แชร์

บทที่ 10

ผู้เขียน: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
วิลล่าตระกูลฉือ

ในยามค่ำคืน หลี่หลันนั่งรอฉือไห่ผิงอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น โดยสวมชุดนอนผ้าไหมเนื้อดี

ในวัยสาว หลี่หลันเคยเป็นสาวงามแห่งเจียงหนานที่ทั้งอ่อนหวานและงดงาม ฉือเจี้ยนกั๋วรักเธอมากจนเอาใจทุกอย่าง ไม่ให้เธอต้องทำงานบ้านเลยแม้แต่น้อย ต่อมาเธอแต่งงานใหม่กับฉือไห่ผิง ซึ่งได้สืบทอดกิจการและทรัพย์สินของฉือเจี้ยนกั๋ว และทำให้ธุรกิจเติบโตยิ่งขึ้น ส่งผลให้หลี่หลันกลายเป็นคุณนายผู้สูงศักดิ์ เธอให้ความสำคัญกับการดูแลตัวเองเป็นอย่างมาก จนถึงตอนนี้ก็ยังคงมีเสน่ห์ไม่เสื่อมคลาย

ในตอนนั้น ประตูวิลล่าถูกเปิดโดยสาวใช้ ฉือไห่ผิงกลับมาถึงบ้าน

หลี่หลันรีบยิ้มด้วยความดีใจ เดินเข้าไปต้อนรับและถอดเสื้อสูทชั้นนอกของเขาออก “คุณคะ ทำไมวันนี้กลับดึกจัง?”

ต่างจากฉือเจี้ยนกั๋วที่ซื่อสัตย์และเงียบขรึม ฉือไห่ผิงในวัยหนุ่มมีความเจ้าชู้และหน้าตาหล่อเหลา เมื่อเขากลายเป็นผู้บริหารบริษัทในภายหลัง ความน่าเกรงขามและสง่าราศีที่เพิ่มขึ้นก็ทำให้หลี่หลันหลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น

ฉือไห่ผิงพูดขึ้น “คืนนี้ผมมีงานเลี้ยงน่ะ”

หลี่หลันได้กลิ่นน้ำหอมบนเสื้อสูทของฉือไห่ผิง กลิ่นนี้คุ้นเคยมาก เพราะเป็นของเลขาสาวคนใหม่ที่เขาเพิ่งจ้างมา

หลี่หลันพูดด้วยความโกรธ “คุณไปอยู่กับเลขาคนนั้นอีกแล้วใช่ไหม?”

ฉือไห่ผิงขมวดคิ้ว ไม่พอใจ “หลี่หลัน ทำไมถึงคิดมากอีกแล้วล่ะ? เทพ C ไม่มารักษาเจียวเจียว เจียวเจียวอารมณ์ไม่ดีเลย เธอเอาเวลาไปปลอบใจลูกจะดีกว่านะ! ผมเหนื่อยแล้ว ขึ้นไปพักผ่อนดีกว่า”

ฉือไห่ผิงทำท่าจะเดินขึ้นบันไดไป

หลี่หลันพูดขึ้นทันที “ฉันมีวิธีเชิญเทพ C มาได้”

ฉือไห่ผิงหยุดเดินทันทีและหันกลับมา เขายื่นมือโอบไหล่หลี่หลัน “หลันหลัน คุณเก่งมาก คุณไม่เคยทำให้ผมผิดหวังเลย คุณคือสุดที่รักของผม”

ฉือไห่ผิงมีฝีมือในการเอาใจผู้หญิง และสามารถเติมเต็มความอ่อนหวานในแบบฉบับหญิงสาวแห่งเจียงหนานของหลี่หลันได้

หลี่หลันซบลงในอ้อมอกของฉือไห่ผิง ก่อนจะมองเขาอย่างมีเสน่ห์และพูดว่า “ฉันมีข้อแม้ คุณต้องไล่เลขาคนนั้นออก!”

