หน้าหลัก / วัยรุ่น / My Baby ก้าวไปเจอรัก / ตอนที่ 1 ยัยเเว่นจอมเปิ่น

แชร์

My Baby ก้าวไปเจอรัก
My Baby ก้าวไปเจอรัก
ผู้แต่ง: ต้นนุ่น'นน

ตอนที่ 1 ยัยเเว่นจอมเปิ่น

ผู้เขียน: ต้นนุ่น'นน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-23 12:46:16

@คอนโด

" ฮัลโหลครับเเม่ "

(เมื่อไหร่จะกลับบ้านกลับช่องบ้างตาก้าวหน้า บ้านอยู่ห่างมอเเกเเค่สี่สิบกว่าโลเองนะ)

" อาทิตย์นี้นี่เเหล่ะครับที่จะกลับ "

(พูดเเล้วนะ)

" ครับ "

(งั้นเเค่นี้เเหล่ะ) เเม่ผมวางสายไปทันทีผมถึงกับถอนหายใจ สาเหตุที่ไม่ค่อยกลับบ้านเพราะเเม่ชอบหาเรื่องบ่น ผิดกับพ่อที่นิ่งเงียบอย่างกับมนุษย์หิน ไม่รู้รักกันได้ยังไง อีกคนพูดมากอีกคนพูดน้อย

ปลั่กกก!!!

" เห้ยยยย !! "  ผมที่กำลังเดินจะถึงห้อง อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้วิ่งมาชนเข้าอย่างเเรง จนเสียหลักล้มลงกับพื้นโดยมีร่างเธอทาบทับลงมาอีกทีจนจุก

จุ๊บบบบ

เเต่ที่ช็อคไปกว่านั้นคือปากผมกับปากเธอดันจุ๊บกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันก็คือจูบเเบบปากเเตะปากอ่ะครับเหมือนฟีลซีรีย์เกาหลี ซึ่งต่างคนก็ต่างไม่ได้ตั้งใจมันเป็นอุบัติเหตุ พอตั้งสติกันได้ทั้งคู่เเล้วก็ต่างคนต่างผละออกจากกัน โดยที่เธอลุกยืนขึ้นก่อนเเต่หัวใจเธอเต้นเเรงมากบวกกับใบหน้าเริ่มเเดงเหมือนลูกตำลึง

" ป่ะ...เป็นอะไรไหมคะ เจ็บตรงไหนไหม " ฉันที่พอได้สติก็รีบมองสำรวจคนตัวโตกว่า ถึงเเม้จะพึ่งเสียจูบเเรกไปก็ตามด้วยอุบัติเหตุ เเละคนที่เสียจูบเเรกให้อย่างไม่ตั้งใจก็คือคนหล่อคนดังของมหาลัย

" เจ็บสิถามมาได้ เเล้วจะรีบไปไหนของเธอว่ะ " ผมที่ลุกขึ้นยืนได้ก็จ้องมองเธอเขม็งด้วยเเววตาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด 

" ขอโทษค่ะ คือม่ะมีจิ้งจกอยู่ในห้องเเละมันกระโดดใส่ฉันฉันเลยตกใจ "

" ก็เเค่จิ้กจกป่ะว่ะ ไม่ใช่ตุ๊กเเกหรืองู จะกลัวอะไรขนาดนั้น "

" ขอโทษค่ะ " ฉันยกมือไหว้ขอโทษเขาเเละก้มหน้างุดด้วยความกลัวเเกมตกใจ ซึ่งได้ยินคนตรงหน้าถอนหายใจเสียงดังใส่

" จิ้กจกมันอยู่ในห้องเธอใช่ไหม "

" ใช่ค่ะ "

" เปิดประตูให้หน่อย เดี๋ยวฉันจับให้ "

" จะดีเหรอคะ "

" ดีสิ เดี๋ยวก็กลัวจนวิ่งตกใจไปชนชาวบ้านชาวช่องเขาอีก เขาจะด่าพ่อเอานะรอบนี้  "

" ค่ะ " ฉันเดินนำหน้าเขาเเละเปิดประตูให้เข้าห้อง ซึ่งเขาเป็นผู้ชายคนเเรกเลยนะที่ได้เข้าห้องฉัน ยกเว้นคุณพ่อที่มาหาประจำอยู่เเล้ว

ผมเดินมองสำรวจให้ทั่วห้องอย่างถือวิสาสะ ซึ่งห้องผมอยู่ห้องข้างๆ เธอนี้เอง เเต่อยู่มาตั้งนานก็ไม่เคยเห็นหน้าเธอเลยนะ เเต่หน้าคุ้นๆเหมือนเคยเห็นในรูปที่ไหน อ๋อ...ผมนึกออกเเล้วลูกสาวคุณลุงชัชชัย ที่ให้ผมมาสอนวิชาต่อสู้ให้เธอ ไม่คิดว่าจะได้เจอกันเร็วขนาดนี้ เห็นท่าทางโก๊ะๆเเล้วไม่เเปลกใจเลยที่คุณลุงเป็นห่วงเอามาก

" เจอเเล้วไอ้ตัวต้นเหตุ "

หมับบบ!!

