Share

ตอนที่ 12

Author: Lirigrhog
last update Last Updated: 2025-06-05 19:33:06

ณบ้านของอย่างเฉิน

หรี่ เสวียนอยู่เฟย

......

อะไรนะ จะว่าอย่างไรนะ พี่ชายข้ามาอย่างนั้นหรือ หลี่เฉิน แล้วเจ้าเป็นอะไรมากไหม แล้ว หลี่หยางล่ะ เจ็บตัวบ้างหรือเปล่า ตอนนี้เขาอยู่ที่ใด ทำไมเจ้ามาที่นี่ผู้เดียว เริ่มไม่เป็นห่วงภรรยาเจ้านั่นเด้อ

หลี่เฉิน

แย่แล้วพะยะค่ะจะถ่ายยาก ตอนนี้มีหยังอยู่ที่โรงพยาบาลแต่ว่ากระหม่อมเองนั้นไม่เป็นไรกับพี่ค่ะแต่หวังว่าแต่ว่า องค์ชายรอง จะมาทำร้ายโอ๊ตจะทายาทพะยะค่ะ ดังนั้นกระหม่อมจึงรีบมาบอกข่าวองค์รัชทายาทที่บ้านของ สามีของท่านดังนั้นข้าจึงคิดว่าอาจจะต้อง ใช้แผนล่วงหน้าแล้วพะยะค่ะเพราะจะทาย

หยางเฉิน

เขาเก่งกาขนาดนั้นเลยหรือแม้กระทั่งหรี่หยางก็ยังทำอะไรเขาไม่ได้เลยอย่างนั้นสิแม้กระทั่งปืนที่ยังทำอะไรไม่ได้แม้กระทั่งปืนก็ยังย้อนกลับเข้าหาหรี่หยางจะทำให้หรือยังบาดเจ็บอย่างนั้นหรอ

าท อะไรนะ เมื่อกี้นี้นายบอกว่า พี่ชายของนายจะมาฆ่านายอย่างนั้นเหรอ

หลี่เฉิน

ถูกต้องแล้วขอรับผู้ชาย ผมคิดกับผมคิดว่า งานนี้ พี่ชายของ คุณชายสุรวงศ์เฟ้ย ไม่ปล่อย เจ้านายของกระผมแน่นอน ผมคิดเพียงแค่ว่า จะต้องทำยังไงดี ถึงจะเอาตัวรอดได้และอีกอย่างดีอย่างก็ยังบาดเจ็บอยู่ผมยังไม่อยากให้เรียนรู้เรื่องนี้มากจนเกินไปดังนั้นผมจึงส่งเข้าโรงพยาบาลก่อนแล้วผมถึงรีบออกมาขอรับ เพราะจะใช้ยากขนมว่า เราควรรีบแก้เรื่องนี้โดยเร็วนะพะยะค่ะ

11 หยงเฟย

เอาอย่างนี้ฉันว่านายตอนนี้นายเป็นมนุษย์ธรรมดาทั่วไปนายคงจะสู้อะไรพิชัยค่ะฉันไม่ได้หรอกนะ ฉันคิดว่านายพลอยรอฟังข่าวดีแต่ที่นี่ก่อนก็แล้วกันถ้ามีอะไรคืบหน้าไม่ดีฉันจะรายงานนายก็แล้วกันแล้วก็พวกเจ้าอาราขาองค์ชายข้าด้วยถ้าเป็นไปได้ พวกเจ้าช่วยสัก 2-3 คนอารักขายงบาลด้วยตอนนี้ท่านยมบาลไม่สามารถที่จะกลายร่างเป็นตัวเองได้ชั่วขณะเพราะว่าตอนนี้เขาได้สูญเสียคุณตาไปหมดแล้วดังนั้นเขาเป็นคนบนโลกมนุษย์เขาจึงไม่สามารถที่จะใช้จินตาตัวเองสู้กับใครได้อีกดังนั้นมีค่าเพียงคนเดียวที่จะสู้ได้ส่วนพวกเจ้าไปกับข้าองครักษ์เที่ยวไปกับข้านะ ส่วนทหารที่นี่ที่เหลือ แล้วลูกน้องของสามีข้า พวกเจ้าดูแลเขาให้ดี มีอะไรก็รายงานค่านะ พวกเจ้าก็โทรเสร็จ รายงานค่าก็แล้วกันเป็นทหารของข้าจงคอยปกป้องดูแลคุ้มครองโรงพยาบาลด้วย