ฉือไห่ผิงตอบ “ไม่มีปัญหา พรุ่งนี้ผมจะไล่เธอออกเอง”

พูดจบ ฉือไห่ผิงก็อุ้มหลี่หลันขึ้นในท่าแนวนอน

ร่างของหลี่หลันอ่อนระทวยลง ดวงตาเปล่งประกายเสน่หา “เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณเหนื่อยไม่ใช่เหรอ?”

ชุดนอนของหลี่หลันเผยออก เผยให้เห็นชุดชั้นในลูกไม้สุดเซ็กซี่ด้านใน ฉือไห่ผิงพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ “เห็นคุณเร่าร้อนแบบนี้ ใครจะอดใจไหว”

หลี่หลันทุบเขาเบาๆ “คุณนี่มันร้ายจริงๆ~”

ฉือไห่ผิงหัวเราะอย่างเจ้าชู้ “ไม่ชอบเหรอ?”

เช้าวันถัดมา

ฉือหว่านรับสายโทรศัพท์จากหลี่หลันในอพาร์ตเมนต์

หลี่หลันทำตัวเป็นแม่ผู้ใจดี “หวานหว่าน ครั้งก่อนที่โรงพยาบาลแม่ผิดเองนะ แม่เตรียมอาหารจานโปรดของเธอไว้เต็มโต๊ะ กลับบ้านหน่อยนะ”

ซูเสี่ยวฝูโผล่ศีรษะออกมาจากห้องครัว “หวานหว่าน อย่าไปเลย เธอแค่เป็นหมารับใช้ของฉือไห่ผิง อายุขนาดนี้แล้วยังคิดแต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ไม่มีทางแก้ไขได้หรอก”

ฉือหว่านตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “ฉันไม่มีเวลา”

เธอเตรียมจะวางสาย

แต่หลี่หลันพูดขึ้นว่า “หวานหว่าน ตอนเธอเกิดพ่อของเธอได้เหล้าหนี่ว์เออร์หงไว้ขวดหนึ่ง บอกว่าจะรอให้เธอโตแล้วค่อยเอามาดื่ม ตอนนี้แม่ขุดมันขึ้นมาแล้ว กลับบ้านสิ”

ขนตายาวของฉือหว่านสั่นไหว หลี่หลันรู้วิธีเล่นกับจุดอ่อนของเธอเป็นอย่างดี

ฉือหว่านมาถึงวิลล่าตระกูลฉือ ซึ่งไม่มีฉือไห่ผิงและฉือเจียวอยู่ หลี่หลันเตรียมอาหารโต๊ะใหญ่จริงๆ และบนโต๊ะก็มีเหล้าหนี่ว์เออร์หงวางอยู่

คำว่า “หนวี่เอ๋อร์หง” สามตัวนี้เขียนโดยมือของพ่อเธอเอง ลายมือดูเงอะงะเล็กน้อย พ่อของเธอไม่ได้มีการศึกษาสูง แต่สร้างตัวขึ้นมาจากศูนย์ ต่างจากฉือไห่ผิงที่ในยุคนั้นเป็นถึงนักศึกษามหาวิทยาลัย

นิ้วมือขาวเรียวของฉือหว่านลูบเบาๆ ไปที่คำว่า “หนวี่เอ๋อร์หง” อย่างช้าๆ เธอเองก็เคยมีช่วงเวลาในวัยเด็กที่เต็มไปด้วยความสุข พ่อของเธอรักเธอมากที่สุด

วันนี้หลี่หลันอารมณ์ดี ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยสีสันและรอยยิ้ม เธอเปิดเหล้าหนี่ว์เออร์หงและรินลงในถ้วยสองใบ ถ้วยหนึ่งสำหรับตัวเธอเอง อีกถ้วยสำหรับฉือหว่าน

“หวานหว่าน เราชนแก้วกัน”

ฉือหว่านมองหลี่หลัน และถามขึ้นด้วยเสียงเยือกเย็น “ตอนนั้น พ่อฉันตายได้ยังไงกันแน่?”

