แชร์

EP.3 : น้องน้ำแข็ง

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-30 17:25:39

เช้าวันต่อมา...

เอลฟ์...

" เอิร์ธมึงจะไปไหนตื่นเหี้ยไรแต่เช้า" ผมถามคนที่เปิดไฟสว่างจ้าจนทั่วห้องทำให้ผมนอนต่อไม่ได้ด้วยอารมณ์หงดหงิด

" กูจะออกไปข้างนอก " มันตอบขณะที่ยืนติดกระดุมเสื้ออยู่ปลายเตียงนอนไม่ได้สนใจหันมาพูดกับผมเลย

" ไปไหน? "

" ไปรับน้ำแข็งไง " เท่านั้นแหละผมรีบสปริงตัวลุกขึ้นจากที่นอนเลย ไปรับน้องรับหลานอะไรนั่นน่ะนะ

" กูไปด้วย รอแป๊บนึง " ผมรีบกระโดดลงจากเตียงวิ่งเข้าห้องแต่งตัวไปหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาก่อนจะรีบอาบน้ำ หึ!! ถึงมันจะบอกว่าแค่น้องแต่ผมไม่ไว้ใจไง

ไอ้เอิร์ธมันหัวอ่อนเผื่อผู้หญิงคนนั้นไม่ได้คิดกับมันแค่พี่แต่อยากได้ไอ้เอิร์ธเป็นผัว ผมก็บ้าตายนะสิ ผมไม่ยอมหรอกเพราะไอ้เอิร์ธมันจะไปเป็นผัวใครไม่ได้นอกจากเป็นเมียผมเท่านั้น!!

ปริ๊นๆ!!

ไอ้เอิร์ธส่งสัญญาณให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนรออยู่หน้าคอนโด ผู้หญิงคนนั้นตัวเล็กผิวขาวน่ารักนี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจับกินไปแล้วแหละ แต่ตอนนี้มีไอ้เอิร์ธเป็นเมียแล้วไง ผมเลยไม่สนใจผู้หญิงคนไหนผมว่าบางทีการมีเมียเป็นผู้ชายมันก็ดีนะ

" ไงเรารอพี่นานมั้ย " ไอ้เอิร์ธลดกระจกฝั่งคนขับลงก่อนจะถามผู้หญิงคนนั้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม นี่ถ้ายัยนี่เป็นผู้ชายผมได้วิ่งลงไปถีบแล้ว สัส!!

" ไม่ค่ะว่าแต่พี่เอิร์ธมากับ..." ผู้หญิงคนนั้นถามไอ้เอิร์ธพลางมองเข้ามาในรถด้วยความสงสัย

" ผะ.../เพื่อน " ผมเลยจะตอบว่าเป็นผัวให้หายข้องใจแต่เมียผมนี่สิแมร่งดันตอบว่าผมเป็นเพื่อน หงุดหงิดชิบหาย

ระหว่างทางที่ยัยนน้ำแข็งอะไรนั่นนั่งอยู่ในรถเธอก็สบตากับผมเป็นพักๆจะอ่อยผมหรือไงผมไม่สนใจเธอหรอกนะ เธอนั่งเบาะหลังส่วนผมนั่งข้างคนขับผมพยายามแสดงสีหน้าและท่าทางหงุดหงิดให้เธอเห็นว่าผมไม่ชอบเธอผ่านกระจกหลังซึ่งเธอก็สบตากับผมผ่านกระจกเป็นระยะๆ หึ!! อึดอัดใช่มั้ยล่ะไปสิลงไปเลยอย่ามายุ่งกับเมียผมอีก

" อื้มน้ำแข็งนี่ไอ้เอลฟ์เพื่อนพี่ " ไม่อยากรู้จักโว้ยผมคิดในใจ เมื่อคนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่แนะนำผม

