แชร์

6 เตรียมไปรับสาว

ผู้เขียน: เวโรนิกา เลซ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-20 12:55:08

เมื่อเช้าวันเสาร์มาถึง เพชรพร้อมตื่นนอนมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ชายหนุ่มมัดผมยาวระต้นคอเป็นจุกเล็กๆ ด้านหลัง สวมเสื้อยืดสีเทาเข้มตัวใหม่เอี่ยม สลัดกางเกงขาสั้นขาดๆ ทิ้งแล้วสวมกางเกงยีนยี่ห้อดัง แถมยังฉีดน้ำหอมเสียหอมฟุ้ง

ชายหนุ่มผิวปากพลางก้าวออกจากบ้านเพื่อไปเตรียมรถที่ล้างรอตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน หมาสีดำตัวใหญ่ที่มักนอนเฝ้าบ้านพักคนงานในสวนก็เห่าเสียงขรม

“ไอ้ปึก เห่าอะไรวะ นี่กูเอง” เพชรพร้อมเท้าเอวดุเมื่อเห็นปึกแยกเขี้ยวและทำท่าจะกระโจนใส่

เมื่อปึกรู้ว่าเป็นใคร ก็ครางหงิงๆ วิ่งกระดิกหางสี่คูณร้อยเข้ามาประจบทันที เพชรพร้อมลูบหัวลูบหางพลางบ่นขำๆ

“เออ ให้มันรู้ซะมั่ง ว่ากินนอนอยู่บ้านใคร กูแค่แต่งตัวหล่อนิดหน่อย มึงเห่าใส่อย่างกับกูเป็นโจร แต่ตอนที่กูแต่งตัวเหมือนโจร มึงดันกระดิกหางดิ๊กๆ ไอ้ชาติหมาเอ๊ย...”

หมาจะเห่าก็ช่างหมา แต่งานนี้เพชรพร้อมขอแต่งหล่อไว้ก่อน ถึงสาวเจ้าจะมองว่าไม่หล่อ แต่ก็คงไม่ถึงกับรังเกียจหรอกน่า

หกโมงเช้าไม่ขาดไม่เกิน ชายหนุ่มร่างยักษ์ก็มายืนทำหน้านิ่งอยู่ที่หน้าบ้านของนางรำพึง เจ้าของบ้านซึ่งเพิ่งให้อาหารไก่เสร็จถึงกับเขม้นมองอย่างไม่เชื่อสายตา

“ใครวะนั่นน่ะ หมาหรือคน” คุณนายรำพึงร้องถาม

“สวัสดีครับอา ผมมาแล้ว”

“โอ้โฮ! ตื่นเช้าขนาดเพิ่งเห็นเส้นลายมือแบบนี้ มาบิณฑบาตเป็นเพื่อนหลวงพ่อเหรอ” คนเป็นอาทักเสียงดังลั่น

“ก็อาบอกให้ผมมาแต่เช้า” เพชรพร้อมบ่นเบาๆ

“อาบอกให้มาก่อนสิบโมงเช้าไม่ใช่เหรอ แหมๆ วันนี้แต่งตัวหล่อเฟี้ยวเลยนะ ถ้าเพชรแต่งตัวแบบนี้ทุกวัน ป่านนี้คงมีหลานให้อาอุ้มไปนานแล้ว หรือว่า...” หญิงสูงวัยหรี่ตามองแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ “เพชรเริ่มสนใจหนูลิ้นจี่บ้างแล้วสินะ ถึงได้ลงทุนแปลงร่างจากมหาโจรมาเป็นเจ้าชายจันทโครพแบบนี้”

“ไม่ใส่สักหน่อย ก็อาบอกให้แต่งตัวดีๆ ผมทำตามแล้วไง”

“แค่นั้นแน่นะ”

“แน่สิครับ”

“เออๆ อาเชื่อก็ได้เพราะบังเอิญเป็นคนเชื่อคนง่ายอยู่แล้ว งั้นเพชรเข้าไปกินข้าวกับอาพฤกษ์และไอ้เปี๊ยกก่อนนะ พอหนูลิ้นจี่กับเพื่อนๆ มาถึงจะได้ช่วยอาได้เลย”

