Home / โรแมนติก / ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก / ความรู้สึกผิดกักขังหัวใจคน

Share

ความรู้สึกผิดกักขังหัวใจคน

last update Last Updated: 2025-06-21 19:51:59

ตอนที่25

ความรู้สึกผิดกักขังหัวใจคน

วุ้นเย็นพยักหน้าอย่างดีใจ เพราะเธอเป็นคนที่ชอบกินน้ำส้มคั้นสดมาก ๆ โสภารีบเทน้ำส้มใส่แก้ว แล้วเอาไปส่งให้ลูกสาว

 วุ้นเย็นรับมาก่อนจะดื่มอึก ๆ ไปครึ่งแก้ว

         “ค่อย ๆ ดื่มซิลูก เดี๋ยวก็สำลักเอาหรอก” โสภาพูดไม่ทันขาดคำ วุ้นเย็นก็สำลักจนน้ำตาไหล

          “เห็นไหม แม่บอกแล้วว่าให้ค่อย ๆ ดื่ม สำลักจนหน้าแดงแล้ว แม่ออกไปเรียกหมอดีกว่า”

โสภาพูดขึ้นด้วยความกังวล พลางหมุนตัวจะออกไปเรียกหมอ แต่วุ้นเย็นคว้าข้อมือของผู้เป็นแม่ไว้เสียก่อน

          “แค่ก ไม่ต้อง ๆ หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ”

          “แน่ใจนะว่าไม่เป็นไรแล้ว ถ้าเหนื่อยก็รีบบอกนะลูก” โสภายังไม่คลายกังวล

         “หนูหายแล้วจริง ๆ ค่ะ นี่ไงไม่สำลักแล้ว เขาว่ากันว่า เวลาที่จู่ ๆ เราจามหรือว่าสำลักแสดงว่ามีคนคิดถึง นี่ก็แสดงว่ามีคนคิดถึงหนูแน่ ๆ เลยค่ะ” วุ้นเย็นพูดติดตลกเพียงเพื่อไม่ให้แม่กังวลมากเกินไป

โสภาส่ายหน้าก่อนจะบีบที่ปลายจมูกโด่งรั้นของลูกสาวเบา ๆ

  “คิดถึงจนทำให้ เกือบเอาชีวิตไม่รอดแบบนี้แม่ว่าอย่าคิดถึงเลยดีกว่า” โสภาพูดกลั้วหัวเราะ

วุ้นเย็นยิ้มบาง ๆ ตากลมหรุบมองแก้วน้ำส้มในมือ

          “น้ำส้มอร่อย สดชื่นไปถึงหัวใจเลยค่ะ คุณแม่คั้นมาเองเลยใช่ไหมคะเนี่ย” พูดจบก็ยกขึ้นจิบช้า ๆ เพราะกลัวจะสำลักเอาอีก

          “เปล่า แม่ไม่ได้คั้น น่าจะเป็นคุณอาวิชัยซื้อมาให้น่ะลูก” โสภาตอบตามจริง

คิ้วเรียวของวุ้นเย็นขมวดเข้าหากันเล็กน้อย พร้อมกับพูดขึ้นด้วยความแปลกใจ

         “แต่คุณอาไม่รู้ว่าหนูชอบน้ำส้มคั้นนี่คะ นอกจากคุณแม่ก็มี...พี่ชาย” ท้ายประโยคเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

          “ไม่น่าจะใช่ เพราะตั้งแต่วันนั้น แม่ก็ไม่เห็นคุณธัชมาที่โรงพยาบาลอีกเลยจะมีก็แต่คุณดุจดาวกับคุณญาดาที่มา” โสภาพูดตามความเป็นจริง แต่เมื่อเห็นใบหน้าของลูกสาวสลดลง เธอก็ถอนหายใจยาว พร้อมกับลูบเรือนผมนุ่มเบา ๆ

