Short
ช่วงพักฟื้นหลังคลอด สามีมอบทองหลักล้านให้รักแรก

ช่วงพักฟื้นหลังคลอด สามีมอบทองหลักล้านให้รักแรก

에:  กิ่งเพลิง완성
언어: Thai
goodnovel4goodnovel
9챕터
717조회수
읽기
서재에 추가

공유:  

보고서
개요
목록
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.

ในวันที่สามของการอยู่ไฟหลังคลอด สามีบอกว่าจำเป็นต้องเดินทางไปทำงานด่วน ไม่สามารถอยู่เป็นเพื่อนฉันได้ ทิ้งให้ฉันดูแลลูกน้อยเพียงลำพัง สามวันต่อมา ขณะที่ฉันเพิ่งถึงโรงพยาบาล เพื่อนสาวสมัยเด็กของเขาโพสต์ภาพครอบครัวอย่างเปิดเผยในโซเชียลมีเดีย พร้อมแคปชันว่า: “ถ่ายระหว่างเดินทาง สามคนพ่อแม่ลูก อยู่กันอย่างอบอุ่นและกลมเกลียว” ฉันมองดูสามีที่ยิ้มอย่างสดใสในรูปถ่ายครอบครัวด้วยความประหลาดใจ และแสดงความคิดเห็นไปว่า “?” สามีโทรมาต่อว่าทันที : “แม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเธอน่าสงสารขนาดไหน ไม่มีเคยมีผู้ชายมาคอยดูแลเธอ ผมก็แค่ถ่ายรูปกับเธอเฉยๆ คุณจะใจแคบอะไรขนาดนั้น?” ตกเย็น เพื่อนสาวสมัยเด็กคนนั้นก็อวดชุดเครื่องประดับทองคำสามชิ้นมูลค่าหลายล้าน “หลังจากถ่ายภาพครอบครัวเสร็จ เขายืนกรานจะมอบเครื่องประดับทองคำสามชิ้นมูลค่าหลายล้านให้ฉัน~” ฉันรู้ว่าสามีของฉันซื้อของพวกนี้ให้เธอเพื่อปลอบใจให้หายโกรธ แต่ครั้งนี้ ฉันเตรียมที่จะไปจากเขาแล้ว

더 보기

1화

บทที่ 1

ALLEGRA'S POV

Nothing but blood surrounded me as I watched in horror at the scene before me. I knelt on the floor with my legs on my knees while I screamed.

"No! Let him go!" I screamed struggling in the hands of the guards who had pinned my tiny self while I watched as my best friend's legs were severed from his body by none other than his father.

"Haaaaa!" His cries of pain rang in my ears as I cried my eyes out. Once again, the past incident plagued my mind.

"My lady, please be ready at ten," Laura, my bodyguard, called out from outside my room, snapping me out of my thoughts.

Facing the mirror, I was very nervous. My sweaty palms and ragged breathing were proof of my nervousness as I looked into the mirror, my skin pale.

Clad in a red gown which had a split starting from my knees downward, then paired with a pair of red stilettos, I was ready to face the crowd but most especially, see him.

As much as I wanted to wear my usual sweatshirts and pants, this was my parents' anniversary and as the princess of my werewolf clan, I couldn't dishonor them by doing that.

I stared at the mirror, for the first time, admiring the unique strand of purple hair on my head of brown wavy hair, proof of the powers I had which my parents hid from everyone.

At the thought of this, anger bubbled in me. They caused nothing but disaster. If only they hadn't stopped me from saving that little girl, then he wouldn't have lost his legs and wouldn't hate me!

Clenching my fist, I was determined to get close to the man I owed my life to. It's been fifteen years since we last saw each other and since he declared his hate towards me.

"You can do this!" I cheered myself and my wolf who was also nervous to see him.

I walked out of my room slowly with my palms still sweaty.

"Don't worry, you'll be fine," Laura tried to cheer me up but I knew nothing would be fine. He was my mate, my mate who hated me like I was his worst nightmare.

"I hope so Laura, I hope so."

Laura had been my bodyguard right from a young age and knew our story. I could hear nothing but fake laughter as I walked down the stairs with Laura behind me. The clicking sound of my heels drew the attention I never wanted towards me.

And as expected, the hungry males all drooled at my busty figure and wide hips- One reason I hated gowns so much.

My eyes scanned the crowd of people packed in the hall, searching for the one man I came to see.

"He's not here! He's not coming! Now behave, all eyes are on you," My mother's harsh voice in my ears made me almost explode in anger.

