เข้าสู่ระบบแชร์
EP.4 ช่วยเหลือ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-10-23 11:15:34EP.4
“เธอเป็นใคร”คำถามแบบนี้ทำให้เธอโล่งใจ พวกเขาคงไม่ใช่พวกเดียวกับเมฆาแน่นอน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เธอถูกล้อมหน้าล้อมหลังด้วยชายฉกรรจ์จำนวนหนึ่งมันทำให้เธอเริ่มหวาดระแวงขึ้นมาอีกครั้ง “มาทำอะไรแถวนี้ แถวนี้มันไม่ใช่ที่ที่ใครก็ได้จะเดินผ่านมา” “แล้วพวกคุณมาที่นี่ทำไมล่ะ” “ตอบ!” “คุณเป็นเจ้าของป่านี้รึไงถึงมาดุฉันอ่ะ” “แล้วทำตัวลับๆล่อๆทำไม” “ฉันไม่ได้ทำแบบนั้น” “บอกมาว่าเธอเป็นใคร! อยากเป็นศพเหรอ! ถึงไม่ตอบอ่ะ”เขาตะคอกถามเสียงดัง ไม่ใช่แค่นั้นยังหยิบปืนขึ้นมาขู่ “ฉันหนีพวกมาเฟียมา มีคนกำลังตามฆ่าฉัน ฉันก็แค่วิ่งผ่านมาทางนี้”สภาพอิดโรยของเธอตอนนี้หวังว่าพวกเขาจะเชื่อ “เอาปืนออกไปให้พ้นจากฉันนะ!” “ใจเย็นกับผู้หญิงหน่อยสิวะไอ้นุ” “…”หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งในวินาทีที่หันไปมองเจ้าของเสียงที่แทรกเข้ามาดุลูกน้อง ขนลุกอย่างน่าประหลาด เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเจอมาร์ตินอีกครั้งที่นี่ “ผู้หญิงคนนี้มาขอความช่วยเหลือครับนาย” “ฉันยังไม่ได้พูดแบบนั้นเลย” “อ้าว คุณเองเหรอ ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกนะ”เขาเดินแหวกวงล้อมของชายหลายคนเข้ามาหาเธอ ยื่นมือขวาเพื่อไปขอสัมผัสกับอีกฝ่ายหน้าตาเฉย “ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้ง” “นายรู้จักผู้หญิงคนนี้เหรอครับ” “เออ เก็บปืนของพวกมึงไปนะแล้วขอโทษผู้หญิงคนนี้ซะ” “…”ชายฉกรรจ์กล่าวขอโทษทันทีซึ่งมิลินก็ไม่ถือสาอะไร “คุณหนีใครมาล่ะ ดูเหมือนคุณจะไปต่อไม่ไหวนะ มาขอความช่วยเหลือผมเหรอ” “ฉันแค่บอกคนพวกนี้ว่าฉันโดนตามฆ่า ไม่ได้บอกให้ช่วยนะ”รีบแก้ต่างและปฏิเสธที่จะจับมือกับเขา “มาทำแผลก่อนไหม” “ไม่เป็นไรหรอก ฉันจะไปแล้ว ถ้ามีคนมาตามหาฉันบอกว่าไม่รู้จักนะ ถือว่าขอบใจ” “ผมว่าคุณมาทำแผลก่อนเถอะ” “ไม่ต้อง แค่บอกทางออกฉันก็พอ” “พวกผมกำลังออกพอดีไปด้วยกันไหมล่ะ เดินไปอีกหน่อยจะเจอทางออกพอดี” “ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”ร่างบางเบี่ยงตัวออกมา แต่จู่ๆอาการแปลกๆก็เกิดขึ้นกับเธอ คล้ายจะเป็นลมจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ คงเป็นเพราะเธอเหนื่อยล้าเกินไปถึงได้มีอาการแบบนี้ “คุณเป็น เนี่ยคุณกำลังจะเป็นลม เดี๋ยวผมหายาดมมาให้” “ฉัน…”หอบหายใจแรงเฮือกใหญ่เพื่อกอบโกยอากาศเข้าสุดแรงหลายครั้ง ยาดมที่เขายื่นมาให้ก็เหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรสักนิด ลมจากการพัดด้วยมือก็ไร้ประโยชน์ เธอต่อสู้กับอาการเหล่านี้ไม่ไหว ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือชายคนที่เธอเคยมีอะไรด้วยเข้ามาช้อนตัวเธอในตอนที่เธอล้มลง แล้วทุกอย่างก็มืดสนิท . . . . มิลิน! มิลิน! เสียงท่องคาถาภาษาโบราณสลับกับเสียงเรียกปลุกให้มิลินรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอลืมตาขึ้นมาด้วยความยากลำบาก ไอความเย็นปะทะร่างเล็กจนขนกายลุกซู่ มือเรียวถูท่อนแขนเพื่อบรรเทาความหนาวเหน็บ มิลินไม่อาจทราบได้ว่าตัวเองนอนอยู่ที่ไหน ค่อยๆดันตัวลุกขึ้นยืนด้วยความหวาดระแวง หันซ้ายหันขวาเพื่อหาที่มาของเสียง รอบข้างมืดมิดและวังเวง มีเพียงแสงสว่างอยู่เล็กน้อย ซึ่งตรงนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนหันหลังให้ “ที่นี่ที่ไหน” “…” “ตอบฉันมาสิ ว่าที่นี่ที่ไหน!” “…!”ไร้การตอบกลับจากหญิงสาวผู้นั้น เสียงท่องคาถาเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ มิลินจ้องมองหล่อนไม่วางตา ไม่สามารถก้าวขาเดินไปหาได้ ภายในกายเริ่มรู้สึกเจ็บปวดเพราะเสียงสวดนั่น “อึก!”จู่ๆหญิงสาวก็หายวับไปต่อหน้าแล้วมาปรากฏพรวดข้างหน้าเธอ ได้เห็นใบหน้าของหล่อนเต็มๆมันทำให้เธอตกใจอย่างมาก “มึงต้องตาย”มือของหล่อนจับที่ศีรษะของมิลิน แล้วเสียงท่องคาถาก็ดังมากขึ้น แก้วหูของมิลินแทบจะระเบิด มือเรียวยกมาปิดเอาไว้ เพราะเสียงนั้นมันทำให้เธอทรมานมากขึ้นหลายเท่าตัว กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!! มิลินกรีดร้องออกมาสุดเสียงเพราะความเจ็บปวด ภายในกายร้อนรุ่มคล้ายจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ ร่างบางดิ้นพล่านจนไปชนกับวัตถุบางอย่าง ภาพที่เธอเห็นเป็นภาพที่สลับกลับมากลับไประหว่างโรงพยาบาล เธอเห็นตัวเองนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย มีหมอและพยาบาลหลายคนกำลังช่วยชีวิต กับตรงนี้ที่ไม่รู้ว่าที่ไหน เธอแยกไม่ออกว่านี่ความจริงหรือความฝันกันแน่ ร่างกายที่ฟกช้ำกลับมีความรู้สึกเจ็บขึ้นมาและเหมือนร่างกำลังแหลกสลาย สลับปนเปกันไปหมด เสียงท่องคาถาจากเสียงของคนๆเดียวก็เพิ่มขึ้นมาอีกเสียงประจัญกัน อีกเสียงเป็นเสียงผู้ชาย ร่างบางขยับตัวไม่ได้ รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนกำลังจับสองมือสองขาของเธอมัดไว้กับเตียงผู้ป่วย กรี๊ดดดดดดดดด!!