แม่เลี้ยงเดี่ยว

"ไม่ได้โกหกใช่มั้ยอิง ตรวจกี่อัน" "เออ ไม่ท้องก็คือไม่ท้องดิวะ ทำไม อยากให้ท้องหรือไง"

เมื่อ พราวพิชชา สาวสวยจากเมืองเพิร์ท กลับมายังเชียงราช โดยใช้สิทธิ์ลาพักร้อนสิบห้าวันมาทำภารกิจบางอย่าง...ทั้งหมดก็เพื่อน้องสาว อะไรๆ ก็เป็นไปตามแผน มันดูสำเร็จไม่ยาก แต่แล้วก็มีมนุษย์ป่าเถื่อนอย่าง รัชภาคย์ โผล่มาทำให้แผนของเธอล่มไม่เป็นท่า พราวพิชชาคิดว่าตัวเองแกร่งพอ รับมือเขาได้แน่นอน คราวนี้จะตอกกลับเขาให้หน้าหงาย สมกับที่เคยกวนอารมณ์เธอมาแล้วครั้งหนึ่ง แค่สบโอกาสเถอะ เธอจะจัดการให้อยู่หมัด แล้วจะเป็นไปได้แค่ไหน... เมื่อพราวพิชชาไม่รู้เลยว่าคู่ปรับเก่าอย่างรัชภาคย์มีแผนอะไรอยู่ในใจ เกมนี้เธอจะได้เอาคืนเขา... หรือจะเป็นเขาที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกคว่ำคะมำหงายตลอดการลาพักร้อนกันแน่ ----------- "คนท้องคนไส้...หมายถึงลดางั้นหรือคะ ลดาท้องหรือ" "อ้าว! ไม่รู้เหรอว่าน้องสาวคุณท้องจนจะคลอดแล้ว คุณป้า" พราวพิชชา ถึงกับกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินคำพูดสวนของ รัชภาคย์

เธอยินยอมอยู่ในสถานะเมียเก็บเพราะคำว่ารัก...แต่ในสายตาของผู้ชายคนนั้นช่างเต็มไปด้วยแรงเกลียดชัง ดูถูกเหยียดหยามสารพัดเพียงคิดว่าเธอมันเน่าเฟะจนยอมขายศักดิ์ศรีนอนกับอื่นที่เพิ่งรู้จักกันเพื่อแลกเงิน

แค่คืนเดียว ฉันคิดว่ามันจะจบ...แต่คุณหมอสุดหล่อกลับร้อนแรงจนฉันถอนตัวไม่ขึ้น คืนเดียวไม่พอ เขาจะเอาทั้งตัวและหัวใจฉัน

มนทิพย์ฝันถึงหนุ่มสาวคู่หนึ่ง “คุณนพ” เด็กหนุ่มในความฝันทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหว โดยเฉพาะดวงตาคมเข้มของเขาที่ฉายแววความรักอย่างเปี่ยมล้มในทุกครั้งที่มองสบมา สิ่งที่เด็กสาวมองเห็น รู้สึก รับรู้ จนแม้กระทั่งนามที่เขาเอ่ยเรียก “ปาริชาต” มนต์ทิพย์กลับรู้สึกว่าทั้งหมดนั้นคือ.. ตัวเธอเอง “ปาริชาต” เจ้าช่อดอกสีแดงเพลิง.. ดอกไม้แห่งการระลึกชาติ กลิ่นหอมแรง.. ทว่ามนุษย์เดินดินหาได้กลิ่นไม่ ด้วยกรุ่นกลิ่นนั้นจรุงใจอยู่ในเพียงเทวโลก แล้วหากมีเจ้าช่อดอกสีแดงเพลิงเป็นสื่อเล่า.. สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นได้ไหม