She had lied to me yesterday, saying he was going to be here, the only reason I took my time dressing the way he loved me to dress since childhood.

I plastered a fake smile on my face as I mingled a bit before searching for a corner to hide myself.

These boring associations were definitely not my thing. I wish I had a sibling to do all this but unfortunately, I was the only child of my parents, the envy of many since I was royalty.

Deep down, I still held the hope that he'd come here, that he'd arrive but as time passed, I lost the energy to hope.

Drink by drink, I gulped all down my throat, not caring about what brand it was since ordinary alcohol couldn't get me drunk.

Standing not far away from me was Laura who seemed to want to associate a bit but her job to protect me was priority.

“It's fine Laura, you can mingle. I'll be up in my room,” I mind linked her, which she reciprocated with a smile as I turned to leave the hall without gaining attention.

Turning my back, I felt my breath get stuck in my throat as I stared at him. His scent attacked my senses as he stared at me, his black orbs piercing right into my soul. Clad in a black suit, his hands in his pocket. His black shiny hair and tanned skin added more to his charm. His muscles bulged in his suit, his jawline strong and those lips of his looking like strawberries. He grew!

"Vin..are you really here?" I whispered, taking slow steps towards him.

"Don't fucking come close!" He growled slowly while I sucked in a sharp breath. He was real, right here, all the while behind me and I didn't notice.

"Vin-," I was cut off.

"Don't call me that! You don't deserve to. Call me Alpha Vincenzo! You are nothing but a stranger!" He hissed.

A sharp pain in my chest caused me to let out a small gasp of shock,hurt by his words. I knew I deserved them but still.

Tears slipped down my eyes and I refused to back down.

I took slow steps towards him, my vision getting blurry not from the tears but for reasons I was unsure of. Must be because I was emotional.

I was now standing right in front of him, with him glaring at me, his gaze sharp enough to cut into my skin.

He was now at least two inches taller than I was and my head only got to his broad chest as I faced him.

I shook as his eyes changed from its usual black color to golden ones.

With fear in me, I raised my hand slowly, waiting for him to stop me but he didn't.

The moment my hand touched his cheek, I heard him suck in his breath, sending shivers down my spine.

"Stop," the color of his orbs repeatedly flickered from black to gold while my vision became more blurry and my senses getting jumbled.

"I miss you," I whispered, staring into his eyes as it finally settled to golden ones. The last thing I registered in my head were his lips nearing mine before I lost my senses.