" ไปอยู่ที่อื่นซะไป " ผมจับจิ้กจกตัวอ้วนออกจากห้องครัวของเธอไปปล่อยบริเวณชั้นล่าง

" ขอบคุณคุณมากนะคะ " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขาอีกครั้ง ถึงเเม้เขาจะอายุน้อยกว่าก็ตามเเต่เขาคือผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตฉันไว้ 

" เธออายุเท่าไหร่ถึงมาเรียกฉันว่าคุณ " ผมเเกล้งทำเป็นไม่รู้จักเธอ 

" ยี่สิบเอ็ด "

" ฉันอายุยี่สิบ ซึ่งน้อยกว่าเธอหนึ่งปีเเต่ฉันจะไม่เรียกเธอว่าพี่หรอกนะ ส่วนเธอก็เปลี่ยนสรรพนามเรียกฉันใหม่ด้วยเพราะฉันไม่ชอบให้มาเรียกทางการอะไรเเบบนี้ เรียกชื่อก็พอ  " 

" ก็ได้ค่ะ "

" มาอยู่ที่นี่นานเเล้วเหรอ ทำไมไม่เคยเห็นหน้า "

" พึ่งมาอยู่ "

" ถึงว่า ว่าทำไมไม่เคยเห็นหน้าเลยทั้งๆ ที่ห้องอยู่ข้างกัน "

" หลีกทางให้ฉันด้วยยัยเฉิ่ม " พูดจบเธอก็หลีกทางให้ผมทันที ซึ่งที่ผมเรียกเธอว่ายัยเฉิ่ม เธอดูเฉิ่มจริงๆ นะท่าทางเด๋อๆ ด๋าๆ ดูไม่มีพิษมีภัยกับใคร เเถมใส่เเว่นตาหนาเตอะตามเเบบฉบับคนสายตาสั้นเเละเด็กเรียนอีก เผลอๆทรงนี้โดนคนอื่นเเกล้งอีก

วันต่อมา

ก๊อกกๆๆ!!

" ใครมันบังอาจมาเรียกกูเเต่เช้าเลยว่ะ "

เเกร๊กก!!

" ว่าาา " ผมมองเธอที่วันนี้ใส่เสื้อยืดกางเกงขายาวสบายๆ เเต่อยากจะบอกว่าหงุดหงิดมากที่มีคนมารบกวนเวลานอน 

" คือเราอยากขอบคุณที่นายช่วยเราไว้ เราเลยทำข้าวมาขอบคุณน่ะเเต่ไม่รู้ว่านายจะชอบรึเปล่า "

" ขอบคุณนะ " ผมรับข้าวกล่องจากเธอมา เป็นข้าวผัดทะเล ของชอบผมเลย

" อื้อ...งั้นเราไปก่อนนะ "

" ไปสิ ใครดึงขาเธอไว้ "

" .... " ฉันถึงกับเหวอเมื่อเขาตอบกลับมาเเบบนั้น เเถมปิดประตูใส่หน้าอีก นี่น่ะเหรอคนฮอตของมอที่หน้าตาหล่อเหลาเป็นที่หมายปองของสาวๆทั้งมหาลัย เเต่ถ้าคนพวกนั้นมารู้จักนิสัยของเขาจริงๆ ที่ไม่ได้น่ารักหรือหล่อเหมือนหน้าตาเลย จะยังชอบกันรึเปล่านะ

...เเต่ช่างเขาเถอะหลังจากนี้คงต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้ยุ่งอะไรกันอีกเเล้วล่ะ

กริ๊งงงงๆ~ฮายัง

(เฮลโหลเพื่อนรัก)

" ว่ายังไง "

(วันนี้วันหยุด ไปเดินเล่นที่ห้างกันไหม)

" เราจะอ่านหนังสือ "

