เข้าสู่ระบบEP.9 หนี
“เวรเอ๊ย!”มิลินไหวตัวด้วยความตกใจ ไม่ใช่แค่เสียงเคาะ ประตูห้องถูกกุญแจไขจากคนข้างนอกหมายจะเข้ามาด้านใน มือเรียวคว้ากระเป๋าสัมพาระและปรี่เข้าไปกันโอภาสหน้าประตู เพราะเคยพลาดมาก่อน ครั้งนี้เธอจะไม่พลาดอีกเด็ดขาด หากพลาดหายนะจะตามมาไม่รู้จบ ครั้งนี้เธอจะทำให้เนียนขึ้น “มีอะไร เข้ามาในห้องทำไม”ถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย แม้ว่าก้อนเนื้อข้างซ้ายจะเต้นแรงจนแทบทะลุออกมา สองมือเย็นเฉียบประสานกันไว้แน่น โอภาสยืนอยู่หน้าห้องเพียงลำพัง เธอจึงยืนขวางประตูไว้ไม่ให้โอภาสเข้าไปข้างในได้ แม้โอภาสจะมองเห็นข้างในได้นิดหน่อยก็ตาม “นี่คุณจะไปไหนครับ” “ฉันจะกลับบ้านพอดีว่าเช้ามีงานด่วน” “นายละครับ พอดีว่าผมจะคุยกับนาย” “ตินหลับไปแล้ว” “ครับ แต่นายไม่เห็นบอกผมเลยว่าคุณจะกลับ” “ตินเหนื่อยอ่ะ พอดีตินใช้แรงกับฉันมากไปหน่อย ตอนแรกเขาอยากไปส่งแต่ฝืนร่างกายไม่ไหวก็เลยนอน ตินคงลืมบอกคุณ นี่ฉันก็ไม่ไหวนะ นอนพักได้แป๊บเดียวแต่มีงานต่อมันก็ต้องไปไง” “…” “แล้วต่อไปนี้ฉันคือนายหญิงของที่นี่ทุกคนต้องเชื่อฟังฉัน เรียกฉันว่านายหญิงด้วย” “…”โอภาสขมวดคิ้วยุ่งด้วยความสงสัยเหตุการณ์ก่อนหน้ามันไม่ใช่อย่างนี้ “อ๋อพอดีเคลียร์กันแล้วน่ะ ฉันชอบเซ็กซ์ตินนะมันร้อนแรงดี มันเลยทำให้ฉันอยากอยู่กับตินเพราะเขาให้ในสิ่งที่ต้องการได้ ซึ่งตินก็ชอบเซ็กซ์ฉันมากๆ ในอนาคตฉันว่ามันน่าจะพัฒนามากขึ้นจนเป็นคนรู้ใจก็ได้ หรือไม่ก็ต่างคนต่างแยกย้าย เพราะเราทั้งสองตกลงกันแล้ว” “…” “ตามสบายไม่อยากเรียกฉันว่านายหญิงก็ไม่เป็นไร ฉันนี่มันรีบจริงๆเลยนะ แค่เขาให้นอนด้วยก็คิดถึงวันแต่งงานแล้ว บ้าจริง!”แกล้งทำเหนียมอายตามแผนที่วางไว้ในวินาทีก่อนหน้า “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ผมแค่รู้สึกมันแปลกๆ” “แปลกอะไรล่ะ สมัยนี้มีข้อแลกเปลี่ยนอะไรก็ง่ายไปหมด” “ครับนายหญิง ยิ่งมีตำแหน่งในบ้านหลังนี้แล้วเนี่ย ผมคงต้องดูแลคุณอย่างดี งั้นเอาเป็นว่าเช้าเดี๋ยวผมไปส่ง รอให้นายตื่นก่อน” “ตอนนี้ฉันชอบเซ็กซ์ติน ฉันก็อยากจะมาหาตินบ่อยๆ แต่เช้ามีงานจะไปตอนนี้ เย็นจะกลับมาหาตินอีกแน่นอนไม่หนีไปไหนหรอก คนอย่างฉันไม่ฟันแล้วทิ้ง แซ่บขนาดนี้ใครจะทิ้งลง อีกอย่างเจ้านายคุณน่ะ บ่อเงินบ่อทองฉันเลยนะ นี่ๆๆๆ”เธอเปิดของมีค่าในกระเป๋าให้โอภาสดู หยิบนาฬิกาเรือนหรูมาสวมใส่ โชว์หราอวดความมีระดับของมัน“ตินบอกว่ามันเหมาะกับฉันมาก