อย่างเฉิ่ม

เฮ้ยเดี๋ยวกินตาคืออะไรโรงพยาบาลคืออะไร พวกนายเป็นอะไร แล้วทำไมต้องเรียกฉันว่าท่านชวนกบาลด้วยฉันเป็นคนนะไม่ใช่ผีแล้วอีกอย่างนึงพวกนายไม่เห็นจำเป็นต้องอารักขาฉันขนาดนี้เลยฉันมีมือมีเท้า แล้วอีกอย่างพวกนายก็ไม่ต้องมาดูแลฉันฉันมีลูกน้องฉันอยู่แล้วป่ะ แล้วอีกอย่างนึงก็คือ นายจะไปไหนไม่ได้ ฉันไม่ได้สั่งให้นายไป มันอันตรายจนเกินไปถ้านายบอกว่าเขาสูงส่งมากทำไม ไม่ให้เขามาเองเลยเล่า ถ้าเขาอยากฆ่านายนักเขาก็ต้องผ่านศพฉันไปก่อน ฉันไม่ยอมให้เขาทำร้ายนายเด็ดขาด เพราะอะไรเหรอ เพราะนายเป็นคนของฉัน ทุกคนเป็นคนของฉัน รู้แต่เป็นคนที่ฉันดูแล ฉันไม่สามารถที่จะให้ใครตายโดยเฉพาะนายหลวงเฟิร์น ไม่ได้มันนายเป็นสมบัติของฉัน เข้าใจแล้ว จงปฏิบัติตามด้วย

เสมียนอยู่ฟรี

แต่ว่าข้าเจ้านี่นะ ทำไม ชอบแข่งข้อกับข้าอยู่เรื่อยเจ้ายังเป็นสามีข้าอยู่หรือเปล่าล่ะเนี่ยปัดโธ่เอ๊ย เป็นตา ก็หมายถึงว่า วิชาพลังกายของเจ้าของเจ้าสูงสลายกันหมดสิ้นเจ้าจึงไม่สามารถที่จะสู้อะไรกับพี่ชายข้าได้แล้วส่วนยมบาลนั่นก็คือเศร้าเศร้าแต่ชาติที่แล้วเจ้าเป็นยมบาลเจ้ามีวิชามากมายก่ายกองแต่ตัวเจ้านั้นต้องโดนสูญสลายไปก็เพราะจิตใจของเจ้าดวงจิตของเจ้าถูกกักขังอยู่ ที่เชิงเขาอุ๋งซาน ดังนั้น ถ้า ดังนั้นถ้าจึงคิดว่าต้องมีใครสักคนไปทำลายเขาจึงซานนั่นถ้าทำลายเขาถึงศาลได้ดวงจิตของเจ้าก็จะกลับมาเข้าสู่ร่างของเจ้าโดยด่วนแล้วร่างกายเดิมของเจ้าก็จะกลับกลายออกมาตามเดิมร่างกายจริงของเจ้าก็จะฟื้นคืนชีพเช่นเดิมดังนั้นถ้าคิดว่าถ้าร่างกายของเจ้ากลับฟื้นคืนมาก็คงดี แต่คนที่ทำไว้ก็คงจะเป็นพี่ชายของข้าล่ะ ทำลายเจ้าถึงสิ้นขนาดนี้ดังนั้นเจ้าจึงไม่มีวิชาเสริมกล้าอะไรเหมือนแต่ก่อนนี้ถ้าคิดว่าถ้าจะปลุกพลังวิชาของเจ้าให้กลับเข้าสู่ตัวเจ้าเหมือนเดิมดังนั้นถ้าจึงคิดว่าเจ้าควรหลบอยู่ที่นี่

