บทที่ 105

최신 챕터

• ยั่วรักสามีนิตินัย   บทที่ 142 ตอนพิเศษ

  ยั่วรักสามีนิตินัย กวิน♡ม่านฟ้า ตอนพิเศษ"จริงเหรอคะ""ใช่.. เดือนกว่าแล้ว""ได้รับข่าวดีทำไมคุณถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ" ข่าวดีที่กวินได้รับคือภรรยาของเจ้าพิภพกำลังตั้งครรภ์อีกคน"เมื่อไรคุณจะใจอ่อนสักที""คุณก็รู้ว่าฉันอยากโฟกัสที่โรงแรมก่อน""ผมก็ช่วยงานคุณอยู่นี่ไง""เรากำลังมีโครงการจะขยายโรงแรม ฉันขอเวลาก่อนได้ไหมคะ""เห็นทีว่าเจ้าขาคงจะแซงผมไปอีกคน""อะไรกันคะ คุณอย่าบอกนะว่างอแงอยากมีลูก"ก๊อก ก๊อก"ใครคะ""ทับทิมเองค่ะ""ผู้จัดการมีอะไรคะ""ถ้างั้นผมออกไปก่อนนะ คุณคุยงานต่อเถอะ""ตอนเที่ยงทานข้าวด้วยกันนะคะ""ครับ" กวินปล่อยให้ม่านฟ้าคุยกับผู้จัดการไป แล้วเขาก็ลงมาดูงานที่ตัวเองรับผิดชอบ"ว่าไงครับเจ้าของโรงแรม""คุณเพธา..""ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับคุณกวิน""นัดลูกค้าคุยงานเหรอครับ""ไม่ได้นัดลูกค้าหรอกครับอยากมาคุยกับคุณม่านฟ้า""มีอะไรจะคุยกับเมียผมครับ""ทำไมเสียงเปลี่ยนไปล่ะครับ" พอได้ยินว่าจะคุยกับม่านฟ้าเท่านั้นแหละ น้ำเสียงกวินก็ดูแข็งกระด้างขึ้นมาทันที"คุยกับผมก็ได้นะ""ผมจะมาคุยเรื่องจัดงานเลี้ยงต้อนรับลูกค้าจากต่างประเทศ รวมถึงอยากจะจองห้องไว้ด้วย""ผมจัดการให้คุณได้"

• ยั่วรักสามีนิตินัย   บทที่ 141 ตอนจบ

  "หนูจะออกไปไหนเหรอลูก" ลงมาข้างล่างก็เจอแม่..ส่วนคนอื่นคงแยกย้ายกันกลับห้องไปแล้ว"ออกไปข้างนอกค่ะ""ดึกป่านนี้จะออกไปไหนมันอันตราย" คนเป็นแม่ยังเสียขวัญเรื่องที่ลูกเกิดอุบัติเหตุไม่หายเลย"เจ้าขาเอ่อ..เจ้าขา..""จะไปไหน..""เจ้าขาหิวค่ะ""ถ้าหิวก็นั่งรอ เดี๋ยวแม่จะให้ป้าอุ่นอาหารให้"เจ้าขาหันกลับไปมองสามีที่ยืนอยู่ด้านหลัง เพราะสงสัยวันนี้คงไม่ได้ออกไปแล้วชายหนุ่มยิ้มให้ก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบผมเธอเบาๆ เพื่อปลอบ "พรุ่งนี้เดี๋ยวผมซื้อเตรียมไว้" เขากระซิบพูดก่อนที่เจ้าขาจะพยักหน้าตอบแล้วเดินไปนั่งรอทานข้าวเช้าวันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."เจ้าขาอาจารย์มา" เพื่อนสะกิดบอกเจ้าขาที่ซื้อของจากร้านสะดวกซื้อเมื่อเช้านี้มาแอบทานในห้องเรียน พอได้ยินว่าอาจารย์มาเธอก็รีบเก็บอาจารย์ไตรสูรแอบมองไปเล็กน้อย เพราะได้ยินเสียงก๊อบแก๊บตอนที่เธอเก็บขนม"อาจารย์ครับมีคนแอบทานของในห้องเรียน""หยุดเลยนะไอ้กะลา!""กะลาไหนนั่นหนุ่ม" นกยูงหันมาบอกว่าเพื่อนเรียกผิดแล้ว"อาจารย์ต้องลงโทษอย่างหนักนะครับ เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง""ใช่ค่ะ//ใช่ครับต้องลงโทษ" นักศึกษาหลายคนต่างก็ใช้สิทธิ์ใช้เสียงช่วยกัน"ได้เดี๋ยวลง