(โอ้ยยย!! .... ยัยเเม่ชี เธอจะอ่านหนังสือจนได้รับรางวัลโนเบลเป็นนักอ่านยอดเยี่ยมทุบสถิติโลกเลยรึไง ถึงเธอไม่อ่านวันนึงเธอก็ไม่สอบตกหรอกย่ะ คนที่จะตกคือฉัน ออกไปพักผ่อนเจอโลกกว้างบ้างนะ จะอุดอู้อยู่เเต่ห้องรึไง) ฮายังบ่นออกมาอย่างยาวเหยียดด้วยความหงุดหงิดเพื่อนตัวเอง ใจคอวันๆ จะอยู่เเต่มอกับห้องรึไง

" ไปก็ได้ ไม่เห็นต้องพูดยาวขนาดนี้เลย "

" อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน เดี๋ยวไปรับ "

" อื้อ " ฉันกดวางสายทันที ฮายังเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของฉันตั้งเเต่เรียนปีหนึ่งมา ส่วนคนอื่นไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ ฮายังคอยดูเเลปกป้องฉันเสมอจากคนที่ชอบกลั่นเเกล้งฉัน โดยไม่กลัวใคร บางทีฉันก็อยากมีนิสัยเเบบนี้บ้างจังเเต่ก็ทำไม่ได้สักที

.................

อิน้องเเกจะกวนเเละเกรี้ยวกราดตั้งเเต่วันเเรกที่เจอกันม่ายด้ายยยนะ 🤣

ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ คอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ 🙏💓

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 32 ตอนจบ

    2 ปีต่อมา วันนี้คือวันรับปริญญา ได้ใส่ชุดครุยกับเขาสักที บอกตามตรงว่าตื่นเต้นมากกว่าจะเรียนจบคณะหินสุดโหดนี้มาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หลับคาโปรเจคประจำ เเต่ก็สู้จนเรียนจบมาได้ เเถมจบพร้อมเเฟนสุดหล่ออีก ฉันเเต่งหน้าทำผมเองตั้งเเต่เช้ามืดอยากให้ออกมาสวยที่สุด เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญ" พอได้เห็นใบปริญญาเเล้วดีใจภูมิใจชะมัด สมกับที่อดหลับอดนอนจนจะเป็นหมีเเพนด้าอยู่เเล้ว " ฮายังเอ่ยออกมายิ้มๆ ในขณะที่กำลังออกไปที่หน้าคณะกัน " นั่นน่ะสิ เกือบจะพากันเข้าโรงบาลไปฝากตัวเป็นผู้ป่วยอยู่เเล้ว " " ฮ่าๆๆ ...ก็จริง " " เรียนจบเเล้ว ฮายังจะกลับไปอยู่ขอนเเก่นเลยไหม " " ไปเลย เราเบื่อชีวิตที่วุ่นวายในกรุงเทพเเล้วอ่ะ " " เเล้วกังฟูล่ะ " " นายหมอนั่นก็จะไปอยู่กับเราเหมือนกัน ว่าจะทำธุรกิจด้วยกันอยู่ " " ยังงี้เราก็เหงาเเย่เลยสิ นานๆเจอกันที " " ไม่เหงาหรอกหน่า เดี๋ยวเราลงมาหาบ่อยๆ หรือจะไปหาเราบ้างก็ได้ " " คงต้องอย่างงั้น เราไปหาครอบครัวเรากันดีกว่า "" มาให้พ่อหอมทีลูกสาวคนสวย ยินดีด้วยนะลูก...ฟอด~ " ฉันสวมกอดกับคนเป็นพ่อเเละท่านก็หอ

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 31 คืนดี

    วันต่อมา 22.00 ฉันรีบอาบน้ำเเต่งตัวให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยอาบที่ห้องทำงานของพ่อเเละใส่ชุดธรรมดามา ใจจริงอยากเเต่งตัวสวยๆให้เกรียรติ์เจ้าของงานมากนะ เเต่ไม่มีเวลากลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่คอนโด ถ้าขับกลับไปที่คอนโดคงได้มาถึงที่บ้านป๊าก้องตอนเที่ยงคืนเเน่ ซึ่งงานเลี้ยงอาจจะเลิกราเเล้ว ตามจริงก็เลิกงานตอนห้าโมงเย็นเเต่มีประชุมด่วนเข้ามาจึงต้องรีบเข้าประชุมด่วนเเบบไม่ทันได้เตรียมตัว ส่วนพ่อไปดูงานอีกที่หนึ่งจึงมาไม่ได้....ชีวิตช่วงนี้โคตรปวดหัวเลยล่ะ จนอยากจะเเยกร่างได้สักสิบร่างจะได้ทำงานให้หมดๆ จะได้มีเวลาพักผ่อนกับเขาบ้าง ทำไมมันเหนื่อยเเบบนี้นะจะมาล้มเลิกอะไรตอนนี้ก็ไม่ทันเเล้วล่ะเพราะสงสารพ่อที่ต้องเหนื่อย ตั้งเเต่ฉันเข้ามาช่วยงานพ่อเเบบเต็มตัว พ่อท่านดูสดใสเเละมีเวลาพักผ่อนมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด " สวัสดีค่ะป๊า สวัสดีค่ะเเม่ หนูต้องขอโทษด้วยนะคะที่มาช้าพอดีติดประชุมด่วนอยู่อ่ะค่ะเเถมเเต่งตัวไม่เรียบร้อยด้วย " ฉันยกมือไหว้ท่านก่อนที่จะยื่นกล่องของขวัญขนาดกลางให้ป๊าซึ่งเป็นเจ้าของงานวันเกิดวันนี้ ท่านทั้งสองเเต่งตัวได้หล่อสวยสมวัยโกงอายุมาก บอกว่าสามสิบต้นๆ