อย่างถึง แต่ไม่สามารถที่จะไปสู้เพราะปรบมืออะไรกับผู้ชายก็ได้อีก

อย่างเชิง

ไม่ได้ฉันจะปล่อยให้นายไปคนเดียวไม่ได้ถ้านายอยากจะไปฉันจะไปกับนายด้วยฉันจะสู้อยู่เคียงข้างนายไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันยอมสละชีวิตทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อนาย นายจะเป็นอะไรไปไม่ได้ ถ้านายจะตายเราต้องตายด้วยกัน ฉันจะไม่ยอมให้นาย ตายทิ้งจากฉันไปอีก ถ้านายบอกว่า ฉัน เป็นยมบาลดังนั้นนายต้องฟังฉัน อยู่คือเป็นอยู่เป็นร่วมตาย ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนายฉันจะสู้เ ไปพร้อมกับนายฉันก็จะตายไปพร้อมกับนายเรื่องจะได้จบสิ้นรู้แล้วรู้รอดไปกันยังไงเล่า ถ้าฉันไปไม่ได้นายก็ไปไม่ได้เช่นกัน มันไม่แฟร์เลยนะ น่าจะปล่อยทิ้งฉันไว้คนเดียวแบบนี้ ไอ้บ้าเอ้ย

เซเว่นยองเฟย

เฮ้ยก็ได้ก็ได้จ้าๆๆไปก็ไปไปก็ไปถ้าไม่ห้ามเจ้าก็ได้ แกก็ขอบใจนะ คิดว่าเป็นห่วงค่ะ ถ้าคิดว่าข้าลงมาบนโลกครั้งนี้คงจะไม่เสียเปล่าไม่เสียแรงอะไรคิดแค่อยู่กับเจ้า ถ้าไม่เสียแรงเปล่าเลยที่ข้ามีสามีอย่างเจ้า ฉันหลงไฟ เป่าเฉือนอยู่กับเฟย น่ารักเศร้าที่สุด มันถึงเวลาแล้ว แทบจะต้องทำเรื่องนี้จะสั่งให้จบ เจ้าไปกับข้า ก็ได้ เจ้าต้องสัญญากับข้าว่าเจ้าต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ อย่าปล่อยให้พี่ชายของข้าทำลายเจ้าได้อีก ถ้าคิดว่า กินตาของเศร้า ถ้าจะปลุกพลังวิญญาณจริงตาของเจ้าให้เจ้าได้ใช้และให้พี่ชายของข้าได้ชดใช้กรรมเดี๋ยวสะสมก็แล้วกันด้วยแรงจิตอธิษฐานความรักของข้า ข้าจึง ต้องการขออธิษฐานให้แรงจิตดลบันดาลให้ดวงจิตของสามีของข้า ซึ่งเป็น บุกไปยังเมืองสวรรค์และไปเคลียร์เรื่องของพี่ชายตัวเองให้จบ ดังนั้นเขาจึงมาพร้อมกับยมบาล เจ้าแห่ง สามตาของเมืองฉีฉาง ดังนั้น เขาจึงบุกไปยัง เมืองของพี่ชายตัวเองทันที

ทันใดนั้นแสวงหยงเฟยและองครักษ์ทหารทั้งหลายก็ได้เดินไปพร้อมทางร่วมกันและที่ขาดไม่ได้ก็คือเป่าอย่างเฉิงอย่างเฉิงนั้น ค่อนข้างจะเป็นห่วงแสวงหยข

งเฟยและตัวเขานั้นจึงได้ทำการ โรงพ บอล ได้กับฟื้นสู่ร่างกายของตัวเองด้วยเถอะ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   วันที่ 20 ( ตอนจบ แต่ยังไม่จบ สมบูรณ์)