คุณคิดว่าไง” “สวยครับ เรือนนี้แพงนะครับเนี่ย ซื้อบ้านได้เลย” “ใช่ แต่ตอนนี้ฉันต้องรีบไปแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันทำงานสายแน่” โอภาสชั่งใจอยู่นานก่อนจะหลีกทางให้ มิลินเดินออกไป เธอไม่แสดงท่าทางดีใจมาก มือเรียวรีบดึงประตูห้องของมาร์ตินมาปิดทันที รู้สึกโล่งใจที่โอภาสเดินออกห่างจากหน้าประตูห้องมาร์ตินไปทุกๆที ใจหนึ่งเธออยากกลับไปเช็คมาร์ติน แต่ด้วยหลายๆครั้งที่ผ่านมามันก็การันตีว่าได้ผล เลยไม่กลับไปเช็ค เดินตามโอภาสไปด้วยความสบายใจ “แล้วคุณจะกลับยังไง” “แท็กซี่” “นายสั่งให้คนตามเฝ้าคุณอย่างน้อยหนึ่งคนนะครับ” “ฉันมีลูกน้อง ไม่ใช่ไม่มี ลูกน้องของตินไม่จำเป็นต้องตามเฝ้าฉันตลอด” “แล้วจะแน่ใจได้ไงว่ามันปลอดภัย” ลูกน้องกับเจ้านายชอบตั้งคำถามงี่เง่าเหมือนกันจนมิลินเกือบจะเก็บซ่อนความหงุดหงิดไว้ไม่หมด ยิ่งนานเธอยิ่งหมดกลอุบาย แต่เธอก็ต้องดึงใบหน้ายิ้มแย้ม“ลูกน้องฉันก็เป็นบอดี้การ์ดเหมือนกันนะ ฝึกฝนมาอย่างดี คนที่จะมาเป็นลูกน้องฉันก็ไม่ได้ไก่กานะ รับรองว่าปลอดภัย สบายใจเถอะ” “แล้วตอนนี้ลูกน้องคุณอยู่ไหน ทำไมถึงกลับแท็กซี่” “อ่ะ งั้นฉันขอยืมรถตินสักคันได้ไหม” “ได้ครับ” “เดี๋ยว!!!”หัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มอีกครั้ง รีบปรามเสียงสั่นเมื่อโอภาสหันหลังกลับแล้วเดินตรงไปเข้าห้องของมาร์ติน เธอรีบเดินเข้ามาในห้องด้วย ไม่อยากให้โอภาสไปเห็นอะไรในตอนนี้ “ครับ” “อย่ารบกวนตินตอนนี้นะ ฉันอยากให้เขาพัก” “อ๋อ ผมไม่ได้รบกวนนะ ผมแค่จะมาหยิบกุญแจรถ”เขาชูกุญแจรถที่หยิบมา แล้วจึงยื่นให้มิลิน หลังจากได้รับมันมามิลินก็รีบดึงตัวโอภาสออกจากห้องทันที “ไปสิ ฉันรีบ” “เดี๋ยวครับ ทำไมนายนอนไม่ใส่เสื้อผ้าครับ ผ้าก็ห่มแค่ครึ่งตัว” หัวใจสั่นระรัวเมื่อถูกสายตาโอภาสกดดัน“กะ..ก็บอกแล้วไงว่าตินเหนื่อย ก็เลยหลับไปทั้งอย่างงั้น ฉันห่มผ้าให้เองแหละ ถ้าเขาหนาวเขาก็คงดึงมาห่มเอง เขาไม่ใช่เด็กนะ” “ครับ” “เรียกฉันว่านายหญิงด้วย ถ้าไม่เรียกฉันจะให้ตินฆ่า” “ครับนายหญิง” “ดีมาก เออลืมบอก เช้าตินอาจตื่นสายหน่อยนะเขาเหนื่อย เตรียมอาหารเช้าให้เขาเยอะๆด้วย เพราะเย็นเขาคงต้องใช้แรงอีกเยอะ” “ครับ” “พาฉันไปที่รถสิ เร็วๆรีบ”มิลินควงแขนโอภาสดึงให้ไปด้วยกัน แม้ว่าโอภาสจะหันไปมองด้านหลังก็ตาม เธอไม่เปิดโอกาสให้โอภาสคุยกับใครที่เดินผ่านมา ให้เขาพาเธอเดินมายังรถของมาร์ตินที่จอดไว้ ในโรงจอด ข้างในเต็มไปด้วยรถหรูมากมาย “ฉันเหนื่อย! นายขับไปส่งฉันดีกว่านะ”ซึ่งเธอเข้าไปนั่งฝั่งคนโดยสาร และโอภาสก็จำต้องเข้ามานั่งฝั่งคนขับ ในระหว่างที่โอภาสขับรถออกพ้นรั้วประตู เธอบอกที่อยู่มั่วๆไม่อยากให้ใครรู้ที่อยู่จริงๆ “รถตินสวยนะ” “คันนี้นายเพิ่งถอยมาใหม่เลยครับ” “ฉันขอได้ไหม คือแบบนายไปส่งถึงคอนโดปุ๊ป นายก็กลับแท็กซี่อ่ะได้ไหม” “ผมไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจขนาดนั้นครับ ต้องโทรถามนายก่อน” “ไม่ต้องๆ ฉันไม่เอาก็ได้ เกรงใจ” “…” “ช่วยเป็นหูเป็นตาให้ด้วยล่ะ ถ้าตินพาใครมานอนอีก ต้องบอกฉันนะ” “ครับ ผมจะรายงานทันที” “อ่อตินบอกว่าอยากกินขาหมู จัดให้เขาด้วยนะ” “ไม่พลาดครับ” เธอได้แต่ภาวนาให้เรื่องที่เธอกุขึ้นมาทั้งหมดมันสามารถทำให้โอภาสเชื่อสนิทใจว่าเธอหลงมาร์ติน หากว่าใครไปเจอศพมาร์ตินตอนสายจะได้ไม่มีอะไรเกี่ยวโยงมาถึงเธอได้ คงมีแค่ผลตรวจที่ว่าเขาเสียชีวิต แบบที่หาสาเหตุไม่เจอ @คอนโดมิลิน “นายหญิง!”เตชินท์ส่งเสียงเรียกมิลินด้วยความดีใจเมื่อเห็นมิลินกลับมาถึงห้อง เขารีบวิ่งเข้าไปหาสำรวจร่างกายของเจ้านายว่ามีร่องรอยการได้รับบาดเจ็บตรงไหนบ้างไหม “เหนื่อย ไม่ต้องมายุ่ง”รองเท้าส้นสูงที่สวมใส่อยู่ก็ถูกถอดทิ้งอย่างไม่ใยดี แม้แต่ของมีค่าของมาร์ตินก็ถูกปาลงพื้น ร่างบางทิ้งตัวลงที่โซฟาด้วยความเหนื่อยล้า ทั้งที่อยากจะพักผ่อนเพียงลำพังแต่เตชินท์กลับมานั่งแทรกที่ว่างที่เหลือบนโซฟา “แกมาทำอะไรที่ห้องฉันดึกๆดื่นๆ” “ผมมารอนายหญิงทุกวัน ไม่คิดว่านายหญิงจะกลับมาเวลานี้นะ” “พอดีฉันหนีมา” “หนี?” “ช่างมันเถอะ เตรียมคนให้พร้อม พวกเราจะต้องกลับไปที่ป่าเดิมอีกครั้ง” “ไปทำไมครับ” “สร้อยฉันหาย” “สร้อยหาย!” เรื่องที่ได้ยินทำเอาเตชินท์กุมขมับ หวั่นใจกลัว มองไปที่คอของมิลินเพื่อดูว่าเธอไม่ได้ล้อกันเล่น สร้อยไม่เห็นแต่เห็นร่องรอยจางๆที่ดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่รอยที่มาจากการต่อสู้แน่นอน “ทำไมนายหญิงไม่ระวังเลยครับ เดี๋ยวก็มีปัญหาตามมาหรอกครับ มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ไงครับ” “ก็มันหายไปแล้วจะให้ทำไงวะ ใครจะอยากให้มันหายวะ แกลองมาเป็นฉันดู แค่เอาตัวเองให้รอดยังยากเลย ถ้าไม่ได้โดนเหมือนฉันก็อย่าพล่าม”ตอนพิเศษ 4 ปัจจุบันที่สวยงามปัจจุบัน@หลายเดือนต่อมา“เรื่องที่มีนเล่าโคตรสะใจเลย”“เรื่องที่ตินเล่าก็ทำให้มีนรักตินมากขึ้นนะ แบบมากๆเลยนะ เสียดายมากนะ วันนั้นตินน่าจะอยู่รอมีนฟื้น