บทที่ 72

บทล่าสุด

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1478

  กลุ่มหมอเทวดารวมตัวกันอยู่จุดหนึ่ง และถกเถียงกันอย่างดุเดือด ยังเกือบจะลงไม้ลงมือกันพวกเขาพูดว่าอย่างไร เซียวอวี้อยู่ด้านนี้ได้ยินไม่ชัดเจน และฟังไม่ค่อยเข้าใจเช่นกันเขาถามเสียวอู่“สมุดเล่มนั้นคืออะไรกันแน่?”เสียวอู่ตอบ: “ท่านผู้เฒ่าบอกว่า ในนั้นอาจจะบันทึกต้นตอของพิษมนุษย์โอสถ”“อะไรนะ!!!” เซียวอวี้แสดงสีหน้าตกใจตอนนี้ แม้แต่เซี่ยหวั่นเฉินก็ตกใจจนลุกขึ้นยืน และรีบเดินไปทางกลุ่มหมอเทวดาที่อยู่ด้านนั้น“ท่านทั้งหลาย สมุดเล่มนี้อาจช่วยให้พวกท่านปรุงยาถอนพิษได้เร็วขึ้นหรือไม่?”ทว่า เหล่าหมอเทวดาพากันง่วนอยู่กับการหารือ จนไม่มีเวลามาสนใจเซี่ยหวั่นเฉินพวกเขาเบียดเสียดกัน จนผลักเซี่ยหวั่นเฉินออกไปอยู่ด้านนอกเขาพูดว่าอย่างไร เหล่าหมอเทวดาย่อมไม่ได้ยินเป็นธรรมดาเซี่ยหวั่นเฉิน: ?อย่างน้อยเขาก็เป็นถึงรัชทายาท?เหตุใดพวกเขาแต่ละคนถึงได้เมินเฉยต่อเขา?เสียวอู่ยิ้มกับเซียวอวี้ด้วยความภาคภูมิใจในผลงาน“ศิษย์พี่ คราวนี้ข้าช่วยเหลือได้อย่างมาก ใช่หรือไม่?”เซียวอวี้พยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจมากนัก“อืม ก็จริง รอจนกลับไปหนานฉี จะพิจารณาให้รางวัลตามผลงาน”เสียวอู่ใช้นิ้วชี้สองนิ้ว

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1477

  กลุ่มองครักษ์วิ่งเข้าไปในห้อง ล้อมผู้เฒ่าหยวนไว้ ผู้นำกลุ่มยกมือคารวะท่านผู้เฒ่า “ท่านผู้เฒ่า เราปฏิบัติตามพระราชโองการ ขออภัยที่ล่วงเกิน!” ท่านผู้เฒ่ามีท่าทางสงบเยือกเย็น “จับข้า ไม่ต้องทำใหญ่โตขนาดนี้” “ท่านผู้เฒ่า!” บ่าวคนสนิทมีเรื่องที่อยากจะพูดแต่ไม่กล้าพูด ท่านผู้เฒ่าส่งสายตาออกไปให้เขาทันที บ่าวเข้าใจโดยไม่ต้องเอ่ย——นี่เป็นการสั่งให้เขาดูแลเรื่องในจวนให้ดี โดยเฉพาะคุณชายเสียวอู่ หลังจากนั้น กลุ่มองครักษ์ก็พาผู้เฒ่าหยวนออกไป เขาให้ความร่วมมืออย่างดี ไม่ขัดขืน ไม่ถามมากความ ที่นอกลานบ้าน มีพวกบุตรหลานของเขายืนอยู่ หยวนสุยมีสีหน้าเคร่งขรึม “ท่านพ่อ! ท่านทำผิดอะไร?” ท่านพ่อตรากตรำทำงานมีแต่ความดีความชอบ ฝ่าบาทจะไม่จับกุมท่านพ่อโดยไร้สาเหตุ ถึงแม้ฮูหยินนั่วจะไม่พอใจกับการปฏิบัติอย่างเย็นชาของบิดา ก็ยังมาด้วย นางซักถามองครักษ์เหล่านั้น “พวกเจ้าจับท่านพ่อข้าด้วยเหตุใด!” หัวหน้ากลุ่มองครักษ์กล่าวเสียงเข้ม “เราเพียงปฏิบัติตามพระราชโองการ” นี่เป็นคำพูดที่ไม่เปิดเผยอะไรเลย ผู้เฒ่าหยวนยังคงเ

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1476

  เซี่ยหวั่นเฉินถอนหายใจอย่างสุดซึ้ง “ถานไถเหยี่ยนเป็นนักวางแผนกลยุทธ์ ข้าชื่นชมเขานัก “เดิมคิดว่า เขาสามารถได้รับแต่งตั้งเป็นราชครูแคว้นตงซานได้ คาดไม่ถึงว่าหลังจากสงครามครั้งใหญ่ เขาจะละทิ้งแคว้นตงซาน และหันไปพึ่งพิงหนานฉีของพวกท่าน “ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ข้าก็ยังนับถือเขาเป็นสหายรู้ใจ” เฟิ่งจิ่วเหยียนมีท่าทีสงบนิ่ง ผิดกับเซียวอวี้ที่เพิ่งดื่มยาบำรุงเลือดเสร็จ มองเซี่ยหวั่นเฉินอย่างขุ่นมัว พลางเอ่ย “สหายรู้ใจ? “กล่าวอีกนัยคือ เจ้าก็เป็นเหมือนถานไถเหยี่ยน ที่คิดจะรวมใต้หล้าเป็นหนึ่งอยู่ตลอดเวลากระมัง?” หนึ่งคนคือกษัตริย์แห่งแคว้นหนานฉี อีกหนึ่งคนคือรัชทายาทแห่งแคว้นตงซาน หากพวกเขาอภิปรายเรื่องการรวมใต้หล้าเป็นหนึ่งจริง ๆ เกรงจะต้องโต้เถียงกันอย่างดุเดือดเป็นแน่ เฟิ่งจิ่วเหยียนรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ฮ่องเต้ให้ความสำคัญกับเซียวเหิงมาก ทำอย่างไรฮ่องเต้จึงจะได้สติ?” ราวกับเซี่ยหวั่นเฉินไม่ได้ยินคำพูดของนาง ยังเอ่ยต่อ “แม้เป็นสหายรู้ใจ แต่ใช่ว่าจะเห็นพ้องต้องกันไปเสียทุกเรื่อง” เซียวอวี้จดจ้องเซี่ยหวั่นเฉิน ตั้งแต่แ

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1475

  ครั้นผู้เฒ่าหยวนมาถึงเรือนตะวันตก เซียวเหิงโค้งคำนับเขาอย่างเคารพ “ท่านพ่อ” ท่านผู้เฒ่าปราดมองเซียวเหิง “เรียกข้ามาที่นี่เพราะเหตุใด?” เซียวเหิงมีสีหน้าเศร้าหมองและจนปัญญา “ท่านพ่อโปรดช่วยเกลี้ยกล่อมฮูหยินด้วยเถิด ลูกชายของพวกเราจากไปแล้ว พิธีฝังศพจะจัดขึ้นในวันนี้ แต่ฮูหยินปกป้องศพไว้อย่างสุดชีวิต ไม่ให้ใครแตะต้องเลย” ผู้เฒ่าหยวนสีหน้าเงียบขรึม “นางดื้อรั้นขนาดนั้นเชียวหรือ” เอ่ยจบก็เดินเข้าไปในห้องทันที ภายในห้อง ฮูหยินนั่วยืนอยู่หน้าโลงศพ ถือกระบี่ยาว ชี้ไปทางกลุ่มคนรับใช้ “อย่าเข้ามานะ! อย่าเข้ามา! พวกเจ้าอย่าคิดที่จะแตะต้องลูกชายของข้า! เขายังมีชีวิตอยู่ เขายังไม่ตาย——” ฮูหยินนั่วเสียสติเช่นนี้ ถึงแม้จะได้พบบิดาแท้ ๆ ก็ยังไม่สงบลงเลย นางดูเหมือนไม่รู้จักเขา ทั้งยังตะโกนใส่เขา “ท่านก็มาแย่งลูกชายของข้าด้วยหรือ! “ออกไป! ออกไปให้พ้น!” ผู้เฒ่าหยวนมองโลงศพที่อยู่ข้างหลังนาง ศพของหยวนตั๋วอยู่ข้างใน และนั่นก็เป็นหลานชายแท้ ๆ ของเขาด้วย เขาเดินหน้าต่อไปอย่างไม่กลัวตาย ฮูหยินนั่วเห็นเช่นนี้ ก็ฟันกระบี่

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1474

  “น้องสาม เจ้าเอ่ยเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร!” ฮูหยินนั่วมีสีหน้าเย็นชา เซียวเหิงก็มองไปที่หยวนสุยเช่นกัน หยวนสุยยื่นมือใหญ่ออกไป ดึงภรรยาและลูกชายมาปกป้องไว้ข้างหลังของตน เขาสบประสานสายตาคลุ้มคลั่งของฮูหยินนั่ว ชี้ไปที่เซียวเหิง “ในช่วงเวลาที่เดินทางแสวงหาความรู้นั้น หยวนตั๋วไปทำอะไรมาบ้าง พี่หญิงรองยังไม่รู้ชัดอีกหรือ? “ผู้ที่ฆ่าหยวนตั๋วจริง ๆ หาใช่หยวนจั้นลูกชายของข้าไม่ เกรงว่า คงเป็นคนข้างหมอนของท่านต่างหาก!” สีหน้าของฮูหยินนั่วเปลี่ยนไปอย่างมาก เพียะ! นางตบหน้าหยวนสุยอย่างเดือดดาล “เจ้าพูดเหลวไหลอะไร!” “ท่านไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริง ๆ !” หานซื่อรู้ว่าฮูหยินนั่วเพิ่งจะสูญเสียลูกชายที่รักไป จึงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะวิวาท นางจึงดึงแขนหยวนสุยผู้เป็นสามี และชักชวนให้เขาออกไปก่อน อย่างไรก็ตาม หยวนสุยเก็บงำเรื่องนี้มานานหลายปี มีบางอย่างที่เขาจะต้องพูดออกไป โดยเฉพาะเมื่อเห็นสายตาที่ฮูหยินนั่วพี่หญิงรองใช้มองบุตรชายของเขาเมื่อครู่ ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เขาไม่สามารถปล่อยให้ลูกชายเข้าม

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1473

  เซี่ยหวั่นเฉินตกอยู่ในวังวนการแย่งชิงอำนาจจักรพรรดิตั้งแต่เยาว์วัย ไม่ใช่คนจิตใจเรียบง่ายอย่างแน่นอน เขาสังเกตเห็นแล้วว่า เฟิ่งจิ่วเหยียนต้องการส่งเขาไปพ้น ๆ เพียงคาดไม่ถึงว่า ครั้งนี้นางและเซียวอวี้จะแสดงท่าทีชัดเจนขนาดนี้ เขาไม่อาจแสร้งสับสนได้อีก เฟิ่งจิ่วเหยียนมองเซียวอวี้ เซียวอวี้ก็มองนางเช่นกัน คำถามของเซี่ยหวั่นเฉินนั้น พวกเขาหาได้ตอบทันทีไม่ เซี่ยหวั่นเฉินใช้มือหนึ่งแตะที่หน้าผาก “ตอนนี้พวกท่านไม่ปิดบังแล้วหรือ?” กลับส่งสายตาให้กันต่อหน้าเขาเช่นนี้เลย เซียวอวี้เอ่ยอย่างสงบนิ่ง “จะบอกเจ้าก็ได้” ระหว่างทาง เขายังตระหนักได้ว่า เซี่ยหวั่นเฉินมิใช่คนไร้คุณธรรมที่พอข้ามแม่น้ำเสร็จก็รื้อสะพานทิ้ง เฟิ่งจิ่วเหยียนยังระมัดระวังเล็กน้อย ทว่า ความจริงไม่อาจซ่อนเร้นได้ เซียวอวี้ตัดสินใจจะบอกเซี่ยหวั่นเฉิน นางไม่ได้คัดค้าน “สรุปแล้วคืออะไรกันแน่?” เซี่ยหวั่นเฉินดูร้อนใจไม่น้อย เซียวอวี้เอ่ย “หมอเทวดาพวกนั้นกล่าวว่า หากใช้เลือดของเราทดลองยา อาจจะสามารถหลอมยาถอนพิษมนุษย์โอสถได้” เมื่อได้ยินเช่นน