          “วุ้นเย็น แม่รู้ว่าหนูเสียใจที่คุณธัชไม่ยกโทษให้ในตอนนี้ หนูก็ต้องเข้าใจพี่เขานะลูก เขาเป็นที่หนึ่งในทุก ๆ ด้านของโรงเรียนมาตลอด แล้ววันหนึ่งถูกเพื่อนล้อเลียน ในเรื่องที่น้องสาวตัวเองเป็นคนกุขึ้นมา เป็นใคร ใครก็ต้องโกรธ แม่ว่าถ้าเป็นคนอื่นคงไล่เราสองแม่ลูกออกไปจากครอบครัวแล้ว แต่นี่คุณธัชเธออุตส่าห์เป็นฝ่ายออกจากบ้าน ไปใช้ชีวิตอยู่ต่างบ้านต่างเมือง แม่ว่าลึก ๆ เขาก็คงรักและเอ็นดูอยู่ไม่น้อย ให้เวลาพี่เขาหน่อยเถอะนะลูก” คราวนี้โสภาเลือกที่จะพูดความจริง เพื่อที่จะให้ลูกสาวยอมรับให้ได้ และรู้จักปล่อยวางไม่เอาความผิดหวังเสียใจมาทำร้ายตัวเองจนเจ็บป่วยแบบนี้อีก

ใบหน้าเรียวเล็กก้มลงจนเส้นผมสีน้ำตาลเข้มไหลปรกหน้า

          “แล้วเวลาตั้งแปดปีนี่ ยังไม่เพียงพอที่จะให้อภัยหนูได้อีกหรือคะคุณแม่” เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

โสภากรีดปลายนิ้วเรียว เกลี่ยผมนุ่มสลวยของลูกสาวไปเหน็บอยู่หลังใบหูบอบบาง แล้วเชยปลายคางเรียวมนพร้อมกับดันขึ้นน้อย ๆ เพื่อให้ดวงตาของเธอกับลูก ได้สบตากัน ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

          “เรื่องแบบนี้ไม่มีใครตอบแทนเจ้าตัวเขาได้หรอกลูก เพราะแต่ละคนก็มีภูมิต้านกับเรื่องที่สะเทือนใจต่างกัน บางคนอาจจะแค่วันสองวัน บางคนก็ปีสองปี แต่บางคนก็เป็นสิบปีหรือบางคนก็ไม่อาจลืมเลือนเรื่องที่สะเทือนใจได้เลยตลอดชีวิต และคุณธัชอาจจะเป็นอย่างสุดท้ายนี้ก็เป็นได้ หนูต้องยอมรับว่าเรื่องที่หนูทำก็ร้ายแรงสำหรับคุณธัชมากเลยนะลูก”

         “แล้วหนูจะต้องทำอย่างไร พี่เขาถึงจะยกโทษให้ล่ะคะ หรือหนูจะต้องจมอยู่กับความรู้สึกผิดนี้ไปจนตาย”

น้ำเสียงนั้นสั่นเครือและเต็มไปด้วยความเศร้า จนโสภาอดสะเทือนใจไม่ได้ แต่เธอก็ต้องปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้เป็นปกติ เพราะการสอนให้ลูกยอมรับกับความเป็นจริง จะต้องดีกว่าการปลอบใจแน่นอน ที่ผ่านมาเธอเอาแต่ปลอบใจและให้ความหวังว่าเดี๋ยวเมธัชก็ให้อภัย จนเมื่อลูกต้องผิดหวังแล้วรับความจริงไม่ได้ ต้องหนีไปกินเหล้าให้อาการทรุดลงไปแบบนี้

“อย่างที่แม่บอกว่าสำหรับบางคน ต่อให้เราตายไปหรือชดใช้ด้วยชีวิต เขาก็อาจจะไม่ให้อภัยอยู่ดี และนี่คือความจริงที่หนูต้องยอมรับมัน และอีกอย่างคือหมั่นทำดีกับพี่เขา เหมือนที่หนูเคยทำ แต่ห้ามไปตามตื๊อตอแยเด็ดขาด หากพี่เขาไม่อยากเห็นหน้า เราก็อยู่ห่าง ๆ เอาไว้ เพื่อให้เขาสบายใจอย่างไรล่ะลูก”