หลังจากกินอาหารเช้าฝีมือนางรำพึงเสร็จ เปี๊ยกก็ขี่จักรยานคู่ใจไปโรงเรียน ส่วนพฤกษ์ซึ่งเป็นสามีของนางรำพึงนั้นขับรถกระบะคันใหม่ออกไปรับลิ้นจี่และเพื่อนๆ ที่สถานีขนส่ง

เพชรพร้อมที่ไม่ได้ไปไหนจึงช่วยหญิงสูงวัยเตรียมของว่างไว้ต้อนรับแขกที่จะมาในช่วงสาย รวมทั้งจัดการที่พักให้พร้อมสำหรับแขกคนสำคัญทั้งสองราย ราวสิบโมงกว่า คณะทัวร์เล็กๆ ของลิ้นจี่และเพื่อนๆ ก็มาถึงสาลี่โฮมสเตย์

“สวัสดีค่ะคุณป้ารำพึง” เด็กสาวทักทายหญิงสูงวัยเป็นคนแรกในขณะที่ก้าวลงจากรถกระบะ ตามมาด้วยสาวๆ หน้าตาน่ารักสมวัยสี่คน และหนุ่มใจสาวอีกหนึ่งคน ทุกคนแต่งตัวทันสมัย ใครเห็นก็คงสดชื่นเหมือนดอกไม้ได้น้ำ แต่ไม่ใช่เพชรพร้อม เพราะชายหนุ่มยืนทำหน้าบึ้งเหมือนถูกใครเหยียบเท้า เมื่อจ้องมองกองสัมภาระกองใหญ่ที่พฤกษ์ช่วยสาวๆ ขนลงมาจากรถ

“ขนบ้านมาด้วยเหรอไงวะ” เขาบ่นเบาๆ กับตัวเอง แต่เมื่อเห็นสายตาปรามของคนเป็นอาก็ถอนหายใจ และไปช่วยพฤกษ์หิ้วสัมภาระเข้าไปไว้บนบ้าน เมื่อเสร็จแล้วก็ตั้งใจจะผละไปยกน้ำมะตูมที่หญิงสูงวัยต้มไว้ออกมาเสิร์ฟ แต่ยังไม่ทันได้ ‘หลบ’ ออกไปอย่างใจ นางรำพึงก็เรียกไว้เสียก่อน

“เพชร อย่าเพิ่งไป มานี่ก่อน มารู้จักน้องๆ ก่อน”

เพชรพร้อมเดินกลับมายืนกอดอก แต่ไม่พูดอะไรสักคำ แถมยังพยายามทำหน้าตาถมึงทึงเพื่อให้ดูน่ากลัว นางรำพึงก็ไม่ได้สนใจเพราะชินชากับใบหน้าแบบนี้ของชายหนุ่มแล้ว มิหนำซ้ำยังพยายามขายหลานชายเต็มที่ จนรายการทีวีไดเร็คน่าจะเชิญไปออกสักเทป

“นี่พี่เพชร หลานชายป้าเองจ้ะสาวๆ เป็นไง พี่เขาหล่อไหม”

เสียงวี้ดเบาๆ กับเสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นในหมู่เด็กสาว ไม่ต้องฟังออกก็พอรู้จากอาการเขินอายของพวกเธอว่าเพชรพร้อม ‘หล่อ’ ในสายตาของสาวๆ แน่นอน

“แล้วนี่ก็น้องลิ้นจี่” วิญญาณแม่สื่อโดยกำเนิดของคุณนายรำพึงยังคงสิงสถิตอย่างแน่นเหนียว