" ค่ะ หนูชื่อน้ำแข็งนะคะเป็นน้องสาวพี่เอิร์ธ " คนข้างหลังส่งยิ้มบางๆให้ผมผ่านกระจกพร้อมกับแนะนำตัวเอง ชื่อน้ำแข็งหรออยากจับไปตากแดดให้ละลายหายไปเลยแมร่ง

นี่ผมเป็นอะไรวะไม่รู้แหละแต่ไม่ชอบขี้หน้าผู้หญิงคนนี้เลย ดูไอ้เอิร์ธใส่ใจยัยนี่กว่าผมดูแลยัยนี่ดีกว่าผม ผมไม่เคยหมั่นไส้ใครแบบนี้มาก่อนเลยจนกระทั่งวันนี้แหละ

" มากันแล้วหรอลูกวันนี้แม่ทำมื้อเช้าเองเลยนะ มาๆ" หลังจากที่พวกเราสามคนเดินเข้ามาในบ้านแม่ไอ้เอิร์ธก็เดินออกมาต้อนรับพวกเราด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แม่ก็นะทำเหมือนว่าพวกผมไม่ได้กลับบ้านมานานแสนนานไปได้

" น้ำแข็งเป็นไงบ้างลูกทำงานเหนื่อยมั้ยแล้ววันนี้หนูจะกลับมานอนบ้านมั้ยลูก" แม่ถามคนที่เดินข้างแม่ด้วยสีหน้าสดใส

" ไม่เหนื่อยค่ะคุณน้าแต่คืนนี้น้ำแข็งไม่ได้เข้าเวรนะคะพอดีลาไปงานวันเกิดรุ่นพี่ค่ะ ว่าจะมาบอกคุณน้าพอดีเลย "

หึ!! ลางานไปงานวันเกิดรุ่นพี่เด็กดีตายแหละดูก็รู้แล้วว่ายัยนี่ไม่ธรรมดา

" วันนี้แม่ทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับด้วยหรอครับกำลังอยากกินพอดีเลย" ผมเอ่ยขึ้นพลางเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างๆไอ้เอิร์ธซึ่งมันนั่งอยู่ข้างๆแม่ส่วนยัยเด็กน้ำแข็งอะไรนั่นนั่งข้างๆแม่อีกฝั่งหนึ่งเพราะท่านนั่งหัวโต๊ะ

" ใช่จ้ะพอดีหนูน้ำแข็งเขาชอบน่ะลูก " แม่ตอบพลางตักเต้าหู้ไข่ใส่จานข้าวให้คนที่เพิ่งพูดถึง ส่วนไอ้เอิร์ธที่นั่งข้างๆผมก็ไม่ได้สนใจอะไรผมเลยมันนั่งอมยิ้มเยาะเย้ยผมซะงั้น

ในระหว่างที่ทานมื้อเช้าด้วยกันแม่กับน้ำแข็งก็คุยอะไรกันสนุสนานตามประสาผู้หญิง ซึ่งอันนี้ผมก็เข้าใจนะเพราะแม่คงเหงา ในบ้านเราก็มีแต่ผู้ชายจะมีผู้หญิงก็แค่แม่บ้านเท่านั้น แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินยังไงไม่รู้ตั้งแต่ที่เด็กน้ำแข็งนี่เข้ามาวันนี้ ไอ้เอิร์ธที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอาแต่กินข้าวโดยที่ไม่สนใจผมเลย ผมรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้

" กินนี่ดู อร่อยนะกูให้แม่บ้านซื้อมา" ขณะที่ผมกำลังพยายามยัดเยียดข้าวเข้าปากเพราะกินไม่ลงไอ้เอิร์ธก็ตักทอดมันปลาใส่จานให้ผม นี่มันจำไม่ได้รึไงว่าผมไม่ชอบทอดมันปลาน่ะหรือว่าจะแกล้งอะไรผม

" ทอดมันหมูสับแดกๆไปเขี่ยอยู่นั่นแหละ " คนข้างๆหันมาพูดเสียงดุใส่ผม ผมก็คิดว่ามันจะจำไม่ได้ซะอีกว่าผมไม่ชอบกินทอดมันปลา

" แล้วนี่ก็แกงส้มชะอมกุ้งแม่รู้ว่ามึงชอบเลยทำไว้ให้" คนข้างๆพูดต่อพลางตักไข่ชะอมกับกุ้งตัวโตๆใส่จานให้ผม ไอ้ผมก็ไม่ได้มองด้วยสิมัวแต่คิดเรื่องแกงจืดเต้าหู้หมูสับอยู่ รู้สึกผิดชะมัดที่คิดว่าไม่มีคนสนใจผมแล้ว

" แล้วมึงไม่กินหรอ " ผมถามไอ้เอิร์ธที่มัวแต่ตักนู้นนี่นั่นใส่จานผมเมื่อเห็นว่ามันไม่ค่อยกินอะไร

" กินดิแต่กูอยากกินกุ้ง " มันพูดพลางบุ้ยปากใส่กุ้งตัวโตในแกงส้ม จริงสิปกติถ้ามันจะกินกุ้งก็ต่อเมื่อมีคนแกะกุ้งให้หรือถ้าเป็นกุ้งที่แกะมาแล้วแต่ยังไม่ได้เอาหางออกมันก็จะไม่กินถ้าไม่มีใครเอาหางออกให้ เมียใครวะเรื่องมากฉิบผมคิดในใจพลางตัดหางกุ้งที่อยู่ในจานข้าวตัวเองออกก่อนจะวางกุ้งลงบนจานข้าวให้มัน

" ก็คิดว่าจะแดกคนเดียว " มันก้มลงมากระซิบที่หูผมก่อนจะหันกลับไปกินข้าวต่อ แต่ตอนนี้ผมไม่อยากกินข้าวต่อแล้วว่ะผมอยากกกินคนที่นั่งข้างๆผมตอนนี้มากกว่า ใครใช้ให้มากระซิบข้างหูคนอื่นแบบนี้วะมันไม่ดีต่อใจเลยนะโว้ยยย

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.25 บทส่งท้าย (จบ)

    เอิร์ธ..." ทำไมรีบมารับกูจัง " ผมบ่นอุบอิบเมื่อเดินตามคนที่ถือกระเป๋าโน๊ตบุ๊คนำหน้าผมอยู่ตอนนี้ ปกติห้าโมงเย็นมันถึงจะมารับผมเพราะผมเลิกงานพร้อมพนักงานแต่วันนี้มาเซ้าซี้ให้ผมรีบกลับตั้งแต่บ่ายโมง ถึงผมเข้าบริษัทแล้วจะไม่มีอะไรให้ทำก็เถอะแต่อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู่ดีไง สู้นั่งอยู่เป็นกำลังใจให้พนักงานยังดีกว่า" ก็คิดถึงไงเลยมารับไวไม่ดีหรอเมีย " มันหันมามองผมอย่างกวนๆก่อนจะเอาของยัดใส่รถตรงเบาะหลังแล้วเปิดประตูด้านข้างคนขับให้ผม" วันหลังไม่ต้องมารับนะกูกลับเอง " ผมบอกอย่างเซ็งๆก่อนจะขึ้นไปนั่งบนรถ" ไม่หงุดหงิดสิวะกูแค่อยากดูแลอยากเอาใจใส่มึงไม่ได้หรือไง" คนที่ขึ้นมานั่งเบาะคนขับหันมาพูดกับผมพลางเอามือโยกหัวผมไปมาเบาๆ เหมือนจะเอ็นดูนะแต่มันกำลังกวนตรีนเพราะผมไม่ชอบให้ใครมาเล่นหัว" ใครใช้ให้จับหัว "" เป็นผัวก็จับไม่ได้หรอ " มันหันมามองยิ้มๆ กวนตรีน!!" เอิร์ธ มึงรักกูมั้ย " อยู่ๆคนที่นั่งข้างๆก็ถามขึ้นโดยที่สายตายังจับจ้องไปที่ถนน" มาไม้ไหนของมึงเนี่ย กูไม่เล่นนะวันนี้กูหงุดหงิด" ผมบอก" ไม้ป่าเดียวกันไงทำเป็นมาถาม " มันหันมายิ้มกวนๆพลางเลิกคิ้วให้ผม อยากตบกบาลมันสักฉาดจริงๆ"