펼치기
다음 화 보기
다운로드

최신 챕터

더보기

댓글

댓글 없음
9 챕터
บทที่ 1
ดูเหมือนว่าจะรับรู้ถึงอารมณ์หดหู่ของฉัน จู่ๆ ลูกน้อยก็ร้องไห้เสียงดังออกมาทันทีฉันกล่อมอยู่สองชั่วโมง กว่าลูกน้อยจะหยุดร้องและระหว่างนั้น เฮ่อซีก็ไม่ได้โทรมาอธิบายอะไรเลยสักคำซินอิ๋งเอ๋อร์ยังคงอัปเดตความเคลื่อนไหวของเธออย่างต่อเนื่องเธอโพสต์ภาพโชว์ชุดเครื่องประดับทองคำสามชิ้นมูลค่าหลายล้านติดต่อกันถึงสามภาพ ทำเอาชาวเน็ตที่ติดตามอยู่ต้องตะลึงยอดคอมเมนต์พุ่งทะลุกว่า 99+ ทันที เต็มไปด้วยข้อความแสดงความอิจฉาแบบระบุชื่อจริงฉันสังเกตเห็นคอมเมนต์หนึ่งจากเฮ่อซีที่สะดุดตา“วันนี้ซื้อให้เธอ อีกยี่สิบปีข้างหน้า ฉันจะเตรียมแบบนี้ให้ลูกสาวของเราหนึ่งชุดด้วยเหมือนกัน”“สามีที่ดีที่สุด รักคุณ~~”การโต้ตอบประกาศความสัมพันธ์อย่างเปิดเผยของทั้งสองคน ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวด ฉันหันไปมองลูกน้อยที่หลับปุ๋ยอยู่ในรถเข็นเด็กเดาว่าเฮ่อซีคงลืมไปนานแล้วสินะ ว่าเขายังมีลูกชายอายุหกวันอีกคนหนึ่ง?อย่างไรเสีย ในวันที่ฉันคลอด เฮ่อซีบอกว่าติดงานยุ่งเลยไม่ได้มาอยู่เป็นเพื่อนฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเขายุ่งกับการจัดงานวันเกิดครบสามขวบให้ลูกสาวของซินอิ๋งเอ๋อร์“นิ่วในถุงน้ำดีมีขนาดใหญ่เกินไป ทิ้งไว้นานกว
더 보기
บทที่ 2
“ฉันยุ่งมากนะ เวลาของฉันต้องใช้ไปกับการทำงาน ไม่ใช่เสียไปกับเธอ! ตั้งท้องแค่นี้เรื่องเยอะจริงๆ เดินไม่ได้ก็ตายอยู่ในโรงพยาบาลไปสิ!”ฉันหยิบมือถือขึ้นมาอีกครั้งและส่งข้อความถึงเฮ่อซี“ฉันมีเงื่อนไขแค่ข้อเดียว ลูกต้องอยู่กับฉัน และเงินที่ฉันควรได้ต้องไม่ขาด”เฮ่อซีตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว“วันนี้ฉันมีธุระสำคัญมาก”“อย่าบ้าไปหน่อยเลย พรุ่งนี้ฉันจะกลับไป”สามวันต่อมา จนกระทั่งหมอแจ้งให้ฉันออกจากโรงพยาบาล ฉันก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเฮ่อซีนั่งอยู่ในรถ ฉันมองตึกที่ถอยห่างออกไป ความทรงจำในอดีตประดังเข้ามาฉันกับเฮ่อซีรู้จักและรักกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยปีแรกของการแต่งงาน เฮ่อซีเริ่มทำธุรกิจครั้งแรก แต่กลับถูกเพื่อนสนิทหลอกจนต้องแบกรับหนี้สินมหาศาลในช่วงเวลานั้น ฉันทำงานสามที่ในหนึ่งวันเพื่อช่วยเขาใช้หนี้ ตกกลางคืนกลับบ้านมาซักผ้าและทำอาหารให้เขาจนกระทั่งเขาประสบความสำเร็จในการเริ่มต้นธุรกิจครั้งที่สอง ฉันคิดว่าในที่สุดเราก็จะได้มีชีวิตคู่ที่สมบูรณ์แบบแต่แล้ว เมื่อหนึ่งปีก่อน ในวันที่เขานอกใจไปหาซินอิ๋งเอ๋อร์ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปไม่นานหลังจากที่ฉันกลับถึงบ้าน เฮ่อซีก็กลับ
더 보기
บทที่ 3
