หน้าหลัก / โรแมนติก / คืนร้อนจำเลยแสนรัก / ตอนที่ 11 ไม่ได้เป็นอะไรกัน

แชร์

ตอนที่ 11 ไม่ได้เป็นอะไรกัน

ผู้เขียน: จินต์พิชา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-22 13:42:57

 

กานต์ชิสาขับรถออกมาจากบ้านของเขมณัฏฐ์และไปตามทางที่ถามมาจากน้าประนอม เมื่อเลี้ยวขวามาตามทางก็เห็นป้ายร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดใหญ่ หญิงสาวจอดรถที่หน้าร้าน เมื่อเปิดประตูลงจากรถพนักงานก็เข้ามาต้อนรับอย่างดี

“สวัสดีครับคุณลูกค้า ให้ทางร้านรับใช้อะไรครับ”

“ฉันอยากได้แอร์สักตัวค่ะ”

“เชิญทางนี้เลยครับ ทางร้านเรามีแอร์หลายยี่ห้อเลยครับ ไม่ทราบว่าได้ดูมาก่อนไหมว่าอยากได้ยี่ห้ออะไร “

“ยังเลยค่ะ คุณช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมคะ”

“ได้ครับ ผมขอถามเบื้องต้นก่อนะครับว่าจะเอาไปใช้กับห้องไหนครับ ห้องนอนห้องรับแขกหรือเป็นสำนักงานครับ”

“ห้องนอนค่ะ”

“พอจะทราบขนาดของห้องไหมครับแล้วแดดสองหรือเปล่า ถ้าส่องเป็นช่วงเช้าหรือบ่ายครับ”

แต่ละคำถามที่พนักงานถามออกมานั้นกานต์ชิสาตอบอะไรได้เลยสักอย่าง

“ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าขนาดห้องนอนมันเท่าไหร่”

“เอาพอประมาณก็ได้ครับผมจะได้กะขนาดบีทียูให้คุณถูก” พนักงานบอกอย่างสุภาพขณะเตรียมกระดาษกับปากกามาจด

“ฉันไม่รู้จริงๆ ถ้ายังงั้นเอาขนาดกลางๆ ไปก่อนก็ได้ค่ะ”

“บ้านคุณอยู่ไกลไหมผมจะให้ช่างเข้าไปดูขนาดห้องก่อนก็ได้แล้วจะตกลงเลือกกี่บีทียูก็ค่อยคุยกันอีกที”

“ก็หลายกิโลอยู่ค่ะ บ้านฉันอยู่ตรงท่าข้าวเขมณัฏฐ์ค่ะ”

“คุณหมายถึงท่าข้าวของคุณเข้มเหรอ”

“ใช่ค่ะ”

“คราวนี้จะเอาไปติดบ้านหลังไหนล่ะ”เสียงหนึ่งดังมาจากทางด้านหลังกานต์ชิสาหันไปมองก็เห็นผู้ชายท่าทางสุภาพเดินออกมาจากมุมหนึ่งของร้าน

“ฉันจะเอาไปติดห้องนอนค่ะ”

“หมายถึงห้องนอนอีกห้องหนึ่งในบ้านหลังนั้นใช่ไหมครับ”

“คุณรู้ได้ยังไงคะ”

“ก็ผมเป็นเพื่อนกับเจ้าของบ้านหลังนั้น เดี๋ยวผมดูแลให้นะคุณจะเลือกยี่ห้ออะไรล่ะ”

“คุณช่วยเลือกได้ไหม ฉันไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย”

“เดี๋ยวผมจัดการให้คุณรออยู่ตรงนี้นะ” เขาหายไปกับลูกน้องสักพักจากนั้นก็เดินกลับออกมา

“ได้แล้วใช่ไหมคะ”

“ครับ ผมจะให้ลูกน้องเข้าไปติดตั้งหลังจากบ่ายนี้นะครับ”

“จะเสร็จทันเย็นนี้ไหมคะ”

“เสร็จทันแน่นอนครับเพราะห้องนั้นมันเคยมีแอร์อยู่ก่อนแล้วแค่เอาไปติดในตำแหน่งเดิมแค่นั้น”

“ขอบคุณนะคะ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันขอสแกนจ่าย”

“ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวผมไปเก็บกับเพื่อนผมทีเดียวก็แล้วกัน แต่ผมขอมัดจำหน่อยได้ไหม”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันโอนให้”

“ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องเงิน”

“แล้วหมายถึงอะไรคะ”

“ผมอยากรู้ว่าผมเป็นใคร แล้วทำไมถึงมาอยู่บ้านเดียวกับเพื่อนผมได้” ยงยศถามด้วยความสงสัยเพราะเพื่อนเขาไม่เคยพาใครมาอยู่ที่บ้านเลยขนาดเพื่อนผู้ชายเวลาไปกินเหล้ายังต้องแยกย้ายกันกลับแต่นี่เธอเป็นผู้หญิงเลยอยากรู้ว่าเธอเป็นใคร

“ฉันเป็นคนรู้จักของเขาและมีเหตุจำเป็นจะต้องมาอยู่กับเขาชั่วคราวค่ะ”

“คุณรู้จักจริงเหรอปกติไอ้เข้มไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาค้างที่บ้านเลยนะ ผมว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ”

“ไม่แปลกหรอกค่ะ ไม่เชื่อก็ลองไปถามเขาสิคะ ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ”

“ผมก็ยังไม่ได้ว่าคุณเป็นอะไรกับเขาเลยนะ ดูเหมือนคุณจะร้อนตัวรีบปฏิเสธ”

“ก็ฉันไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจผิดนี่คะ เพราะความเข้าใจผิดมันสร้างความเสียหายมานักต่อนัก”

“เรื่องแค่นี้เองไม่เสียหายหรอกมั้งครับ ว่าแต่ผมขอทราบชื่อคุณหน่อยได้ไหมล่ะ”

“ฉันชื่อเค้กค่ะ”

“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณเค้ก ผมชื่อย้งเป็นเพื่อนของไอ้เข้ม”

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณย้งชื่อคุณแปลกดีนะคะ”

“มันมาจากยงยศนะครับ เพราะผมมีเชื้อสายจีนชื่อเล่นก็จะออกไปทางจีนๆ หน่อย แล้ววันนี้ไอ้เข้มมันไปไหนล่ะครับถึงให้คุณเข้ามาซื้อแอร์คนเดียวแบบนี้”

“เขาก็อยู่ที่ท่าข้าวนั่นล่ะคะ เห็นว่าวันนี้มีรถข้าวเข้ามาเยอะเลย”

“ปกติรถที่เข้ามาท่าข้าวไอ้เข้มมันก็เยอะแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว ครับยิ่งช่วงที่เกี่ยวข้าวนี่แทบไม่ได้พักกันเลยทีเดียว”

“แล้วช่วงนี้ใช้ช่วงเกี่ยวข้าวหรือเปล่าคะ”

“ช่วงนี้เป็นช่วงเริ่มต้นฤดูกาลเก็บเกี่ยวครับ นอกจากคุณจะมาซื้อแอร์แล้ววันนี้จะไปไหนต่อไหม”

“เค้กคิดว่าจะไปซื้อของใช้ที่จำเป็นหน่อยค่ะ”

“ก่อนไปผมขอเลี้ยงกาแฟคุณสักแก้วได้ไหมล่ะถือว่าเป็นโอกาสที่เราได้รู้จักกัน”

“เค้กรบกวนคุณไปหรือเปล่าคะ คุณยังต้องทำงาน”

“ในร้านผมมีลูกน้องหลายคนครับ ปกติแล้วผมก็ไม่ได้ออกมาคุยกับลูกค้าเองหรอกแต่บังเอิญว่าเดินผ่านมาแล้วได้ยินคุณพูดถึงท่าข้าวของไอ้เข้มก็เลยเข้ามาคุย ข้างร้านผมมีร้านกาแฟไปนั่งกินในนั้นกันนะคุณคงไม่ได้ไปซื้อของเท่าไหร่ใช่ไหมครับ”

“ก็ได้ค่ะ” เพราะตั้งแต่เช้าหญิงสาวยังไม่มีกาแฟตกถึงท้องและเธอก็เริ่มจะปวดศีรษะนิดๆ เมื่อร่างกายไม่ได้รับคาเฟอีน เธอว่ามันเป็นข้ออ้างสำหรับคนติดกาแฟแต่ทุกครั้งที่ได้กินมันก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมากจริงๆ

หลังจากดื่มกาแฟและพูดคุยกับยงยศแล้วกานต์ชิสาก็ขับรถตรงไปยังห้างสรรพสินค้าเธอเลือกซื้อของใช้บางอย่างจากนั้นก็ตรงไปยังร้านขายเสื้อผ้าที่มีอยู่ไม่กี่ร้าน

เธอไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหนจึงเลือกซื้อกางเกงยีนเพิ่มอีกหนึ่งตัวที่เหลือก็เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวและเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นสำหรับออกกำลังกาย หญิงสาวซื้อรองเท้าผ้าใบอีกหนึ่งคู่เพราะอยากจะวิ่งในตอนเช้าเนื่องจากอากาศที่นี่สดชื่นมาก

เมื่อได้เสื้อผ้าครบแล้วกานต์ชิสาก็ตรงไปแผนกชุดชั้นในเลือกแบบที่ตัวเองชอบมาอีกสี่ชุดจากนั้นก็ซื้อชุดนอนเพิ่มอีกสองชุดเพราะที่เธอเตรียมมานั้นมีแค่สองชุดเท่านั้น

กานต์ชิสาเอาของไปเก็บที่รถจากนั้นก็ขึ้นเดินมาบริเวณฟูดคอร์ทเพื่อทานอาหารกลางวันง่ายๆ ก่อนจะไปแผนกซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อขนมและกาแฟเนื่องจากเมื่อเช้าเธอเห็นแล้วว่าที่บ้านของเขาไม่มีขนมอะไรเลยเธอคงอยู่ไม่ได้แน่ถ้าไม่ได้กินขนม

เมื่อเดินผ่านแผนกเบเกอรี่กานต์ชิสาก็คิดถึงพี่สาวฝาแฝดขึ้นมา มันเป็นโอกาสดีมากๆ ที่เธอจะโทรหาพี่สาวในตอนนี้

“ว่าไงเค้กตอนนี้อยู่ไหน”

“เค้กมาซื้อขนมกับเพื่อนๆ เดี๋ยวก็จะออกเดินทางกันต่อ แล้วพี่ครีมเป็นยังไงบ้างมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นที่ร้านหรือเปล่า”

“ไม่มีเลยเค้กไม่ต้องเป็นห่วงนะเที่ยวให้สนุกเถอะ”

“อย่าลืมนะพี่ครีมมีอะไรให้โทรหาตำรวจก่อนเลยเขาจะได้มาช่วยทัน”

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ห่วงแต่ตัวเองเถอะเวลาเที่ยวก็ดูแลตัวเองด้วย”

“รับทราบค่ะ ถ้างั้นเค้กวางก่อนนะเพื่อนเรียกแล้วบ๊ายบายจ้ะ”

เมื่อวางสายจากพี่สาวฝาแฝดแล้วกานต์ชิสาก็โทรศัพท์ไปหาบิดาเพื่อบอกท่านว่าช่วงนี้อาจจะติดต่อยากหน่อยเพราะเธอมาเที่ยวกับเพื่อนซึ่งบิดาของหญิงสาวก็เข้าใจดีเพราะตอนที่อยู่อังกฤษกานต์ชิสาก็มักจะไปเที่ยวกับเพื่อนแบบนี้อยู่เป็นประจำ

เมื่อบอกกับคนที่รักทั้งสองคนไม่ให้เป็นห่วงแล้วกานต์ชิสาก็เดินซื้อขนมต่อก่อนจะชำระเงินและขับรถตรงไปยังบ้านของเขมณัฏฐ์

เมื่อไปถึงทุกอย่างก็เรียบร้อยหมดแล้วแต่ดูเหมือนเจ้าของบ้านกำลังจะโมโหอะไรสักอย่าง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คืนร้อนจำเลยแสนรัก   ตอนที่ 33 ตอนพิเศษ 2