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.24 ปลอบ

    เอิร์ธ...ผมไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนที่นอนนิ่งให้มันรบรอยที่ไอ้บ้านั่นฝากไว้ รู้แค่ว่าตื่นมาอีกทีก็คอแห้งแถมยังปวดเนื้อปวดตัวไปหมด“ โอ๊ยทำไมปวดแบบนี้วะ ”" ไหวมั้ยเรากลับบ้านกันเถอะ " คนที่กำลังติดกระดุมเสื้ออยู่ปลายเตียงถามผมขึ้นเมื่อได้ยินเสียงผม" อืม แต่ตอนนี้กูหิวน้ำ" ผมพูดเสียงอ่อยๆพลางค่อยพยุงตัวให้ลุกขึ้นนั่งช้าๆรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวและปวดหัวยังไงไม่รู้ สักพักผมว่าต้องไข้ขึ้นแน่ๆ" อ๊ะ น้ำ มานี่เดี๋ยวป้อน " ไอ้เอลฟ์นั่งลงข้างผมพลางยื่นแก้วน้ำมาจ่อที่ปากผม มือหนาๆทาบลงบนหน้าผากผมเบาๆไปด้วยทำให้ผมรู้สึกแปลกๆกับที่มันทำอยู่ตอนนี้" มึงไม่สบายนี่หว่านี่โดนลบรอยแค่นี้ไข้ขึ้นเลยนหรอวะ" ยังจะมากวนประสาทอีกผมล่ะอยากมีแรงกระโดดถีบมันจริงๆเลย" มาๆเดี๋ยวกูใส่เสื้อผ้าให้ ไหนดูซิว่ากูลบรอยหมดยัง " เสียงพูดกวนๆยังดังขึ้นไม่หยุดขณะที่มันใส่เสื้อผ้าให้ผมไหนจะพูดไปอมยิ้มไปกวนประสาทผมไป แต่มันเป็นแบบนี้ผมก็รู้สึกดีนะอย่างน้อยความกลัวก่อนหน้านี้ก็หายไปพรึ่บ!!" ปล่อยกูเดี๋ยวกูเดินเอง " หลังจากใส่เสื้อผ้าให้ผมเสร็จคนที่ตัวสูงกว่าก็ช้อนร่างผมขึ้นก่อนจะพาเดินออกไป นี่มันจะอุ้มผมเดินไปแบบนี้เน

