บทที่ 436

บทล่าสุด

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1258

  “ครั้งนี้เป็นความผิดของข้า เป็นข้าทำให้พวกท่านกังวล”กู้เจาย่วนเผยสีหน้าสับสน ลอบตัดสินใจภายในใจ หลังกลับไปแล้วจะยอมรับผิดกับบิดามารดา ภายภาคหน้าไม่มีวันทำให้พวกเขาเสียใจอีกจวนกู้“ฮูหยิน เจ้าอย่ากังวลเลย ในเมื่อรั่วเจินพูดว่าไม่มีวันเกิดเรื่อง เช่นนั้นจะต้องไม่มีวันเกิดเรื่องขึ้นอย่างแน่นอน”กู้ชิงเหยี่ยนมองท่าทางกังวลของฮูหยินตน เอ่ยปากอย่างอดไม่ได้ “เจ้าไม่ได้นอนพักผ่อนมาทั้งคืนแล้ว ไปนอนหลับสักตื่นเถอะ หาไม่แล้วร่างกายจะทนไม่ไหว”“ตอนนี้ข้าไฉนเลยจะหลับลง? ข้าคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ แต่ไหนแต่ไรมาเจาย่วนเป็นเด็กดี ปกติพวกเราก็แทบไม่ได้เกี่ยวข้องกับผู้ใด เหตุใดจู่ๆ ก็ถูกสิ่งอัปมงคลเช่นนี้ตามติดเอาได้?”สวี่เหราขมวดคิ้วแน่น แม้จะเคยคิดอยู่บ้างว่าอาจเป็นฝีมือของถงซู แต่นั่นก็เพราะคิดไม่ออกแล้วว่าจะเป็นใครไปได้อีกเพียงแต่ นางก็คิดว่าอีกฝ่ายก็แค่หญิงสาวที่เติบโตมาในชนบท จะไปมีเล่ห์เหลี่ยมอันใดมากมายนัก?“เรื่องนี้แม้จะดูประหลาดอยู่ก็จริง แต่เรื่องพรรค์นี้ใช่ว่าจะเป็นสิ่งที่เจ้ากับข้าจะเข้าใจได้ ไม่สู้รอดูก่อน รั่วเจินจะต้องหาความจริงออกมาได้แน่”กู้ชิงเหยี่ยนนึกถึงความสามารถของหล

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1257

  จากนั้นสิ้นเสียงของซ่งรั่วเจิน กู้เจาย่วนเข้าใจความนัยของนางในทันใด“ญาติผู้พี่ ความนัยของท่านคือทั้งหมดนี้อาจเป็นเรื่องเท็จที่นางสร้างขึ้นเพื่อให้ข้าถอนหมั้น?”“แต่ตอนนั้นข้าเห็นพวกเขาโอบกอดกันเองกับตา ข้าถึงจากไปด้วยความผิดหวัง”ซ่งรั่วเจินไม่พูด กู้ฮวนเอ๋อร์ก็พูดแล้ว “ข้าคุ้นชินกับเรื่องพรรค์นี้ยิ่งนัก!”กู้เจาย่วนและซ่งรั่วเจินสบตากันแวบหนึ่ง สายตาทอดมองกู้ฮวนเอ๋อร์ กลับแปลกใจนางคุ้นชินกับเรื่องพรรค์นี้มากน้อยเพียงใด?“ตอนเจ้าเห็นพวกเขาโอบกอดกัน กอดกันนานมากเพียงใด? สุดท้ายเจียงเย่ผลักนางออกหรือไม่ หรือสุดท้ายพูดอันใดหรือไม่?”กู้เจาย่วนส่ายหน้า “ตอนนั้นเพียงข้าเห็นพวกเขากอดกัน ข้าก็ไปแล้ว”“นั่นไงล่ะ! ปัญหาอยู่ที่นี่”กู้ฮวนเอ๋อร์ตบมือ “ก่อนหน้านี้ตอนข้าหลงรักอวิ๋นอ๋องก็เห็นแม่นางไม่น้อยเปลี่ยนวิธีการส่งมอบอ้อมกอดให้เขา”“บางคนจงใจล้มลงข้างกายอวิ๋นอ๋อง หวังให้อวิ๋นอ๋องประคองนาง ยังมีคนจงใจแกล้งดื่มเหล้าจนเมาอีกด้วย มีแทบทุกวิธีการ”“หากตอนนั้นเจ้าเองก็ได้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ นั่นไม่ใช่เข้าใจผิดไปหรอกหรือ?”นึกถึงตอนนั้นมีคนเสนอให้นางใช้วิธีการเช่นนี้ แต่หน้านางไม่หนาถึง