    เขมณัฏฐ์นั่งพิงหัวเตียงมองคนรักที่นอนหลับสนิทอยู่เขามองถึงอนาคตที่มีร่วมกับหญิงสาวการมากรุงเทพฯ ครั้งนี้ชายหนุ่มคิดว่าจะคุยกับกานต์ชิสาอย่างจริงจังด้วยอายุที่มากขึ้น เขมณัฏฐ์ก็อยากจะสร้างครอบครัวและคนเดียวที่เขาจะสร้างด้วยก็คือผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆ เพียงคนเดียวเท่านั้นเพราะกำลังคิดอะไรเพลินๆ เลยไม่เห็นว่าตอนนี้หญิงสาวตื่นและกำลังจ้องหน้าเขาอยู่ เธอเองก็กำลังใช้ความคิดอย่างหนักแม้ว่าจะตอบตกลงเป็นแฟนเขาไปแล้วแต่ระยะเวลาที่ได้รู้จักกันมันก็น้อยมากเมื่อเทียบกับผู้ชายคนอื่นที่เธอเคยคบมากทั้งสองตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเองอยู่นานก่อนที่เขมณัฏฐ์จะพูดขึ้น“เค้กคุณกำลังคิดอะไรอยู่หน้าเครียดเชียว”“เค้กกำลังสับสนค่ะ”“สับสนเรื่องอะไรครับ”“ก็เรื่องของเราไงคะ จากนี้ไปมันจะเป็นยังไงต่อคะ”“ก็เหมือนที่ผมพูดเมื่อคืนผมจะอยู่กับคุณที่นี่”“เค้กหมายถึงระยะยาวค่ะ”“เค้กตอบผมมาก่อนว่าตกลงจะเป็นแฟนกับผมแล้วใช่ไหม”“คุณก็รู้นี่คะคุณเข้มว่าระหว่างเรามันมากกว่านั้นและฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่จะนอนกับคนอื่นโดยไม่คิดอะไรนะคะ คุณพอใจกับคำตอบของเค้กแล้วใช่ไหม”“พอใจมากครับ ผมคิดไว้แล้วว่าอนาคตจากนี้ของเราสองคนจะ

  • คืนร้อนจำเลยแสนรัก   ตอนที่ 32 ตอนพิเศษ 1

    เมื่อประตูห้องนอนปิดลงเขมณัฏฐ์ก็รวบเธอเข้ามาใบหน้าหล่อก้มลงประกบลงบนริมฝีปากสีสวยด้วยความคิดถึงและโหยหา กานต์ชิสายกแขนขึ้นคล้องคอชายหนุ่มพร้อมกับเปิดริมฝีปากให้เขาเข้ามาอย่างง่ายดาย เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดอย่าเร่าร้อนและดูดดื่มเร่าร้อน ฝ่ามือร้อนลากเลื้อยไปมาตามร่างกายของเธออย่างหลงใหล ริมฝีปากบดขยี้จูบอย่างหนักหน่วงไปตามอารมณ์พิศวาส ก่อนจะลากไล้ริมฝีปากลงมาขบเม้มบนขาวนวลของหญิงสาวจนขึ้นรอยไปหมด“อื้อ.....คุณเข้ม อย่าใจร้อน”“ผมใจเย็นที่สุดแล้วนะที่รัก ผมคิดถึงคุณมากนะ ให้ใจเย็นกว่านี้คงไม่ไหวแล้ว”เสียงแหบพร่าของเขมณัฏฐ์พูดอย่างเอาแต่ใจก่อนจะพาเธอมายังเตียงกว้างแล้วดันให้เธอนอนลงไปก่อนที่ตนเองจะคร่อมทับลงไปหาอย่างรวดเร็วริมฝีปากหนาก้มลงซุกไซ้ขบเม้มไปทั่วซอกคอหอมกรุ่น เสียงลมหายใจหนักหน่วงของเขาร้อนแรงขึ้นมากกว่าเดิม บ่งบอกถึงความต้องการที่กำลังพุ่งสูงสูงขึ้น ริมฝีปากร้อนขมเม้มลงบนซอกคอสูดกลิ่นกายที่แสนคิดถึง กานต์ชิสาแหงนหน้าไปด้านบนเพื่อเปิดซอกคอให้เขาซุกไซ้ได้อย่างถนัดเขมณัฏฐ์ขยับริมฝีปากขึ้นมามอบจูบให้เธออีกครั้ง ส่งเรียวลิ้นสอดแทรกตวัดรัดรึงกับเรียวลิ้นเล็กที่หอมหวานในโพรงปากอย

  • คืนร้อนจำเลยแสนรัก   ตอนที่ 31 คนส่งเค้ก (ตอนจบ)