• ยั่วรักสามีนิตินัย   บทที่ 140

  "เรื่องนี้เจ้าขาเป็นคนเริ่มก่อนค่ะ""เจ้าขา!" พริ้มพราวตำหนิลูกสาวไม่ให้พูดแบบนั้นต่อหน้าคนอื่น"ก็มันจริงนี่คะ เขาไม่ได้บังคับ..เจ้าขาเต็มใจเอง""หึหึ" จากที่กำลังตึงเครียดอยู่พอเจ้าสมุทรขำน้องสาวเท่านั้นแหละทุกคนก็หันมาที่เขา "ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ทั้งสองก็รักกัน เรื่องที่คุณตาเป็นกังวลเราค่อยหารือกันอีกทีดีกว่าไหมครับ""ยังไงคืนนี้เราต้องกลับกับตาก่อน""ไม่ค่ะ""ตาไม่แยกเราสองคนหรอกน่า""จริงนะคะ""จริง""ผมต้องขอโทษเรื่องทุกอย่างที่เด็กทำไปโดยไม่ไตร่ตรองด้วยนะครับ" พ่อของไตรสูรเป็นห่วงความรู้สึกท่านเจ้าสัวมาก กลัวว่าท่านจะเห็นแก่หลานสาวถึงไม่เอาเรื่องลูกชายเจ้าสัวพิศาลรับคำขอโทษก่อนที่จะพาลูกหลานออกมา รวมถึงหลานเขยก็ตามออกมาด้วย[บ้านอัครพิศาล]นายทะเบียนแยกตัวกลับตั้งแต่ตอนอยู่บ้านท่านอธิการบดีแล้ว และก่อนกลับมาที่บ้านเจ้าสัวพิศาลได้พาหลานแวะหาคุณหมอก่อน เพราะอยากให้หมอแนะนำเด็กๆ เรื่องคุมกำเนิด ถึงแม้ท่านอยากจะอุ้มเหลนมากแต่ยังไงอนาคตของหลานสาวก็ต้องมาก่อน"เจ้าขาขอบคุณคุณตามากนะคะ" ลงจากรถเจ้าขาก็เข้าไปกอดคุณตาไว้แน่น"ไม่ว่าให้ตาอีกแล้วเหรอ""ใครจะกล้าว่าให้คุณตาล่ะคะ""ก็เรานี่ไง"

• ยั่วรักสามีนิตินัย   บทที่ 139

  "คุณตา?" เห็นแค่รถที่วิ่งเข้ามาเจ้าขาก็รู้แล้วว่าเป็นรถของคุณตา..ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ช่วงหลังเลิกเรียน ตอนที่เจ้าขาตัดสินใจว่าจะไปกับเขา ไตรสูรก็พาเธอมาบ้านหลังหนึ่ง และก็เป็นเวลาเดียวกับที่เจ้าสัวพิศาลนั่งรอหลานสาวกลับบ้านเพื่อจะไปเซ็นใบหย่า"บ้านใครคะ?" เจ้าขาเห็นเขาขับรถเลี้ยวเข้ามา ที่เธอถามเพราะมันไม่ใช่บ้านหลังเล็กๆ เลย ถ้ามีบ้านหลังขนาดนี้อยู่ในเมืองหลวง นั่นหมายถึงฐานะไม่ธรรมดาแล้ว"ก็ผมบอกแล้วไงว่าจะพากลับมาอยู่บ้านด้วยกัน""บ้านของคุณเหรอคะ?""ตามมาสิครับ" ชายหนุ่มเดินอ้อมไปเปิดประตูให้เธอลงจากรถ แล้วก็พาเข้ามาในบ้าน"........." เจ้าขามองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าอีกที ทำไมหน้าท่านถึงดูคุ้นๆ "...ใช่ท่านอธิการบดีไหมคะ?" ถึงแม้เธอจะไม่เคยเจอท่าน แต่ก็เห็นรูปของท่านที่แปะอยู่บอร์ดของมหาวิทยาลัย"ใช่ พ่อผมเอง""พะ..พ่อของอาจารย์เหรอคะ?""พ่อให้คนเตรียมห้องไว้ให้แล้วนะ""สะ.. สวัสดีค่ะ" หญิงสาวพนมมือไหว้ท่าน เธอยังไม่ค่อยเชื่อสายตาเลย ..แล้วทำไมเขาถึงพูดเหมือนตัวเองต้อยต่ำนัก เขาเป็นถึงลูกชายของอธิการบดีมหาวิทยาลัยที่เธอเรียนอยู่เลยนะ"พาน้องเอาของไปเก็บบนห้องก่อนไป แล้วค่อยลงมาทานข้า