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1256

  เป็นพวกเขาไม่ผิดไปดังคาด!“ตอนแม่นางคนนั้นผ่านสุสานของข้า บังเอิญนิ้วมือโดนเถ้าธูปของข้า ตอนนั้นข้าคิดว่านางหน้าตาไม่เลว สามารถเป็นเจ้าสาวของข้าได้ย่อมไม่เลว”“ทว่านับตั้งแต่นั้นมา ข้ากลับไม่สามารถเข้าฝันของนางได้ ตรงข้ามกันกลับเข้ามาในความฝันของแม่นางท่านนี้”ฉวีเซินมองกู้เจาย่วนเบื้องหน้า กู้เจาย่วนงดงามกว่าแม่นางท่านนั้นมากนัก!เขายังคิดว่านี่เป็นวาสนาอันดี ตอนมีชีวิตอยู่ไม่อาจเอื้อมแตะต้องคุณหนูสูงศักดิ์ได้ ตายไปแล้วถึงขั้นสามารถกลายเป็นคนของเขาได้ ไม่รู้ว่ารู้สึกชมชอบมากเพียงใดภายในใจใครคิดเล่าว่า...เกือบจะต้องเสียชีวิตยามเป็นผีของตนไปเสียแล้ว!“ดูท่าแล้ว น่าจะเป็นถงซูจริง”ซ่งรั่วเจินเข้าใจแล้ว ไฉนเลยจะมีเรื่องบังเอิญเช่นนี้?“นับตั้งแต่ข้าได้รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างนางและเจียงเย่ไม่ธรรมดา ก็คิดแต่งงานกับเจียงเย่ เหตุใดนางถึงทำร้ายข้าเช่นนี้?”กู้เจาย่วนไม่กล้าเชื่อ นับตั้งแต่ได้รู้ว่าถงซูและเจียงเย่มีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากันแล้ว นางก็รู้สึกโกรธแค้นภายในใจที่เจียงเย่หลอกลวงนาง แต่ไม่เคยคิดทำร้ายถงซูมาก่อนอย่างไรเสีย เรื่องพรรค์นี้คนผิดที่สุดก็คือเจียงเย่ ก่อนหน้าน

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1255    

  “ตอนที่ข้าเพิ่งเริ่มฝันถึงฉวีเซิน เขาก็แค่ฟังข้าพูด ข้าเองไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับเขา แต่พอพักหลัง ๆ ก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไป…” กู้เจาย่วนนึกย้อนถึงสถานการณ์ที่นางได้รู้จักฉวีเซินในความฝันอย่างละเอียด นั่นก็เป็นกระบวนการหนึ่งที่ค่อยเป็นค่อยไปเช่นกัน นับตั้งแต่วันแรกที่ฝันถึงเขา หลังจากนั้นในแต่ละวันก็จะฝันเห็นเขา ตั้งแต่การพบกันโดยบังเอิญในตอนแรก จนถึงอยู่เคียงข้างรับฟังอย่างตั้งใจ และปลอบโยนนาง นางจึงรู้สึกว่าฉวีเซินเป็นคนดีจริง ๆ ทุกสิ่งในความฝันนั้นแตกต่างจากในความเป็นจริง ทุกอย่างเปลี่ยนไปดุจภาพลวงตา ฉวีเซินที่นางพบหล่อเหลายิ่งขึ้นเรื่อย ๆ ในความฝัน นางแทบจะค่อย ๆ ลืมเลือนความเศร้าและความเสียใจ เริ่มเฝ้าฝันถึงชีวิตที่ฉวีเซินบอกเอาไว้ นั่นจึงทำให้ ต่อมาตอนที่ฉวีเซินนัดนางไปพบกันนอกเมือง นางจึงรวบรวมความกล้าเลือกที่จะออกจากเมืองไป บัดนี้ย้อนคิดถึงเรื่องทั้งหมด นางก็พลันรู้สึกว่าทุกอย่างล้วนราวกับเกิดขึ้นอย่างเลือนราง สมองของนางไม่มีสติเลยแม้แต่น้อย ถึงขั้นหลังจากทบทวนก็เริ่มสงสัยว่าทำไมตัวนางถึงทำเรื่องเช่นนั้นไป ไม่ควรเลย! ด้วยนิสัยของนางแล้ว ไม่น่าจะทำเรื่อ