    หลังจากที่เขมณัฏฐ์คุยกับชลนิภาและตกลงจ่ายเงินให้หญิงสาวหนึ่งก้อนเพื่อให้เลิกยุ่งกับไตรภพแล้วชายหนุ่มก็ต้องรีบกลับสุโขทัยเพราะงานที่นั่นมีปัญหาเขาไม่มีโอกาสได้เจอกับกานต์ชิสาอีกเลยแต่ชายหนุ่มก็ยังโทรมาหาหญิงสาวอยู่บ่อยๆ ส่วนกานต์ชิสาเองก็ทำงานที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ซึ่งงานของเธอก็กำลังไปได้ดีหญิงสาวมีหน้าที่ให้คำปรึกษากับผู้ป่วยที่เป็นโรคซึมเศร้าและลูกชายของเจ้าของโรงพยาบาลที่เป็นหมอแผนกศัลยกรรมก็ชวนให้เธอไปให้คำปรึกษากับผู้ป่วยที่ต้องการมาทำศัลยกรรมอีกด้วย มันเลยทำให้เธอค่อนข้างยุ่งและไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องของเขมณัฏฐ์มากนัก“เค้กพรุ่งนี้ค่ำเค้กช่วยอะไรพี่หน่อยได้ไหม” กานต์สิชาถามน้องสาวฝาแฝดที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา“ให้ช่วยอะไรคะ”“พอดีมีลูกค้าสั่งเค้กวันเกิด แล้วเขาอยากให้พี่เอาไปส่งที่คอนโด แต่มันเป็นช่วงที่เด็กเลิกงานแล้ว ถ้ายังไงเค้กเอาไปส่งให้พี่หน่อยได้ไหม”“แต่กว่าเค้กจะเลิกงานก็ทุ่มหนึ่งเลยนะคะพี่ครีม ลูกค้าเขาจะรอไหวไหม”“ไหวสิลูกค้าบอกว่าไปตอนไหนก็ได้แต่ขอเป็นช่วงค่ำๆ เค้กกลับบ้านมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนก็ยังทันเลย”“ถ้างั้นเดี๋ยวเค้กจะเอาไปส่งให้ค่ะ แล้วเค้กต้องเ

  • คืนร้อนจำเลยแสนรัก   ตอนที่ 30 เชื่อเรื่องเนื้อคู่

    “สวัสดีค่ะคุณเข้มโทรหาเค้กมีอะไรหรือเปล่า”“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณเยอะเลยเค้ก”“เรื่องอะไรคะ”“ก็เรื่องที่คุณมีฝาแฝดและผมอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงยอมไปกับผม”“เค้กก็บอกคุณแล้วนี่ว่าเค้กไม่อยากให้ใครมาวุ่นวายที่ร้าน อีกอย่างพี่สาวของเค้กเป็นคนที่ไม่ค่อยสู้คนเท่าไหร่ เค้กก็เลยเลือกที่จะไปกับคุณ เพื่อกันให้พี่สาวออกห่างจากเรื่องนี้”“ผมมาคิดดูอีกทีมันดูไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่เลยนะ”“อย่าคิดมากเลยน่า ยังไงเรื่องทุกอย่างมันก็จบลงด้วยดีแล้วนะคะ”“แต่ผมว่ามันยังไม่จบนะ”“ก็ตอนนี้น้องสาวคุณก็เข้าใจเรื่องทุกอย่างแล้วนี่คะ ส่วนเรื่องเมียน้อยของคุณไตรภพเดี๋ยวพี่ครีมจะนัดให้คุณเจอกับเธอเองจากนั้นจะตกลงกันยังไงก็แล้วแต่คุณเข้มเลย คุณเข้มจะอยู่ที่กรุงเทพถึงวันไหนคะเค้กจะได้บอกพี่ครีมให้รีบนัดให้นิไปเจอกับคุณเข้ม”“ผมน่าจะอยู่อีกหลายวัน พรุ่งนี้เราออกมาเจอกันหน่อยไหม หรือจะให้ผมไปหาที่ร้านก็ได้นะ”“เค้กไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้ตัวเองจะอยู่ที่ร้านหรือเปล่า”“พี่สาวคุณบอกว่าคุณเพิ่งกลับมาจากอังกฤษใช่ไหม”“ใช่ค่ะ เค้กกำลังจะกลับมาเริ่มงานที่นี่”“ผมไม่เคยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับคุณเลย ผมถามหน่อยได้ไหมล่ะว่าคุณจะมาทำ