• ยั่วรักสามีนิตินัย   บทที่ 138

  "ขอบใจเรามากนะไตรสูรที่ช่วยเรื่องนี้""...ครับ" ชายหนุ่มตอบรับคำของท่านแบบใจไม่ดี"เรื่องทุกอย่างมันก็จบแล้ว ต่อไปนี้คงไม่เกิดเรื่องแบบนั้นกับเจ้าขาอีก""คุณตาหมายความว่ายังไงคะ""ตาอยากให้เราโฟกัสที่การเรียนมากกว่า อย่างน้อยก็ควรจะได้ใบปริญญา" อนาคตข้างหน้าพิศาลไม่รู้ว่าหลานสาวจะไปพบเจออะไรบ้าง แต่ตอนที่ท่านยังมีลมหายใจอยู่ อยากทำให้หลานมีรากฐานที่ดี ยิ่งกับครอบครัวที่ทำธุรกิจแล้วการเรียนเป็นสิ่งสำคัญมาก"เจ้าขาจะตั้งใจเรียนค่ะ""ดีแล้วล่ะ ส่วนเรื่องของเราทั้งสอง.."ในเวลาต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."เจ้าขา.." เพื่อนในห้องเห็นว่าเจ้าขามาเรียนได้แล้วต่างก็ดีใจเจ้าขาส่งยิ้มให้เพื่อนแบบเศร้าๆ จนมินนี่รู้สึกได้"มีเรื่องอะไรหรือเปล่า"เธอส่ายหน้าตอบเพื่อน เรื่องนี้คงพูดกับใครไม่ได้"หน้าเธอสวยกว่าเดิมนะ" คนที่นั่งอยู่ด้านหน้าหันมาคุยด้วยเจ้าขายกมือขึ้นมาแตะดูใบหน้าตัวเองเล็กน้อย เพราะส่วนหนึ่งที่อยู่บนใบหน้าของเธอ มันได้มาจากร่างกายของเขา"เจ้าขาเธอร้องไห้เหรอ?" มินนี่เห็นน้ำตาเจ้าขาหยดลงมา ตอนที่นกยูงชมว่าสวยขึ้น จนเพื่อนหันไปมองหน้านกยูง"ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย เมื่อกี้พวกเธอก็เห็นว่าฉันชม

• ยั่วรักสามีนิตินัย   บทที่ 137

  เย็นวันนั้น.."ทานข้าวหน่อยนะครับ""แม่ไปไหน""มีผัวแล้วนะเรา ยังจะเรียกหาแม่อยู่อีก""ฉันทานเองได้ค่ะ""อ้าปาก""นี่คุณไตรสูร""ได้..จะเอาแบบนี้ใช่ไหม" ชายหนุ่มตักข้าวใส่ปากตามด้วยอาหารแล้วเคี้ยว"คุณจะทำอะไร?""อืม..อืม.." เขากำลังเคี้ยวอยู่ก็เลยพูดไม่ได้"คุณ!!" หญิงสาวรีบหันหน้าหลบเพราะอีกฝ่ายขยับริมฝีปากเข้ามาใกล้ และตอนนี้รู้แล้วว่าเขาทำอะไร "อืมมม! ฉันทานเองได้" จะขยับแรงก็ไม่ได้เพราะร่างกายยังไม่แข็งแรงได้ยินเธอบอกว่าจะทานเองไอ้ที่เขาเคี้ยวอยู่เมื่อสักครู่ก็ถูกกลืนลงไปในคอ"พูดง่ายๆ แบบนี้หน่อย จะได้ไม่ต้องเหนื่อยแรง" ช่วงนี้เธอทานอาหารได้หลายอย่างแล้ว แต่ยังทานรสชาติจัดๆ ไม่ได้หลังทานข้าวเสร็จไตรสูรก็เอายามาให้เธอทานตาม"ลืมไปเลย" เห็นยาที่เขาส่งมาให้เธอถึงนึกได้"ลืมอะไร""ฉันเพิ่งทานยาคุมไปได้แค่ไม่กี่เม็ดเอง""เรื่องนั้นช่างมันเถอะ" พอเธอได้รับอุบัติเหตุยาที่เหลือก็เลยไม่ได้ทานต่อ"จะช่างมันได้ยังไง""เดี๋ยววันหลังไปตามนัดคุณหมอค่อยคุยกับคุณหมอเรื่องนี้" เขาก็ลืมเหมือนกัน มัวเป็นห่วงเธอก็เลยไม่ได้นึกถึงเรื่องพวกนั้นด้านนอกในเวลาต่อมา.."เดี๋ยวแม่ให้คนเข้าไปยกออกมา วันหล