ตอนที่ 5 ไม่กลับบ้าน
ภาพเด็กหญิงนั่งร้องไห้กอดลูกแมวตัวเล็กพูดระบายความในใจออกมาเมื่อช่วงเย็น มันรบกวนจิตใจเขาไม่ยอมเลิก นั่นจึงทำให้คุณอาหนุ่มเลือกที่จะเดินออกจากห้องไปหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องข้างๆ
"ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!" เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น น้ำหนึ่งจึงลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวที่กำลังนั่งทำการบ้านอยู่แล้วเดินมาเปิดประตูห้อง
เมื่อช่วงเย็นน้ำหนึ่งไม่ยอมมานั่งทานข้าวด้วยกัน ธานินทร์จึงยังไม่ได้มีช่วงเวลาปรับความเข้าใจ
"คุณอา..." น้ำหนึ่งเดินออกมาเปิดประตูให้เห็นเป็นใบหน้าของคุณอายืนอยู่ที่หน้าห้อง เธอก็ได้แต่ทำหน้าเฉยๆ ไม่รู้ว่าเขาจะมาต่อว่าอะไรเธออีก
"ทำไม...เห็นหน้าอาผิดหวังมากขนาดนี้เลยเหรอ" มันเป็นแววตาที่ไม่ได้รู้สึกยินดีเลยสักนิด
"เปล่าค่ะ" ปากแข็ง!
"เป็นยังไงบ้าง" น้ำเสียงอ่อนโยนเอ่ยถามบ่งบอกถึงความห่วงใย
"เรื่องอะไรคะ" ธานินทร์ผลักประตูห้องเปิดอ้าทิ้งเอาไว้แล้วเดินเข้าไปนั่งลงที่โซฟาภายในห้อง ส่วนน้ำหนึ่งก็เดินตามคุณอาเข้ามายืนอยู่ตรงหน้า รอฟังสิ่งที่คุณอากำลังจะพูดในแบบไม่ได้คาดหวัง
"โดนตีเมื่อเย็นไง" น้ำหนึ่งเบนหน้าหนี พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้มันไหลลงมาอีก เธอค่อนข้างน้อยใจเขา คิดถึงคุณพ่อที่สุด
"ถ้าคุณอายังตีหนึ่งไม่พอ อยากจะตีหนึ่งอีกก็ตีเลยค่ะ" เธอประชด!
"เรียนยากขนาดนั้นเลยเหรอ" ปกติเธอก็เรียนโรงเรียนเอกชนอยู่แล้ว เปลี่ยนมาเรียนนานาชาติก็น่าจะพอไปได้
".........." น้ำหนึ่งเลือกที่จะเงียบ...พูดไปคุณอาก็คงไม่เข้าใจ เมื่อสักครู่เธอก็กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ
"พูดสิ ไม่พูดแล้วอาจะรู้ได้ยังไง" น้ำเสียงของคุณอาเบาลง เขาเองก็อยากพยายามเข้าใจน้ำหนึ่งเหมือนกัน
"ยากค่ะ...หนึ่งไม่เข้าใจเลย" ที่สุดคือเรื่องภาษาที่ดูจะล้ำหน้ามากกว่าที่เธอเคยเรียนมามาก
"อยากเรียนพิเศษมั้ย"
"หนึ่งต้องรีบกลับบ้านมาออกกำลังกายอีก" เธอประชดคุณอาอีกครั้ง ในใจก็ไม่ได้อยากเรียนเพราะเธอไม่มีเพื่อน อยู่ที่โรงเรียนแค่เวลาเรียนก็อึดอัดจะแย่อยู่แล้ว
"ถ้าอย่างนั้นอาจะช่วยสอนให้หลังอาหารเย็นทุกวัน เอามั้ย" ข้อเสนอนี้น้ำหนึ่งเห็นด้วย
"จริงเหรอคะ"
"จริงสิ ตกลงจะเรียนกับอามั้ย"
"ดุหรือเปล่า" เธอขอถามก่อน...ทำเอาคุณอาหนุ่มนึกขำตัวเองในใจ นี่เขาทำให้เด็กกลัวได้ขนาดนี้เลยเหรอ
"จะพยายามเป็นคุณครูใจดีให้ก็แล้วกัน" ต่อจากนี้ไปเขาคงต้องปรับตัวเข้าหาเด็กเยอะๆหน่อย เห็นตอนนั่งร้องไห้กอดลูกแมวยิ่งนึกสงสาร
"เรียนก็ได้ค่ะ" อยู่ๆเขาก็ทักขึ้นมาว่า...