ฉันจองตั๋วเครื่องบินในอีกห้าวันข้างหน้า จากนั้นส่งข้อความหาทนายความอีกครั้ง ย้ำว่าต้องได้สิทธิ์เลี้ยงดูลูกมาให้ได้จัดการทุกอย่างเสร็จ ฉันลุกขึ้นเดินกลับไปที่ห้องนอน เตรียมตัวนอนพักผ่อนอย่างสบายใจเฮ่อซีมองตามหลังฉัน ก่อนจะตะโกนด้วยความโกรธว่า“ฉันกำลังพูดกับเธออยู่ เธอจะไปไหน?”“กลับไปพักผ่อนไง” ฉันกะพริบตาให้เขาอย่างสงบ ทันทีที่ฉันเข้าไปในห้อง เสียงข้าวของแตกกระจายในห้องรับแขกก็ดังขึ้นเรื่องหย่ารุดหน้าไปตามแผนสามวันต่อมา ขณะที่ฉันกำลังเตรียมเก็บกระเป๋าเดินทาง จู่ ๆ เฮ่อซีก็โทรมา“บาร์กลางแจ้งที่เป่ยไห่ ด่วน รีบมา!”ที่เป่ยไห่ลมแรงมาก ฉันอยู่ในช่วงพักฟื้นหลังคลอด จึงไม่เหมาะที่จะไปพอคิดจะปฏิเสธ เฮ่อซีก็โทรตามซ้ำไม่หยุดเมื่อฉันห่อตัวด้วยเสื้อผ้าอย่างมิดชิดและรีบไปถึงบาร์ริมทะเล ก็เห็นซินอิ๋งเอ๋อร์นั่งใกล้ชิดกับเฮ่อซีอย่างสนิทสนมเหล่าเพื่อนสนิทของเขาที่รายล้อมอยู่ มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะทำเสียงดูถูกออกมา“พี่สะใภ้ไม่ได้โกหกพวกเราจริงๆ เมียน้อยของพี่เฮ่ออ้วนตุ๊ต๊ะจริงๆ ด้วย!”ซินอิ๋งเอ๋อร์จิบไวน์แดงเบาๆ สายตาหันมาจับจ้องที่ฉัน“ขอโทษนะ เมื่อกี้ฉันเล่นเกมความ
더 보기
บทที่ 4
ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน ตอนที่ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็ได้กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อที่ฉุนแสบจมูกลอยมากระทบเฮ่อซีมองฉันด้วยท่าทางร้อนรน“เธอดีขึ้นหรือยัง? ยังรู้สึกไม่สบายตรงไหนอีกไหม?”ฉันจ้องเขาด้วยสายตาเย็นชา ความรู้สึกขยะแขยงในใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ“เซ็นเอกสารหรือยัง? เราจะหย่ากัน”เฮ่อซีชะงักไป ก่อนจะถอนหายใจยาวอย่างหนักหน่วง“ที่รัก เลิกงี่เง่าสักทีได้ไหม? เธอลองคิดดูดีๆ สิ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน มันไม่ใช่เพราะเธอเริ่มก่อนเหรอ? ครอบครัวที่อบอุ่นแบบนี้ เธออยากจะทำลายให้พังหมดจริงๆ เหรอ”ฉันยิ้มเยาะด้วยความเย็นชา จ้องเฮ่อซีตรงหน้า รู้สึกว่าเขานับวันจะยิ่งเป็นคนแปลกหน้า“ถ้าคุณไม่ไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น คุณคิดว่าฉันจะทะเลาะกับคุณเหรอ? แค่ความซื่อสัตย์ขั้นพื้นฐานที่สุดในชีวิตแต่งงาน คุณยังทำไม่ได้ แล้วตอนนี้คุณยังกล้าตำหนิฉันอีกอย่างนั้นเหรอ?”เมื่อถูกจับผิดตรงๆ เฮ่อซีแสดงสีหน้าดูถูก“เธอลองไปถามดูสิ ผู้ชายรวยๆ ที่ไหนบ้างที่ไม่มีบ้านเล็กบ้านน้อย? เธอต้องการให้ผู้ชายอยู่กับเธอตลอดเวลา มีผู้ชายสักกี่คนในโลกนี้ที่ทำได้?”“อีกอย่าง ที่ฉันนอกใจ เธอไม่มีส่วนผิดเลยหรือไง? ลองดูตัวเองในช่วงไม่กี่
더 보기
บทที่ 5
ดวงตาสีดำของเฮ่อซีฉายแววความสงสาร เขาถอนหายใจพูดว่า“คุณออกไปรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวผมจะไปส่งคุณที่บ้าน”ซินอิ๋งเอ๋อร์ถึงได้บิดเอวเดินออกไปอย่างไม่เต็มใจนัก“เซ็นชื่อสิ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาจู่ๆ เฮ่อซีก็นั่งลงบนขอบเตียง เขาจับมือฉัน“ที่รัก ยกโทษให้ฉันเถอะ ถือซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรามีลูกด้วยกันไม่ใช่เหรอ? เรามาใช้ชีวิตด้วยกันดีๆ เลี้ยงดูลูกให้เติบโตกันเถอะ”ฉันเหลือบมองไปที่ประตูห้องผู้ป่วย เห็นซินอิ๋งเอ๋อร์ที่ชะโงกหน้าเข้ามาดู เม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า“แล้วเธอล่ะ? คุณตัดขาดกับเธอได้ไหม?”