บทที่ 7
"อ๊ะ! เอิ๊ม" มือเขานั้นกระทำแรงขึ้นเรื่อยๆชักเข้าและช่องสวาทของเธอ ไปถึงตรงจุดเสียวที่เสียวถึงมาก ขยี้เน้นย้ำเหมือนกับรู้ว่าเธอกำลังเกร็ง
"อร๊ายอื้อส์" ทั้งมือและเท้าจิกเกร็ง ถึงแม้ว่าข้อมือจะถูกจับมัดรวมกันไว้ ก้นเธอลอยขึ้นกระตุก 2-3 ครั้ง ปลดปล่อยออกมาแต่มือของเขานั้นยังไม่หยุดการกระทำ ยิ่งเห็นว่าเกร็งและปลดปล่อยออกเขายิ่งทำรัวๆถี่ๆ ทำซ้ำแล้วซ้ำอีก ซึ่งแทบจะทนไม่ไหวใจแทบขาดในตอนนี้
"พะพออื้อมะไม่ไหว" ไม่รู้ว่าพักหลังมานี้เป็นอะไรทำอะไรเหนื่อยง่ายมาก รู้สึกหายใจไม่ค่อยสะดวกอาจจะเป็นเพราะว่าอ้วนขึ้น
"เธอต้องตกลงกับฉันก่อน" มือของเขายังคงไม่หยุดแกล้ง กระทำต่อไปเรื่อยๆจ้องมองหน้าเธอเอ่ยพูดถึงข้อตกลง
"อร๊ายขะคุณเพลิงใจจะขาด"
"ดีเรื่องทุกอย่างมันจะได้ง่ายขึ้น ตอบมาสิว่าเธอจะเป็นคนของฉันคนเดียว ไม่ว่าฉันต้องการเจอเธอเวลาไหน หรือว่าให้เธอไปไหนด้วยเธอต้องไปกับฉัน และฉันโทรหาเธอต้องรับสายทุกครั้ง" ข้อตกลงหรือว่าการบังคับกันแน่ ฉันรีบพยักหน้าให้เขาอย่างว่าง่าย ไม่มีเวลาที่จะมาคิดข้อตกลงของเขาเลยเพราะเสียวจนใจจะขาด
"เฮือก" เมื่อนิ้วมือของเขาถอดออกจากช่องสวาท ทุกอย่างโล่งไปหมดมือปล่อยออกจากช่องสว่างแต่ตัวเองนั้นขึ้นมาคร่อมตัวของเธอไว้แถมยังนั่งทับ แต่ไม่แรงมากถ้านั่งทับเต็มแรงมีหวังตายแน่นอน มือซ้ายของเขานั้นกดมือของเธอที่ถูกมัดด้วยริบบิ้นแดงไว้เหนือหัวอยู่เหมือนเดิม
"เธอตกลงแล้ว และเธอต้องทำตามข้อตกลงให้ได้ด้วยพราวมุก ตราบใดที่ฉันยังไม่ปล่อยเธอไป เธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปเอากับใคร" มือขวาเลื่อนมากุมเต้านมด้านหน้าขยำทั้งซ้ายและขวา ใบหน้าจ้องมองมาที่เธอ เขาไม่ได้หวงไม่ได้หึงแต่เขานั้นแค่ไม่ปล่อยเธอไปให้กับคนอื่น ทำไมความรู้สึกเธอนั้นเริ่มมีใจให้กับผู้ชายคนนี้ ทั้งๆที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธแเลย มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอพราวที่เป็นแบบนี้ที่ได้อยู่ในความลับ ครอบครัวของตัวเองก็จะได้ไม่รู้ด้วยว่าคบกับเขา