เราจะได้เจอกันเร็วขึ้นกว่านี้”“หลังจากที่มีนฟื้นมาจากการจมน้ำช่วงนั้นผมยุ่งมากเลย ทำให้ไม่ได้ตามมีนต่อ ผมโคตรเป็นห่วงมีนเลย ต่อมาเจอมีนอีกทีมีนก็กลายเป็นยักษ์ขมูขีไปแล้ว”“ฮ่าๆๆ มีนชอบตัวเองตอนนั้นมาก ตอนนี้ความรู้สึกที่เล่าให้ตินฟังมันสะใจมากไม่ได้เจ็บปวดแล้วนะ”“นี่สิมิลินคนแกร่งของผม”“มีนยังร้ายอยู่นะแต่ซ่อนพิษตัวเองไว้ ซึ่งตอนนี้มีนเป็นนางฟ้าสุดสวยของตินนะ มีนจะไม่ใช้ความร้ายกาจกับตินอีก”“ครับ แม่นางฟ้าคนสวยของผม ผมก็จะไม่ทำให้พิษที่มีนซ่อนไว้เผยออกมาอีกแน่นอน”คนคลั่งรักกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันบนโซฟา กอดกันกลมอย่างมีความสุข โดยได้ยินเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากของลูกชายซึ่งเล่นกับทวดของเขาเสียงดังเล็ดลอดมาในห้องที่ปิดประตูไม่ค่อยสนิทนัก แต่ทั้งสองก็ยังคงหยอกล้อกันด้วยความมันเขี้ยว เติมความหวานให้กันในช่วงที่มีเวลา“มีนรักตินมากเลยอ่ะ ขอบคุณที่ตอนนั้นช่วยมีน คอยเอาเสบียงมาส่ง คอยตามดูมีนอยู่ห่างๆนะ”มิลิ
ตอนพิเศษ 3 คลุ้มคลั่งมาเฟียหนุ่มเปียกโซกหนาวสั่น เขายืนดูกู้ภัยปั๊มหัวใจของมิลินด้วยความห่วงใย ญาติของมิลินตามมาในทันที เขาจึงต้องหลีกออกไปเล็กน้อยเพื่อเปิดทางแต่ก็ชะเง้อมองดูห่างๆ“ผมว่าผู้หญิงคนนี้ต้องปลอดภัย นายกลับกรุงเทพเถอะครับ เดี๋ยวไม่ทันการ” โอภาสพยายามดึงมาร์ตินออกมา หากช้าไปกว่าเวลาที่กำหนดงานจะมีปัญหาหนักกว่าเก่า“แต่กูยังไม่อยากกลับ”“เดี๋ยวเธอก็ถึงมือหมอ ไปก่อนเถอะครับ”มาร์ตินจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดห่วงหน้าพะวงหลัง หากไปตอนนี้เขาก็คงไม่มีอารมณ์คุยงาน แต่ทางเลือกมีไม่มาก เขาต้องตัดใจจากมิลิน ปล่อยให้กู้ภัยช่วยชีวิตมิลินต่อ ส่วนตัวเขาต้องกลับไปทำงานต่อทันที@โรงพยาบาลมิลินเหม่อมองเพดานขาวโพลนของห้องพักผู้ป่วยอย่างหมดอาลัยตายอยาก เธอไม่รู้ว่าเธอจะมีชีวิตต่อไปทำไม ทำไมกู้ภัยต้องช่วยเธอไว้ หากรอดไปได้เธอคงโดนแม่บ่นจนหูชา ความรู้สึกตอนนี้คือเธออยากจะหนีออกจากโรงพยบาลและหายไปไม่อยากพบหน้าใคร“อยากออกไปจากที่นี่ ได้ยินไหม! ใครก็ได้ปล่อยฉันที!”มิลินขยับได้ยากลำบากเพราะมือและเท้าถูกมัดไว้กับเตียง แต่เธอก็พยายามดิ้นให้ถึงที่สุด“น้องคลุ้มคลั่งพี่จำเป็นต้องทำอย่างนี้นะ”พยาบ