หญิงสาวรูปร่างกะทัดรัดสบตาเพชรพร้อมด้วยรอยยิ้มสดใส เธอมัดผมมวยเล็กๆ กลางศีรษะและแต่งตัวตามสมัยนิยม เครื่องหน้าของเธอจุ๋มจิ๋มและดูน่ารักอย่างที่นางรำพึงอวยไว้ไม่ผิดเพี้ยน เพียงแต่เพชรพร้อมคิดว่าความกระจุ๋มกระจิ๋มนี้ไม่ทำให้เขาใจเต้นสักนิด พูดง่ายๆ ก็คือลิ้นจี่ไม่ใช่แนวที่เขาชอบ

หญิงสูงวัยกวาดตามองคณะทัวร์ที่ยืนเรียงกันหกคนแล้วเลิกคิ้ว “มาพักกันหกคนเลยเหรอลูก แล้วจองมาห้องเดียว จะพักพอหรือ”

ลิ้นจี่ทำหน้าตกใจ “ป้าเคยบอกหนูว่าที่พักมีสองห้องอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ หนูเลยไม่ได้บอกซ้ำ”

“ปกติก็มีสองห้องนั่นแหละลูก แต่พอดีวันนี้มีแขกของพี่ลี่จะมาพักด้วย”

“แต่พวกหนูมาก่อนนะคะ มาก่อนย่อมได้ก่อน” พูดจบลิ้นจี่ก็ยิ้มหวานน่ารักให้หญิงสูงวัย แล้วหันไปหาเพื่อนๆ เพื่อขอเสียงสนับสนุน “จริงไหมพวกเรา ใครมาก่อนก็พักก่อน ยังไม่มาก็พักที่อื่น”

“จริง” สาวๆ สี่คนกับหนุ่มใจสาวหนึ่งคนประสานเสียงพร้อมเพรียง

“ไม่ได้สิลูก พี่เขาก็จองมาเหมือนกัน”

“พี่เค้ามากันกี่คนคะ”

“คนเดียวจ้ะ”

“คนเดียวย่อมหาที่พักได้ง่ายกว่าหกคนนะคะป้า ให้พี่เขาไปพักที่อื่นก็แล้วกันค่ะ” ลิ้นจี่สรุปดื้อๆ

เพชรพร้อมมองความยุ่งยากที่ก่อตัวขึ้นแล้วก็คิดอะไรออก ชายหนุ่มก้าวไปหานางรำพึงแล้วแก้ปัญหาให้ “ให้ลิ้นจี่กับเพื่อนๆ พักที่นี่สองห้องเถอะอา ส่วนคุณอิงเพื่อนไอ้ลี่น่ะ ให้ไปพักที่บ้านผมก็แล้วกัน”

ลิ้นจี่หันขวับมาที่เพชรพร้อม “บ้านพี่เพชรก็เปิดเป็นโฮมสเตย์เหรอคะ งั้นลิ้นจี่ไปพักที่บ้านพี่ดีกว่าค่ะ”

“บ้านผมมีห้องว่างแค่ห้องเดียว พวกคุณมากันตั้งหกคน นอนไม่พอหรอก” ชายหนุ่มปฏิเสธเสียงห้วน

ลิ้นจี่สายหน้ารัวๆ จนผมมวยที่เกล้าไว้ดิ้นดุ๊กดิ๊ก “ไม่เป็นไรค่ะ พวกเรานอนเบียดๆ กันได้”

“อ้าว...งั้นก็นอนเบียดกันห้องเดียวที่สาลี่โฮสเตย์ได้เหมือนกันน่ะสิ” เพชรพร้อมสวนทันที

เจอไม้ที่เข้าไป แก๊งนักศึกษาวัยใสก็หมดข้ออ้าง ได้แต่มองหน้ากันไปมา

นางรำพึงรีบคลี่คลายสถานการณ์ต่อ “เอาอย่างที่พี่เพชรเขาว่าก็แล้วกันนะลูก พวกหนูพักที่นี่ทั้งหกคนนี่แหละ ได้พักสองห้อง ไม่อึดอัด ส่วนแขกอีกคนเดี๋ยวไปพักบ้านพี่เพชรแทน พวกหนูคงไม่อยากนอนเบียดกันห้องเดียวหรือต้องแยกกันพักสองที่หรอก จริงไหมลูก”