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.23 ปีแสง? 4/4

    เอลฟ์...ปัง!!เสียงปืนของลูกน้องเพื่อนผมดังขึ้นหน้าประตูก่อนจะผลักประตูเข้าไปในห้องๆหนึ่งที่ตอนนี้ภาพตรงหน้าทำให้ผมอยากจะฆ่ามัน!!" ไอ้ปีแสง!! มึงทำเหี้ยอะไรเมียกู!!"ผลั๊ว!!ทันทีที่ผมวิ่งเข้าไปในห้องนั้นผมก็เห็นไอ้เหี้ยปีแสงกำลังอยู่บนเตียงกับเมียผมมันกำลังบีบคอเมียผม มันกำลังจะฆ่าเมียผม ผมกระชากตัวมันลงมาจากเตียงพลางเตะเข้าที่ใบหน้ามันไปทีหนึ่งจนมันฟุบลงกับพื้นก่อนจะกระหน่ำเท้าหนักๆลงบนใบหน้าและลำตัวมันด้วยความโมโห" มึงคิดว่ากูทำอะไรล่ะ ดูสภาพเมียมึงตอนนี้สิคิดว่ากูพามานอนฟังนิทานหรือไง ฮ่าๆๆ " ไอ้เหี้ยปีแสงมองผมด้วยสายตากวนตีนพลางยิ้มเยาะเย้ยผมทั้งๆที่ใบหน้าและปากของมันเต็มไปด้วยเลือด แต่ภาพของคนที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงทำให้ผมแทบสติแตกอยากจะฆ่ามันให้ตายคาตีน" เหี้ยเอ๊ย!! ไอ้ชั่ว!! " ผมกระหน่ำเท้าหนักๆลงไปที่ใบหน้าและตามลำตัวของมันอย่างไม่ยั้ง ผมจะเอาให้มันตายมันกล้าดียังไงมาทำเหี้ยกับเมียผมไอ้เลว!!“ คุณเอลฟ์ไปดูคุณเอิร์ธก่อนดีกว่านะครับเดี๋ยวทางนี้พวกผมจัดการเอง ” เสียงคนของเพื่อนผมเรียกสติผมให้กลับมาอีกครั้งทำให้ผมที่ตัวสั่นเพราะความโกรธอยู่ละจากไอ้ปีแสงเดินไปหาคนบนเตียง" ฮึ

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.22 ปีแสง? 3/4

    เอิร์ธ...ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องของใครสักคนเพราะนอกจากมันจะไม่ใช่ห้องของผมแล้วมันก็ไม่ใช่ห้องของไอ้เอลฟ์ด้วย" ตื่นแล้วหรอครับเอิร์ธ "" พี่ปี!! " ผมหันไปตามเสียงทุ้มก็พบว่าเป็นพี่ปีที่ตอนนี้กำลังยืนกอดอกมองผมอยู่ที่ปลายเตียง" ที่นี่ที่ไหนพี่แล้วพี่พาผมมาที่นี่ทำไม"" เรือนหอของเราไง ชอบมั้ย " พี่ปีเดินเข้ามาใกล้ๆพลางโน้มใบหน้าลงมา ผมพยามจะเบือนหน้าหนีแต่ก็ถูกมือใหญ่บีบกรามเอาไว้แน่นจนหันไปไหนไม่ได้" จะเจ็บ ผมเจ็บนะพี่ " ผมร้องบอกคนตรงหน้าเสียงสั่น" เอิร์ธเจ็บได้ไม่ถึงครึ่งของพี่หรอกครับ เอิร์ธรู้มั้ยว่าพี่รอเอิร์ธมานานแค่ไหนรักเอิร์ธมากกว่ามันแค่ไหน แต่ดูเอิร์ธทำกับพี่สิทั้งๆที่พี่ไม่เคยมองใครนอกจากเอริธ์พี่สนใจเอิร์ธคนเดียวพี่อยู่ข้างเอิร์ธมากกว่ามัน แล้วทำไม แล้วทำไม!! เอิร์ธถึงเลือกมัน!!" เสียงตวาดจากคนตรงหน้าดังลั่นพร้อมกับแรงบีบที่กรามผมแรงขึ้นเรื่อยๆจนหน้าผมสั่นไปหมดผมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเพราะความเจ็บปวด ทั้งความรู้สึกกลัวและสับสนตอนนี้ ในใจคิดอยากจะหนีแต่ที่คอของตอนนี้ผมมีโซ่สีดำล่ามไว้ มือสองข้างถูกเชือกหนามัดรวบไว้ด้านหลังและผมเพิ่งรู้ตัวว่า