/กรี๊ดดดดดด มิลินกรีดร้องออกมาอีกครั้งผสานกับเสียงกรีดร้องของหญิงสาวคนนั้น จู่ๆร่างของหล่อนก็แหลกสลายไป สองเสียงที่ดังก้องอยู่ในหูหายไป ความเงียบสงบเข้ามาแทนที่ ความทรมานค่อยๆลดลงอย่างน่าประหลาด รู้สึกได้ว่าร่างเบาราวกับปุยนุ่นที่ลอยอยู่ในอากาศ ไร้การเคลื่อนไหวใดๆ มีแต่ความมืดมิด “คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ”นายแพทย์หนุ่มรีบเดินออกมาเพื่อนำข่าวดีมาบอกกับญาติผู้ป่วยที่ยืนรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน “นายครับ”ภานุลูกน้องของมาร์ตินรีบเดินเข้ามาหาเจ้านายตัวเอง หลังจากที่ฟังมาร์ตินคุยกับนายแพทย์เสร็จเรียบร้อย“แค่คิ้วแตกกับเป็นลมถึงตายได้เลยเหรอ” “เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้สภาพร่างกายอ่อนล้าด้วยมั้งก็เลยอาการหนัก กูก็ไม่ได้ถามหมอมาก”เขาตอบปัดๆไม่อยากให้ลูกน้องถามเซ้าซี้ “เหรอครับ” “มึงจะไปไหนก็ไปเถอะ กูจะอยู่นี่ก่อน” “เอ่อนายครับ….” “…”มาร์ตินปรายตามามองลูกน้องคนสนิทด้วยความอยากรู้ ภานุพูดเหมือนมีอะไรแต่ไม่กล้าถามออกมา ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่มาร์ตินกลับมองเห็นความหวาดกลัวในสายตาคู่นั้น “อะไรของมึง เป็นอะไร” “นายได้ยินเสียงสวดมนต์ไหมครับ ผมว่ามันแปลกๆนะ” “ข้างนอกลมแรงอย่างกับมีพายุเข้าฝนก็ตก กูไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย มึงหลอนไปเองเปล่า”มาร์ตินแสร้งทำไม่รู้ไม่เห็น เขามาหย่อนสะโพกที่เก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน หยิบโทรศัพท์มาทำงานฆ่าเวลาไปพลางๆ “แล้วนี่นายไม่กลับไปทำงานที่บ้านเหรอครับ” “มึงกลัวเหรอ กูจะได้ให้ไอ้ภาสมาเปลี่ยน” “เปล่าครับ ผมแค่คิดว่าเราคงช่วยเธอได้แค่นี้ ตอนนี้เธอปลอดภัยแล้วเดี๋ยวคงมีญาติตามหาเอง” “กูเกรงว่าจะไม่ใช่ญาติ” “แต่เราไม่จำเป็นต้องห่วงเธอแล้วนะครับ แค่นี้เธอก็พ้นขีดอันตรายแล้ว” “มึงรู้ได้ไง” “ก็หมอบอกไงครับ” “กูจะอยู่ที่นี่ มึงกลับไปเถอะ กูอยู่คนเดียวได้” “เธอไม่ใช่ญาติเรา นายไม่จำเป็นต้องตามติดขนาดนั้น” “เดี๋ยวกูจะเป็นมากกว่านั้น” “คือยังไงนะครับ” “กูมีอะไรจะบอก เสียงสวดมนต์ที่มึงได้ยินน่ะ มันน่าจะเป็นคาถาเก่าแก่ที่คนโบราณเขาเล่นกัน”จากที่ไม่อยากบอกกลับต้องบอกเพื่อให้ลูกน้องกลัวแล้วอยู่ต่อไม่ได้ ภานุชะงักไปเล็กน้อย ตั้งตัวไม่ถูกเมื่อเจ้านายวกกลับมาเรื่องนี้ เขามาหย่อนสะโพกตรงเก้าอี้ข้างๆมาร์ตินด้วยความรู้สึกที่เสียวสันหลังวาบ “สรุปนายได้ยิน?” “แว่วๆ พวกเล่นของน่ะ พวกไสยศาสตร์ มนตร์ดำอะไรพวกนี้” “ครับ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้” “ไม่รู้สิ กูรู้แค่ว่ากูต้องปกป้องผู้หญิงคนนี้ และรู้ด้วยว่าคาถาที่เธอมีมันเป็นคาถาที่แรงมากๆ” เปรี้ยง! สองชายหนุ่มไหวตัวด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงฟ้าผ่าดังสนั่นหวั่นไหว ฝนตกและฟ้าร้องดังกระหึ่มตั้งแต่ที่มิลินหมดสติจนตอนนี้ยังไม่หยุดทั้งๆที่นี่ไม่ใช่ฤดูของมัน ฟิ้ว~ “ของแรร์และแรงจริงๆ”มาร์ตินยิ้มมุมปากอย่างไม่สะทกสะท้านเมื่อสัมผัสได้ถึงไอความเย็นยะเยือกที่ต่างจากไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศปะทะร่าง คล้ายว่าสิ่งที่มองไม่เห็นมาทักทายว่ามีอยู่จริง “นายคิดว่าเขาจะโกรธเราที่เราไปนินทาเขาไหม”ภานุกะพริบตาปริบๆ ถ้าไม่เห็นกับตาไม่เจอกับตัวก็คงไม่เชื่อ เสียงสวดมนต์คาถาแปลกๆยังคงหลอนในหู เหมือนหลุดออกมาจากหนังผีก็ไม่ปาน ภานุจิกเล็บลงกับเบาะรองนั่ง เหงื่อซึมหน้าผากเล็กน้อยแม้ว่าอุณหภูมิรอบข้างจะเย็นเฉียบก็ตาม
บทล่าสุด
กุหลาบซ่อนพิษ ตอนพิเศษ 4 ปัจจุบันที่สวยงาม
ตอนพิเศษ 4 ปัจจุบันที่สวยงามปัจจุบัน@หลายเดือนต่อมา“เรื่องที่มีนเล่าโคตรสะใจเลย”“เรื่องที่ตินเล่าก็ทำให้มีนรักตินมากขึ้นนะ แบบมากๆเลยนะ เสียดายมากนะ วันนั้นตินน่าจะอยู่รอมีนฟื้น เราจะได้เจอกันเร็วขึ้นกว่านี้”“หลังจากที่มีนฟื้นมาจากการจมน้ำช่วงนั้นผมยุ่งมากเลย ทำให้ไม่ได้ตามมีนต่อ ผมโคตรเป็นห่วงมีนเลย ต่อมาเจอมีนอีกทีมีนก็กลายเป็นยักษ์ขมูขีไปแล้ว”“ฮ่าๆๆ มีนชอบตัวเองตอนนั้นมาก ตอนนี้ความรู้สึกที่เล่าให้ตินฟังมันสะใจมากไม่ได้เจ็บปวดแล้วนะ”“นี่สิมิลินคนแกร่งของผม”“มีนยังร้ายอยู่นะแต่ซ่อนพิษตัวเองไว้ ซึ่งตอนนี้มีนเป็นนางฟ้าสุดสวยของตินนะ มีนจะไม่ใช้ความร้ายกาจกับตินอีก”“ครับ แม่นางฟ้าคนสวยของผม ผมก็จะไม่ทำให้พิษที่มีนซ่อนไว้เผยออกมาอีกแน่นอน”คนคลั่งรักกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันบนโซฟา กอดกันกลมอย่างมีความสุข โดยได้ยินเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากของลูกชายซึ่งเล่นกับทวดของเขาเสียงดังเล็ดลอดมาในห้องที่ปิดประตูไม่ค่อยสนิทนัก แต่ทั้งสองก็ยังคงหยอกล้อกันด้วยความมันเขี้ยว เติมความหวานให้กันในช่วงที่มีเวลา“มีนรักตินมากเลยอ่ะ ขอบคุณที่ตอนนั้นช่วยมีน คอยเอาเสบียงมาส่ง คอยตามดูมีนอยู่ห่างๆนะ”มิลิ