    หลังจากที่พี่ห้าวและพวกพ้องได้สูญสิ้นแตกสลายดังนั้น เหล่าเสมียนยงเฟย และสามีของตัวเองและพวกพ้องก็ได้กลับสู่โลกมนุษย์เพื่อพักฟื้นและฟื้นฟูร่างกายอีกครั้งดังนั้นเขาจึงใช้พลังภายในของตัวเองที่มีหลงเหลืออยู่ ถ่ายทอดพลังให้กับเสมือนหลงเฟเฟต์เป็นระยะระยะจนร่างกายดีขึ้นและฟื้นฟูสภาพจิตใจและความรู้สึกของตัวเอง และ ฟื้นฟูจินตาตัวเองให้ได้ดีขึ้น ดังนั้น จึงกล่าวขึ้นพูดคำว่า คำนึงที่เขานึกถึงช่วงตอนที่เสมือนอยู่เคยนั้นมาแรกๆเขาจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใส่แหวนหย่งเฟยถึงได้หาเขาเจอในความฝันเพราะจิตใจที่นั่นแฟ้งจิตใจที่ผูกพันจึงตามหากันเจอ รักไม่มีพรมแดนจริงๆ ดังนั้นเขาจึงหันไปจับมือของใส่แหวนหยกเคยที่นอนหลับพักผ่อนอยู่บนเตียงดังนั้นเขาจึงเอ่ยพูดขึ้นว่า อย่างเชิง ยุงเฟย เช่าผ่านพ้นเคราะห์แล้วถ้าคิดว่าเจ้า คงจะดีขึ้นในภายหลังนะ เจ้ารู้บ้างไหมว่าครั้งแรกที่ข้าลงมาบนโลกมนุษย์ ถ้าไม่คิดว่าข้าจะเจอเจ้าอีก คนที่เกลียดชังอย่างข้า กลับหลงรักเจ้าอีกครั้งข้าเข้าใจเจ้าถิ่นมาตลอดคิดค่าคิดว่าเจ้าหญิงข้าไปข้าคิดว่าเจ้าทิ้งข้าไปเสียอีกถ้ากลับไม่คิดว่า หลังจากที่ข้าถูกพันหนึ่งในโหดหินนั่น มันทำใ

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 19

    หลังจากที่เขาทั้ง 3 ได้ต่อสู้กับพี่ชายของตัวเองนั้น ดังนั้นก็มีเสียงอยู่ 1 เสียงที่ได้วิ่งเส้นเข้ามาเทเลอร์ทะล่าเข้ามาไม่ได้ตั้งใจจึงทำให้เขาทั้งสามคนหลังจากให้ได้ยินแต่เสียงแต่ไม่ได้หันหลังไปเขาจึงรู้ว่ามีเสียงดังเพิ่มขึ้นมาโดยตกใจเป็นอย่างมากเขาถึงหันหลังไปดูเราได้พบว่า 4 อย่างได้วิ่งเข้ามาช่วย ทันทีโดยพร้อมกับปืนใหญ่ ยิงซ้ำไป 2 ครั้งจนทำให้ พื้น กระจายออกแต่ก็ไม่เป็นอะไรมากทั้ง 3 คน หรี่อย่างนั้นเห็นหลี่เฉินนั้นบาดเจ็บเขาจึงดึงเข้ามาและเขาสั่งให้ลูกน้องของเขานั้นวิ่งเข้ามาล้อมรอบที่ 5 ไว้ และเขานั้น ได้เอ่ยพูดขึ้นว่า หลี่หยาง นายคิดว่านายตื่นคนเดียวหรือยังไงกันเล่า นายน่ะ ตัวโตซะเปล่านะมีสมองบ้างไหมเนี่ย คิดจะสแก่งแย่งชิงดีกับพวกฉันเนี่ยปัดเอ้ยแล้วนายเห็นหรือเปล่าพวกฉันคือใคร ว่าฉันจะเป็นใครก็ช่างครั้งที่แล้วแกน่ะทำลายชั้นเจ็บมากเลยนะแต่ครั้งนี้ฉันไม่ยอมเด็ดขาดน้อย แกมาทำอะไรกับสุดที่รักของฉัน ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะระเบิดบึ้มแกให้กระจายออกไปเลย นี่แหละ ชีวิตจริงของฉันฉันจะเอาจริงกับแกแล้วนะ ถึงนายจะเป็นพี่ชาย ของเพื่อนฉัน นับจากนี้ ฉันจะกวาดล้า