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.21 ปีแสง? 2/4

    เอลฟ์...ติ๊ง ติ๊งเสียงแอปพลิเคชันไลน์ผมดังขึ้นรัวๆขณะที่ผมนั่งคุยเรื่องค่าใช้จ่ายและการปรับปรุงร้านกับลูกน้องอยู่จนผมต้องรีบปิดประชุมเร็วๆเพราะอยากจะเปิดอ่านไลน์ ปกติไอ้แซมมันไม่ไลน์ส่วนตัวมาหาผมนี่หว่า ไลน์ผู้จัดการร้านก็มี" งั้นตกลงตามที่เราคุยกันนี่แหละ ส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที" ผมบอกก่อนที่เราทุกคนจะแยกย้ายกันติ๊ง!!" แมร่งงงเอ๊ยยยย!!!! " ผมตะโกนลั่นห้องเมื่อเปิดดูรูปในแอปพลิเคชันไลน์ที่ไอ้แซมส่งมาให้ มันเป็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งที่ผมจำได้ว่ามันชื่อปีแสง ไอ้ปีแสงนั่นกำลังนั่งอยู่กับเมียผมรูปต่อมามันกับเมียผมกำลังจูบกัน เลว!! เลวทั้งคู่!!" พี่เอลฟ์ๆ!! พี่ต้องรีบตามเขาไปนะพี่!! " ไอ้แซมวิ่งมาหาผมด้วยความรีบร้อนเมื่อผมเดินลงมาชั้นล่างด้วยความโมโหก่อนจะมองหาคนสองคนที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว" มึงจะให้กูตามไปหาหอกอะไรห๊ะ!! ปล่อยให้เหี้ยกับเหี้ยสมสู่กันอะดีแล้ว" ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะกระหน่ำเทเหล้าในแก้วลงคอ" แต่พี่ไม่ตามเขาไปไม่ได้ " เอ้าไอ้เด็กเวรนี่บอกไม่ตามก็คือไม่ตามดิวะ" มึงยังอยากทำงานอยู่ที่นี่อีกมั้ยไอ้แซม!! " ผมหันไปตวาดมันก่อนจะหันกลับมายกแก้วต่อ" แต่พี

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.20 ปีแสง? 1/4

    เอิร์ธ..." มึงแน่ใจนะว่าจะรอกูข้างล่างไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกัน" ไอ้เอลฟ์หันมาถามผมหลังจากที่พาผมมานั่งที่โต๊ะวีไอพีในผับของมัน" เออมึงขึ้นไปเถอะชักช้าอยู่ได้คนอื่นเขารอมึงอยู่นะ" ผมพูดพลางส่งสายตาดุๆไปให้มัน วันนี้มันลากผมมาดูงานที่ผับเป็นเพื่อนพอเสร็จแล้วจะกลับไปนอนบ้านกัน ปกติเวลามาที่นี่ผมจะมาช่วงก่อนผับเปิดกับหลังผับปิดแต่วันนี้สิมาตอนผับเปิดซะงั้น" งั้นกูไปนะเมียอย่าแดกเยอะล่ะเดี๋ยวคุยงานเสร็จแล้วกูจะรีบลงมา" มันกำชับผมอย่างกะเป็นพ่อก่อนจะมองไปทางขวดเหล้าที่พนักงานเอามาเสริฟ์ให้" กูรู้น่า มึงรีบๆไปได้แล้วจะได้รีบกลับบ้านพรุ่งนี้กูต้องเข้าบริษัทฯแต่เช้าอีก"" งั้นกูไปนะ "“ เออ ” ผมพยักหน้าให้มันก่อนจะมองตามแผ่นหลังมันจนลับสายตาแล้วนั่งลงกระดกเหล้ารอพลางเล่นโทรศัพท์ไปด้วย" อ้าวพี่เอิร์ธ!! ไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกันหรอพี่ " เสียงใครบางคนทักขึ้นทำให้ผมละสายตาจากจอโทรศัพท์มือถือก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปตามต้นเสียงก็เจอไอ้แซมเด็กในร้านยืนยิ้มแก้มปริอยู่" ไม่อะกูไม่ชอบคนเยอะ แล้วมึงไม่ขึ้นไป? " ผมเอียงคอถามมันก่อนจะยกแก้วอีกครั้ง" เขาประชุมแค่ผู้จัดการร้านกับการ์ดที่ถูกส่งมาจากฮ่องกงอะพี่ ผ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status