กุหลาบซ่อนพิษ ตอนพิเศษ 3 คลุ้มคลั่ง
ตอนพิเศษ 3 คลุ้มคลั่งมาเฟียหนุ่มเปียกโซกหนาวสั่น เขายืนดูกู้ภัยปั๊มหัวใจของมิลินด้วยความห่วงใย ญาติของมิลินตามมาในทันที เขาจึงต้องหลีกออกไปเล็กน้อยเพื่อเปิดทางแต่ก็ชะเง้อมองดูห่างๆ“ผมว่าผู้หญิงคนนี้ต้องปลอดภัย นายกลับกรุงเทพเถอะครับ เดี๋ยวไม่ทันการ” โอภาสพยายามดึงมาร์ตินออกมา หากช้าไปกว่าเวลาที่กำหนดงานจะมีปัญหาหนักกว่าเก่า“แต่กูยังไม่อยากกลับ”“เดี๋ยวเธอก็ถึงมือหมอ ไปก่อนเถอะครับ”มาร์ตินจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดห่วงหน้าพะวงหลัง หากไปตอนนี้เขาก็คงไม่มีอารมณ์คุยงาน แต่ทางเลือกมีไม่มาก เขาต้องตัดใจจากมิลิน ปล่อยให้กู้ภัยช่วยชีวิตมิลินต่อ ส่วนตัวเขาต้องกลับไปทำงานต่อทันที@โรงพยาบาลมิลินเหม่อมองเพดานขาวโพลนของห้องพักผู้ป่วยอย่างหมดอาลัยตายอยาก เธอไม่รู้ว่าเธอจะมีชีวิตต่อไปทำไม ทำไมกู้ภัยต้องช่วยเธอไว้ หากรอดไปได้เธอคงโดนแม่บ่นจนหูชา ความรู้สึกตอนนี้คือเธออยากจะหนีออกจากโรงพยบาลและหายไปไม่อยากพบหน้าใคร“อยากออกไปจากที่นี่ ได้ยินไหม! ใครก็ได้ปล่อยฉันที!”มิลินขยับได้ยากลำบากเพราะมือและเท้าถูกมัดไว้กับเตียง แต่เธอก็พยายามดิ้นให้ถึงที่สุด“น้องคลุ้มคลั่งพี่จำเป็นต้องทำอย่างนี้นะ”พยาบ
กุหลาบซ่อนพิษ ตอนพิเศษ2 ความเจ็บปวด
ตอนพิเศษ2 ความเจ็บปวด@คอนโดโอมเมื่อเท้าเล็กก้าวพ้นขอบประตูเข้ามาในห้องโอม การฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีของมิลินก็หยุดลงทันที ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องกระทบกายบ่งบอกว่าโอมอยู่ในห้อง เธอจะนำน้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ที่ซื้อมาระหว่างทางไปเทใส่แก้วให้โอม เท้าเล็กดันไปเหยียบกับอะไรบางอย่างหน้าห้องเสียก่อน“ระ…รองเท้าใคร”ตั้งคำถามขึ้นมาแต่หัวใจดวงน้อยดันสั่นระรัว รองเท้าส้นสูงคู่นี้ไม่ใช่ของเธอแน่นอน แต่มันคุ้นตาเธอมากเสียจนเธอคิดในแง่ดีต่อไปไม่ได้ มือเรียวที่สั่นเทาหยิบขึ้นมาดู เธอต้องการคำตอบของความสงสัยทั้งหมดจึงรีบเดินไปหาโอม“…!”