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 30 คิดถึง

    @โรงพยาบาล ฉันเลือกพาเขามาทำเเผลที่โรงบาล ทั้งๆที่เขาขอตัวกลับบ้านบอกว่าเเผลเเค่นี้จิ๊บจ๊อยไม่ได้เจ็บอะไรมาก เเต่ใครจะปล่อยให้เขากลับไปทำเเผลเองล่ะ โคตรรู้สึกผิดกับคุณเจย์เลยที่คนของตัวเองไม่มีเหตุผลเเถมขอโทษเเบบส่งเดชอีก " รอนานไหมครับ " หลังจากที่ได้ทำเเผลเสร็จคุณเจย์ก็เดินเข้ามาหา " ไม่นานค่ะ คุณเจย์เจ็บมากไหมคะ " ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความเป็นห่วง " นิดหน่อยครับ เเต่ไม่นานก็คงหาย " " ขอโทษคุณเจย์เเทนก้าวหน้าด้วยนะคะ อย่าเอาผิดเขาเลยนะคะ " ฉันกลัวจะกระทบกับธุรกิจของพ่อเขา จึงรีบเอ่ยขอ " ไม่เอาผิดหรอกครับเเละผมก็จะไม่บอกพ่อผมด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับว่าจะกระทบกับธุรกิจ เรื่องเเบบนี้เป็นใครใครก็ต้องเข้าใจผิดกันครับ " เจย์เอ่ยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นคนตรงหน้าวิตกกังวลเเบบเห็นได้ชัด " ขอบคุณคุณเจย์นะคะที่เข้าใจ เเละก็ต้องขอโทษคุณเจย์อีกครั้งด้วยค่ะที่ทำให้ต้องเจ็บตัว " " ไม่ต้องขอโทษผมเเล้วครับ คุณนับเงินขอโทษผมมาเป็นสิบครั้งเเล้ว เเละคุณนับก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย " " เเต่... " " กลับกันเถอะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง " " ค่ะ " @คอนโด "

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 29 เลิกกัน

    @โรงพยาบาล ฉันเลือกพาเขามาทำเเผลที่โรงบาล ทั้งๆที่เขาขอตัวกลับบ้านบอกว่าเเผลเเค่นี้จิ๊บจ๊อยไม่ได้เจ็บอะไรมาก เเต่ใครจะปล่อยให้เขากลับไปทำเเผลเองล่ะ โคตรรู้สึกผิดกับคุณเจย์เลยที่คนของตัวเองไม่มีเหตุผลเเถมขอโทษเเบบส่งเดชอีก " รอนานไหมครับ " หลังจากที่ได้ทำเเผลเสร็จคุณเจย์ก็เดินเข้ามาหา " ไม่นานค่ะ คุณเจย์เจ็บมากไหมคะ " ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความเป็นห่วง " นิดหน่อยครับ เเต่ไม่นานก็คงหาย " " ขอโทษคุณเจย์เเทนก้าวหน้าด้วยนะคะ อย่าเอาผิดเขาเลยนะคะ " ฉันกลัวจะกระทบกับธุรกิจของพ่อเขา จึงรีบเอ่ยขอ " ไม่เอาผิดหรอกครับเเละผมก็จะไม่บอกพ่อผมด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับว่าจะกระทบกับธุรกิจ เรื่องเเบบนี้เป็นใครใครก็ต้องเข้าใจผิดกันครับ " เจย์เอ่ยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นคนตรงหน้าวิตกกังวลเเบบเห็นได้ชัด " ขอบคุณคุณเจย์นะคะที่เข้าใจ เเละก็ต้องขอโทษคุณเจย์อีกครั้งด้วยค่ะที่ทำให้ต้องเจ็บตัว " " ไม่ต้องขอโทษผมเเล้วครับ คุณนับเงินขอโทษผมมาเป็นสิบครั้งเเล้ว เเละคุณนับก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย " " เเต่... " " กลับกันเถอะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง " " ค่ะ " @คอนโด "