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1254    

  ญาติผู้พี่ช่วยนางไว้จริง ๆ หากเมื่อวานไม่ได้จัดงานเลี้ยงจวน แล้วญาติผู้พี่บังเอิญเห็นเข้า เกรงว่าอีกไม่นาน นางก็คงจะหมดแรงกู้สถานการณ์แล้ว “ว่ามาเถิด ทั้งหมดนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” สายตาของซ่งรั่วเจินจับจ้องไปที่ฉวีเซิน “เจ้าในฐานะผีหิวราคะตนหนึ่ง ถึงจะตายเพียงสองปี แต่ความยึดติดกลับลึกซึ้งไม่น้อย” “ตามหลักแล้ว จากสภาพแวดล้อมตอนที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่ ต่อให้จะล่อลวงก็คงจะล่อลวงสตรีชาวบ้าน คงไม่ล่อลวงคุณหนูตระกูลผู้ดี” นี่ไม่ใช่การแบ่งแยกชาติตระกูล แต่เป็นเพราะวิญญาณ แม้ว่าจะตายไปแล้ว สิ่งที่เขาคุ้นเคยก็ยังคงเป็นสภาพแวดล้อมที่เคยอาศัยอยู่มาก่อน สตรีที่หมายตาก็ย่อมต้องเป็นผู้ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมใกล้เคียงกันกับเขา ฉวีเซินมองซ่งรั่วเจินที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาแฝงไปด้วยความหวาดกลัวเป็นอย่างมาก เขาไม่คาดคิดเลยว่าสตรีตรงหน้าจะตบะล้ำลึกถึงเพียงนี้ แค่เพียงยันต์หนึ่งแผ่นลวก ๆ ก็ทำให้เขากลับคืนร่างเดิมและกักขังไว้ที่นี่ จนขยับเขยื้อนไม่ได้เลย! ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าข้างกายกู้เจาย่วนมีคนเก่งกาจเช่นนี้อยู่ เขาคงไม่ลงมือกับนางแน่ ตอนนี้เป็นอย่างไรเล่า ตัวเขาเองเกรงว่าจะ

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1253    

  “ตั้งสติให้ดี อย่าตกใจกลัวไป” ขณะที่ซ่งรั่วเจินเปิดตาทิพย์แทนทั้งสอง ก็เอ่ยเตือนขึ้นประโยคหนึ่งว่า บนโลกนี้ นอกจากผู้ที่มีพรสวรรค์พิเศษ ย่อมไม่อาจมองเห็นวิญญาณได้ ตาทิพย์นั้น สำหรับใครหลายคนแล้ว ไม่มีเป็นเรื่องที่ดีเสียกว่า เพราะเมื่อมีตาทิพย์ แต่กลับไม่มีวิธีรับมือกับวิญญาณได้อย่างเหมาะสม เช่นนั้นชีวิตก็จะตกอยู่ในความหวาดกลัวไม่รู้จบ เมื่อกู้ฮวนเอ๋อร์และกู้เจาย่วนได้ยินว่าตาทิพย์ ในใจก็สะดุ้งวาบ และมีความสงสัยใคร่รู้ไม่น้อย พวกนางอยากรู้จริง ๆ ว่าโลกหลังจากที่ได้ใช้ตาทิพย์แล้วจะเป็นเช่นไร โลกตรงหน้าราวกับมีการเปลี่ยนแปลงในพริบตา นอกจากทิวทัศน์ที่เห็นเป็นปกติแล้ว พวกนางยังสามารถมองเห็นพลังวิญญาณที่ไหลเวียนอยู่ระหว่างฟ้าดินได้อีกด้วย สีของพลังวิญญาณนี้ต่างกันออกไป ส่วนสุสานตรงหน้ากลับแผ่พลังงานมืดออกมาเป็นสาย ๆ กู้ฮวนเอ๋อร์หันไปมองทางกู้เจาย่วนด้วยความสงสัย เป็นดั่งที่คิด บนร่างของอีกฝ่าย นางเห็นพลังงานมืดสายหนึ่ง ก็เข้าใจไอมรณะที่ญาติผู้พี่พูดถึงก่อนหน้านี้ทันที ไม่คิดว่าจะชัดเจนถึงเพียงนี้! “ตาทิพย์นี่มันน่าอัศจรรย์เกินไปแล้ว!” กู้ฮวนเอ๋อร์อดไม่