มิลินอ้าปากค้าง ชุดชั้นในของผู้หญิงกองเรี่ยราดอยู่เต็มพื้น เธอเดินตามมันไปก็พบเจ้าของของมันนอนอยู่บนเตียงเดียวกับโอมโดยทั้งสองปราศจากเสื้อผ้าห่อหุ้มร่างกาย มีเพียงผ้าห่มที่ปกปิดท่อนล่างไว้ ผู้หญิงที่นอนกับโอมก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเพื่อนที่คบกันมานานหลายปี เป็นคนที่เธอไว้ใจ เป็นเพื่อนที่เธอรักมากที่สุดในชีวิต น้ำตาไหลเอ่อออกมาอย่างไม่อาจกลั้นได้ หัวใจดวงน้อยเจ็บปวดคล้ายมันกำลังถูกทุบอย่างรุนแรงจนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แทบจะยืนไม่ไหว ชาไปทั่งร่างกรี๊ดดดดดดดด
กุหลาบซ่อนพิษ ตอนพิเศษ1 อดีต
ตอนพิเศษ1 อดีต@หลายปีก่อนหน้ามิลินในชุดนักศึกษาถูกระเบียบก้าวเท้าเข้ามาในสนามบาสเกตบอลในช่วงเย็นหลังจากเลิกเรียน เธอมองซ้ายมองขวามองหาโอมซึ่งเป็นแฟนหนุ่มของเธอ เขาเป็นนักบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัย เธอจึงนำน้ำและขนมติดไม้ติดมือมาฝากเขาด้วยเพื่อจะได้ให้เขามีแรงซ้อมและทุกครั้งที่มา มักจะเจอเพื่อนนักบาสของโอมซ้อมอยู่ก่อนแล้วในสนาม ซึ่งหากเจอผู้ชายคนอื่นเธอไม่อยากเข้าใกล้ เพราะเธอมักจะถูกพวกผู้ชายเหล่านั้นแซวเล่นหรือไม่ก็ถูกกลั่นแกล้ง“ไงจ๊ะ น้องมีน เอาเสบียงมาให้ไอ้โอมเหรอ”สิ่งที่เธอไม่ชอบก็เกิดขึ้นอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ชายทั้งสี่คนเดินเข้ามาหาเธอ พวกเขามีจุดประสงค์จะมาเอาน้ำและขนมที่เธอซื้อมาให้โอมไปทาน บางครั้งเธอเลยต้องซื้อมาฝากพวกเขาด้วยเพื่อตัดปัญหา แต่วันนี้เธอตั้งใจนำมันมาให้โอมเพียงคนเดียวจึงรีบวิ่งหนี“จะหนีไปไหน เห้ย!พวกมึงตามดิ๊”“พวกพี่อย่ามายุ่งกับมีนสิ มีนเอาของมาให้พี่โอม ไม่ได้เอามาให้พวกพี่”“เป็นคนหวงกินตั้งแต่เมื่อไร”“พวกพี่มีตังก็ไปซื้อเองสิ อย่ามาแย่งของมีนนะ”“ใจร้ายจังครับคนสวย”“พี่ๆอย่ามายุ่งกับมีนนะ”ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสี่มายืนล้อมเธอหมายจะกลั่
กุหลาบซ่อนพิษ THE END
แชะ!เสียงกดชัตเตอร์จากกล้องถ่ายรูปราคาแพงทำให้มิลินที่นั่งอยู่บนรถไหวตัวด้วยความตกใจ แต่เมื่อเธอหันมาเห็นกล้องจึงโพสต์ท่าให้ตากล้องส่วนตัวถ่ายทุกอิริยาบถของเธอเก็บไว้ “ดึงเกาะอกขึ้นนิดนึง มันจะเห็นทั้งเต้าละนะครับ”“อย่างนี้เหรอ”เธอดึงลงมาอย่างยั่วยวน เผยความเซ็กซี่ให้เขาเห็นโดยไม่ปิดบัง“อยากโดนอีกรอบเหรอครับ”เขาเข้ามาดึงเกาะอกให้กลับที่เดิม“มีนชอบยั่วตินเฉยๆ”“ชุดมีนมันจะแหวกกี่ที่ครับ”“ก็ชอบแบบนี้ รูปที่ตินถ่ายออกมามันก็ดูไม่ได้โป๊นะ”ภาพที่เขาถ่ายให้มันถูกใจเธออีกเช่นเคย จนอดใจที่จะเก็บไว้ดูคนเดียวไม่ได้ต้องโพสต์ภาพลงโซเชียลส่วนตัว‘คุณแม่แซ่บมากเลย เกาะอกจริงๆ เซ็กซี่มากแม่’‘คนท้องที่แซ่บที่สุดอยู่ตรงนี้ ใครอย่ามาเทียบเคียงหญิงมีนของฉันนะยะ’‘นางแบบสวยที่สุด ตากล้องรู้ใจสุด อยากได้ตากล้องส่วนตัวแบบนี้บ้าง’‘ถ่ายหนึ่งได้ถึงสอง อวดความสวย อวดผัวที่ถ่ายรูปเก่ง น่าอิจฉา’ มิลินคลี่ยิ้มกว้างด้วยความสดใส ยื่นโทรศัพท์ไปให้มาร์ตินดูคำชมของคนในโซเชียล เธอไม่รู้ว่ามีใครอิจฉาเธออย่างที่พูดรึเปล่า แต่ตอนนี้เธออิจฉาตัวเองที่มีความสุขมากขึ้นทุกวัน“ตินเคยไปเรียนถ่ายรูปจริงจังไ
กุหลาบซ่อนพิษ EP.74 คลั่งไคล้NC++
EP.74“มองเหี้ยอะไรนักหนา”เสียงของโอภาสดังขัดจังหวะสวีทหวานของเจ้านาย เขาไม่อาจทนเพื่อรักษาบรรยากาศได้เพราะเตชินท์กวนประสาทและตั้งใจหาเรื่องเขาก่อน“มึงนั่นแหละมองอะไรวะ”ผั๊วะ!เตชินท์เป็นฝ่ายเริ่มปล่อยหมัดหนักๆใส่โอภาส โอภาสจึงไม่ยอมง่ายๆกระทำแบบเดียวกันคืน จากนั้นทั้งสองก็ปล่อยหมัดใส่กันไม่ยั้งมิลินกับมาร์ตินยืนมองนักมวยมือสมัครเล่นอย่างเอือมระอา ปล่อยให้ทั้งสองก่นด่าและต่อยกันคนละหมัดจนมีรอยแผลบนใบหน้าคนละแผล“หยุด!”มาร์ตินใช้น้ำในแจกันดอกไม้มาสาดใส่ทั้งสองจนเปียกปอนทำให้ทั้งสองแยกตัวออกห่างจากกันได้ “เป็นหมารึไง อยู่บ้านเดียวกันจะทะเลาะกันทำไม”“…”“ตอบ!”“…”ไร้คำตอบจากปากของทั้งคู่มีเพียงการก้มหน้ารับผิดที่ไม่อาจรู้ได้ว่าสำนึกจริงๆรึเปล่า“มึงจะทะเลาะกันทำไม”“ตินคืนนี้ฉันอยากให้ลูกน้องเราทั้งสองนอนด้วยกัน จะได้ละลายพฤติกรรมกัน และรักกันมากขึ้น”“โถ่นายหญิง ไม่เอาครับ”เตชินท์รีบปฏิเสธทันที คงจะอยู่ร่วมห้องกับคนที่ไม่ชอบไม่ได้“ผมเห็นด้วยนะ”มาร์ตินยกนิ้วโป้ง เห็นด้วยกับความคิดมิลินเสียงจิ๊ปากของโอภาสดังพอๆกับเสียงถอนหายใจของเตชินท์ คงไม่อาจหนีได้ ผู้เป็นนายสั่งอย่า
บางทีคุณอาจจะชอบ
มาเฟียจ้าวชีวิต
รุ่งอรุโณทัย3.1K viewsมาเฟียหลงเมียลับ
จินต์พิชา3.6K viewsล่ามรักมาเฟีย
โนเนจัง4.5K viewsคู่หมั้นทายาทมาเฟีย
มายาตรี4.0K viewsรักอันตรายของนายราเชนทร์
สนิมสร้อย1.7K viewsBAD WIDOWER มาเฟียลูกติด
EWATIME53 viewsเลขาคุณมาเฟีย
จินต์พิชา2.2K viewsกรงสวาทรักมาเฟีย (โรมินิก X พริมพริตา) มี E-BOOK
รินทราย230 views