ตอนพิเศษ2 ความเจ็บปวด@คอนโดโอมเมื่อเท้าเล็กก้าวพ้นขอบประตูเข้ามาในห้องโอม การฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีของมิลินก็หยุดลงทันที ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องกระทบกายบ่งบอกว่าโอมอยู่ในห้อง เธอจะนำน้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ที่ซื้อมาระหว่างทางไปเทใส่แก้วให้โอม เท้าเล็กดันไปเหยียบกับอะไรบางอย่างหน้าห้องเสียก่อน“ระ…รองเท้าใคร”ตั้งคำถามขึ้นมาแต่หัวใจดวงน้อยดันสั่นระรัว รองเท้าส้นสูงคู่นี้ไม่ใช่ของเธอแน่นอน แต่มันคุ้นตาเธอมากเสียจนเธอคิดในแง่ดีต่อไปไม่ได้ มือเรียวที่สั่นเทาหยิบขึ้นมาดู เธอต้องการคำตอบของความสงสัยทั้งหมดจึงรีบเดินไปหาโอม“…!”มิลินอ้าปากค้าง ชุดชั้นในของผู้หญิงกองเรี่ยราดอยู่เต็มพื้น เธอเดินตามมันไปก็พบเจ้าของของมันนอนอยู่บนเตียงเดียวกับโอมโดยทั้งสองปราศจากเสื้อผ้าห่อหุ้มร่างกาย มีเพียงผ้าห่มที่ปกปิดท่อนล่างไว้ ผู้หญิงที่นอนกับโอมก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเพื่อนที่คบกันมานานหลายปี เป็นคนที่เธอไว้ใจ เป็นเพื่อนที่เธอรักมากที่สุดในชีวิต น้ำตาไหลเอ่อออกมาอย่างไม่อาจกลั้นได้ หัวใจดวงน้อยเจ็บปวดคล้ายมันกำลังถูกทุบอย่างรุนแรงจนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แทบจะยืนไม่ไหว ชาไปทั่งร่างกรี๊ดดดดดดดด
ตอนพิเศษ1 อดีต@หลายปีก่อนหน้ามิลินในชุดนักศึกษาถูกระเบียบก้าวเท้าเข้ามาในสนามบาสเกตบอลในช่วงเย็นหลังจากเลิกเรียน เธอมองซ้ายมองขวามองหาโอมซึ่งเป็นแฟนหนุ่มของเธอ เขาเป็นนักบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัย เธอจึงนำน้ำและขนมติดไม้ติดมือมาฝากเขาด้วยเพื่อจะได้ให้เขามีแรงซ้อมและทุกครั้งที่มา มักจะเจอเพื่อนนักบาสของโอมซ้อมอยู่ก่อนแล้วในสนาม ซึ่งหากเจอผู้ชายคนอื่นเธอไม่อยากเข้าใกล้ เพราะเธอมักจะถูกพวกผู้ชายเหล่านั้นแซวเล่นหรือไม่ก็ถูกกลั่นแกล้ง“ไงจ๊ะ น้องมีน เอาเสบียงมาให้ไอ้โอมเหรอ”สิ่งที่เธอไม่ชอบก็เกิดขึ้นอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ชายทั้งสี่คนเดินเข้ามาหาเธอ พวกเขามีจุดประสงค์จะมาเอาน้ำและขนมที่เธอซื้อมาให้โอมไปทาน บางครั้งเธอเลยต้องซื้อมาฝากพวกเขาด้วยเพื่อตัดปัญหา แต่วันนี้เธอตั้งใจนำมันมาให้โอมเพียงคนเดียวจึงรีบวิ่งหนี“จะหนีไปไหน เห้ย!พวกมึงตามดิ๊”“พวกพี่อย่ามายุ่งกับมีนสิ มีนเอาของมาให้พี่โอม ไม่ได้เอามาให้พวกพี่”“เป็นคนหวงกินตั้งแต่เมื่อไร”“พวกพี่มีตังก็ไปซื้อเองสิ อย่ามาแย่งของมีนนะ”“ใจร้ายจังครับคนสวย”“พี่ๆอย่ามายุ่งกับมีนนะ”ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสี่มายืนล้อมเธอหมายจะกลั่