คำถามนี้ทำให้มือของหลี่หลันสั่นจนเกือบทำเหล้าในถ้วยหกออกมา

หลี่หลันหลบสายตาเล็กน้อย “หวานหว่าน พ่อเธอก็แค่…ป่วยตาย บอกไปเธอก็ไม่เข้าใจหรอก เธอไม่ใช่หมอ!”

ฉือหว่านหัวเราะเยาะเบาๆ ก่อนจะยกถ้วยเหล้าขึ้นดื่มจนหมดช้าๆ พ่อเธอตายยังไง เธอจะต้องรู้ให้ได้

ฉือหว่านวางถ้วยเปล่าลง “ฉันมีธุระ ต้องไปแล้ว”

ฉือหว่านลุกขึ้นเตรียมตัวจะไป แต่ในตอนนั้นเอง หวังสือก็ปรากฏตัวและเดินเข้ามา

ฉือหว่านขมวดคิ้ว “คุณเป็นใคร?”

หวังสือที่อยู่ในวัยกลางคนแล้ว ดูเหมือนจะมีบุคลิกสุขุม แต่เขาใช้สายตามองฉือหว่านตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความหยาบโลนและยิ้มอย่างลามก

หลี่หลันวางถ้วยเหล้าในมือลง “หวานหว่าน นี่คือหัวหน้าแผนกหวังจากโรงพยาบาลแพทย์แผนจีน เขารู้จักเทพ C สามารถช่วยให้เทพ C มารักษาเจียวเจียวได้”

ฉือหว่านมองหวังสือ เขารู้จักเทพ C อย่างนั้นเหรอ?

ฮึ

ฉือหว่านยิ้มเยาะพลางถาม “แล้วไง?”

หลี่หลันฉีกหน้ากากความเป็นแม่ผู้แสนดีออก “หวานหว่าน แกไปนอนกับหัวหน้าแผนกหวังครั้งหนึ่ง แล้วเจียวเจียวก็จะมีคนช่วยรักษา”

เพื่อช่วยฉือเจียว แม่ของเธอถึงกับยอมให้เธอไปนอนกับผู้ชาย?

นี่เองคือเหตุผลที่หลี่หลันเรียกเธอกลับมา

ในตอนนั้นเอง ฉือหว่านรู้สึกว่าร่างกายอ่อนแรงและร้อนขึ้น ร้อนเหลือเกิน

ผิดปกติ

ฉือหว่านมองไปที่ขวด "หนวี่เอ๋อร์หง" แล้วก็รู้ทันทีว่า หลี่หลันใส่ยาอะไรบางอย่างลงไปในเหล้าของพ่อ

มีอะไรอีกที่แม่เธอไม่กล้าทำ?

ดวงตาขาวใสของฉือหว่านเริ่มมีสีแดงระเรื่อด้วยน้ำตา เธอมองหลี่หลันด้วยความผิดหวังเต็มหัวใจ

เธอไม่รู้ว่าเธอทำอะไรผิด ทำไมเธอถึงไม่ได้รับความรักเลย?

หลี่หลันหลบสายตา ก่อนจะหันไปบอกหวังสือ “หัวหน้าแผนกหวัง ฉันยกเธอให้คุณแล้ว”

หวังสือที่กำลังตื่นเต้นถึงขีดสุดลูบมือตัวเองอย่างลิงโลด ก่อนจะพุ่งเข้าหาฉือหว่าน “นางฟ้าตัวน้อย มาเถอะ! สวยขนาดนี้ ลองดูสิว่าเวลานอนบนเตียงจะเร่าร้อนขนาดไหน!”