"ค่ะ แต่พราวขอได้ไหมคะเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน อย่าทำเหมือนว่าพราวเป็นศัตรู อย่าด่าอย่าตะคอก ทำให้เหมือนพราวเป็นเมียคุณได้ไหม" ในเมื่ออยู่ในความลับก็ขอให้มีความสุขในที่ลับๆ
จึงเอ่ยขอเขา
"ตกลง ฉันจะให้เธอเป็นเมียของฉันในความลับ แต่ถ้าอยู่ข้างนอกหรือว่าอยู่ใกล้น้องสาวของฉัน เธอจะต้องเป็นเพียงแค่เพื่อนน้องสาวฉันเท่านั้น"
"พราวถามอะไรคุณเพลิงหน่อยได้ไหมคะ" สิ่งที่สงสัย ไมทำเขากลัวคนอื่นรู้ว่าเธอกับเขาคบกันนั้นคืออะไรเขามีคนรักอยู่แล้ว หรือว่าเขากลัวแค่น้องสาวของเขารู้ความจริง
"อะไร"
"คุณใครอยู่แล้ว หรือว่าคุณกลัวใครรู้เรื่องระหว่างเรา คุณคงไม่ใช่กลัวแค่เพียงมีนาใช่ไหมคะ" คุณเพลิงยิ้มออกมาและใบหน้าของเขาก้มลงมาจูบลงที่ปากเบาๆสายตาของเขาและปลายจมูกยังสัมผัสเข้ามาใกล้ๆยังปลายจมูก
"จ้องมองหน้าฉันนะ ฉันไม่มีเมียไม่มีแฟนไม่มีคนคุยไม่คบใคร เคยซื้อกินแต่ไม่บ่อยเกลียดการเจ้าชู้ที่สุด เพลงมีนาคือดวงใจของฉันและฉันไม่อยากเอาผู้หญิงคนไหนเข้ามาทำให้เธอเสียใจทำให้เธอคิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะแย่งความรักจากฉันไป" ในใจตอนนี้ของเรารู้สึกดีใจที่เขาพูดออกมาแบบนี้ว่าเขาไม่มีใคร แต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมถึงกลัวน้องสาวจะเสียใจขนาดนั้น
"แววตาของเธอยังมีคำถามอีกใช่ไหม" เหมือนกับเขาอ่านความคิดของเธอออก สายตาของเขานั้นยังคงมองจ้องมา
"คุณกับเพลงมีนาเป็นพี่น้องกันสายเลือดเดียวกันใช่ไหม" เคยสงสัยเพลงมีนาเหมือนกันนะก่อนที่จะเจอคุณเพลิง เธอหวงพี่ชายตัวเองมากแทบจะไม่แนะนำให้เรารู้จักเลยด้วยซ้ำ และคุยกับพี่ชายเหมือนว่าคุยกับแฟน เพลงมีนาเคยเล่าให้ฟังว่าอยากได้อะไรพี่ชายของเธอให้ทุกอย่างพาไปทุกที่ที่อยากไปไหนแค่บอก จึงทำให้เราอดคิดเรื่องนั้นไม่ได้ ว่าถ้าเพลงมีนากับคุณเพลิงไม่ใช่พี่น้องสายเลือดเดียวกันมันจะ...