"นี่มันชุดนอนตัวเมื่อวานนี่" น้ำหนึ่งก้มมองดูเสื้อผ้าที่เธอสวมอยู่...ก็ใช่!
"ค่ะ ยังหอมอยู่เลย" ใส่แค่นอนเอง...เธอคิดในใจ
"ห้ามใส่เสื้อผ้าซ้ำมันสกปรกมีแต่เชื้อโรค แล้วอย่าให้อาเห็นอีกล่ะ" ห๊า...แค่เสื้อผ้าก็ยังบงการ...น้ำหนึ่งคิดในใจ
"อีกครึ่งชั่วโมงหยิบวิชาที่ต้องการจะให้อาช่วย ลงไปเจอกันที่ห้องนั่งเล่นชั้นล่าง" พูดจบเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องของเธอไป
"จะบงการชีวิตอะไรกันนักกันหนา น่าเบื่อชะมัด" น้ำหนึ่งก้มมองชุดนอนตัวเองแล้วบ่นออกมาคนเดียวแบบเซ็งๆ เธอไม่ยอมเปลี่ยนแต่เลือกที่จะหยิบหนังสือแล้วลงไปรอคุณอาที่ชั้นล่างเลย
วันต่อๆมา...หลังอาหารมื้อเย็นในทุกๆวัน ธานินทร์ช่วยสอนการบ้านให้น้ำหนึ่งทุกวัน ทำให้ความสัมพันธ์ของคุณอากับคุณหลานเริ่มดีขึ้น...
เช้าวันศุกร์สุดสัปดาห์ บนโต๊ะรับประทานอาหารเช้า
"ป้าครับ คืนนี้ผมไม่กลับบ้านนะครับ อาหารเย็นเตรียมไว้ให้คุณหนูของป้าแค่ที่เดียวพอ" ธานินทร์เดินเข้ามานั่งลงบนโต๊ะรับประทานอาหารเหมือนทุกวัน เขาเอ่ยบอกป้าแก้ว คล้ายกับว่าสิ่งที่พูดออกไปเมื่อสักครู่มันคือเรื่องธรรมดาสำหรับเขา
"คุณอาจะไปไหนเหรอคะ" น้ำหนึ่งเอ่ยถามคุณอาด้วยความอยากรู้...แอบคิดในใจว่าแล้วเย็นนี้ใครจะช่วยเธอทำการบ้าน
"............" ธานินทร์มองหน้าน้ำหนึ่งนิ่งๆแต่ไม่ยอมตอบ น้ำหนึ่งจึงก้มหน้าลงแล้วรีบตักอาหารเข้าปากไปเงียบๆ แต่ในใจก็ยังอยากรู้อยู่
ช่วงเย็นหลังจากที่น้ำหนึ่งกลับมาจากที่โรงเรียน ความสงสัยเรื่องที่คุณอาไม่กลับบ้านก็ยังคงอยู่ เธอแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงบอกไม่ได้ วันนี้เธอไม่ออกกำลังกาย แต่เลือกที่จะอาบน้ำอาบท่าแล้วลงมาทานอาหารมื้อเย็นเลย
"พี่ชบาคะ เย็นนี้คุณอาไปไหนเหรอค่ะ ทำไมถึงไม่กลับบ้าน แล้วทำไมเมื่อเช้าหนึ่งถามเขาถึงไม่ยอมตอบ" สีหน้าของชบาอึกอัก มองยุทธที มองป้าแก้วที
"เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่ควรรู้ค่ะ" ชบาตอบยิ้มๆ ซึ่งคำตอบที่ได้น้ำหนึ่งก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
"เรื่องอะไรเหรอคะ" เธอถามต่อ...คำตอบที่ได้เมื่อสักครู่ รู้สึกงงกว่าเดิมอีก
"เรื่องของผู้ใหญ่ค่ะ" เรื่องของผู้ใหญ่อีกและ แล้วตกลงมันเรื่องอะไรกันนะ
"แล้วเรื่องอะไรล่ะคะ หนึ่งไม่เข้าใจ" ทุกคนมองหน้ากัน ไม่คิดว่าน้ำหนึ่งจะเป็นเด็กขี้สงสัยขนาดนี้
"บอสไปทำงานครับ" เป็นยุทธที่ช่วยตอบให้
"ทำงานที่ไหนคะ ไปไกลถึงขนาดต้องนอนค้างที่อื่นเลยเหรอคะ แล้วพรุ่งนี้คุณอาจะกลับมามั้ย" เธอแค่เป็นห่วงการบ้านตัวเอง การบ้านที่ได้มาวันนี้ที่ทำได้ก็ทำไปหมดแล้ว เหลือแต่ที่ยังทำไม่ได้
"คิกคิก" ชบาหัวเราะ ไม่รู้จะตอบยังไงดี
"พี่ชบาหัวเราะอะไรคะ" เด็กขี้สงสัย!
"ป้า...ชบาคันปากจัง"
"ไปล้างจานไป คุณหนูยังเด็กไม่ต้องรู้เรื่องพวกนี้หรอกค่ะ" คำพูดของป้าแก้วทำให้น้ำหนึ่งงุนงงเข้าไปอีก...ตกลงไปทำงานอะไรกันแน่
"คุณอาไม่อยู่ก็ดีค่ะ หนึ่งไปคุยกับข้าวกล้องที่หลังบ้านดีกว่า" ตอนนี้น้ำหนึ่งยังไม่รู้ว่าคุณอาอนุญาตให้สามารถเลี้ยงแมวได้แล้ว เธอลุกขึ้นไปจากโต๊ะพร้อมกับถือจานข้าวที่กำลังกินอยู่ถือติดมือเอาไปด้วย ไปนั่งกินกับข้าวกล้องที่ด้านหลังบ้าน พื้นที่ตรงนั้นมีต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น มีโต๊ะสำหรับนั่งเล่นบรรยากาศดี ทันทีที่น้ำหนึ่งให้หลังไป...
"โอ๊ย!! ป้า...หยิกมาได้" ชบาบ่น...
"ห้ามพูดให้คุณหนูรู้เด็ดขาด แกยังเด็ก!"
"รู้แล้วน่าป้า ชบาก็ไม่ได้พูดสักหน่อย" ชบาหันไปมองหน้าพี่ยุทธสามีของเธอ ส่วนยุทธก็ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ
สักพักด้านนอกบ้านก็เริ่มมืดยุงก็เริ่มมาตอม
"คุณหนู...เข้ามานั่งในบ้านดีกว่าค่ะ วันนี้คุณอาไม่อยู่" จริงด้วย!
"จริงด้วย...ถ้าอย่างนั้นวันนี้หนึ่งจะเอาข้าวกล้องไปนอนกับหนึ่งที่บนห้องด้วยนะคะ" เธอคิดว่าเขาคงไปทำงานที่ไกลๆ คงยังไม่กลับมาง่ายๆหรอก
"ไม่ได้ค่ะ คุณนินจะกลับมาตอนช่วงเช้ามืด เจอข้าวกล้องแน่นอน เอาไว้ให้พี่เลี้ยงให้ดีกว่าค่ะ" กลับเช้ามืดเลยเหรอ สงสัยจะทำงานจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน...น้ำหนึ่งคิดในใจ อดเอาข้าวกล้องไปนอนด้วยเลย
"อื้อ...ถ้าอย่างนั้น หนึ่งขอนอนกอดมันดูทีวีกับป้าแก้วกับพี่ชบาที่หน้าทีวีตรงนี้นะคะ"
"ได้ค่ะ..." หลังอาหารเย็นเก็บจานชามล้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ที่ประจำของทุกคนก็คือหน้าทีวีดูละครกัน...