หลี่หลันเดินออกไป

ทันทีที่หลี่หลันเดินออกไป หวังสือก็ล้มลงกับพื้นหมดสติไปเพราะยาสมุนไพร

ใบหน้าของฉือหว่านร้อนเหมือนไฟลวก ยาที่หลี่หลันใส่ไว้ในเหล้านั้นรุนแรงมาก

เธอเอื้อมมือไปที่เอวเพื่อหยิบเข็มเงินออกมา

แต่กลับพบว่าไม่มีอะไรเลย แย่แล้ว! เข็มเงินตกอยู่ในวิลล่า

ฉือหว่านทำได้เพียงรีบกลับไปที่วิลล่าอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่วันที่เธอหิ้วกระเป๋าออกจากที่นี่ เธอก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย

เธอเข้าไปที่ห้องนอนใหญ่เพื่อหาเข็มเงิน แต่กลับหาไม่เจอ

คาดว่าคุณป้าอู๋คงเก็บของแล้วทิ้งไป

ฉือหว่านดื่มเหล้าไม่เป็น และตอนนี้ฤทธิ์ของ "หนวี่เอ๋อร์หง" ก็เริ่มแสดงผลเต็มที่ เธอเริ่มเวียนหัว และเหตุผลที่เธอพยายามยึดมั่นไว้ก็ค่อยๆ พังทลายด้วยคลื่นความร้อนในร่างกาย “อืม… ร้อนจริงๆ~”

ในตอนนั้นเอง เสียงฝีเท้าหนักแน่นดังขึ้นมาจากข้างนอก มีคนกลับมา

ฮั่วซือหานกลับมา?

ดวงตาของฉือหว่านสว่างวาบ

ฮั่วซือหานเปิดประตูเข้ามา และร่างกายที่ร้อนระอุและนุ่มนวลราวไร้กระดูกของฉือหว่านก็พุ่งเข้าสู่อ้อมอกของเขาในทันที

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (6)
goodnovel comment avatar
Tom Destiny
เผด็จศึกก่อนอีตัวร้ายไปเลย
goodnovel comment avatar
Annxptt
แม่แบบนี้มันน่า...นัก
goodnovel comment avatar
สลึมสลือ แฟสดหม้อต้ม
อิแม่เลวทราต่ำช้า
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 768

    ฮั่วซือหานอยู่กับฉือหว่าน?สีหน้าของลี่เจียวเปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วก็รีบปฏิเสธทันที “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอคิดผิดแล้ว ซือหานไม่มีทางอยู่กับฉือหว่านแน่!”“ลี่เจียว เธอมีอะไรถึงได้มั่นใจขนาดนั้น?”แน่นอนก็เพราะฮั่วซือหานถูกกู่ร่วมใจ!แค่เขาเข้าใกล้ฉือหว่าน เขาก็จะปวดหัวแทบทนไม่ไหวแน่นอนว่าลี่เจียวไม่มีทางบอกเรื่องกู่ร่วมใจให้เย่ฮวนเอ่อร์รู้ เธอแค่ยิ้มอย่างมั่นใจแล้วพูดว่า “เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันกล้าพนันเลยว่า ซือหานไม่มีทางอยู่กับฉือหว่านแน่!”“ได้ งั้นเรามาพนันกัน ถ้าพี่ชายฉันไม่ได้อยู่กับหวานหว่าน ฉันแพ้ ฉันจะเรียกเธอว่า 'คุณย่าทวด' เลย!”“ตกลง ถ้าซือหานอยู่กับฉือหว่าน งั้นฉันแพ้ ฉันจะเรียกเธอว่า 'คุณย่าทวด'”ลี่เจียวกับเย่ฮวนเอ่อร์พนันกัน ฝ่ายที่แพ้ต้องเรียกอีกฝ่ายว่า “คุณย่าทวด”เย่ฮวนเอ่อร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง “ลี่เจียว ตอนนี้ได้เวลาเฉลยแล้ว ฉันจะโทรหา หวานหว่านเดี๋ยวนี้เลย”“ดี ฉันนั่งรออยู่ตรงนี้แหละ เย่ฮวนเอ่อร์ คำว่า ‘คุณย่าทวด’ น่ะ เธอเตรียมพูดไว้ได้เลย”เย่ฮวนเอ่อร์กดโทรศัพท์หาฉือหว่านเสียงเรียกเข้าดังขึ้นสองครั้งแล้วก็มีคนรับสาย เสียงใสของฉือหว่านดังผ่านสายมา “ฮัลโหล ฮ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 767

    เย่ฮวนเอ่อร์ยกมุมปากขึ้น “ได้สิ ฉันจะนั่งรอดูตรงนี้เลยนะ ลี่เจียว รีบโทรเลย!”เย่ฮวนเอ่อร์ก็ชัดเจนว่าอยากดูเรื่องสนุกลี่เจียวมั่นใจมาก เธอไม่เชื่อว่าฮั่วซือหานที่ถูกกู่ร่วมใจจะมีปัญหาอะไรลี่เจียวยกโทรศัพท์ขึ้น กดโทรหาฮั่วซือหาน เธอมองเย่ฮวนเอ่อร์ด้วยความมั่นใจ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอดูไว้ให้ดี ถึงเวลาที่เธอจะหน้าแตกแล้ว!”เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังก้องไปมา แต่ไม่มีใครรับสายจากนั้นเสียงหญิงสาวที่เย็นชาและเป็นระบบก็ดังขึ้น “ขออภัย เบอร์ที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาลองติดต่อใหม่ภายหลัง”ฮั่วซือหานไม่รับโทรศัพท์เขาทำไมไม่รับ?ลี่เจียวเริ่มใจคอไม่ดี รีบกดโทรซ้ำไปที่เบอร์ของฮั่วซือหาน แต่ไม่ว่าจะโทรอีกกี่สาย ฮั่วซือหานก็ไม่รับเลยสักครั้งหัวใจของลี่เจียวค่อยๆ จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง ฮั่วซือหานไม่รับสายเธอเมื่อคืนฮั่วซือหานยังนัดเธอมากินข้าวที่นี่ แต่วันนี้กลับไร้เงาเขาเขาหมายความว่าไง?พรวดตอนนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์ก็หัวเราะออกมา เธอคอยสังเกตสีหน้าของลี่เจียวตลอด เห็นว่าหน้าของลี่เจียวเริ่มซีดเซียวก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์หัวเราะเยาะอย่างไร้ความปรานี “

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 766

    เย่ฮวนเอ่อร์หยิบมือถือขึ้นมา ส่งวีแชทหาฉือหว่าน “หวานหว่าน หวานหว่าน เธออยู่ไหม”ตอนนี้ฉือหว่านเพิ่งผ่าตัดเสร็จในโรงพยาบาล กลับมาที่บ้านของเย่ฮวนเอ่อร์ เธอแวะมาเอากระเป๋าขณะนั้นมือถือของฉือหว่านก็ดังขึ้น เป็นข้อความวีแชทจากเย่ฮวนเอ่อร์ฉือหว่านตอบกลับว่า “ฮวนเอ่อร์ ฉันอยู่ที่บ้านเธอ มีอะไรเหรอ”“หวานหว่าน แน่นอนว่ามีสิ แล้วก็เป็นเรื่องด่วนมากด้วย ฉันเห็นลี่เจียวที่ร้านอาหารฝรั่ง!”พอเห็นชื่อ “ลี่เจียว” ขนตายาวของฉือหว่านก็สั่นเล็กน้อย เธอนึกถึงฮั่วซือหานฉือหว่านยังไม่ได้ตอบกลับ วีแชทของเย่ฮวนเอ่อร์ก็เด้งขึ้นมาอีก “หวานหว่าน ฉันเห็นลี่เจียวที่ร้านอาหารฝรั่ง เธอบอกว่าพี่ชายฉันนัดเธอมาทานข้าวที่นี่!”อะไรนะ?ฉือหว่านตกใจ ฮั่วซือหานนัดลี่เจียวไปกินข้าว?เมื่อวานเขายังนัดเธอไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักงานเขต วันนี้เขากลับนัดลี่เจียวไปกินข้าวที่ร้านอาหารฝรั่ง เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?“หวานหว่าน เธอฟังอยู่ไหม เธอว่าพี่ฉันคิดจะทำอะไร ถ้าวันนี้เขากินข้าวกับลี่เจียวจริง ฉันจะตัดขาดกับเขา ฉันไม่เอาพี่ชายแบบนั้นหรอกนะ”ฉือหว่านก็สัมผัสได้ถึงความโกรธของเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ เธอกินข้าวก่อนเถอ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 765

