม่ให้เมียอยู่ในบ้านหลังนี้อย่างมีความสุข และคนที่เขาควรจัดการ ก็คือสาวน้อยแสนสวยที่เป็นลูกติดมากับเมียใหม่ของบิดา

“สามี!” หญิงสาวเบิกตากว้าง “ท่านเป็นสามีข้า” “ถูกต้อง” เขาหลุบตาลงเล็กน้อย “เจ้าคือภรรยาของข้า เจ้าจำไม่ได้หรือ?” หญิงสาวส่ายหน้าไปมา “ข้าจำอะไรไม่ได้เลย ...แม้แต่...ชื่อของตัวเอง” “เจ้าจำอะไรไม่ได้เลย?” นางพยักหน้าแทนคำตอบ สิ่งรอบข้างล้วนกลายเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับนาง หญิงสาวอ้าปากเหมือนจะเอ่ยถามแต่อีกฝ่ายกลับชิงพูดขึ้นมาก่อน “เช่นนั้น เจ้าก็เพียงจำไว้ว่า ชื่อของเจ้าคือหรูซื่อและข้าซุนหลวนคุนเป็นสามีของเจ้า

เพราะข้าอ้วนท่านอ๋องเลยไม่อยากแต่งกับข้าใช่ไหม เรียกข้าหญิงอ้วนข้ายอมตายเสียดีกว่า

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย (สส. เซียง x อบเชย)