ตอนที่ 45 ตอนพิเศษ/4ช่วงเย็น ธานินทร์และน้ำหนึ่ง กลับจากบริษัทก็มาแวะรับลูกๆกลับจากโรงเรียน และได้พากันไปเดินซื้อของใช้ที่ห้างสรรพสินค้าก่อนกลับบ้าน...โซนของเล่นเด็ก ซึ่งแน่นอนว่าเจ้าสองคนไม่พลาดโซนนี้อย่างแน่นอน"หม่ามี๊ครับ เหนืออยากซื้อของเล่นครับ""น้ำขิงก็ด้วยค่ะ" เสียงเล็กๆของลูกสาวและลูกชายฝาแฝด ร้องขอเสียงหวาน"ให้ซื้อได้คนละหนึ่งชิ้นค่ะ" น้ำหนึ่งอนุญาตให้ซื้อได้คนละหนึ่งชิ้นเท่านั้น เนื่องจากว่าที่บ้านมีเยอะจนไม่มีที่จะเก็บแล้ว แต่ทุกครั้งที่ได้มาที่นี่ เจ้าแฝดก็มักจะขอซื้ออีกแบบนี้เป็นประจำ"ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" น้ำเหนือและน้ำขิงรีบวิ่งไปเลือกของเล่นชิ้นที่ตัวเองได้เล็งเอาไว้ด้วยสายตา น้ำเหนือวิ่งไปที่ไดโนเสาร์ตัวใหญ่ ส่วนน้ำขิงเลือกวิ่งไปที่ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มีเสียงเพลง เด็กๆทั้งสองกำลังตั้งหน้าตั้งตาเลือก เนื่องจากว่ามันมีหลายแบบหลายสีมากจนเลือกไม่ถูกสักที เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที ลูกๆของเธอก็ยังตัดสินใจไม่ได้"ตัวนี้ก็สวย ตัวนี้ก็ชอบ" เสียงน้ำเหนือบ่นกับตัวเอง ส่วนน้ำหนึ่งเธอเริ่มยืนเท้าเอวมองลูกๆของเธอแล้ว..."ว้าว...สวยๆทั้งนั้นเลย เลือกไม่ถูกทำยังไงดี" น้ำขิงก็ด้วย..."
ตอนที่ 44 ตอนพิเศษ/3เมื่อเวลาผ่านไป...น้ำหนึ่งครบกำหนดคลอด เธอเลือกวิธีผ่าตัดคลอด เนื่องจากเด็กในท้องมีสองคน คุณหมอจึงแนะนำวิธีนี้เพื่อความปลอดภัยสามวันหลังจากวันคลอด ธานินทร์ก็ได้พาภรรยาและลูกๆของเขากลับบ้าน เจ้าฝาแฝดร้องไห้งอแงน่าจะหิวนม ส่วนน้ำหนึ่งเธอยังคงเจ็บแผลผ่าตัดอยู่ ขยับตัวได้ยังไม่ค่อยสะดวกมากนัก"ป๊าอุ้มน้ำเหนือมาให้หนึ่งก่อนค่ะ" เจ้าแฝดร้องไห้หิวนมไม่ยอมหยุด คนเป็นพ่อจึงค่อยๆช้อนตัวลูกชายอุ้มขึ้นมาให้ผู้เป็นแม่ให้นมก่อน เพราะว่าร้องเสียงดังกว่าทันใดนั้นเสียงของน้ำเหนือก็เงียบกริบลงทันที แกนอนดูดนมแม่นิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่น้ำขิงยังคงร้องไห้งอแงอยู่อย่างนั้น ธานินทร์จึงเลือกที่จะอุ้มลูกสาวขึ้นมาปลอบโยน ครั้นจะให้ดูดพร้อมกัน น้ำหนึ่งก็ยังคงเจ็บแผลอยู่มาก"อดทนหน่อยนะหนึ่ง" ธานินทร์มองไปที่ภรรยาเด็กของเขาก็นึกสงสาร อายุของเธอนิดเดียวแต่กลับต้องมานั่งเลี้ยงลูกถึงสองคน แถมยังทรมานเจ็บทั้งแผลผ่าคลอด ปวดเต้านมที่กำลังคัดอยู่ตอนนี้ส่วนช่วงกลางคืนเธอได้นอนเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น เพราะเจ้าแฝดสองคนผลัดกันหิวนมไม่ได้หยุด".........." น้ำหนึ่งไม่ได้ตอบหรือพูดอะไรกลั