โสภาพูดถ้อยคำเหล่านี้ออกมาด้วยความเจ็บปวด เธอไม่อยากพูดให้ลูกต้องเสียใจเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ทนเห็นลูกทรุดหนักไม่ได้อีกแล้วเช่นกัน

น้ำตาใสไหลออกมาจากดวงตากลม ที่เต็มไปด้วยความเสียใจ วุ้นเย็นค่อย ๆ ยกมือขึ้นกอดรอบเอวกิ่วของผู้เป็นแม่ ปล่อยให้น้ำตาทำหน้าที่ของมันอย่างอิสระ แล้วพูดขึ้นอย่างแผ่วเบา

         “ความรู้สึกผิด มันกักขังหัวใจคนได้ดีกว่าคุกอีกนะคะคุณแม่ หนูเจ็บปวดเหลือเกิน”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก   30 ดูแลกันถึงบนเตียง

    ตอนที่30 ดูแลกันถึงบนเตียงเมธัชกลับมาถึงคอนโดก็อาบน้ำแล้วสวมเพียงกางเกงบ็อกเซอร์ กับเสื้อกล้ามสีขาว อวดกล้ามแขนที่เรียงเป็นมัดสวยแบบพอดี ไม่เหมือนกับคนที่เพาะกล้ามหรือนักยกน้ำหนักอะไรแบบนั้น แต่มัดกล้ามที่อยู่บนเรือร่างของเมธัชนั้นดูละมุน มีเสน่ห์แบบพอดิบพอดีชายหนุ่มสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยก็เดินเข้าไปในครัว จัดการต้มบะหมี่ใส่หมูสับอย่างง่าย ๆ เสร็จแล้วก็กำลังจะกิน แต่ยังไม่ทันได้คีบบะหมี่เข้าปาก เสียงกริ่งก็ดังขึ้นเสียก่อน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ตาคมก็หรี่ลงด้วยความแปลกใจ แต่เมื่อเสียงกริ่งดังขึ้นซ้ำ ๆ เขาจึงเดินไปดูที่ตาแมวเมื่อเห็นร่างที่อยู่ตรงประตู รูม่านตาของเขาก็หดเล็กลง ก่อนจะหันหลังกลับเข้าไปในครัว พร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงชายหนุ่มคีบบะหมี่เข้าปาก ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงกริ่งที่ดังมาเป็นระยะ สุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหว คว้าแก้วน้ำขึ้นดื่ม แล้วลุกขึ้นเดินเร็ว ๆ ไปกระชากประตูออกด้วยความหงุดหงิด โดยลืมไปว่ากำลังอยู่ที่ชุดที่หมิ่นเหม่แค่ไหน “มาทำไ

  • ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก   29 รอผลตรวจ

    ตอนที่29 รอผลตรวจ “คุณธัช ยายดาวล่ะคะ ยายดาวเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บมากหรือเปล่า โถ่เอ๊ย! แม่บอกว่าไม่ให้พูดอะไรที่ไม่เป็นมงคลก่อนแต่งงานก็ไม่ฟัง เกิดเรื่องจนได้ ฮือ..”ญาดาร้องถามทันทีที่เห็นเมธัชยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน พร้อมทั้งโวยวายตีโพยตีพายด้วยความเป็นห่วงลูก สีหน้าก็ซีดขาวราวกระดาษ เนื้อตัวอ่อนปวกเปียกคล้ายจะเป็นลม จนภากรต้องเข้ามาพยุงไว้เมธัชขยับจะพูดแต่ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกมาเสียก่อน ดุจดาวเดินออกมา เมื่อเห็นว่าแม่กำลังร้องไห้และมีท่าทีคล้ายจะเป็นลมเธอก็ถลาเข้าไปหาทันที “คุณแม่” “ยายดาว ฮือ...เจ็บตรงไหนไหมลูก แม่แทบจะช็อคตายเมื่อรู้ว่าเกิดอุบติเหตุขึ้นกับลูก ฮือ..” ญาดาพูดพลางสังเกตุไปตามเนื้อตัวของลูกสาวไปด้วยดุจดาวจับมือของแม่ไว้ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานและอ่อนโยน&nb

  • ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก   28 หากต้องจากกันชั่วนิรันดร์

    ตอนที่28 หากต้องจากกันชั่วนิรันดร์ “ทำไมดาวถึงอนุญาตให้เจ้าของร้านเอารูปไปทำโปสเตอร์ติดหน้าร้านละครับ” เมธัชเอ่ยถาม ระหว่างการเดินทางกลับบ้านดุจดาวแหงนมองเขา ด้วยสีหน้าที่กังวลเล็กน้อย “ทำไมคะธัชไม่ชอบหรือ งั้นดาวโทรไปยกเลิกไม่ให้เขาเอารูปไปใช้นะ” พูดพลางล้วงหยิบมือถือขึ้นมา เพื่อที่จะโทรหาเจ้าของร้าน เพราะเข้าใจผิดคิดว่าเมธัชจะไม่โอเค แต่ข้อมือบางก็ถูกคว้าไว้ด้วยฝ่ามือหนาเสียก่อน “เปล่า ๆ ผมโอเค แต่อยากฟังความคิดของดาวแค่นั้นเอง ผมรู้ว่าทุกอย่างที่ดาวทำจะต้องมีเหตุผล แค่อยากรู้เหตุผลนั้นเองครับ” น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนและจริงใจ ดุจดาวจึงยิ้มหวานออกมา “ธัชแน่ใจนะว่า จะฟังความคิดและเหตุผลของดาวได้ โดยที่ไม่ตกใจ”ถามหยั่งเชิงดูก่อน เพราะความคิดบางอย่างของเธออาจทำให้คนฟังตื่นตกใจได้ ต

  • ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก   27 เลือนรางราวหมอกควัน

    ตอนที่27เลือนรางราวหมอกควันเรือนร่างบอบบางที่อยู่ในชุดแต่งงานสีขาว ค่อย ๆ ก้าวออกมาจากห้อง ผ่านผ้าม่านบาง ๆ ชายหนุ่มมองไล่ขึ้นไปจากเท้าเล็ก ๆ ที่อยู่ในรองเท้าส้นสูงสีเดียวกับชุดผ่านช่วงเอวที่คอดกิ่ว ไปจนถึงผิวเนื้อเหนือเนินอกที่ขาวนวลเนียน ลำคอที่บางระหง แต่พอถึงใบหน้าเรียวเล็ก เขาก็ต้องผงะ นิ่งงันไปชั่วคราวเพราะนั่นไม่ใช่ดุจดาว แต่เป็นใบหน้าของวุ้นเย็นน้องสาวของเขานั่นเอง “ธัชคะ ธัช” ดุจดาวเห็นเมธัชเอาแต่จ้องมอง ด้วยสีหน้าที่แปลก ๆ จึงร้องเรียกขึ้นเบา ๆเสียงหวานทำให้เขาได้สติ ที่แท้ก็แค่เกิดภาพหลอน มองเห็นดุจดาวเป็นวุ้นเย็นไปได้ “เจ้าสาวสวยมากจนเจ้าบ่าวตกตลึง พูดไม่ออกเลยเชียวค่ะ” เจ้าของร้านดีไซเนอร์ชื่อดัง เอ่ยแซวพร้อมกับขยิบตาให้ดุจดาวอย่างมีจริตดุจดาวก้มหน้าลงเล็กน้อย หลบตาคมด้วยความเอียงอาย ถึงแม้เธอกับเขาจะสนิทกันมาก และรู้จักกันมานานแต่เธอก็ไม่เคยกล้าสบตาคม

  • ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก   26หนูก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้น