แชะ!เสียงกดชัตเตอร์จากกล้องถ่ายรูปราคาแพงทำให้มิลินที่นั่งอยู่บนรถไหวตัวด้วยความตกใจ แต่เมื่อเธอหันมาเห็นกล้องจึงโพสต์ท่าให้ตากล้องส่วนตัวถ่ายทุกอิริยาบถของเธอเก็บไว้ “ดึงเกาะอกขึ้นนิดนึง มันจะเห็นทั้งเต้าละนะครับ”“อย่างนี้เหรอ”เธอดึงลงมาอย่างยั่วยวน เผยความเซ็กซี่ให้เขาเห็นโดยไม่ปิดบัง“อยากโดนอีกรอบเหรอครับ”เขาเข้ามาดึงเกาะอกให้กลับที่เดิม“มีนชอบยั่วตินเฉยๆ”“ชุดมีนมันจะแหวกกี่ที่ครับ”“ก็ชอบแบบนี้ รูปที่ตินถ่ายออกมามันก็ดูไม่ได้โป๊นะ”ภาพที่เขาถ่ายให้มันถูกใจเธออีกเช่นเคย จนอดใจที่จะเก็บไว้ดูคนเดียวไม่ได้ต้องโพสต์ภาพลงโซเชียลส่วนตัว‘คุณแม่แซ่บมากเลย เกาะอกจริงๆ เซ็กซี่มากแม่’‘คนท้องที่แซ่บที่สุดอยู่ตรงนี้ ใครอย่ามาเทียบเคียงหญิงมีนของฉันนะยะ’‘นางแบบสวยที่สุด ตากล้องรู้ใจสุด อยากได้ตากล้องส่วนตัวแบบนี้บ้าง’‘ถ่ายหนึ่งได้ถึงสอง อวดความสวย อวดผัวที่ถ่ายรูปเก่ง น่าอิจฉา’ มิลินคลี่ยิ้มกว้างด้วยความสดใส ยื่นโทรศัพท์ไปให้มาร์ตินดูคำชมของคนในโซเชียล เธอไม่รู้ว่ามีใครอิจฉาเธออย่างที่พูดรึเปล่า แต่ตอนนี้เธออิจฉาตัวเองที่มีความสุขมากขึ้นทุกวัน“ตินเคยไปเรียนถ่ายรูปจริงจังไ
EP.74“มองเหี้ยอะไรนักหนา”เสียงของโอภาสดังขัดจังหวะสวีทหวานของเจ้านาย เขาไม่อาจทนเพื่อรักษาบรรยากาศได้เพราะเตชินท์กวนประสาทและตั้งใจหาเรื่องเขาก่อน“มึงนั่นแหละมองอะไรวะ”ผั๊วะ!เตชินท์เป็นฝ่ายเริ่มปล่อยหมัดหนักๆใส่โอภาส โอภาสจึงไม่ยอมง่ายๆกระทำแบบเดียวกันคืน จากนั้นทั้งสองก็ปล่อยหมัดใส่กันไม่ยั้งมิลินกับมาร์ตินยืนมองนักมวยมือสมัครเล่นอย่างเอือมระอา ปล่อยให้ทั้งสองก่นด่าและต่อยกันคนละหมัดจนมีรอยแผลบนใบหน้าคนละแผล“หยุด!”มาร์ตินใช้น้ำในแจกันดอกไม้มาสาดใส่ทั้งสองจนเปียกปอนทำให้ทั้งสองแยกตัวออกห่างจากกันได้ “เป็นหมารึไง อยู่บ้านเดียวกันจะทะเลาะกันทำไม”“…”“ตอบ!”“…”ไร้คำตอบจากปากของทั้งคู่มีเพียงการก้มหน้ารับผิดที่ไม่อาจรู้ได้ว่าสำนึกจริงๆรึเปล่า“มึงจะทะเลาะกันทำไม”“ตินคืนนี้ฉันอยากให้ลูกน้องเราทั้งสองนอนด้วยกัน จะได้ละลายพฤติกรรมกัน และรักกันมากขึ้น”“โถ่นายหญิง ไม่เอาครับ”เตชินท์รีบปฏิเสธทันที คงจะอยู่ร่วมห้องกับคนที่ไม่ชอบไม่ได้“ผมเห็นด้วยนะ”มาร์ตินยกนิ้วโป้ง เห็นด้วยกับความคิดมิลินเสียงจิ๊ปากของโอภาสดังพอๆกับเสียงถอนหายใจของเตชินท์ คงไม่อาจหนีได้ ผู้เป็นนายสั่งอย่า