สุดท้ายลิ้นจี่และเพื่อนๆ จำต้องเดินหน้าง้ำกลับเข้าไปพักที่สาลี่โฮมสเตย์อย่างไม่มีข้อแม้ โดยมีเจ้าของสถานที่คอยอำนวยความสะดวกให้ ทั้งหกคนจึงแยกกันพักห้องละสามคนตามอัธยาศัย

เพชรพร้อมอารมณ์ดีพอที่จะพาสาวๆ ไปเดินเที่ยวในสวนของนางรำพึงหลังกินอาหารเที่ยงเสร็จด้วย และเมื่อใกล้ถึงเวลาที่พฤกษ์ต้องไปรับพินทุอรที่ท่ารถ ชายหนุ่มก็อาสาไปรับแทน

“ผมไปรับเพื่อนลี่เองอา ให้อาพฤกษ์อยู่ช่วยอาที่บ้านนี่แหละ”

“ดีเหมือนกัน กว่าไอ้เปี๊ยกจะกลับก็เย็น”

“งั้นผมให้คุณอิงกินข้าวเย็นที่บ้านผมเลยละกัน แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยรับเธอมาสาลี่โฮมสเตย์ เผื่ออาเตรียมโปรแกรมอะไรไว้ให้เธอทำ”

“อาว่าจะให้ไปไหว้พระที่วัดตอนเช้า แต่ไม่รู้ว่ามาเหนื่อยๆ วันแรกหนูอิงจะอยากตื่นแต่เช้าไหม”

“เดี๋ยวผมลองถามเธอดูละกัน ผมไปนะอา เดี๋ยวสาย”

“เออ ไปเถอะ ดูแลหนูอิงดีๆ ด้วยนะเพชร อย่าให้อาขายหน้า” หญิงสูงวัยกำชับชายหนุ่ม

“รู้แล้วครับ”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คืนหวามคะนึงใจ   48 ตอนพิเศษ 3 ครอบครัวของเรา2

    เด็กชายมองหน้าเด็กหญิงพริสาเหมือนจะขอโทษ หันมาหาพินทุอร แล้วถามขึ้น“ผมขอเล่นกับน้องอีกได้ไหมครับ”“ได้สิลูก ชวนน้องดีๆ นะคะถ้าอยากเล่นด้วยกัน” พินทุอรยิ้มจากนั้นเพชรพร้อมก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มองหน้าลูกสาวสุดแสบ“ส่วนเรา...เด็กหญิงพริสา เพียงดินดี...” เขาเรียกชื่อลูกสาวเสียเต็มยศเป็นการบอกเด็กหญิงอ้อมๆ ว่าคราวนี้เธอทำผิด “วันนี้หนูพรีมผิดตรงไหน บอกพ่อซิคะ”“หนูใช้กำลังทำร้ายพี่”“ผิดไหมคะ”“ผิดค่ะ”“แล้วต้องทำยังไง”เด็กหญิงพริสาหันไปหาเด็กชายคู่กรณี ยกมือป้อมๆ ขึ้นไหว้เด็กชายรุ่นพี่ จากนั้นก็พูดด้วยเสียงดังฟังชัด“หนูพรีมผิดเองค่ะที่ดึงผมพี่พัตเตอร์ หนูพรีมขอโทษค่ะ หนูพรีมจะไม่ทำอีกแล้ว วันหลังเราค่อยเล่นกันใหม่นะคะ”“เก่งมาก” เพชรพร้อมชม “นอกจากพี่พัตเตอร์แล้วหนูพรีมต้องขอโทษใครอีกไหมคะ”ฟังจบเด็กน้อยก็หันไปทางคุณครูดาว กระพุ่มมือน้อยๆ ไหว้ “หนูพรีมขอโทษคุณครูดาวค่ะที่ทำให้คุณครูเสียเวลา หนูพรีมจะไม่ทำอีก”คุณครูดาวรับไหว้ ลูบศีรษะเด็กหญิงตัวน้อยอย่างเอ็นดูจากนั้นเด็กหญิงก็หันไปหามารดาครู่กรณีที่อยากจะดึงผมเธอ “หนูพรีมขอโทษคุณน้าคนสวยด้วยค่ะที่หนูพรีมไปรังแกพี่พัตเตอร์ หนูพรีมจ

