บทที่ 1497

บทล่าสุด

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1524

  ซุนชิงไต้เอียงศีรษะ ดวงตาโตมองหลี่หลงหลิน ประหลาดใจกล่าว “เพียงแต่ไม่ทราบว่า องค์รัชทายาททรงเรียกข้ากับพี่สะใภ้รองมาที่ดินแดนทางเหนือ เพื่อการใดหรือเพคะ? เพื่อตีเมืองซั่วเป่ยหรือเพคะ?”หลี่หลงหลินพยักหน้า แล้วก็ส่ายหน้า ในดวงตาฉายแววเย็นชา “การตีเมืองซั่วเป่ย เป็นเพียงก้าวแรก! ข้าต้องการให้พวกเจ้าช่วยข้า บุกทะลวงไปถึงรังมังกร บดขยี้ราชสำนักชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ!”ซี้ด...กงซูหว่านและซุนชิงไต้ได้ยินดังนั้น ก็สูดลมหายใจเย็นวาบพร้อมกัน ใบหน้าเผยความตกตะลึงหลี่หลงหลินไม่เพียงแต่จะตีเมืองซั่วเป่ย!ยังจะใช้โอกาสนี้ บุกทะลวงไปถึงรังมังกร ทำลายล้างชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ?ดวงตาหงส์ของซูเฟิ่งหลิงสั่นไหว ตกใจจนหาที่เปรียบมิได้เขาจะทำได้จริงๆ หรือ?หรือว่ากำลังคุยโวโอ้อวดต่อหน้าพี่สะใภ้ทั้งสอง?อย่างไรก็ตามคำพูดของหลี่หลงหลินนี้ พูดได้ตรงใจซูเฟิ่งหลิงอย่างยิ่งความปรารถนาในชีวิตของนาง มีเพียงการกวาดล้างให้สิ้นซาก ทำลายล้างชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือให้สิ้นชาติ!ซุนชิงไต้ตบมือพลางยิ้ม “น่าสนใจ น่าสนใจ! ถ้าเช่นนั้นองค์รัชทายาท ท่านจะให้ข้าทำอะไรเพคะ?”หลี่หลงหลินเอ่ยปาก “หลาย

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1523

  เหลือเพียงองค์หญิงใหญ่พระองค์เดียว ที่ยังคงหายสาบสูญจนถึงทุกวันนี้หลี่หลงหลินมองจางไป่เจิงอย่างลึกซึ้ง ประเมินว่า “แม่ทัพจางคือยอดขุนพลแห่งต้าเซี่ย จงรักภักดีต่อองค์รัชทายาทอย่างยิ่ง! แต่ว่า หวังว่าเจ้าคงจะไม่ลืมว่า แผ่นดินต้าเซี่ยนี้ ไม่ช้าก็เร็วต้องเป็นของข้า!”“เจ้าเข้าใจหรือไม่?”พูดถึงเพียงนี้ หากจางไป่เจิงยังไม่เข้าใจ ยังคงจะต่อต้านตนเองเช่นนั้นหลี่หลงหลินก็ไม่เกี่ยงที่จะกวาดล้างอุปสรรคทุกอย่างที่ขวางหน้าแม้แต่จางไป่เจิง ยอดขุนพลร้อยศึกผู้นี้ ก็ไม่ยกเว้น!จางไป่เจิงเหงื่อเย็นไหลท่วมตัว พยักหน้าไม่หยุด “องค์รัชทายาท กระหม่อม...กระหม่อมเข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”เขาไม่ใช่คนโง่ ย่อมเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของหลี่หลงหลินใช่แล้ว!หลี่หลงหลินคือองค์รัชทายาทแห่งต้าเซี่ย ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้ ไม่ช้าก็เร็วต้องขึ้นครองราชย์ ปกครองทั่วหล้าส่วนตนเองกลับโง่เง่า คอยต่อต้านหลี่หลงหลินมาตลอดนี่ไม่ใช่การหาเรื่องตายหรอกหรือ?หลี่หลงหลินอยากจะฆ่าตนเอง ก็ง่ายดายราวกับบี้มดตัวหนึ่งเกรงว่าฮ่องเต้หวู่ ก็คงจะไม่ตรัสอะไรมาก!แน่นอนนี่ก็โทษจางไป่เจิงไม่ได้รัชทายาทแห่งต้า

