โรแมนซ์

พูดมาได้ยังไงว่าให้ลืมเรื่องคืนนั้น สำหรับไทเกอร์คนนี้ไม่มีคำว่าครั้งเดียวจบ ถ้าได้แล้วก็ต้องได้อีกและจะต้องได้มาเป็นแม่ของลูกเท่านั้น!

แม่ทัพไป๋เฟยหลงจากคนช้ำรัก ที่ต้องมากลายเป็นคนหนีรัก เขาไม่มีทางจะหลบหนีฮูหยินพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับผู้นี้ได้ เขาเป็นบุรุษที่ชื่นชอบหญิงงาม รูปร่างกำลังดีน่ารักน่าใคร่ แต่องค์หญิงที่ตัวอ้วนใหญ่ผู้นี้เขาเกิดมาหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบหน้า นางไปขอสมรสพระราชทานยัดเยียดตนเองมาเป็นฮูหยินของเขาจนได้ ทำให้เขาจำใจแต่งนางเข้ามา แต่เขาก็มิได้สนใจนางเลย เขาไม่ไปเข้าหอ ไม่นับว่านางเป็นเมีย เพราะแม่กายของเขาถูกบังคับ แต่ยังเหลือจิตใจที่ใครจะมาบังคับเขามิได้ เขาพยายามหลีกเลี่ยงนางให้มากที่สุด จนเขาหนีไปรบที่ชายแดนไม่กลับจวนเป็นเวลาสามปี แม้นางจะเขียนจมหมายส่งไปหาเขามิได้ขาด แต่เขาไม่เคยตอบจดหมายของนางเลย จนวันหนึ่งเขากลับมายังจวนของตนเอง พบกับหญิงงามผู้หนึ่งที่ยื่นหนังสือหย่าที่นางลงชื่อแล้วให้เขา แล้วก็ย้ายออกจากจวนของเขาไป แต่เขาที่จ้องมองหญิงงามที่บัดนี้งดงามปานจะล่มเมือง รูปร่างอวบอิ่มน่ารักน่าใคร่ยิ่งนัก และเป็นสตรีแบบที่เขาชื่นชอบ เขาตกหลุมรักนางทันที แต่มันสายไปเสียแล้ว นางเดินออกไปไม่หันมามองเขาเลยด้วยซ้ำ แม่ทัพหนุ่มจะทำเช่นไรต่อไป …..

เขาคือผู้กำโชคชะตาของเธอ จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด แต่ท้ายที่สุดคนที่จะบีบจะคลายกลับหลงรักเชลยสาวจนหัวปักหัวปำ คลั่งรักจนแทบโงหัวไม่ขึ้น หาทุกวิถีทางเพื่อยึดสาวให้อยู่กับตัว แถมยังขี้หึงสุด ๆ อีกต่างหาก!

พลอยดาว-พราวมุก สองสาวฝาแฝดที่มีใบหน้าและรูปร่างคล้ายกันจนเรียกได้ว่าเป็นพิมพ์เดียวกัน "ราคีหวามรัก" เป็นเรื่องของพลอยดาวและท่านประธานกวิวัชร์ "ราคีซ่านสวาท" เป็นเรื่องราวของพราวมุกและอาจารย์คิมหันต์ ‘อะไรนะคะ’ ‘แค่คืนนี้และไม่ผูกมัด’ พลอยดาวรู้ว่าความหมายของคำนั้นดี แต่ไม่คิดว่าเขาจะชวนง่ายๆ หรือเพราะเขาทำให้มันเป็นเรื่องง่ายๆ เธอจึงตัดสินใจได้แทบจะในทันที ตอนนี้กวิวัชร์รู้สึกกลายร่างเป็นสัตว์กินเนื้อที่อยากกินเจ้ากระต่ายน้อยขึ้นมาแล้วสิ กฎเหล็กของความสัมพันธ์แบบ 'One Night Stand' คืออะไร ทุกอย่างมันควรจบแค่นั้น แต่หัวใจของเขากลับไม่ยอมให้ทุกอย่างจบแค่เรื่องในคืนนั้น

เมื่อสาวเนิร์ดหลงรักหนุ่มหล่อดีกรีเดือนคณะวิศวะ คนหนึ่งทำทุกอย่างเพื่อให้เขารัก ส่วนอีกคนทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะ ปฏิบัติการหลอกจีบสาวเนิร์ดจึงเกิดขึ้น...

