บทล่าสุด

• นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 29  ความห่วงใย

  ตอนที่ 29 ความห่วงใยหลังจากที่ทุกคนทานข้าวเสร็จวิฑูรย์ก็เอ่ยขึ้น“ลุงว่าหนูอรควรที่จะไปหาหมอดูนะ ไม่รู้ว่ากระดูกร้าวหรือเปล่า”“ไม่หรอกค่ะ ถ้ากระดูกร้าวอรคงจะปวดมากกว่านี้แล้วคงเดินไม่ได้อรไม่เป็นไรค่ะ ก็แค่อาจจะช้ำในแล้วก็ยังเจ็บแผลอยู่ค่ะ”“ตาหนึ่งพาหนูอรไปเอกซเรย์ดูว่าข้างในกระดูกเป็นอะไรหรือเปล่า พ่อเป็นห่วงน่ะ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณลุง”“พอดีวันนี้ผมไม่ว่างนะครับพ่อ ผมต้องเข้าไปคุยเรื่องสำคัญกับคู่ค้านะครับเกี่ยวกับการต่อสัญญาของโรงงานแป้งมันสำปะหลังนะครับ”“อย่างนั้นเหรอ”“ครับ ผมสามารถแวะส่งคุณอรที่โรงพยาบาลได้นะครับ แต่คุณอรอาจจะต้องรอผมนานหน่อยเพราะไม่รู้ว่าผมจะเสร็จตอนไหน” เอกภพที่ส่งยิ้มให้อรรัมภา เธอจึงหันไปหาวิฑูรย์กำลังจะปฏิเสธอีกครั้งเพราะไม่อย่าให้ตัวเองทำให้เอกภพลำบากเพราะเธอ“ไม่เป็นไรหรอกพี่ เดี๋ยวผมจัดการเอง” ธีภพเสนอตัวขึ้นมาที่จะพาอรรัมภาไปโรงพยาบาล“แกจะไหวเหรอต

• นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 28  กระจ่าง

  ตอนที่ 28กระจ่างเล็กที่รู้ว่าอรรัมภาคงไม่ปล่อยเรื่องกบเป็นแน่“เปล่านะคะ เล็กไม่ได้ทำ”“อรยังพูดไม่จบค่ะ น้าเล็กไม่ได้เป็นคนทำแต่น้าเล็กเป็นคนบงการให้ในมั่นเอากบมาวางไว้บนห้องน้องดา” เล็กเบิกตากว้างด้วยความตกใจเธอไม่คิดเลยว่าอรรัมภาจะรู้เรื่องนี้จริงๆ“หรือว่ามั่นเป็นคนเล่าให้ฟัง” เล็กที่ครุ่นคิดในใจว่าเรื่องนี้หลุดถึงหูของอรรัมภาได้ยังไง“น้าเล็กไม่ต้องคิดให้เหนื่อยหรอกค่ะ อรรู้ว่าน้าเล็กเป็นคนสั่งให้มั่นเอากบมาวางไว้ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้มีเรื่องบาดหมางใจกันมาก่อน แต่ทำไมน้าเล็กถึงอยากจะแกล้งอรคะ ถ้าเอามาไว้ที่ห้องอรก็ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่พอเอาไปไว้ที่ห้องน้องดามันกลายเป็นว่าอรนั้นเป็นผู้ร้ายไงคะ ทุกคนถึงมองว่าอรเป็นคนไม่ดี“ไม่นะคะ คุณวิฑูรย์เล็กไม่ได้สั่งให้เอาไปไว้ห้องคุณดานะคะ เล็กสั่งให้เอาไปไว้ห้องนางร้ายคนนี้ต่างหาก แต่เผอิญไอ้มั่นมันไม่รู้จักคำว่าซ้ายขวาค่ะ มันก็เลยเอาไปไว้ผิดห้อง“เอาไว้ผิดห้อง” วิฑูรย์ทวนคำของเล็กในที่สุดความ

• นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 27 ต้อนคนร้ายจนมุม

  ตอนที่ 27ต้อนคนร้ายจนมุม“จะบ้าเหรอนายพูดอะไรให้มันเป็นไปได้บ้าง ถ้าบอกว่าฉันชอบคุณวรินหรือคุณดาก็ว่าไปอย่าง“อย่านะพี่ ดาเธอออกจะหวานเยิ้มและสวยขนาดนั้นพี่จะมาแย่งผมไม่ได้นะ” ไตรภพที่พูดติดตลก“ระวังดีๆเถอะเจ้าสอง ถ้าพี่หนึ่งมาได้ยินเข้านายจะหัวเราะไม่ออก เลิกทำตัวเจ้าชู้ชีกอได้แล้วนะ”“แหม!! ผมพูดเล่นนิดหน่อยพี่ถึงกับโมโหขนาดนั้นเชียว หรือว่าพี่ชอบดา”“ฉันไม่ได้ชอบใครทั้งนั้นแหละ” ไตรภพต่อยไหล่ของน้องชายจนเซถลา“อะไรวะ ไอ้พี่บ้าพูดหยอกแค่นี้ทำเป็นโมโหตึงตัง อารมณ์ขี้โมโหนี้ไม่เคยหายเลย” ไตรภพบ่นอุบแต่แล้วเขาก็เดินมุ่งหน้าไปยังชั้นสองของตัวบ้านวริษาที่เปิดประตูออกมาเห็นไตรภพกำลังจะเดินไปเคาะห้องของสิรินดาก็ทักขึ้น“คุณกำลังจะเคาะห้องผิดหรือเปล่าคะ” ไตรภพหยุดมือไว้และหันไปมองวริษา“ทำไมเหรอ”“ก็ฉันคิดว่าคุณน่าที่จะไปเคาะห้องฝั่งปีกซ้ายดูนะคะว่าเธอเป็นยังไงบ้าง”“ไม่ล่ะ ผมไม่อยากไปเจออาการวีนแตก

• นางร้ายของธีภพ   ตอนที่  26 ไม่เข้าใจตัวเอง

  ตอนที่ 26 ไม่เข้าใจตัวเอง“คุณลุง” อรรัมภาพูดขึ้น วิฑูรย์ยืนกอดอกมองอรรัมภา“หนูอรไปที่นั่นได้ยังไง”“คุณอรไปกับผมครับ” เสียงเปี๊ยกที่เดินตามขึ้นมาเพราะรู้ความผิดของตัวเองและรู้สึกผิดกับอรรัมภาเป็นอย่างมาก เด็กหนุ่มที่ยืนร้องไห้น้ำตาไหล อรรัมภารู้สึกสงสารเขาไม่น้อย“เอ้า! เล่ามาเจ้าเปี๊ยก” ธีภพที่ยืนกอดอกฟังเปี๊ยกเรื่องราวต่างๆให้วิฑูรย์ฟัง จนเขาอดที่จะเป็นใจของอรรัมภาไม่ได้เขาก็ไม่นึกเหมือนกันเมื่อเห็นน้ำตาของเธอเข้าก็ทำให้เขารู้สึกหัวใจวิวสงสารเธอขึ้นมาซะดื้อๆ“น้าเล็กนะครับบอกให้ผมไปเอาโทรศัพท์ของพี่มั่นที่ลืมอยู่ในไร่”“โทรศัพท์อะไรทำไมไม่ไปเอาพรุ่งนี้”“มะ ไม่รู้สิครับ แต่พอผมไปถึงแล้วก้ไม่มีโทรศัพท์จริงๆเลยครับ”“ทำไมแกต้องอึกๆอักๆแกเล่ามาให้หมด แล้วหนูอรไปกับแกได้ยังไง”“ก็น้าเล็กบอกว่าให้ผมไป แต่ผมไม่อยากไปผมกลัวผีนะครับ มันกำลังจะค่ำแล้วน้าเล็กก็เลย เอ่อ บอกว่าให้ผมพาคุณอรไปด้วย”

• นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 25 ไออุ่น

  ตอนที่ 25ไออุ่น“ว้าย” เธอเกือบจะล้มลงไปมือหนาก็คว้าประคองเอวของเธอไว้ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองรู้สึกเหมือนมีไออุ่นอยู่ข้างๆจนรู้สึกดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก“คุณสอง” หญิงสาวเอ่ยชื่อเขาด้วยความตกใจ“ทำไมคุณไม่ขานตอบผม”“ก็ฉันไม่รู้นี่ค่ะ ก็ฉันพยายามฟังแล้วแต่ฉันไม่นึกว่าจะเป็นเสียงคุณจริงๆ”“ไม่นึกว่าจะเป็นเสียงผม”“ค่ะ คือว่าฉันไม่ค่อยได้ยินเสียงและฉันก็กำลังเดินหาทางออกอยู่”“แล้วคุณเข้ามาในไร่ได้ยังไง” หญิงสาวนิ่งไปสักครู่แต่ก็ไม่พูดอะไร“แล้วเป็นอะไรหรือเปล่า” เขาเห็นเธอคลำที่หัวเข่า“ฉันล้มค่ะเมื่อกี้ ก็เลยเจ็บหัวเข่า”“งั้นก็รีบไปเถอะ” ธีภพที่โอบเอวอรรัมภาออกแล้วหาทางออกจากไร่อ้อย ความอบอุ่นและอ่อนโยนที่อรรัมภาไม่เคยเห็นธีภพแสดงออกมาสักครั้ง“คุณรู้ได้ยังไงคะว่าฉันอยู่ในนี้” ใบหน้าหล่อก้มลงมาใกล้ใบหน้าสวยจนทั้งคู่สบตากันเข้า“เราหาทางออกไปจากที่นี้ก่อนเถอะ อย่าพึ่งถามมากเลย” ธีภพที่ต

• นางร้ายของธีภพ   ตอนที่ 24  ธีภพตามไปช่วยนางร้าย

  ตอนที่ 24ธีภพตามไปช่วยนางร้ายพอไปถึงไร่อ้อยทุกอย่างกับเงียบสงัด เปี๊ยกก็เริ่มเรียกหาอรรัมภาทันที“พี่อร” ด้วยลมที่ค่อนข้างแรงทำให้ใบอ้อยแห้งนั้นกระทบกันเสียงดังสวบสาบดังระงมทั่วป่าอ้อยทำให้อรรัมภาไม่ได้ยินเสียงของเปี๊ยกที่เรียกเธอ“ทำยังไงดีนะอรรัมภา สงสัยคืนนี้เธอคงต้องนอนห่มหมอกตากลมแล้วมั้ง” ถ้ายังหาทางออกไม่ได้เธอคงต้องนอนอยู่กลางไร่อ้อยหนาวๆนี้คิดแล้วหญิงสาวก็น้ำตาคลอเบ้า“ทำไมทุกคนถึงมีอคติกับเธอมากนะทั้ง ๆ ที่เธอยังไม่ได้ทำอะไรให้กับพวกเขาเลย ทำไมพวกเขาถึงอยากที่จะแกล้งเธอขนาดนี้ นี่ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาก็คงไม่มีใครที่เห็นใจเธอหรอก”“ไม่เห็นมีใครเลย” ธีภพพูดขึ้น“มีสิครับเมื่อกี้ คุณอรยังอยู่แถวนี้อยู่เลย”“แล้วทำไมนายกับคุณอรมาที่นี่”“น้าเล็กครับ น้าเล็กบอกว่าให้ผมมาเอาถุงใส่โทรศัพท์ของพี่มั่น”“แต่มั่นนั่งดื่มเหล้าเมาอยู่ในงานนะ”“ใช่แล้วครับ ใช่แล้วมันเป็นแผนของน้าเล็ก” ธีภ