บทที่ 12 ใครคือฝ่ายควบคุม 2

“ฉันก็นึกว่าพี่กำลังเดตอยู่กับหล่อนจริง ๆ เสียอีก!” เธอคำรามออกมาอย่างเหลืออด “ตอนนั้นฉันทั้งเสียใจทั้งโกรธ แล้วก็สับสนไปหมดเลยรู้ไหม! โอ๊ย!” เธอใช้กำปั้นเล็ก ๆ ทุบลงที่หน้าอกเขาอย่างแรง “นั่นมันเป็นการกระทำที่แย่มากเลยนะคะ!”

“ฉันก็แค่อยากจะลองดูว่าเธอจะหึงฉันบ้างรึเปล่าน่ะสิ แล้วฉันก็อยากจะให้เธอได้เห็นด้วยว่า มันช่างเป็นเรื่องที่ทั้งโง่เง่าและเหมือนเด็กไม่รู้จักโตเอาเสียเลย ที่คนเราจะมาแกล้งสร้างความสัมพันธ์จอมปลอมอะไรพวกนั้นขึ้นมา ก็เพื่อที่จะพยายามทำให้ใครบางคนหึงหวงตัวเองน่ะ”

“ช่างมันเถอะค่ะ!”

ซ่งจื่อหานเบือนหน้าไปทางอื่น พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ที่กำลังปะทุอยู่ในอก แม้จะยังคงรู้สึกโกรธเคืองอยู่บ้าง แต่ลึก ๆ แล้วเธอกลับรู้สึกมีความสุขอย่างท่วมท้นจนแทบจะเก็บไว้ไม่อยู่เช่นกัน ในที่สุดเขาก็ไม่ได้ชอบเจิ้งลี่ซาจริง ๆ อย่างที่เธอเคยคิด

เธอดีใจ...ดีใจเสียจนแทบจะลอยได้อยู่แล้วกับความจริงข้อนี้!

“ฉันขอโทษนะจื่อหาน เธอจะพอให้อภัยฉันได้ไหม”

“แล้วทำไมพี่ถึงต้องทำเรื่องบ้า ๆ แบบนั้นด้วยล่ะคะพี่เฮ่าชวน” เธอมองลึกเข้าไปในดวงตาคมกริบ พยายามค้นหาความจริงที