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   วันที่ 18

    1 เดือนต่อมา 15 ค่ำเดือน 7 หลังจากที่เขา ทั้งลูกน้องและองครักษ์และเสวียนหยงเฟย และหรี่หยาง ก็ได้ร่ำลา หยังถึง และ 1 อย่าง เป็นที่เรียบร้อย และกำลังจะเดินทางไปยังหุบเขา นรกโลกันต์เพื่อที่จะ ไปเก็บดอกไม้ 7 แชร์เพื่อที่จะมา รักษาเสมือนโหงเฟยให้แสวงหลงไฟร้านได้มีร่างจริง และใช้ชีวิตตามปกติได้ เพราะดังนั้นเขาจึงจะไม่ยอมให้คนอื่นเขาเคยในร่างเงานี้ สูญสลายไปอย่างแน่นอน เขารู้ดีว่าดอกไม้แฉะๆนั้นหายากยิ่งนัก 1 ปีมี 1 ครั้ง 1 ดอกมีผลเดียวดังนั้นเขาจึงพยายามที่จะดิ้นรนและ ต้องการสิ่งสิ่งนั้นเพื่อที่จะมาช่วยเหลือภรรยาของตัวเองโดยไวดังนั้นเกิดไฟสะท้านโลกันต์ ได้ขึ้นมาจากนั้นคนที่คอยยืนอยู่เบื้องหน้านั่นก็คือพี่ชายของเฉินหยวนเฟยพี่ชายใส่แหวนหยกไฟนั้นรู้ว่าตอนนี้เสมือนอยู่เคยอยู่กับหยางถึง ดังนั้นเขาจึงสั่งให้ลูกน้องและเหล่าบรรดา พวกเหล่าทหารของสวรรค์นั้นคอยขัดขวางเพื่อที่จะไม่ให้ยาเสริมนั้นได้ดอกไม้ เจ็บแขนนั้นไปกลับไปรักษาให้แสวงหงส์สดซื้อได้ ดังนั้นอย่างเฉยๆและมีเฉินก็ได้ร่วมมือกันได้สู้ผ่านพ้น ไปยัง ภูเขาสะท้านโลกันต์ ไม่ว่านรกโลก จะเป็นอย่างไรแต่สุดท้ายก็ต้องสูญสลายอยู่ดี และภูเขานรกโลก

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 17

    หลังจากที่เขาคิดว่า จะใช้วิธีในการไปที่หุบเขานรกโลกันต์ดังนั้นเขาจึงคิดแผนการเพื่อที่จะเก็บดอกไม้ เจ็บแขนมาอย่างไร ดังนั้นเสมียนยงเฟยจึงได้กล่าวอำพันพูดถึงผึ้งมาว่า เสวียนอยู่เฟย การที่จะเข้าไปที่หุบเขานรกโลกันต์มันไม่ได้ง่ายเลยนะ มันจะต้องผ่านทุกสิ่งทุกอย่างหลายสิ่งหลายอย่างล้วนแต่เป็นกับดักทั้งนั้นเจ้ามั่นใจแค่ใด ว่าเจ้าจะออกไปจากที่นี่แล้วเจ้ามั่นใจแค่ไหนว่าเจ้าจะไปที่นั่นมันยากเย็นนะแค่เป็นห่วงเจ้า สวามีอย่างเจ้าจะไปได้อย่างไร มันอันตรายยิ่งนัก ถึงจะเป็นดอกไม้ 7 แฉะก็เถอะ 1 ปีมี 1 ครั้ง 1 หนถ้าเข้าใจ แต่สิ่งที่ข้าต้องการ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะ การที่จะได้มันมาต้องแลกกับเลือดโลหิตของท่าน ถ้าลองคิดดูสิว่าถ้าท่านไปโลหิตของท่านจะออกจากตัวท่านไปมากเท่าใด หยางเชิง หยางเชิง หยุงเฟยเจ้าฟางข้านะ แม้ว่ามันจะยากเย็นเพียงใดต่อให้เลือดโลหิตของข้าออกจากตัวข้ามากแค่ไหนข้าก็พร้อมที่จะนำมันกลับมาให้เจ้า 1 ปีมีเพียงแค่ 1 ดอก ข้าก็ยอมสละชีวิตเพื่อแลกให้กับชีวิตของเจ้าต่อให้ข้าตาย ข้าก็จะไม่ยอมสูญเสียมันจะที่มากกว่านั้นแค่ไม่ยอมสูญเสียเจ้าแน่ เจ้าต้องก