ตอนที่ 43 ตอนพิเศษ/2@โรงพยาบาลเอกชนธานินทร์พาน้ำหนึ่งมาพบคุณหมอตามนัด วันนี้คุณหมอนัดอัลตร้าซาวด์ดูเรื่องเพศและการเจริญเติบโตของเจ้าแฝดในท้องตามอายุครรภ์"คุณหมอครับ ลูกผมผู้หญิงหรือผู้ชายครับ" คุณหมอกำลังอัลตร้าซาวด์อยู่ ธานินทร์ทนความอยากรู้ของตัวเองไม่ไหวจึงเอ่ยถามคุณหมอ ทันใดนั้นคุณหมอก็หันมายิ้มให้แล้วพูดว่า..."ยินดีด้วยนะครับ เด็กในท้องเป็นแฝดชายหญิงครับ การเจริญเติบโตเป็นไปตามอายุครรภ์ เด็กๆแข็งแรงดีครับ" คุณหมอเก็บอุปกรณ์ สิ่งที่คุณหมอบอก ทำให้คนเป็นพ่อและแม่หันมาส่งยิ้มให้กัน ทั้งสองดีใจมากที่ได้ลูกฝาแฝดชายหญิง คุณปู่อยากได้หลานชาย ส่วนคุณย่าอยากได้หลานสาว คงสมใจพวกท่านทั้งสองคน"ได้สองเพศเลยเหรอครับคุณหมอ" ธานินทร์ดีใจมาก เขาตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้รู้ใหม่ ไม่รู้จะพูดอะไร จึงถามคุณหมออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ครับ...ยินดีด้วยอีกครั้งนะครับ" ตรวจครรภ์เสร็จรอรับยาบำรุง จากนั้นทั้งสองก็พากันกลับบ้าน...@บ้าน ธานินทร์เดินจูงมือน้ำหนึ่งเข้ามาในบ้านตามปกติ เห็นคุณพ่อกับคุณแม่นั่งรออย่างใจจดใจจ่อ พวกท่านทั้งสองกำลังรอคำตอบว่าหลานในท้องของพวกท่านเป็นหญิงหรือชาย"ยัยหนูหนึ่ง...หลานแม่
ตอนที่ 42 ตอนพิเศษ/1หลังจากที่น้ำหนึ่งเรียนจบ เธอก็แต่งงานและได้ตั้งท้องฝาแฝด เรื่องงานที่เธอจะต้องทำจึงต้องเลื่อนออกไปก่อน เพราะสามีของเธอยังไม่ยอมให้เธอเข้าบริษัทไปทำงานจนกว่าลูกจะมีอายุหนึ่งขวบเต็มในทุกๆวันคนว่างงานก็เริ่มเบื่อ เธอจึงชอบไปเซอร์ไพรส์คุณอาของเธอที่บริษัทอยู่เป็นประจำ ไปเที่ยวเล่นจนคนในบริษัทจำเธอได้หมดแล้ว"คุณหนูมาได้ยังไงครับ" ยุทธยังคงครองตำแหน่งเลขาเหมือนเดิม เอ่ยถามคุณหนูหนึ่งตามหน้าที่"พี่ยุทธ ถามอะไรคะเนี่ย หนึ่งก็ต้องนั่งรถมาสิ คุณอาล่ะคะ" ใบหน้าสวยยิ้มหวานอย่างเคย เอ่ยถามหาสามีของเธอทันที"ประชุมเพิ่งเสร็จครับ แต่บอสยังไม่ได้เดินออกมา น่าจะยังอยู่ด้านในเข้าไปได้ครับ" ยุทธผายมือไปทางห้องประชุมที่ยุทธเพิ่งเดินออกมา"ขอบคุณค่ะ" น้ำหนึ่งท้องห้าเดือน เธอเดินเร็วๆเข้าไปหาผู้เป็นสามีของเธอ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใสเหมือนอย่างเคย เข้าไปถึงไม่ได้มองซ้ายมองขวาเห็นคุณอานั่งอยู่คนเดียว เธอเดินเข้าไปทางด้านหลังแล้วลักหอมแก้มเขาฟอดใหญ่"ฟอด!""อุ้ย!" ธานินทร์ตกใจรีบหันมามอง เห็นเป็นภรรยาสุดที่รักของเขานั่นเอง รีบส่งยิ้มให้ทันที แต่ในห้องนี้ไม่ได้มีเขาคนเดียวยังมีคนอื่นอยู