  • คืนหวามคะนึงใจ   47 ตอนพิเศษ 3 ครอบครัวของเรา1

    โทรศัพท์มือถือของพินทุอรสั่นระรัวเมื่อเวลาเลยบ่ายโมงมาเล็กน้อยจิตแพทย์สาวเลื่อนแฟ้มคนไข้ออกห่างตัว หมุนเก้าอี้ไปทางหน้าต่าง พยายามปรับน้ำเสียงให้เยือกเย็น แล้วจึงกดรับสายจากครูฝ่ายปกครอง“สวัสดีค่ะคุณครูดาว”“คุณแม่คะ ครูต้องโทร. มารบกวนคุณแม่อีกแล้วค่ะ”“วันนี้ใครคะ พอร์ชหรือพราม” พินทุอรถามด้วยความเคยชินเป็นอันรู้กันว่าลูกชายฝาแฝดของเธอ พอร์ชและพราม อายุแค่แปดขวบ แต่ทำให้เพื่อนร่วมห้องร้องไห้กระจองงองแงและไปฟ้องครูประจำชั้นแทบทุกวันมาตั้งแต่เข้าชั้นประถมแล้วสาเหตุที่เพื่อนๆ ร้องไห้ก็ไม่ใช่ว่าลูกชายเธอจะไปรังแกเด็กที่ไหนหรอกนะ แต่สองแฝดนั่นชอบทำหน้าบึ้ง ไม่ยอมยิ้ม แล้วก็ชอบมองคนอื่นด้วยสายตาดุๆ แค่นั้นเองได้พ่อมาแท้ๆ...ปลายสายอึกอักอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะตอบมาเหมือนเกรงใจ“วันนี้ไม่ใช่แฝดค่ะ สองหนุ่มนั่นพอขึ้นป.สองแล้วก็พอจะพูดรู้เรื่อง ไม่ค่อยทำหน้าบึ้งหรือตาขวางจนเพื่อนกลัวแล้ว แถมยังมีเพื่อนที่กล้าเข้าไปเล่นด้วยสองสามคนแล้วนะคะ ถือว่ามีพัฒนาการอย่างก้าวกระโดดค่ะ เพราะตอนป.หนึ่ง สองแฝดไม่มีใครกล้าเข้าไปเล่นด้วยเลย”“ถ้างั้นวันนี้ใครคะ” พินทุอรถามแล้วก็ได้แต่ภาวนาในใจ อย่าให้เป็นอย

  • คืนหวามคะนึงใจ   46 ตอนพิเศษ 2 กรรมจัดสรร

    งานแต่งงานและทริปฮันนีมูนผ่านไปอย่างราบรื่น และพินทุอรก็ย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดได้เดือนเศษแล้ววันนี้เป็นวันแรกในรอบหนึ่งเดือนที่เธอกลับมากรุงเทพฯ เพราะเพชรพร้อมต้องมาทำธุระที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง เขาจึงพาพินทุอรมาเดินซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองระหว่างที่ภัคจิรากำลังเดินเลือกร้านอาหารในห้างสรรพสินค้าใกล้กับมหาวิทยาลัยที่จะต้องมาฟังงานบรรยายวิชาการ หญิงสาวก็เห็นพินทุอรกำลังจูงมือสามีหนุ่มเลือกร้านอาหารอยู่เช่นกันหลังจากมีเรื่องกันคราวก่อน หญิงสาวก็ไม่ได้เจอพินทุอรอีกเลย เธอตามหึง ตามคุมรัชตะไม่ห่าง จนได้ข่าวว่าอีกฝ่ายแต่งงานไป เธอจึงไม่ได้ใส่ใจผู้หญิงคนนี้อีกแม้แฟนหนุ่มจะไม่เคยพูดถึงพินทุอรอีกเลยไม่ว่าเรื่องอะไร ทว่าภัคจิรารับรู้จากท่าทางของรัชตะว่ายังคิดถึงแฟนเก่าคนนี้ไม่เลิก ความอิจฉาแล่นขึ้นมาเป็นริ้ว เธอจึงหันไปหาเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องแล้วบอก“พี่เจอคนรู้จัก ขอเข้าไปทักแป๊บนึงนะ”“ใครคะพี่ภัค”“แฟนเก่าพี่หมอโอ๊ตน่ะ มากับผัวใหม่” ภัคจิราแสร้งยิ้มหยันรุ่นน้องสาวมองตามแล้วสูดปาก “หูย...คนใหม่ของเขาแซ่บระดับพริกร้อยสวนเลยนะพี่ ทั้งสูง ทั้งหุ่นเพอร์เฟกต์ แถมยังผิวสีแทนดูกร้าว

  • คืนหวามคะนึงใจ   45 ตอนพิเศษ 1 หื่นก็จัด ประหยัดทำไมnc++

    มีเพียงหาดทราย ทะเล สายลม กับสองเรา...ในขณะที่พินทุอรก้าวเข้าไปเช็กอินในรีสอร์ตสุดหรูที่เพชรพร้อมบรรจงเลือกแล้วเลือกอีกเพื่อมาฮันนีมูน เพลงที่มารดาของพินทุอรชอบเปิดให้ฟังในวัยเด็กก็แว่วมาในความทรงจำมองจากตรงล็อบบียังสามารถเห็นหาดทรายขาวละเอียด น้ำทะเลสีฟ้าเข้มสะท้อนแสงแดดทอประกายระยิบระยับ ส่วนท้องฟ้าสีฟ้าจางๆ ก็ดูสดใสเมื่อถูกแต่งแต้มด้วยปุยเมฆขาวสวยเหมือนรูปในโปสการ์ดเลย...สามวันสองคืนต่อจากนี้เธอจะสวมแต่บิกินีสุดเซ็กซี่ แล้วทอดกายไปกับหาดทรายขาว หยอกเย้ากับเกลียวคลื่นที่ซัดสาด ปล่อยให้ผิวกายดื่มด่ำวิตามินดีจากแสงแดดเสียให้พอ จากนั้นก็กลับมาอาบน้ำเย็นๆ ให้สดชื่น เพื่อเตรียมตัวลงไปจัดการบุฟเฟต์อาหารทะเล เบียร์และไวน์แบบฟรีโฟลว์หรือที่เรียกว่าดื่มได้ไม่อั้นแค่คิด...พินทุอรก็แทบจะล่องลอยไปสรวงสวรรค์แล้ว“ชอบห้องพักไหมอิง” เพชรพร้อมถามเมื่อก้าวเข้ามาอยู่ในพูลวิลลาหลังใหญ่ แบบที่เปิดออกไปแล้วมีสระว่ายน้ำส่วนตัวแยกจากสระหลัก มีรั้วสูงกั้นไว้อย่างมิดชิดเป็นสัดส่วน เพื่อให้คู่รักที่มาพักได้ใช้เวลาทำ ‘กิจกรรม’ ได้อย่างเต็มที่สมกับชื่อห้องฮันนีมูนสวีต แถมยังมองเห็นทะเลกับหาดทรายได้แบบพาโน