"ทำไมหรอ เธอคิดว่าฉันกับน้องสาวตัวเองมีอะไรกันอย่างนั้นหรอ" ในเมื่อสงสัยแล้วถามไปแล้วจึงพยักหน้าให้กับคุณเพลิงไม่กลัวว่าเขาจะโกรธเราหรือเปล่า
"ต่อให้ฉันกับเพลงมีนาไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน ฉันก็ไม่มีวันเลวระยำเอาน้องตัวเองมาทำเมียหรอก และรู้ไว้เลยนะฉันกับเพลงมีนาสายเลือดเดียวกันแน่อนอน พ่อเดียวกันแม่เดียวกัน ตอนนั้นเพลงมีนาเธอยังเล็กในตอนที่สูญเสียคุณพ่อคุณแม่ และฉันเป็นทุกอย่างให้กับเธอ เป็นทั้งพี่ชายเป็นทั้งพ่อและแม่เพื่อให้เธอทำทุกอย่างให้ทุกอย่างเพื่อไม่ให้น้องสาวรู้สึกว่าโดดเดี่ยว ทำให้เธอมีทุกอย่างและฉันก็สร้างทุกอย่างให้กับน้องสาวเช่นกัน" ถ้าเขาเป็นเหมือนกับคำพูดที่ตัวเองบอกมา เขาคือผู้ชายคนหนึ่งที่ดีมากๆและเป็นพี่ชายที่แสนดีที่สุด
"คุณเป็นพี่ชายที่น่ารักมากเลยนะคะ"
"และฉันจะถามเธอบ้างล่ะ" เธอมีเรื่องอะไรให้เขาสงสัย คิ้วขมวดเข้าหากันพยักหน้าให้กับเขา
"อะไรหรอคะ"
"ทำไมเธอถึงไม่มีแฟน" จริงๆมีคนเข้ามาจีบเรามากมาย เข้ามาคุยก็เยอะเราตอบทุกคนให้ LINE ทุกคนเช่นกัน แต่ไม่ได้คิดอะไรไม่มีความรู้สึกดีๆกับใคร ไม่ชอบการมีแฟนที่คอยหึงหวงห้ามไม่ให้แต่งตัวโป๊ การที่คนคนหนึ่งแต่งตัวโชว์วาบหวิวไม่ใช่ว่าเขาจะแรดทุกคนนะ แค่โชว์ไปเพราะว่ามั่นใจตัวเองสวยเท่านั้น
"ยังไม่เจอเนื้อคู่มั้งคะ"
"แล้วไอ้ธาราม" เฮียธารามเขาคือพี่ชายของเธอต่างหาก เธอได้แอบบอกกับเฮียธารามไปแล้วแหละว่าห้ามบอกกับคุณเพลิงว่าเรากับเฮียธารามเป็นพี่น้องกัน
"ก็เพิ่งคุยกันค่ะ รู้จักกันทางโซเชียล เขาเป็นผู้ชายที่หล่อ เท่เรียนจบจากนอกก็น่าสนใจอยู่นะคะ โอ้ยคุณเพลิง" แกล้งทำท่าทีเหมือนปลื้มเฮียธาราม แต่ต้องถูกเขานางแกล้งโดยที่มือขยำบีบนมแรงๆ
"จำไว้นะพราวมุก กูกับมันเป็นเพื่อนสนิทกันมันอยู่ในวงการมาเฟียทั้งมันและกูก็เลวพอๆกัน ห้ามไปคุยกับมันอีก"
"หึงพราวหรอคะ"
"เออกูหึง กูหวงของที่เป็นของกู" เผยรอยยิ้มออกมาเมื่อเขาบอกว่าเขาทั้งหึงและหวงเธอ
บทที่ 59 "ฮื่อๆ เพลงจะบอกกับเฮียว่าเพื่อนรักของเขาทำร้ายเพลง" เนื้อตัวของเพลงมีนานั้นเต็มไปด้วยรอยช้ำเขียวเป็นจ้ำหลังจากที่ถูกธารามข่มขืนเสียงร้องไห้ปนเสียงสะอื้นดังกล้องทั่วห้องนอน"อยากให้พี่ชายของเธอไม่มีความสุขก็เอาสิ มันเพิ่งจะกลับมาดีกันกับน้องสาวของกู ถ้าอยากมีเรื่องอีกอยากให้ทุกคนต้องแตกแยกกันอีก ก็เชิญไปฟ้องเลยนะ ไปบอกกับมันเลยว่ากูข่มขืนน้องมัน กูได้ความบริสุทธิ์จากน้องสาวของมันไปบอกเลยเพลง" แววตาคู่น้อยมองคนตัวโตนั่งถอดเสื้ออยู่ปลายเตียงของตนเอง หลังจากที่พี่ชายของเขาได้ออกไปกับพราวมุก ธารามเขาเข้ามาที่บ้านเหมือนกับว่าเป็นบ้านของตนเอง เมื่อรู้ว่าเพื่อนกับน้องสาวนั้นออกไปข้างนอก มามีปากเสียงกับเพลงมีนาน้องสาวของเพื่อนสนิท จนกระทั่งเขาทำร้ายเธอพากความบริสุทธิ์ไปจากเธอ ทิ้งเหลือแต่เพียงร่องรอยความบอบช้ำทั้งเนื้อตัว เพราะการกระทำของธารามนั้นแรงและซาดิส จนเพลงมีนาแทบจะไม่เหลือสภาพความเป็นคน มือขวาโอบดึงผ้าห่มกุมหน้าอกไว้เพลงมีนาเธอเพิ่งจะหายจากอาการป่วยไม่นาน สภาพจิตใจของเธอนั้นยังไม่ดีเพราะว่ารู้ตัวว่าทำผิดกับเพื่อนมากถึงแม้ว่าพราวมุกเพื่อนของเธอ จะให้อภัยแต่ความรู้สึกผิดที่ท
บทที่ 58 เอ็นร้อนคาอยู่ในรูสวาทของเธอจนพอใจ แต่คนตัวโตนั้นยังไม่เสร็จ เขาพลิกให้เธอนอนคว่ำลงที่เตียง สอดมือด้านขวาเข้ายังใต้ท้องของเธอ จับชันให้เธอนั้นอยู่ในท่าโกงโค้งหรือกวางเหลียวหลัง เสียบแท่งเอ็นร้อนเสียบถูเขายังรู้สว่างดันเข้าจนเม็ดอีกครั้ง มือหนาทั้งสองข้างจับเข้าที่แก้มก้นขยำดึงเข้าหาตนเองตามจังหวะกระแทกเอวสูงแท่งเอ็นล้นเข้ารูสวาทจนเสียงดังสนั่น ฝ่ามือด้านขวาฟาดลงที่แก้มก้นจนเด้งขึ้นเป็นรอยเล็กน้อยยิ่งเห็นเขายิ่งขยันยิ่งสีปากด้วยความสะใจ "อู๊ยพะผัวเมียเสียว" มือซ้ายของเธอค้ำลงที่นอน ส่วนมือขวานั้นเอื้อมลงไปที่ด้านล่างใช้นิ้วชี้เขี่ยเข้ายังจุดเสียวของตนเองในตอนที่ถูกเขาเอาเอ็นร้อนกระแทกด้วยมือหนาทั้งสองเลือดออกจากก้นขาวรวบผมของเธอดึงให้เงยขึ้นกระแทกแรงๆ"โอ้ย~ซี๊ดส์~เมียเสียวไหม" เขาเงยหน้ามองขึ้นบนเพดานกัดปากด้วยความเสียวซ่าน เอ่ยถามร่างบางที่โดนกระแทกแรง เธอนั้นครางออกมาแทบไม่เป็นเสียงถึงแม้ว่าห้องจะเก็บเสียง แต่ในตอนนี้ถ้าใครยืนอยู่หน้าประตู คงจะได้ยิน"เมียอื้มผัวขอแตกปากเมียได้ไหม" เขาทำท่าทีเหมือนตัวเองนั้นจะเสร็จและถึงฝั่ง จึงเอ่ยขอเธอด้วยคำพูดตะกุกตะกักเพราะว่ากำลังเส
บทที่ 57 "เมียจ๋าผัวจะแตกอีกแล้ว แอ่น -ีอีกอื้ม" ปรับเปลี่ยนท่ามาอยู่ในท่าโก้งโค้งหรือว่าท่ากวางเหลียวหลังเขาบอกให้เธอนั้นแอ่นก้นเด้งเข้าหาเอ็นร้อนของตนเองที่จะปลดปล่อยมือหนาทั้งสองกำขยำเข้าที่แก้มก้นบีบกระแทกเอวเข้าเน้นๆ 3 ดอกจากนั้นปลดปล่อยน้ำกรมทะลักเข้ายังช่องแคบจนเอ่อล้นไหลตามแท่งเอ็นร้อนนั้นออกมาติดๆ มือหน้าทั้งสองข้างแหกแก้มก้นออกจากกันมองช่องสวาทที่มีน้ำเปรอะเปื้อนไหลออกมามากมาย"โคตรสวยเลยเมีย" เขานั้นกัดปากเข้าหากันบ่งบอกถึงความสะใจในความหื่นกระหายของตนเองได้สำเร็จ มือขวาหยิบทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดให้เช่นเคยแต่ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำเพียงเท่านี้ "คุณรู้ไหมคะถ้าเราเลิกกันพราวไม่สามารถมีผัวใหม่ได้เลยนะ" พราวมุกพูดกับหัวเราะนั่งมองหน้าของคนตัวโตที่คิ้วขมวดหมดเข้าหากันเมื่อเธอพูดถึงผัวใหม่"ทำไมจะมีผัวใหม่หรอข้ามศพกูไปก่อนเถอะ" หน้าตาจริงจังไม่ฟังอะไรเลยความหึงหวงเมียจนใบหน้าเริ่มแดงขึ้นแววตาร้ายส่อมองจ้องหน้าของเธอทันที"ฟังก่อนสิ เมียหมายถึงว่าถ้าเราทั้งสองคนเลิกกันเมียมีผัวใหม่ไม่ได้เพราะอะไรรู้ไหม เพราะว่ามันบานหมดแล้วเนี้ย โดนของคุณทั้งใหญ่ทั้งยาวเอาทุกวันบางวันถึง 3 รอบ"
บทที่ 56 เรื่องราวผ่านไปวันเวลาผ่านไป ทุกอย่างดีขึ้นคุณเพลิงตามเฝ้าพราวมุกตลอดเวลาไม่ว่าจะไปเรียนหรือว่าไปไหนทั้งหวงและหึงกลัวจะมีคนอื่นมาจีบเมียตัวเองในบางครั้งก็งอนมีท่าทีเหมือนเด็กน้อยที่กลัวคนอื่นแย่งของเล่น"เป็นอะไรคะเนี่ยหน้างอเชียว" หลังจากที่กลับมาจากห้างคุณเพลิงนั่งหน้างออยู่ที่โซฟาและพาพราวมุกมาที่บ้านด้วยยังไม่ยอมไปส่งพราวมุกที่บ้านของตัวเอง "ใครล่ะทำให้หน้างอ บอกว่าไม่ชอบให้มองผู้ชายคนอื่นก็มองอยู่นั่นแหละอยากได้มันรึไง" พราวมุกยิ้มและส่ายหัวให้กับแฟนตัวเองเดินไปนั่งด้านข้างและล้มตัวนอนลงหัวหนุนตักคุณเพลิงมือซ้ายเอื้อมจับเข้าที่ปลายคางของคุณเพลิงเขายังไม่ก้มมองหน้าพราวมุกยังคงงอนและทำท่าทีเก๊กหล่อ"ฮ่าๆ ที่รักงอนหนูหรอหนูยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะแค่มองเอง" เสียงหวานของพราวมุกนั้นทำให้คุณเพลิงก้มมองหน้าเธอและหอมหน้าผากคนที่นอนอยู่บนตักตัวเองเบาๆ"ก็บอกแล้วว่าไม่ชอบไม่อยากให้มองคนอื่นทำไมไม่มองแต่ผัวทำไมต้องไปมองผู้ชายคนอื่นด้วยมันหล่อกว่าผัวอย่างนั้นหรอ" ยังคงใช้คำพูดเหมือนเด็กที่กำลังงอน "ไม่ใช่นะคะไม่มีใครหล่อเท่ากับแฟนของพราวแล้ว คุณหล่อที่สุดแล้วรู้ไหมทั้งหล่อและก็หน้