ตอนที่ 41 คืนวิวาห์ ห้องหอในคืนแต่งงานถูกจัดขึ้นที่บ้านเพื่อความสะดวกสบาย หลังจากที่ผู้ใหญ่เข้ามาอวยพรตามประเพณีเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกท่านก็ขอตัวแยกย้ายกันออกไปพักผ่อน เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวในค่ำคืนนี้ก็เช่นกัน เหนื่อยล้ามาหลายวัน ในที่สุดทั้งสองก็ได้มีวันนี้"เหนื่อยมั้ย" ธานินทร์เอ่ยถามภรรยาของเขาด้วยความเป็นห่วง เนื่องจากตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องอ่อนๆอยู่ด้วย"นิดหน่อยค่ะ" น้ำหนึ่งขี้อ้อน เธอขยับตัวเข้าไปเอาหน้าซบอยู่ที่หน้าอกของเขา เธอกอดคุณอาเอาไว้หลวมๆ ธานินทร์นั่งให้เธอกอดอยู่สักครู่ ซึ่งเขาก็กอดตอบเธอเช่นกัน"มีความสุขจังค่ะ" น้ำหนึ่งเป็นผู้หญิงขี้อ้อน ธานินทร์มองว่าเธอน่ารักมาก แต่ในเมื่อเธอตั้งท้องแล้ว เขาจึงจำเป็นต้องหักห้ามใจไว้บ้าง"คุณอาเป็นของหนึ่งแล้วนะคะ" เธอดูภูมิใจจนเขานึกขำ เขาต่างหากต้องภูมิใจที่ได้เธอเป็นภรรยา ซึ่งแน่นอนว่าเขาต้องมีความรู้สึกนั้นอยู่แล้ว"ฮึ...อาเป็นของหนึ่งตั้งนานแล้วนะ" เป็นตั้งแต่วันนั้นที่เขากับเธอตกลงปลงใจเป็นของกันและกัน ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่คิดอยากออกไปเที่ยวนอกบ้านอีกเลย"หนึ่งรักคุณอานะคะ""อาก็รักหนึ่งนะครับ""ขอบคุณนะคะ""ขอบคุณอาเรื่องอะไร
ตอนที่ 40 งานวิวาห์@งานแต่งณ โรงแรมหรูติดชายทะเลบรรยากาศดี ภายในงานช่วงเช้าถูกจัดขึ้นตามแบบประเพณีไทย แขกเหรื่อที่มาร่วมงานมีเฉพาะเพื่อนสนิทและผู้ใหญ่ทางฝ่ายเจ้าบ่าวเท่านั้นบรรยากาศช่วงเช้าถูกจัดขึ้นในห้องจัดเลี้ยงของทางโรงแรม มีพิธีสงฆ์ พิธีหลั่งน้ำสังข์ ทั้งหมดถูกจัดขึ้นในแบบเรียบง่ายเจ้าสาวแต่งชุดไทยโบราณสีขาวทั้งชุด ใบหน้าและทรงผมถูกตกแต่งโดยช่างเสริมสวยมืออาชีพ ส่วนเจ้าบ่าวสวมชุดสูทสีครีม แต่ก็ยังคงสวมแว่นตาเหมือนเดิม ทรงผมถูกตกแต่งทรงหล่อเนี๊ยบ ทั้งสองนั่งเคียงคู่กันทำพิธีมงคลในช่วงเช้าแต่ก็แอบมีคนพูดลับหลังเรื่องอายุของเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีคนพูดอยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ ถ้าไม่มีนี่สิคงแปลก แต่ทั้งสองเลือกที่จะไม่ให้ค่าคำพูดของคนพวกนั้นคำนินทาแว่วๆ ได้ยินไม่ค่อยชัดแต่ก็พอได้ยิน โดยคนส่วนมากจะพูดไปในทางเดียวกันคือว่าเจ้าบ่าวอย่างโน้นอย่างนี้ก็ชื่อเสียงของธานินทร์ในด้านไม่ดีโด่งดังมานาน แต่กลับสงสารเจ้าสาวอายุยังน้อย โน่นนี่นั่น...ก็พูดกันไปเรื่อยตามปากของคนชอบพูด"คุณอา..." น้ำหนึ่งสะกิดคุณอาของเธอด้วยน้ำเสียงและสายตา"ว่าไงคะ คนสวยของอา" ไม่ใช่แค่เธอที่ได้ยิน