    ฮั่วซือหานให้เธอไปก่อนเองลี่เจียวชะงัก เธออยากให้ฮั่วซือหานมารับ แบบนั้นจะมีความโรแมนติกแบบคู่รักมากกว่า“ซือหาน คุณมารับฉันไม่ได้เหรอ ฉัน...”ฮั่วซือหานขัดเธอขึ้นทันที “ลี่เจียว โต๊ะที่ร้านอาหารฝรั่งผมให้คนจองไว้แล้ว ผมมีประชุมสำคัญอีกหนึ่งรอบ ไปก่อนเองนะ เชื่อฟังนะ”ประโยคสุดท้ายของเขาใช้คำว่า “เชื่อฟังนะ” น้ำเสียงทั้งเด็ดขาดทั้งดุดันลี่เจียวเป็นคนที่หลงใหลในความแข็งแกร่งของผู้ชาย คำสามคำนั้นทำเอาเธออ่อนระทวยทันที เธอรีบตอบตกลง “ได้เลยซือหาน งั้นฉันไปก่อนนะ คุณรีบตามมาล่ะ”“ค่”ลี่เจียวออกจากบ้าน เธอให้คนขับรถพาเธอไปที่ร้านอาหารฝรั่งพนักงานต้อนรับเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้ม “คุณลี่เจียว สวัสดีค่ะ ที่นั่งของคุณจองไว้แล้ว เชิญทางนี้ที่โซนวีไอพีค่ะ”พนักงานพาเธอไปยังที่นั่งวีไอพี ซึ่งอยู่ริมหน้าต่าง วิวด้านนอกสวยงามมาก ทำให้ลี่เจียวรู้สึกพอใจเป็นอย่างยิ่ง“คุณลี่ อยากดื่มอะไรคะ?”ลี่เจียว “ขอเป็นกาแฟก่อน ที่เหลือรอคุณประธานฮั่วมาก่อนแล้วค่อยสั่ง”“ได้เลยค่ะ งั้นขอให้คุณประธานฮั่วกับคุณลี่เจียวออกเดตกันอย่างมีความสุขนะคะ” พนักงานพูดหวานจนน้ำตาลยังแพ้ลี่เจียวอารมณ์ดีสุดๆ เมื่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 764