บทที่ 55"พอ" พ่อของพราวมุกนั้นเอ่ยพูดขึ้นให้คุณเพลิงหยุดการกระทำไม่ให้เขากราบลงที่เท้าของตัวเอง"ที่ฉันกีดกันไม่ให้นายรักกับลูกสาวของฉันเพราะว่าฉันเองก็รู้สึกผิดในสิ่งที่ทำแบบนั้น เรื่องราวในอดีตฉันกลัวว่านายจะทำร้ายลูกสาวของฉันหลังจากที่รู้ความจริงแต่ในเมื่อนายยอมละทิ้งทุกอย่างและมาเริ่มต้นใหม่กับลูกสาวของฉันฉันจะไม่ขวาง และคำสุดท้ายที่ฉันจะพูดฉันขอโทษ" คุณเพลิงพยักหน้าให้กับพ่อพราวมุกยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเขาเลือกที่จะละทิ้งอดีตยอมก้มกราบขอโอกาสเพื่อที่ให้เขาได้อยู่กับคนรักและสุดท้ายโชคก็เข้าข้างเขาทั้งคู่ให้ได้รักกัน"ขอบคุณนะครับ ที่ให้ผมได้มีโอกาสดูแลลูกสาวของคุณผมสัญญาและผมสาบานว่าผมจะไม่มีวันทำให้พราวมุกเสียใจและต้องเจ็บผมยอมทุกอย่าง ในสิ่งที่พราวมุกขอผมยอมทุกอย่างเพื่อให้มีเธออยู่ในชีวิต" คุณเพลิงพูดออกมาด้วยความมั่นใจเขาทั้งสัญญาและสาบานต่อหน้าพ่อและแม่ของพราวมุกต่อหน้าคนที่เขารักมือขวาเอื้อมจับมือของพราวมุกมากุมไว้ "พราวขอบคุณคุณพ่อนะคะ พราวขอบคุณที่เปิดทางให้พราวได้รักกับเขาและเดินเคียงข้างเขาจากที่เป็นเส้นขนานกลายเป็นเส้นเดียวกันแล้วค่ะ พราวไม่คิดว่าจะมีวันนี้" พราวมุกพูดทั้
บทที่ 54 "เรื่องของเฮียกับพราวมุกมันเหมือนเส้นขนานไปแล้วมันไม่สามารถเดินด้วยกันได้แล้วเพลง รู้ไหมว่าตอนนี้เฮียโคตรเจ็บ" เขาร้องไห้โฮออกมาต่อหน้าน้องสาว ทั้งสองพี่น้องต่างพากันร้องไห้เสียงดังเพลงมีนาเธอมองพี่ชายที่ร้องไห้อย่างน่าสงสาร"เส้นขนานยังไงหรอคะเพลงก็เปิดทางให้กับเฮียแล้วเปิดทางให้กับพราวมุกได้มาเป็นพี่สะใภ้ทำไมยังเหมือนเส้นขนานอยู่ล่ะ"เขาเลยมองหน้าน้องสาวตัวเองตัดสินใจเล่าความจริงให้กับน้องสาวฟังทั้งหมดกับเรื่องที่เกิดขึ้น เพลงมีนาร้องไห้หนักเมื่อรู้ความจริงเธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆและจับมือของพี่ชายตัวเองอีกครั้ง"เฮียคะ คุณพ่อคุณแม่ตายไป 10 กว่าปีแล้วถ้าเฮียยังโกรธยังเกลียดยังมีอคติชีวิตของเฮียจะมีความสุขไหม และเฮียก็ไม่มีวันสมหวังได้รักกับพราวมุกถ้าเฮียโกรธและเกลียดและยังคิดจะแก้แค้นแก้แค้นกันไปแก้แค้นกันมามันไม่มีวันจบสิ้น ฮึ๊ก! เพลงไม่ใช่ว่าไม่โกรธพ่อของพราวมุกที่ฆ่าพ่อและแม่ของเรานะคะ แต่คุณพ่อคุณแม่ของเราก็ไปทำพ่อแม่ของเขาก่อนถ้าเฮียคิดว่ามันเป็นเวรกรรมเฮียจะผ่านพ้นตรงนี้ไปได้นะ" เธอเอ่ยพูดดังผู้ใหญ่ที่กำลังสอนแง่คิดให้กับเด็กทั้งๆที่ตัวเองนั้นเป็นน้องพี่ชายของเธอมองจ้อง