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1522

  “กลับมาแล้ว!”“พวกเจ้ากลับมาจริงๆ!”จางไป่เจิงเห็นภรรยาและลูกปลอดภัย ราวกับอยู่ในความฝันเขาหยิกต้นขาตัวเองอย่างแรงเจ็บ!เป็นเรื่องจริง!องค์รัชทายาท ทรงบีบบังคับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือให้ส่งภรรยาและลูกกลับมาจริงๆแต่ว่า เชลยคนอื่นๆ ล่ะ?ในใจของจางไป่เจิงหนาวเยือกต้องรู้ว่า นอกจากภรรยาและลูกของเขาที่ถูกลักพาตัวไปแล้ว ยังมีครอบครัวของทหารอีกไม่น้อยที่ถูกลักพาตัวไป ถูกชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือใช้เป็นตัวประกันรวมทั้งหมดแล้ว มีจำนวนหลายร้อยคนพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง?คงไม่ได้มีแค่ภรรยาและลูกของตนเองที่ถูกปล่อยกลับมาใช่ไหม?หากเป็นเช่นนั้นจริงๆแล้วตนจะอธิบายกับเหล่าทหารได้อย่างไร?จางไป่เจิงรีบถาม “คนอื่นๆ ล่ะ? หรือว่ายังอยู่ในเงื้อมมือของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ?”ฮูหยินจางส่ายหน้า “ท่านพี่ พวกหมานอี๋นั่นไม่รู้เป็นบ้าอะไร อยู่ๆ ก็ใจดีขึ้นมา ปล่อยตัวประกันทั้งหมดเลย! พวกเขาทุกคนกลับมาแล้ว...”จางไป่เจิงได้ยินดังนั้นก็ตกใจอย่างยิ่ง “อะไรนะ? กลับมาหมดแล้ว? เป็นไปได้อย่างไร...”ยังไม่ทันพูดจบ จางไป่เจิงก็ลุกขึ้นวิ่งออกจากกระโจมข้างนอกมีคนคุกเข่าอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ เสื

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1521

  ทูตกล่าวเสียงสั่น “ท่านแม่ทัพ แล้วตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดีขอรับ...”เซียวหงจ้องเขาเขม็ง ตวาดว่า “เจ้าคนไร้ประโยชน์! ให้เจ้าไปเจรจากับต้าเซี่ย เจ้าก็เจรจาออกมาเป็นแบบนี้! ไพ่ดีๆ ในมือกลับถูกเจ้าเล่นจนเละไม่เป็นท่า!”ทูตไม่กล้าหายใจแรงแม้แต่น้อยเซียวหงด่าว่า “แล้วตอนนี้ยังจะทำอะไรได้อีก? สู้ก็สู้ไม่ได้! ยายแก่แห่งกองทัพตระกูลซูนั่นเก่งกาจเกินไป เพียงคนเดียวก็ทะลวงทหารนับพัน! บีบให้พวกเราทำได้เพียงหลบอยู่ในเมืองซั่วเป่ยนี้เป็นเต่าในกระดอง”“หรือว่าจะให้เรามองหลี่หลงหลินตะโกนท้าทายอยู่ใต้กำแพงเมืองอย่างนี้จริงๆ น่ะรึ?”“หากเหล่าทหารที่สละชีพไปถูกนำไปสร้างเป็นกองซากศพจริงๆ เจ้าจะให้ทหารรักษาการณ์คิดอย่างไร? เมืองนี้พวกเรายังจะรักษาไว้อีกหรือไม่?”“ถ้ารักษาเมืองซั่วเป่ยนี้ไว้ไม่ได้ เจ้ากับข้าจะต้องตายอย่างน่าอนาถ!”ทูตทำได้เพียงคุกเข่าอยู่บนพื้น ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า ปล่อยให้เซียวหงด่าทอเซียวหงถอนหายใจยาว “ช่างเถอะ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ต่อให้ข้าฆ่าเจ้าก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้ทำได้เพียงทำตามที่หลี่หลงหลินบอก ส่งตัวประกันกลับไป!”“ไม่คิดว่าหลี่หลงหลินจะฉลาดหลักแหลมถึงเพียงนี้ มองแผน