    ตอนที่26 หนูก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นโสภากอดลูกสาว พยายามฝืนกลั้นน้ำตาไว้ภายในอย่างเข้มแข็ง เพราะรู้ว่าลูกกำลังอ่อนแอ เธอจะต้องเป็นหลักให้ลูก “มันก็อยู่ที่ว่าหนูจะรอให้ใครมาปลดปล่อยความรู้สึกนั้น หรือหนูจะปลดปล่อยด้วยตัวเอง มันก็อยู่ที่หนูจะเลือก หัวใจเป็นของหนู หนูจะยอมให้ใครหรืออะไรมากักขังมันไว้ทำไมล่ะ” “แต่หัวใจของหนูมันไม่ดีนี่คะ ทั้งอ่อนแอทั้งขี้เกียจ พร้อมที่จะหยุดทำงานได้ทุกเมื่อ หนูเกลียดหัวใจดวงนี้เหลือเกินค่ะ ทำไมละคะแม่ ในเมื่อให้หนูเกิดมาแล้ว ทำไมถึงไม่ให้หนูเอาหัวใจที่แข็งแรงเหมือนคนอื่นมาด้วย มันอ่อนแอกับทุกความรู้สึกของหนูเลยค่ะ”เธอรำพึงรำพันด้วยความทุกข์ที่อัดอั้นอยู่ในใจ พร้อมกับซุกใบหน้าเล็กเข้าหาความอบอุ่นจากอกของผู้เป็นแม่ “แม่ถึงบอกให้หนูอยู่กับความเป็นจริงอย่างไรล่ะลูก หากเลือกได้แม่ก็จะเลือกเอาหัวใจของแม่ ให้กับลูก

  • ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก   ความรู้สึกผิดกักขังหัวใจคน

    ตอนที่25ความรู้สึกผิดกักขังหัวใจคนวุ้นเย็นพยักหน้าอย่างดีใจ เพราะเธอเป็นคนที่ชอบกินน้ำส้มคั้นสดมาก ๆ โสภารีบเทน้ำส้มใส่แก้ว แล้วเอาไปส่งให้ลูกสาว วุ้นเย็นรับมาก่อนจะดื่มอึก ๆ ไปครึ่งแก้ว “ค่อย ๆ ดื่มซิลูก เดี๋ยวก็สำลักเอาหรอก” โสภาพูดไม่ทันขาดคำ วุ้นเย็นก็สำลักจนน้ำตาไหล “เห็นไหม แม่บอกแล้วว่าให้ค่อย ๆ ดื่ม สำลักจนหน้าแดงแล้ว แม่ออกไปเรียกหมอดีกว่า”โสภาพูดขึ้นด้วยความกังวล พลางหมุนตัวจะออกไปเรียกหมอ แต่วุ้นเย็นคว้าข้อมือของผู้เป็นแม่ไว้เสียก่อน “แค่ก ไม่ต้อง ๆ หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ” “แน่ใจนะว่าไม่เป็นไรแล้ว ถ้าเหนื่อยก็รีบบอกนะลูก” โสภายังไม่คลายกังวล “หนูหายแล้วจริง ๆ ค่ะ นี่ไงไม่สำลักแล้ว เขาว่ากันว่า เวลาที่จู่ ๆ เราจามหรือว่าสำลักแสดงว่ามีคนคิดถึง นี่ก็แสดงว่ามีคนคิดถึงหนูแน่ ๆ เลยค่ะ” วุ้นเย็นพูดติดตลกเพียงเพื่อไม่ให้แม่กังวลมากเกินไปโสภาส่ายหน้าก่อนจะบีบที่ปลายจมูกโด่งรั้นของลูกสาวเบา ๆ “คิดถึงจนทำให้ เกือบเอาชีวิตไม่รอดแบบนี้แม่ว่าอย่าคิดถึงเลยดีกว่า” โสภาพูดกลั้วหัวเราะวุ้นเย็นยิ้มบาง ๆ ตากลมหรุบมองแก้วน้ำส้มในมือ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status