หญิงสาวคนหนึ่งที่เติบโตมาในครอบครัว “ ท็อคซิก ” ( toxic ) เก็บกด มีปมในใจขนาดใหญ่ จนทำให้ป่วยเป็น “ โรคซึมเศร้า ระดับรุนแรง (severe depression) + แพนนิค” แล้วมีเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเข้าเสมอทั้งเรื่องดี และไม่ดี และ แน่นอนว่าส่วนมากเป็นเรื่องที่ไม่ดี เป็นเรื่องที่บั่นทอนจิตใจของเด็กสาวคนนึงเสมอมา ตั้งแต่ คำพูดของคนรอบข้างรวมถึงคนในครอบครัว เขาใช้ชีวิตด้วยความระมัดระวังทั้งคำพูด ทั้งกิริยา ทั้งสายตา เพื่อให้ถูกใจคนรอบข้างเสมอ เพราะเขารู้ตัวว่าตัวเขาเองไม่ดีพอสำหรับใคร เขามักคิดว่าโลกใบนี้มักโหดร้ายกับเขาตลอด และใช่มันเป็นแบบนี้เสมอ

คำโปรย เพราะคืนนั้นคืนเดียวที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาและเธอไปเสียทุกอย่าง จากความรัก กลายสู่ความใคร่ และเป็นความแค้นในที่สุด เมื่อเธอไม่อยากพบเจอเขา แต่พรหมลิขิตก็เหวี่ยงให้ทั้งคู่ได้มาเจอกันอีกครั้ง ภาพของพิษแค้นเสน่หาในวันวาเลนไทน์จึงหลอกหลอนใจทั้งคู่อีกครั้ง ด้วยรัก ธันยวีร์

'พราวนภา’ แม่ม่ายสาวทรงเสน่ห์ที่หย่าขาดจากสามีเก่าไปหลายสิบปี แต่จะเป็นเช่นไร หากพราวนภาโคจรมาพบกันกับสามีเก่าของเธอในวันงานอบรมในวงการน้ำหมึก

ไม่รู้ว่าต้องทำบุญเก้าวัด สิบวัด ยี่สิบวัด ถึงจะสะเดาะเคราะห์กรรมใหญ่ในครั้งนี้ได้ เมื่อคนที่เป็นอาจารย์สอนอยู่ตรงหน้าเธอนั้น คือ 'อดีตคนรัก ไม่สิ... 'อดีตคนเลว' ที่ทิ้งเธอไป พร้อมกับมอบสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า 'ลูกน้อย' ไว้ให้คุณแม่วัย 18 ในตอนนั้นต่างหาก อนาคตที่วาดฝันไว้ ดับวูบลงทันตาเห็น เธอต้องทนลำบากเลี้ยงลูกมาคนเดียว พอตั้งหลักได้อยากทำตามความฝันกลับเหมือนสวรรค์แกล้งส่งเขามาอีกครั้ง ส่งคนเลวมาทำไมก่อน! เดี๋ยวอีวิวจะด่ายันเทวดา มาเอามันกลับไป! “มันอยู่ในท้องเธอนี่ ไม่ได้อยู่ในตัวฉัน เพราะฉะนั้นก็ไปดูเเลกันเอาเอง ” “อย่าหลอนค่ะ แหกตาดูด้วย ลูกอยู่ในท้องหนูไม่ได้อยู่ในลูกอันฑะพี่ เพราะฉะนั้นไม่ต้องสาระแนมาวุ่นวาย”

เขามากด้วยตัณหา เธอถวิลหาเงินตรา เมื่อเส้นทางของคนทั้งสองมาบรรจบกัน ทุกอย่างก็ลงตัว แต่แล้วสัญญาลับก็พรากให้ทั้งสองออกจากกัน *** วายุชายหนุ่มที่ไม่คิดจะมีความรัก มีเพียงตัณหา เขายอมจ่ายไม่อั้น ถ้าเขาพอใจ เธอหญิงสาวที่ถึงตาจน ต้องยอมทอดกายให้เขา เพียงเพราะต้องการเงิน เขารู้เธอมีลูก เขาไม่ติด แต่ทำไมเขารู้สึกว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์ แล้วเด็กคนนั้นลูกใคร ความสงสัยยิ่งทวีคูณไปอีก เมื่อไปเจอรูปถ่ายขณะที่เธอกำลังท้องถ่ายกับพี่ชายของเขา เขาเลวถึงขั้นนอนกับพี่สะใภ้ด้วยเชียวหรือ