  • คืนหวามคะนึงใจ   44 วันชื่นคืนสุข

    เสียงบรรเลงเพลงไทยเดิมดังก้องไปทั่วบริเวณบ้านสวนเพียงดินดีบรรยากาศในวันนี้สวยงามและหวานชื่นไม่ต่างจากภาพในงานแต่งงานที่เห็นในละครมากนัก จะแตกต่างก็เพียงมวลความสุขและความสนุกสนานที่โอบล้อมงานในวันนี้ล้นเอ่อจนทุกคนในงานสัมผัสได้เพชรพร้อมสวมชุดสูทสากลสีชมพูอ่อนนั่งพนมมือวางบนหมอนสำหรับรดน้ำสังข์ โดยมีพินทุอรซึ่งสวมชุดไทยสีชมพูอย่างที่เพชรพร้อมชอบคาดทับด้วยสไบสีทองนั่งอยู่เคียงกันทางซ้ายมือ รอบคอของทั้งคู่มีพวงมาลัยสองชายห้อยอุบะที่ชายมาลัย ซึ่งพวงมาลัยนี้ร้อยอย่างวิจิตรบรรจงด้วยฝีมือของนางรำพึงผู้เป็นแม่งานบ่าวสาวยิ้มให้กันด้วยความชื่นมื่นในระหว่างรอทำพิธีรดน้ำสังข์ ก่อนจะเป็นเพชรพร้อมที่ก้มลงไปหยิบกระดาษเช็ดหน้าแผ่นบางขึ้นมาซับเบาๆ ไล่ไปตามไรผมที่ล้อมกรอบหน้าของเจ้าสวยคนสวย“เหนื่อยไหมอิง”“ไม่เหนื่อย”“ร้อนหรือเปล่า” ถามเสร็จก็ยิ้มให้“เปิดแอร์ขนาดนี้ อิงจะเอาอะไรมาร้อน”“หนาวเกินไปไหม”“ไม่เลย กำลังดีแล้ว”เพชรพร้อมฟังแล้วยิ้มกว้างอีกครั้ง เอื้อมมือไปกุมมือพินทุอร มองตากันแล้วก็ยิ้มให้กันอีกหนคะนึงรักชะงักกึก พานใส่มงคลแฝดหรือมงคลที่ใช้สวมศีรษะบ่าวสาวแทบร่วง เธอวางพานใส่มงคลลง แล้

  • คืนหวามคะนึงใจ   43 เสียใจไม่ทันแล้ว

    การ์ดแต่งงานถูกส่งไปทั่วโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ ยกเว้นก็แต่ใครคนหนึ่งที่แผนกศัลยกรรมกลับไม่ได้รับการ์ดเชิญนี้“เป็นไงบ้างไอ้โอ๊ต พักนี้ชีวิตดีไหม”รัชตะเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทำงานเมื่อได้ยินเสียงคุ้นหู เขาขมวดคิ้วตอนที่คนมาใหม่เดินเข้ามาหาในห้องทำงานพร้อมรอยยิ้มแบบแปลกๆนายแพทย์อรัญอยู่แผนกสูตินารีเวช เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่ไม่ค่อยลงรอยกันนัก ศัลยแพทย์หนุ่มจึงแปลกใจไม่น้อยเมื่อเพื่อนที่แทบไม่ได้คุยกันเข้ามาทักทาย“มีอะไร” เขาถามตรงๆ“รู้ข่าวหรือยังวะ แฟนเก่าของมึงกำลังจะแต่งงาน”รัชตะชะงัก “หมายถึงใคร อิงน่ะเหรอ”“ใช่ หมออิงจะแต่งงาน แล้วก็ย้ายไปต่างจังหวัดด้วย”อรัญโบกการ์ดแต่งงานที่เพิ่งได้รับเมื่อเช้ากลางอากาศ พลางทรุดตัวนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามรัชตะปรายตามองการ์ดแต่งงานสีน้ำเงินขลิบทองในมือเพื่อนร่วมงาน แล้วเบ้หน้าเหมือนไม่แคร์ แต่มือข้างที่อยู่ใต้โต๊ะกำแน่นจนเจ็บ“ความจริงไม่ต้องแจกการ์ดก็ได้ น่าจะเป็นแค่งานเลี้ยงกระจอกที่บ้านนอกเท่านั้น”“เขาจัดงานกันที่โรงแรมในกรุงเทพฯ นี่แหละ ระดับห้าดาวเสียด้วย” อรัญบอกชื่อโรงแรมห้าดาวสุดหรูซึ่งอยู่ใจกลางเมือง“จะจัดหรูแค่ไหน เจ้าบ่าวก็กระจอกอย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status