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1520

  ทันใดนั้นสีหน้าทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็อึ้งงันไปทีแรกเขาคิดว่าเงื่อนไขที่ตนเสนอออกมาไร้ยางอายมากพอแล้ว!คิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะมากยิ่งกว่า!เหตุใดบนโลกนี้ถึงมีคนเช่นนี้ได้?แทนที่จะเสนอเงื่อนไขนี้ ยังไม่สู้ขอให้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือคืนเมืองซั่วเป่ยให้ต้าเซี่ยไปเสียเลยหลี่หลงหลินถลึงตาใส่ทูตแวบหนึ่ง “เจ้าไม่รับปาก?”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือรีบพูดว่า “รัชทายาท ไม่ใช่พวกเราไม่รับปาก เพียงแต่...”หลี่หลงหลินพูดเสียงเคร่งขรึม “เพียงแต่ไม่มีคำอธิบายที่มีเหตุผลกระมัง ไม่เป็นไร ข้าสามารถมอบคำอธิบายที่มีเหตุผลให้เจ้าอย่างหนึ่งได้”“ไม่ใช่ข้าไม่เชื่อพวกเจ้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ เพียงแต่ข้าต้องการยืนยันความปลอดภัยของตัวประกันก่อน ถึงจะสามารถตัดสินใจได้”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือรีบพูด “องค์ชายโปรดวางใจ บัดนี้ตัวประกันปลอดภัยอย่างแน่นอน ไม่ได้รับภัยคุกคามใดๆ”หลี่หลงหลินพูดเสียงเย็นชา “เจ้าพูดว่าปลอดภัยก็ปลอดภัยกระนั้น? เพียงปากของเจ้านี้ ข้าจะเชื่อได้อย่างไร?”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือนี่ถึงเข้าใจความนัยของหลี่หลงหลินไม่ว่าอย่างไร ไม่ว่าเงื่อนไขใด

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1519

  ได้ยินดังนั้น สีหน้าทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเปลี่ยนไป เผือดซีดดุจกระดาษยังไม่ต้องพูดว่าหลี่หลงหลินนำศีรษะทหารเหล่านั้นทั้งหมดมาทำเป็นหอคอยประดับบารมี ส่งผลกระทบต่อจิตใจของเหล่าทหารรักษาการณ์ตามหลักของลัทธิซ่าหม่าน หากตายไปแล้วศพไม่ถูกฝังดิน เช่นนั้นวิญญาณเหล่านี้จะถูกกันออกจากการเวียนว่ายตายเกิด ไม่ได้เกิดอีกชั่วชีวิต!เหล่าทหารยอมตายเพื่อชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมากถึงเพียงนั้นกลับต้องกลายเป็นวิญญาณอาภัพ เร่ร่อนอยู่บนผืนทรายอันเวิ้งว้างเช่นนี้!ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือต่อสู้อย่างห้าวหาญภายในสนามรบทั้งหมดล้วนเพราะลัทธิซ่าหม่านสอนเรื่องความตายไว้อย่างงดงามตายอย่างกล้าหาญในชาตินี้ ชาติหน้าจะกลายเป็นองค์ชาย!นี่เป็นสาเหตุให้บุรุษของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมากมายลืมเรื่องความตายไว้ด้านหลัง เข้าต่อสู้ในสมรภูมิรบอย่างไม่ลังเลหากทหารที่ตายไปเหล่านี้ถูกตัดศีรษะ ทำเป็นหอคอยเช่นนั้นจะต้องส่งผลกกระทบอย่างร้ายแรงต่อกองทัพชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือแน่!ฆ่าคนต้องทำลายจิตใจก่อน ทำลายคนต้องทำลายเจตจำนงก่อน!ก้าวนี้ของหลี่หลงหลินนับว่าฉลาดมาก!ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหน