แชร์

34 ผูกพันจนใจเจ็บ

ผู้เขียน: sammi'P
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-10 11:18:32

“ไม่ต้องกลัวไม่มีอะไรแล้ว กลับเถอะคนดี” กรณ์ลูบหลังปลอบโยนกระซิบแผ่ว “ไม่มีอะไรแล้ว”

กรณ์พยุงร่างบอบบางกว่าจะพาตัวกลับมาถึงบ้านสวนก็เล่นเอาแตกตื่นกันไปหมด

“ลูกคนนี้นี่ไม่ค่อยแข็งแรงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ขอบใจนะจ๊ะ ถ้ากรณ์ไม่ไปเจอมีหวังแย่ แล้วไปเจอกันที่ไหน”

“หาดฝั่งโน้นครับ หน้าบ้านร้าง”

อติมาเงียบไป สีหน้าซีดเผือดครุ่นคิด

“ไปทำอะไรที่นั่นคนเดียวไม่บอกกล่าวนะ”

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน นึกสังหรณ์ใจเลยตามไปดู ผมยังแปลกใจอยู่ ดูเอรินจะรักบ้านหลังนั้นมากเป็นพิเศษ ทั้งที่ก็ไม่ได้รู้จักมักจี่กับเจ้าของบ้านสักหน่อย พอได้ข่าวว่ามีนายทุนซื้อจะเอาไปทุบทำโรงแรมใหม่คงใจหายน่ะครับ”

กรณ์ตั้งข้อสังเกต อติมาได้แต่รับฟังโดยไม่ออกความเห็นใดๆ สีหน้าหนักใจขึ้นมาทันที พัชระออกมาจากห้องหลังจากพาคนป่วยไปนอนพัก ถึงกับบ่นอุบ

“ทุบๆ ไปซะได้ก็ดี อยู่รกหูรกตามานานแล้ว”

“พ่อ! พูดอะไรแบบนั้น”

อติมาปรามเพราะมีบุคคลที่สามอยู่ด้วย พัชระชะงักไปก่อนจะเดินหนีไปหน้าเคาน์เตอร์รับแขก กรณ์ได้แต่ยืนงงจับต้นชนปลายไม่ถูก...

เที่ยวบิน TG 947 จากกรุงเอเธนส์ แล่นลงแตะรันเวย์สนามบินสุวรรณภูมิตั้งแต่เช้าตรู่ ชานนท์นั่งมองผู้โดยสารทยอยลงจาก
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   49 สัญญาว่าจะดูแล

    “ไม่ต้องเล่าหรอกค่ะ ถ้าพี่นนท์ไม่สบายใจ มินก็แค่เตือน ถ้าพี่รักเธอ พี่ควรใช้ความรักความจริงใจแลกมา อย่าให้เธอต้องผิดหวังเสียใจ ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะไม่เหลือความเชื่อใจให้พี่อีก”“พี่รู้” ชานนท์ตอบเสียงเบาหวิว“แต่ก็ยังคิดจะทำ เห็นเอรินเด็กๆ ง๊องแง๊งแบบนั้น แต่เธอเด็ดเดี่ยวนะคะ”“พี่ถึงต้องรวบหัวรวบหาง เอรินจะหนีพี่ไปไหนอีกไม่ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม”“พูดอะไรแบบนั้นคะ น่าเกลียด อย่าทำอะไรเอริน ไม่งั้นเรื่องงานของเราเป็นอันล้มเลิก” สิมิลันปรามเสียงเข้มด้วยความเป็นห่วง “อย่าให้ใครเขาว่าเอาได้ เพราะเอรินก็ลูกมีพ่อมีแม่”“พี่สัญญาว่าจะดูแลเอรินให้ดีที่สุด” ชานนท์ตอบได้เท่านั้นเขานึกอยากจะตีตราจองเอรินวันนี้พรุ่งนี้เสียด้วยซ้ำ แต่ติดที่เขาไม่ไว้ใจพ่อของหล่อน มันยังเร็วเกินไป เร็วจนไม่รู้จะจัดการอย่างไร ให้เหมาะสมกับความรู้สึกประดังประเดที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้เขารักเอริน แต่...เช้าวันใหม่มาพร้อมอากาศสดใสไร้เมฆขมุกขมัว เอรินในชุดสายเดี่ยวสีดำสวมทับด้วยเสื้อผ้าฝ้ายสีขาวบางแขนยาวกางเกงขาสั้นเหนือเข่าปล่อยชายรุ่งริ่งตามเดิม พร้อมหมวกปีกกว้างผูกสายยาวห้อยคออยู่ทางด้านหลังกำลังจัดสัมภาระอย่

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   48 รักนั่นแหละแต่ไม่มั่นใจ

    เอรินผละลุกขึ้นจะออกไปจากห้องแต่แล้วกลับรู้สึกถึงแรงดึงโดยไม่ทันตั้งตัว ทำให้ร่างทั้งร่างหล่นปุลงไปบนที่นอนข้างกันกับชายหนุ่ม “คิดจะมาแอบมองหน้าฉันแล้วไปงั้นหรือ... เอริน” ชานนท์พูดทั้งที่ยังหลับตาพริ้ม เอรินตาเบิกโพลงหน้าตื่นผลุนผลันลุก แต่ไม่วายโดนดึงไว้ให้ลงมานอนข้างกันดังเดิม “ปล่อยค่ะ อาหารที่สั่งอยู่โต๊ะหน้าบ้าน เสร็จธุระของฉันแล้ว ต้องขอตัวก่อนค่ะ” เอรินพยายามแกะมือปลาหมึกที่เกาะกุมไม่มีทีท่าว่าจะปล่อย แต่คำพูดของเขาทำให้หล่อนใจอ่อน“อยู่ด้วยกันก่อนนะ”น้ำเสียงเศร้าเหงาจนคนฟังรู้สึกได้แต่นอนนิ่งจ้องมองใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น “ฉันไม่ใช่ตัวคลายเหงา ไม่ใช่ตัวแทนของคุณมิน คุณอาจจะสับสนเรื่องระหว่างเรา ฉันก็คือฉันไม่ใช่ตัวแทนใครคุณเข้าใจไหมคะ” เอรินแย้งเสียงสั่นคนโดนตัดพ้อลืมตาขึ้นมาสบตา ใบหน้าที่ห่างกันเพียงคืบทำให้ชานนท์เห็นแวววูบไหวในดวงตาเธอ “ฉันไม่ได้คิดว่าเธอเป็นตัวแทนมินไม่เคยคิดเลย ฉันแค่รู้สึกดีกับเธอมาก มากจนกลัวใจตัวเอง”“กลัวใจตัวเองทำไมคะ อย่าบอกนะว่า... คุณรักฉัน”“ฉัน... ฉันยังบอกไม่ได้ ถึ

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   47 จำใจยอม

    หน้าเทอเรซกว้างมีเก้าอี้ไม้ตัวยาวหันหน้าออกมองเห็นวิวทะเล ชานนท์สวมเสื้อยืดสีขาวคอโปโลทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นลายทะเลกางเกงขาสั้นเหนือเข่าดูแปลกตาจนเอรินมองเพลิน “ตกลงตามนี้ เอาเป็นว่าแล้วแต่เธอนำไปก็แล้วกัน แต่ถ้าถึงเกาะเต่าแล้วฉันอยากได้เรือยอร์ชส่วนตัวสักลำ เอาแบบเช่ารายวัน เท่าไหร่ก็ได้ไม่เกี่ยง ฉันไม่ชอบไปกับคนเยอะ แล้วห้องพักพูลวิลล่าบนเนินเขาวิวทะเล แบบสองห้องนอนดีแล้วเธอจะได้สบายใจกินอิ่มนอนหลับ ที่สำคัญต้องเป็นหลังมีรั้วรอบขอบชิด ไม่วุ่นวายกับใครและฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่าม” ชานนท์บอกความต้องการ แต่เอรินยังคงนิ่งไม่มีทีท่าตอบรับหรือจดรายละเอียด จนเขาต้องสะกิดเตือน“เอริน... เอริน ลอยไปถึงไหนแล้ว” ชานนท์เอาไหล่สะกิดไหล่ หล่อนถึงกับสะดุ้ง “อะ... อะไรคะ”“ใจไง... เรียกตั้งนานลอยไปถึงไหน” ชานนท์ยิ้มล้อเลียนดวงตาแพรวพราว “หรือว่าลอยมาทางนี้” เอรินทำหน้างงตามไม่ทันความคิด “เปล่าค่ะคุณลุง... ฉันก็แค่คิดว่าจะหาได้ไหม พูลวิลล่าเป็นหลังๆ” พอนึกได้ถึงกับหน้าเสียเมื่อชายหนุ่มชักสีหน้าไม่พอใจหลังจากได้ยินคำแสลงหู “อีกแล้วนะ อะไรก็คุณล

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   46 โกรธ

    เอรินโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงลงมาบ้านสวนโฮมสเตย์ จนใครต่อใครต่างเข้าหน้าไม่ติด พ่อกับแม่ได้แต่มองลูกสาวที่หน้าตาถมึงทึงเป็นคนละคนกับเมื่อตอนแรกที่ขึ้นไปบ้านต้นไม้“ไปขัดใจอะไรมา”พัชระถอนสายตาจากงานตรงหน้าถามไถ่ อติมามองตามด้วยความเป็นห่วง เอรินชะงักเปลี่ยนจากจะเข้าห้องนอนมานั่งกอดแม่แทนจะบอกได้อย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้นที่บ้านต้นไม้... “ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่ แค่แขกเอาแต่ใจ หนูว่าจะไม่ทำแล้วจะโทรให้ยักษ์หาไกด์เก่งๆ แก่ๆ มาเปลี่ยนก็ไม่เอาอีกเรื่องมากจริงๆ” เอรินเน้นคำว่าแก่เป็นพิเศษพัชระลุกมานั่งข้างขยี้หน้าม้าลูกสาวอย่างเอ็นดู“เรานี่นะ ตอนจะไปเหมือนไก่จะบิน คงโดนเขาว่ามาละสิ ว่าเด็กไม่ประสา หรือว่าเขาปฏิเสธมา”“ถ้าปฏิเสธก็ดีสิคะ หนูไม่อยากทำเลย” เอรินหน้ามุ่ยคอตกสองสามีภรรยามองหน้ากันด้วยความสงสัยจะเอ่ยถาม แต่ลูกสาวตัวดีลุกหนีซะก่อน“หนูไม่คุยกับพ่อแล้ว ถึงยังไงก็รับปากไปแล้ว ไกด์มืออาชีพซะอย่าง ต้องแสดงให้เขารู้ว่าหนูไม่ใช่ไก่อ่อนสอนขัน เจอกันตอนเช้านะคะ หนูไปคิดแผนทัวร์ก่อน”“เดี๋ยว! กินอะไรรึยังลูก”อติมาถามไล่หลังแต่เอรินเดินหนีเข้าห้องไปก่อน จึงหันหน้ามาปรึกษาสามี“ลูกพู

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   45 รุกรุนแรง

    ชานนท์เสียงขุ่นแต่เอรินยังคงก้มหน้าก้มตา สายตาจดจ้องแต่กระดาษที่เตรียมมาโดยไม่มองหน้าคนถูกถามที่เริ่มออกอาการทนไมได้เมื่อเห็นท่าทีไม่สนใจไยดี“จอยกรุ๊ป หรือ เหมาลำ” หล่อนก้มหน้าก้มตาถามต่อ “แต่อย่างคุณนี่ท่าทางจะเหมาสินะ คนรวยใช้เงินมือเติบอยู่แล้วนี่”“เอริน ฉันบอกให้พอไง”“ฉันกำลังขอข้อมูลพื้นฐานจากคุณอยู่ จะได้จัดหาไกด์เก่งๆ ให้คุณได้ตามใจต้องการ ไหนๆ ก็จ้างแพง”“ก็ได้ ฉันต้องการทริปดำน้ำตื้น แต่ต้องเป็นเรือยอร์ชเท่านั้น ไม่ร่วมจอยทริปกับใคร ที่พักขอเป็นรีสอร์ตบนเขาเงียบๆ ต้องเป็นวิลล่า พร้อมสระว่ายน้ำ จากุชชี่ ราคาไม่เกี่ยง ต้องไม่มีคนรบกวนรอบบริเวณ อาหารไทย อิตาเลี่ยน ซีฟู๊ด แล้วแต่จะจัด แต่ฉันต้องการดินเนอร์ส่วนตัวที่ห้องเท่านั้น” ชานนท์ได้แต่มอง ดวงตาคมหรี่มองอย่างหงุดหงิด เมื่อเอรินเอาแต่เขียนรายการตามที่เขาสั่ง“คนรวยก็งี้ละนะ ต่อเลยค่ะ ต้องการอะไรอีกคะ”“วิลล่าขอแบบสองห้องนอน เธอจะได้สบายใจว่าไปกับฉันแล้วจะปลอดภัย” เขาตอบและรอดูท่าที เอรินชะงักไปครู่ก่อนจะพึมพำ“ปลอดภัยตรงไหนกัน คอยแต่จะเอาเปรียบ” หญิงสาวเบะปาก “ต่อเลยค่ะ”“เธอ...” คราวนี้ได้ผล เอรินเงยหน้าขึ้นสบตา เจอรอยย

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   44 ปฏิเสธไม่ได้

    เอรินกระโดดโลดเต้นทันทีที่ฟังข่าวดีจากแม่ว่าจะได้ทำหน้าที่ไกด์ให้แขกเป็นครั้งแรกด้วยค่าตอบแทนสูงลิบลิ่ว หญิงสาวผู้รักทะเลยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดจูบบัตรมัคคุเทศก์ทั้งสองใบที่ไปเคลือบมาใหม่เอี่ยมแรงๆ ใบละทีสองที ก่อนจะชูให้พ่อกับแม่ดูอย่างตื่นเต้น “แม่จ๋าในที่สุดหนูก็จะได้เป็นไกด์ครั้งแรกกับเค้าซะที แม่ว่าแขกวีไอพีของหนูนี่รวยจนเพี้ยนรึเปล่าถึงได้จ้างซะแพงเชียว” “ว่าแขกเพี้ยนได้ยังไง พูดไม่เพราะสอนไม่จำ เลิกพูดคำวิบัติพวกนี้แม่ไม่ชอบ เป็นลูกผู้หญิงต้องรู้จักว่าอะไรควรพูดไม่ควรพูด” อติมาค้อนลูกสาวขวับใหญ่ เอรินถึงกับหน้ามุ่ย“ขอโทษค่ะ แต่คำก็ออกจะธรรมดาใครเขาก็พูดกัน ของแบบนี้มันต้องดูที่บริบทสิคะ หนูไม่ได้หมายความจริงๆ แบบนั้นซะหน่อย““แน่ใจนะว่าเราทำได้ แขกรายนี้เป็นผู้ชายอายุมากกว่าลูกเยอะ อย่าทำตัววุ่นวาย แล้วก็รักษาระยะห่างอย่าไปสนิทสนมมาก เราไม่รู้ว่าเขาเป็นยังไง” พัชระย้ำลูกสาวด้วยเรื่องที่ห่วง “แล้วที่พักก็จัดหาดูให้ดีที่ปลอดภัย รู้รักษาตัวรอดนะลูก”“แน่นอนค่ะ เอรินซะอย่างเอาตัวรอดได้สบายค่ะ งั้นหนูขอไปแอบดูแขกก่อนว่าเป็นยังไง”หญิงสาววิ่งวุ่นไปทั่วหากระดาษปากกาเตร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status