ดวงตาสีดำของเฮ่อซีเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์และความลังเล เขากัดฟัน“ผมคิดดูแล้ว ต่อไปคุณก็อยู่ทางใต้ ผมจะให้เธอไปอยู่ทางเหนือ พวกคุณอยู่ใต้คนหนึ่ง เหนือคนหนึ่ง ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ดีไหม?”เพียะ!ฉันลุกขึ้นยืนในทันที และตบหน้าเฮ่อซีอย่างแรง!ตบนี้ สมควรจะตบเขาตั้งแต่วันที่เขานอกใจแล้ว“ใต้คนหนึ่ง เหนือคนหนึ่งเหรอ? คุณนี่ช่างคิดได้สวยหรูจริงๆ! เฮ่อซี ฉันจะหย่าให้ได้!”ฉันกดปุ่มขอความช่วยเหลือฉุกเฉินที่หัวเตียงพยาบาลเดินเข้ามาหลังจากที่เธอฟังคำขอของฉันจบ ก็บอกให้เฮ่อซีออกไปด้วยสีหน้าเย็น
더 보기
บทที่ 6
บนกำไลระบุน้ำหนักสามสิบกรัมยังคงห่างไกลจากชุดเครื่องประดับสามชิ้นมูลค่าหลักล้านที่เฮ่อซีเคยซื้อให้ซินอิ๋งเอ๋อร์ยิ่งไปกว่านั้น เดือนนี้เฮ่อซียังซื้อบ้านให้ซินอิ๋งเอ๋อร์อีกด้วยการขอโทษแบบนี้ มันช่างดูไร้ความจริงใจจริงๆ“เฮ่อซี ตอนคุณง้อซินอิ๋งเอ๋อร์ คุณทุ่มไม่อั้นเป็นล้าน แต่พอง้อฉัน กลับวนเวียนอยู่ไม่เกินสามหมื่น”ฉันพูดไปส่ายหัวไป“ถ้าจำไม่ผิด กำไลวงนี้คือวงที่ซินอิ๋งเอ๋อร์ไม่ต้องการ คุณเลยเอามาให้ฉันใช่ไหม?”เมื่อไม่กี่วันก่อน ฉันยังเห็นโพสต์ที่ซินอิ๋งเอ๋อร์อวดชุดเครื่องประดับสามชิ้นมูลค่าหลักล้านในโซเชียลอยู่เลยใต้โพสต์นั้นมีคนแสดงความคิดเห็นว่า“ครั้งแรกก็ให้ของแพงขนาดนี้เลยเหรอ?”ซินอิ๋งเอ๋อร์ตอบกลับพร้อมแนบรูปกำไลทองวงนี้ว่า “เขาเป็นผู้ชายซื่อๆ ตอนแรกก็ให้แค่กำไลทองสามหมื่นนี่แหละ”“ฉันสั่งสอนเขาอยู่ไม่กี่วัน ครั้งที่สองเขาก็ซื้อชุดเครื่องประดับสามชิ้นมูลค่าหลักล้านให้ฉันเลย จริงสิ แล้วล่าสุดเขายังซื้อบ้านให้ฉันอีกนะ”ชาวเน็ตพากันอิจฉาในคอมเมนต์ “พี่สาว ออกหนังสือมาสักเล่มเถอะ ฉันจะคุกเข่าอ่านเลย!”เฮ่อซีดูประหลาดใจเล็กน้อยที่ฉันรู้เรื่องนี้เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก
더 보기
บทที่ 7
“ท้องทีเดียวถึงกับยกตัวเองเป็นราชินีเลยเหรอ? ลองดูสิว่ามีผู้ชายที่ประสบความสำเร็จคนไหนยอมถูกภรรยาควบคุมบ้าง? อีกอย่าง มีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะเป็นแม่ของลูกฉันได้!” ฉันเคยคิดว่าเฮ่อซีจะปฏิบัติดีๆ กับซินอิ๋งเอ๋อร์สักหน่อย คิดไม่ถึงว่าซินอิ๋งเอ๋อร์จะต้องเดินซ้ำรอยทางของฉัน ดูเหมือนว่าความจริงใจที่เฮ่อซีพูดถึงจะไม่มีอยู่จริง เขาสามารถเปลี่ยนผู้หญิงที่เปรียบเสมือนแสงจันทร์ข้างเขาให้กลายเป็นข้าวเม็ดเล็กๆ ที่ไร้ค่าได้อย่างโหดร้าย ฉันส่ายหัวอย่างเงียบๆ“เขาไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาคิดถึงแต่ตัวเอง โดยไม่เคยสนใจชีวิตคนอื่น”หากเมื่อก่อนการแท้งไม่ได้เสี่ยงอันตรายต่อร่างกายของฉัน บางทีฉันอาจตัดสินใจทำแท้งไปนานแล้วสายตาของเป้าเป้าแอบมองไปที่โต๊ะด้านหลังอยู่เป็นระยะเธอก่นด่าไปตลอดการกิน ต้องยอมรับว่าเธอช่างเป็นคนที่มองโลกอย่างแจ่มชัด ทุกคำพูดของเธอตรงเข้ามาในใจฉันอย่างจังหลังจากกินหม้อไฟเสร็จ พวกเราเรียกพนักงานมาเก็บเงิน แต่จู่ๆ เฮ่อซีก็สังเกตเห็นฉันเข้าเขามองฉันที่กลับมาผอมเหมือนตอนที่เขาเจอฉันครั้งแรก แม้แต่ใบหน้าก็กลับมาดูอ่อนเยาว์อีกครั้ง ดวงตาสีดำแวบผ่า