เรื่องราวมันเกิดขึ้นหลังจากความผิดพลาดในคืนนั้น ทำให้คนสองคนที่ไม่เคยชอบหน้ากันต้องกุมความลับร่วมกันอย่างห้ามไม่ได้
. "สนใจมาเป็นFWBกับฉันไหม" "จนถึงเมื่อไหร่" "จนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะมีแฟน หรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเบื่อ และอยากหยุดทุกอย่างลง" "เอาสิ...แต่มีข้อแม้นะ" "ว่ามาสิ" "นายไม่มีสิทธิ์นอนกับคนอื่นในระหว่างที่เรายังเป็นFWBกัน" "ตกลง"

นิยายพีเรียดอีโรติก ความปรารถนาไม่ปรานีใคร นาย บ่าว ไพร่ หรือว่า ทาส หากตกอยู่ในวังวนแห่งดำฤษณาแล้วนั้น ไม่แคล้วจะตกเป็น ‘ทาสพิศวาส’ เท่าเทียม

MY SISTER "แต่ก้อนะ...นายเป็นเกย์ คงไม่รู้หรอก" "เหอะ!!!...แค่ครั้งเดียว ช้านไม่นับ" นีรดา สุระเวช... หนูดา อายุ 26 ปี Planner บริษัท Y สวย เก่ง ฉลาด ภายนอกเข้มแข็ง แต่ข้างในอ่อนแอ่มาก ไม่ยอมคน รักความยุติธรรมเป็นที่สุด "เหอะ!!! จะลองป่ะหล่ะ" "ใครบอกครั้งเดียว...ทั้งคืนต่างหาก" ปฐพี เดชาพิพักษ์...ดิน อายุ 22 ปี เรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ที่มหาลัย A ปี 4 หล่อ ดุ เถือน รักอิสระ ชอบความเป็นส่วนตัว ไม่ชอบผูกมัด และดูเหมือนไม่ชอบผู้หญิง แต่เขาแค่รำคาญนิสัยผู้หญิงต่างหาก

เธอจำเป็นต้องบอกเลิกกับเขาในวันที่เขาขอเธอแต่งงานด้วยเหตุผลบางอย่างที่อึดอัดอยู่ในใจเธอหนีเขาไปทั้งที่ไม่รู้ว่ามีทายาทของเขาอยู่ในท้องเมื่อโชคชะตานำพาให้เธอมาเจอกับเขาอีกครั้งในฐานะพยาบาลกับคนไข้เรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ

"พอแล้วนิตาอย่าทำแบบนี้" สายตาของเพื่อนทั้ง 3 คน ไม่พอใจอันนาที่ห้ามนิตาไม่ให้ทำเพราะทั้ง 3 คนพยายามยุแยงให้นิตาจัดการเพลงพิณ "อย่ามาห้ามนะอันนา อีแรดคนนี้มันจะงาบวินไป" นิตาตะคอกใส่อันนาสายตาของเธอกวาดมองเพลงพิณ "ถ้าผู้ชายมันไม่เล่นด้วย ผู้หญิงก็ไม่มีวันที่จะเข้าหาได้ แล้วพวกเธอทำกันแบบนี้ ถ้าเพลงพิณเป็นอะไรขึ้นมาจะรับผิดชอบชีวิตของเขาไหวเหรอ เพื่อนทั้ง 3 คน เบะปากใส่อันนาในขณะที่เธอกำลังเตือนสตินิตา ทว่าไม่นานเรือนร่างบางของอันนาถูกผลักนิตาไม่ฟังในสิ่งที่อันนาพูด "เฮือก!!~เฮือก!!" "มีคนมา" นิตาออกมาจากเพลงพิณและเธอดันตัวของอันนาเข้าไปอยู่แทนที่ในขณะที่รถยนต์ขับเข้ามาและแน่ชัดเป็นรถตำรวจ เพลงพิณหญิงสาวที่ถูกกระทำหายใจเฮือกราวกับคนจะขาดอากาศหายใจร่างกายที่ดิ้นทุรนทุรายพลาดๆ "เพลงพิณใจเย็นๆ ไว้นะ" อันนาไม่ได้สนใจใครที่เข้ามาแต่เธอรีบคว้าเพลงพิณเอาไว้เหมือนว่าเพลงพิณนั้นจะหยุดหายใจจะหยุดหายใจ "เพลงพิณ!! น้องไม่น้องไม่นะ" ในขณะที่อันนากำลังเขย่าตัวของเพลงพิณชายหนุ่มคนหนึ่งดันตัวของอันนาเธอจนล้ม เขาแทรกกายเข้าไปใกล้ๆเพลงพิณรีบขว้าประคองไว้แทน "เอารถออก" เรือนร่างบางหายใจโรยรินดวงตาคู่น้อยและใบหน้าเต็มไปด้วยรอยบอบช้ำจับจ้องมองหน้าชายหนุ่มหายใจแผ่วเบา "อย่าเป็นอะไรนะ"