    “เอ่อ…”“เอาล่ะ พ่อ แม่ หนูเหนื่อยแล้ว ขอกลับไปพักก่อนนะคะ คืนนี้ต้องนอนหลับให้เต็มอิ่ม พรุ่งนี้จะได้ไปเดตกับซือหานอย่างสดใส”พูดจบลี่เจียวก็เดินกลับเข้าห้องตัวเองไปเจียงยิ่งเสวี่ยขมวดคิ้ว “ฮั่วซือหานคิดจะทำอะไรแน่? เพิ่งมาที่บ้านเราขอยกเลิกหมั้นไปแท้ๆ ไหงถึงกลับไปยุ่งกับเจียวเจียวอีกล่ะ เขาจะเอายังไงกันแน่?”ลี่มั่วเฉียนว่า “ฉันจะโทรไปถามเขาให้รู้เรื่อง!”ลี่มั่วเฉียนหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดโทรหาเบอร์ของฮั่วซือหานเสียงเรียกเข้าดังอยู่สักพัก ก่อนจะมีเสียงทุ้มนุ่มของฮั่วซือหานรับสาย “ฮัลโหล ลุงลี่ สวัสดีครับ”ลี่มั่วเฉียนพูดเสียงเย็น “ฮั่วซือหาน ฉันถามนายหน่อยเถอะ คิดจะทำอะไรแน่?”“ผมไม่เข้าใจที่ลุงพูดครับ”“เมื่อกี้เจียวเจียวกลับมาบ้าน เธอบอกว่านายชวนเธอไปกินข้าวพรุ่งนี้”“ครับ”“ฮั่วซือหาน นายมาที่บ้านเราขอยกเลิกหมั้น บอกว่าจะไปอยู่กับฉือหว่าน เราก็ให้ความเคารพในการตัดสินใจของนาย แต่นี่อะไร นายกลับไปยุ่งกับเจียวเจียวอีก นายกำลังกระโดดโลดเต้นอยู่ระหว่างผู้หญิงสองคน ทำแบบนี้นายคิดว่าสมควรเหรอ ยังจะมีหน้าบอกว่ารักฉือหว่านอีกไหม?”เจียงยิ่งเสวี่ยเองก็อดทนไม่ไหว พูดขึ้นว่า “ท

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 763

    ลี่เจียวรายงานผลความคืบหน้าวันนี้ให้หวงเสี่ยวอวี้ฟังทั้งหมดหวงเสี่ยวอวี้ยิ้มพอใจ “ดีมาก ตอนนี้เรามีกู่ร่วมใจแล้ว ฮั่วซือหานก็จะหนีจากเธอไม่ได้อีกต่อไป”ลี่เจียวพูดอย่างดีใจ “น้าหวง เจ้าตัวกู่ร่วมใจนี่จะไม่มีวันหมดฤทธิ์ใช่ไหม ฉันอุตส่าห์ได้โอกาสอยู่ข้างๆ ซือหาน ฉันกลัวเหลือเกินว่าจะสูญเสียเขาไปอีก”หวงเสี่ยวอวี้หัวเราะเบาๆ “วางใจได้ เจ้ากู่นี้ร้ายกาจมาก ฮั่วซือหานไม่มีทางหายดีได้ เว้นเสียแต่เขาจะอยู่กับเธอตลอดไปเท่านั้น”“ขอบคุณค่ะน้าหวง”“ไม่ต้องเกรงใจ ตอนนี้ศัตรูของเราก็คือฉือหว่านกับเจียงยิ่งเสวี่ย แม่ลูกคู่นี้ ฉันไม่มีวันปล่อยพวกเธอไปเด็ดขาด!”...ในห้องพักฟื้น เลขาจ้าวเดินเข้ามาข้างฮั่วซือหาน รายงานเสียงเบา “ท่านประธาน เมื่อครู่คุณลี่เจียวออกไปรับโทรศัพท์ ผมลองแอบฟังนิดหน่อย ได้ยินแว่วๆ ว่าเธอกำลังคุยกับใครสักคนชื่อ ‘น้าหวง’ ครับ”น้าหวง?หวงเสี่ยวอวี้?หรือว่าผู้อยู่เบื้องหลังคือหวงเสี่ยวอวี้?ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก เขารู้จักหวงเสี่ยวอวี้ดี เป็นเด็กกำพร้าที่เติบโตมากับลี่มั่วเฉียน ไม่น่าเชื่อว่าจะมีความสามารถขนาดนี้หรือว่าหวงเสี่ยวอวี้กำลังซ่อนอะไรไว้?“แล้วตอนนี้เร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status