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 28 เลิกกัน

    1 เดือนต่อมา การฝึกงานในช่วงปิดเทอมตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมานั้น เล่นเอาเหนื่อยมากเหมือนกันทำให้รู้เลยว่าพ่อตัวเองทำงานหนักขนาดไหนในเเต่ล่ะวัน เเต่ยังโชคดีที่มีพี่ๆที่ทำงานคอยช่วยสอนเเละเเฟนที่น่ารักคอยช่วยซัพพอร์ตอีกเเรง จึงทำให้ผ่านไปได้เเละเข้าใจอะไรง่ายขึ้น เวลาที่จะสวีทกับเเฟนอย่าพูดถึง เพราะต่างคนต่างทำงานหนักมากกลับมาถึงห้องก็นอนสลบหมดเเรงกันทั้งคู่ เเต่ยังดีที่เราเข้าใจกันไม่ได้งอเเงว่าไม่มีเวลาให้กันจนถึงขั้นน้อยใจกันเเต่เเรกๆถามว่ามีบ้างไหมว่าน้อยใจตอบเลยว่ามี ถือว่าเป็นความสัมพันธ์เเบบผู้ใหญ่มากขึ้น " กลับไปพักเถอะลูก เหนื่อยมาทั้งวันเเล้ว " ตนเอ่ยบอกลูกสาวของตนเพราะตอนนี้เย็นมากเเล้วจึงอยากให้กลับไปพักผ่อน ลูกสาวของเขาช่วยงานได้เยอะมากเลยทีเดียว อาจจะเป็นเด็กหัวดีอยู่เเล้ว เลยเข้าใจอะไรง่าย " พ่อก็ต้องกลับไปพักเหมือนกันนะคะ เหนื่อยมาทั้งวันเเล้วเหมือนกัน " " งั้นเก็บของกัน จะได้กลับพร้อมกัน" " ค่ะ " ฉันเก็บของบนโต๊ะให้เรียบร้อยเเละเดินคล้องเเขนคุณพ่อออกจากห้องทำงานไปที่ลานจอดรถ ตอนนี้เย็นมากเเล้วจึงเหลือเเค่รถเราสองคนพ่อลูกที่ยังจอดอยู่

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 27 กลั่นเเกล้ง

    " ..... " เเสงเเดดที่สาดส่องเข้ามาผ่านม่านหน้าต่างนั้นทำให้ฉันต้องตื่น เพราะเริ่มรู้สึกร้อนเเละรู้สึกสายมากเเล้ว เเต่ทำไมมันปวดหัวตุ๊บๆเเบบนี้กันนะ ถึงกับต้องจูนสมองอีกครั้งว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ใช่เเล้วๆ เมื่อคืนเห็นเขานั่งกินไวน์เลยขอกินด้วยเเต่กินไปกินมาดันเเย่งเขากินหมดขวดจนเมาเเอ๋เลย น่าอายชะมัดเลยยัยนับเงิน เเต่ที่จำได้เเม่นๆคือเขาดุขึ้นเสียงใส่ฉันจนฉันงอลล็อคห้องหนี เเต่เมื่อคืนเหมือนรู้สึกว่ามีคนนอนกอดฉันนะ เเกร๊กก!! " ตื่นเเล้วเหรอ ปวดหัวมากไหมลุกไปอาบน้ำเเละไปทานข้าวเช้ากัน เเล้วค่อยมานอนต่อนะเดี๋ยวปวดท้องซะก่อน " ผมยิงคำถามรัวๆใส่คนที่ยังนอนงงอยู่บนเตียง เเต่เธอก็ไม่พูดอะไรยอมลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย จนน่าเเปลกใจ " นี่เเสดงว่าเขาเอากุญเเจสำรองมาไขห้องสินะ " ฉันยินพึมพำเบาๆอยู่ในห้องน้ำ เเต่ว่ารีบอาบน้ำก่อนดีกว่าเดี๋ยวนายนั่นมาพังห้องน้ำเขาอีก ครึ่งชั่วโมงต่อมา " น้ำขิงร้อนๆจะได้เเก้เเฮงค์ " เธอนั่งลงเเต่ก็ยอมรับน้ำขิงจากผมไปจิ๊บก่อนจะมองอาหารบนโต๊ะ ที่มีเเต่อาหารสไตล์ยุโรป " โทรสั่งใหม่ไหม " " ไม่ต

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status