  • คืนร้อนจำเลยแสนรัก   ตอนที่ 29 เชื่อในรักแรกพบ

    “พี่ว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ” กานต์สิชาพูดกับน้องสาวหลังจากที่ทั้งสองคนทานอาหารเย็นเสร็จและมาแล้วอยู่หน้าทีวีในห้องรับแขก“จะคุยอะไรคะพี่ครีมเค้กมาเหนื่อยๆ อยากจะนอนพักจังเลย”“นอนพักน่ะเค้กจะนอนเมื่อไหร่ก็ได้แต่เค้กต้องคุยกับพี่”“คุยเรื่องอะไรคะ” เมื่อรู้ว่าไม่สามารถเลี่ยงได้กานต์ชิสาก็ ต้องยอมคุยกับพี่สาว“ที่หายไปหนึ่งเดือนไปเที่ยวกับเพื่อนจริงๆ หรือไปอยู่กับคุณเข้ม”“ใครจะไปอยู่กับคุณเข้มกันคะพี่ครีม เค้กกับเขาไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นเราก็เพิ่งเจอกันที่โรงพยาบาลแค่ครั้งเดียวเองนะคะ”“เราเป็นเราสองคนเป็นอะไรกันเหรอเค้ก”“พี่ครีมถามอะไรแปลกๆ เราก็เป็นพี่น้องกันไงคะ พี่ครีมเป็นพี่เค้กสองนาที”“ใช่เพราะเราเป็นพี่น้องและไม่ใช่พี่น้องธรรมดาสิ เราเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน พี่มีความรู้สึกว่าเค้กกับคุณเข้มมันไม่ใช่แค่คนรู้จักกันธรรมดา บอกความจริงพี่มา ถ้าไม่อย่างั้นพี่จะโทรไปฟ้องพ่อว่าตั้งแต่เค้กกลับมาถึงเมืองไทยเค้กไม่เคยช่วยพี่ทำงานเลยและหายไปกับผู้ชายหนึ่งเดือน เค้กคิดว่าจะบอกความจริงกับพี่หรือจะบอกกับพ่อดีล่ะ เลือกเอานะ” กานต์สิชาพูดกับน้องสาวด้วยสีหน้าที่จริงจังและเสียงที่ฟังดูก็รู้ว่าถ้าไม

  • คืนร้อนจำเลยแสนรัก   ตอนที่ 28 คนไหนกันแน่ที่เป็นเมียน้อย

    เขมณัฏฐ์ขับรถพาคู่แฝดมายังโรงพยาบาลที่น้องเขยของเขารักษาตัวอยู่เมื่อประตูห้องเปิดออกเขมิกาก็รีบลุกขึ้นมาหาพี่ชาย“พี่เข้มเขมคิดถึงพี่จัง”“พี่ก็คิดถึงเขมเป็นไงช่วงนี้แพ้ท้องหนักหรือเปล่า”“ไม่ค่อยแพ้แล้วค่ะ”“เขมที่พาคุณมาเจอเขมด้วยนะ” ชายหนุ่มเบี่ยงตัวให้ผู้หญิงที่เดินตามมาด้านหลังเผชิญหน้ากับน้องสาวของตนเอง“นี่ยังจะมีหน้ามาเยี่ยมพี่ไตรอีกเหรอ แต่เอ๊ะ!”หญิงสาวหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าตอนนี้ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าสองคนนั้นหน้าเหมือนกันมากๆ จนเธอแทบแยกไม่ออกว่าใครเป็นใครและเขมิกาก็จำไม่ได้ว่าผู้หญิงคนไหนที่นั่งรถไปกับสามีของเธอในคืนวันเกิดเหตุ“แล้วคนไหนล่ะที่เป็นเมียน้อยผัวของฉันหรือเป็นเมียน้อยด้วยกันทั้งคู่”“เปล่านะคะ เราสองคนไม่มีใครเป็นเมียน้อยคุณไตรภพทั้งนั้น” กานต์ชิสารีบพูดขึ้น“ไม่ต้องมาโกหกเลย ก็คืนนั้นฉันจำได้ว่าเธอ คนที่เป็นเจ้าของร้านเค้กอยู่ในรถคันเดียวกับพี่ไตร”“ใช่ค่ะ คืนนั้นฉันอยู่ในรถคันเดียวกับคุณไตรภพจริงๆ แต่ฉันไม่ใช่เมียน้อยของเขาหรอกนะคะแต่ฉันรู้ว่าเมียน้อยของเขาคือใคร”“ใครพาฉันไปเจอมันเดี๋ยวนี้นะ ฉันอยากจะเห็นหน้ามันจังว่ามันเป็นใคร”“เขมไม่ต้องไปเห็นหน้าเขาหร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status