더 보기
บทที่ 8
เฮ่อซีมีท่าทีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า“ฉันจะจัดการให้เธอเอาเด็กออกเอง ดีไหม?”ฉันยกมุมปากขึ้น พร้อมหัวเราะเบาๆ“คุณมันก็ยังคง... เลวเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ”ฉันหันหลังขึ้นรถของเป้าเป้า โดยไม่แม้แต่จะเหลียวมองเฮ่อซีที่ยืนอยู่ข้างหลังไม่นาน ทนายเฉินโทรมาปลอบใจฉัน“คดีหย่าในการพิจารณาครั้งที่สองมีโอกาสตัดสินให้หย่าได้ถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ ผมมั่นใจมาก คุณไม่ต้องเสียใจไปนะ”ฉันยิ้มบางๆ“ถ้าการพิจารณาครั้งแรกตัดสินให้หย่าได้ สำหรับเฮ่อซี มันอาจกลายเป็นเรื่องดีซะอีก”“หมายความว่ายังไง?”ฉันไม่ได้ตอบอะไรแน่นอนล่ะ ก็ฉันกำลังเตรียมตัวสำหรับการตอบโต้แล้วน่ะสิคืนนั้น ฉันส่งไฟล์ PDF ที่เตรียมไว้ล่วงหน้าแล้วออกไปในไฟล์ PDF นั้น มีรายละเอียดเกี่ยวกับทุกเรื่องราวตั้งแต่ครั้งแรกที่เฮ่อซีแอบนอกใจฉันไปหาซินอิ๋งเอ๋อร์ จนถึงตอนนี้ทั้งสิ้นยี่สิบหน้า พร้อมหลักฐานแน่นหนาแบบปฏิเสธไม่ได้!ฉันโพสต์ไฟล์ PDF นั้นลงในวีแชตและหลายแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดีย ไม่นานก็ถูกแชร์ต่ออย่างรวดเร็ว ชาวเน็ตพากันวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเดือดแต่ฉันไม่ใช่คนโง่ การเผยแพร่เรื่องนี้ไม่ได้ทำไปเพื่อความบันเทิง
더 보기
บทที่ 9
ฉันไม่ได้แจ้งตำรวจ ทำเหมือนว่าไม่ได้เห็นอะไร แล้วเดินออกไปตามหาคุณย่าต่อมา ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแจ้งตำรวจวันรุ่งขึ้น ฉันได้ยินข่าวว่าซินอิ๋งเอ๋อร์แท้งลูกเพราะการล้มครั้งนี้ และต้องผ่าตัดเอามดลูกออกเธอจะไม่มีวันตั้งครรภ์ได้อีกตลอดชีวิตผ่านไปอีกครึ่งเดือน เป้าเป้าส่งลิงก์ถ่ายทอดสดมาให้ฉันดูซินอิ๋งเอ๋อร์กำลังถ่ายทอดสดออนไลน์ด่าเฮ่อซีเธอพูดจาเลอะเลือน สายตาเหม่อลอย ท่าทางของเธอดูเหมือนคนเสียสติไปแล้วเล็กน้อย“ไอ้ผู้ชายเลวๆ นั่น! หลอกเงินหลอกความรัก! ทำให้ฉันต้องเสียมดลูก! ฉันขอสาปให้นายตายศพไม่ครบส่วน!”“หลังจากฉันแท้งลูก เขาไม่แม้แต่จะโทรหาฉันสักครั้ง ไม่ได้สนใจฉันเลย! ล้มละลาย ล้มละลาย! ฟ้าดินศักดิ์สิทธิ์ ได้โปรดช่วยดลบันดาล ฉันขอสาปแช่งให้เขาล้มละลาย!”“โอมเพี้ยง! ล้มละลาย ล้มละลาย!”ในช่องคอมเมนต์ มีสองข้อความที่ถูกส่งเข้ามามากที่สุด“บ้าไปแล้ว เธอควรไปพบจิตแพทย์ด่วน”“มีใครอยู่ไหม รีบแท็กผู้อำนวยการโรงพยาบาลจิตเวชมาเลย!”ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้โยก กินแตงโมอย่างสบายใจ พลางดูไลฟ์สดด้วยความเพลิดเพลินสามเดือนต่อมา การพิจารณาคดีครั้งที่สองเริ่มขึ้นเป็นไปตามที่ทนายเฉินบอก
더 보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status