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 16

    หลังจากที่หรี่ เฉิน ได้พาตัว อย่างฉันกลับมาจากหุบเขา ดังนั้นเขาจึงรู้ว่า ยมบาลนั้นบาดเจ็บไม่น้อย ดังนั้นเขาจึงรีบ พาตัวกลับโลกมนุษย์เสียก่อน แต่เขารู้ว่า องค์ชายรอง ไม่ปล่อยเขาไว้แน่ ดังนั้น เขาจึง รีบพากลับมารู้มนุษย์ทันทีทันใด หลี่เฉิน ไม่ทราบว่าท่านยมพบาลไหวไหมขอรับแต่ดูเหมือนท่านอาการสาหัสนะข้างในแต่ข้ารู้ว่าท่าน มีความแค้นบาดหมาง จะองค์ชายรอง แต่ถ้าคิดว่า ฉันควรรักษาตัวก่อนนะขอรับ ข้าน้อย พาท่านกลับมา เพื่อมารักษาตัวขอรับ แต่ข้าน้อยรู้ว่า พี่ชาย ของเจ้า ขององค์รัชทายาทนั้น ก็แข็งแกร่งกว่าที่คิดเช่นกัน ขนาดข้าเองยังสู้ไม่ได้ แล้วท่าน สู้ได้หรือเปล่าถ้าฉันยังสู้ไม่ได้ก็ค่อยคิดดูใหม่อีกครั้งนึง ว่าเราจะสยบอย่างไรดี แต่ค่าเท่าที่รู้ก็คือ ท่านไม่ไหวแล้วล่ะตอนนี้ อย่างเชิง ไม่เป็นไรไม่เป็นไรภรรยาข้าล่ะ หลงไฟล่ะ หลงไฟเป็นอย่างไรบ้าง เขาได้ฟื้นหรือยัง เขาเป็นยังไงบ้าง แล้วบาดแผลของหย่งเฟยล่ะ ร่างของหยงเฟยจะได้เอากลับมาหรือไม่ ข้า ข้าต้องรีบไป ข้าเป็นห่วงเขา ข้าจะปล่อยให้ เซ

  • นาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร   ตอนที่ 15

    ณบ้านของหยางเฉิน Lee ยาง นี่นายฉันว่าบ้านมันแปลกๆนะ ดูเงียบๆออกจะใหญ่โตบ้างก็ออกคฤหาสน์ใหญ่โตก็จริงอ่ะ แต่ทำไมดูเหมือนไม่มีใครอยู่เลยล่ะนายมาผิดบ้านหรือเปล่าถ้าเป็นบ้านผีสิงฉันไม่อยู่นะ หลี่เฉิน บ้านผีสิงเมื่อไหร่กันเล่าบ้านนี้เป็นบ้านของคุณหยางเฉิน บ้านนี้ ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่บอดี้การ์ดทั้งนั้นแหละตอนนี้เขาก็น่าจะคงไปดูแล คุณหนูเคยอยู่แล้วมั้งเพราะคุณอยู่เฟยนอนพักผ่อนอยู่ด้านบน ฉันก็ไม่รู้นะว่าตอนนี้คุณหนูเคยเป็นยังไงบ้างอ้อซื้อสิพวกนาย ผู้นายเห็นคุณแอ๋วหรือเปล่า แล้วคุณอย่างฉันเป็นไงบ้าง L พวกคุณมากันแล้วหรอ แล้วคุณเป็นยังไงบ้างล่ะ คุณหรี่หยาง ผมหวังว่าคุณคงสบายดีนะครับ ที่นี่คือห้องรับแขกของคุณคุณก็คงจะต้องนอนพักที่นี่ไปก่อนเพราะว่าที่นี่เป็นบ้านของคุณอีกอย่าง คุณเกิดคุณพ่อของคุณอย่างก็ไม่อยู่หรอกครับ คุณพ่อของคุณหรี่หยางท่านไป ที่ ที่มาเลเซียนะครับ ฉันไปดูงานที่มาเลเซีย ท่านก็คงจะไม่มีเวลากลับมาดูแลที่นี่หรอกครับ เพราะเรื่องทุกอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status