เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 1
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-07 18:39:46เพื่อนพ่อหนูขอขย่ม
ผู้เขียน กาสะลอง
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
เพื่อนพ่อ
หนูขอขย่ม
สิงหาคม พุทธศักราช 2564
เวลาประมาณสี่ทุ่ม ภายในห้องคาราโอเกะของร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งในอำเภอหัวหิน
“วันนี้เพิ่งมีเด็กใหม่เข้ามาค่ะ… สนใจไหมคะเสี่ยเดี๋ยวเจ๊จะเรียกมาให้… รับรองว่ายังสดยังซิง… ”
เจ๊ ‘หลิน’ สาวใหญ่วัยสี่สิบ ผิวขาว เรือนร่างอวบอัด หน้าอกภูเขาไฟบั้นท้ายดินระเบิด เจ้าของร้านอาหารและคาราโอเกาะชื่อดังที่นักท่องราตรีรู้ดีว่าธุรกิจนี้เป็นแค่เพียงฉากบังหน้า
เพราะว่าเบื้องหลัง… หล่อนคือแม่เล้าที่คอยหาเด็กสาวไว้บริการบรรดาอาเสี่ยเงินหนา เอ่ยถามกับ ‘เสี่ยรุตน์’ หรือชื่อจริงว่า ‘วิศรุตน์’ เป็นเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ เคยชนะประมูลงานก่อสร้างของภาครัฐและเอกชนมาแล้วมากมาย กิจการรุ่งเรืองขึ้นทุกวันจนฐานะร่ำรวยเข้าขั้นเศรษฐี
ตอนนี้เสี่ยรุตน์หันมาสร้างบ้านจัดสรรขายเอง มีหลายโครงการทั้งในหัวหิน ชะอำ และจังหวัดท่องเที่ยวชื่อดังหลายแห่ง
“ไม่ดีกว่า… ผมกำลังจะกลับแล้ว… ”
เสี่ยรุตน์หันมากล่าวกับเจ้าของร้าน…
วันนี้เสี่ยรุตน์พาพนักงานในแผนกเซลล์ขายบ้านจัดสรรของโครงการร่วมสิบคนมาเลี้ยงฉลองยอดขายที่ได้เกินเป้า
หลังจากนั่งมองจอโปรเจคเตอร์รายงานสรุปการขายของทีมงานที่นำมาพรีเซนต์ เสี่ยรุตน์ก็ออกมานั่งอยู่ในห้องเล็กๆ ที่อยู่ติดกัน
ปล่อยให้พนักงานได้ดื่มกินและร้องคาราโอเกะกันอย่างสนุกสนานเต็มที่ หลังจากทำงานกันอย่างหนักเพื่อดันยอดขายให้ได้ตรงตามเป้าที่ตั้งไว้
“จะรีบกลับไปไหนคะเสี่ย… นานๆ จะแวะมา เดี๋ยวหลินเรียกเด็กมาให้นะคะ คนนี้ไม่ธรรมดาค่ะ”
เจ๊หลินเจ้าของร้านไม่อยากให้เสี่ยรุตน์รีบกลับ เพราะว่าปกติเสี่ยรุตน์ไม่ใช่คนชอบเที่ยวกลางคืน
“ไม่เป็นไร… ”
เสี่ยปฏิเสธ
“อุ๊ย… ลองดูก่อนนะคะ รับรองว่าเสี่ยจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน เชื่อเถอะว่าเห็นแล้วจะต้องชอบ”
เจ๊หลินคอนเฟิร์มเด็กใหม่ของร้านที่วันนี้มาเริ่มงานสดๆ ร้อนๆ
เสี่ยรุตน์ทำท่าว่าจะยกมือห้าม…
แต่ไม่ทัน…
เจ๊หลินรีบก้าวยาวๆ ออกไปจากห้อง ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับหญิงสาวใบหน้าสะสวยสะดุดตา
“มาแล้วค่ะ… คนนี้ชื่อ ‘น้ำหวาน’ ค่ะ… ”
เสี่ยรุตน์ตะลึงมองหญิงสาวที่เจ๊หลินแนะนำ
หล่อนมีรูปโฉมสะสวยสะดุดตา ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาคมประกาย ผมสีดำเป็นมันขลับราวกับเส้นไหม ยาวสลวยลงมาถึงกลางหลัง
ผิวพรรณนวลเนียนเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง ทำเอาเสี่ยรุตน์แทบไม่อาจละสายตาจากหล่อน
และที่สะดุดตาของเสี่ยอย่างแรง…
ก็คือทรวงอกคัพเอฟอวบใหญ่ มหึมาจนแทบล้นออกมาจากเสื้อยืดแขนกุดคอกว้างอวดร่องเต้า เอวคอดรับกับสะโพกผาย กลีบก้นเต็มตึงอยู่ในกางเกงขาสั้นรัดง่ามขา ช่วงขาเรียวยาวราวกับนางแบบยังไงยังงั้น
ตอนที่ 2
“เป็นไงคะ… อย่าเพิ่งรีบกลับนะคะ… น้ำหวานจ๊ะรีบชงเหล้าให้เสี่ยสิจ๊ะหนู… ”
เจ๊หลินเอามือรุนหลังหญิงสาว…
หล่อนจึงก้าวมาทรุดร่างลงนั่งเคียงข้างเสี่ยรุตน์ ลงมือชงเหล้าให้เขา
เจ๊หลินรีบก้าวออกมาจากห้อง เมื่อเห็นว่าแรงดึงดูดของหญิงสาวสามารถเหนี่ยวรั้งเสี่ยรุตน์เอาไว้ได้ ทั้งที่เมื่อครู่เขาพูดเองว่ากำลังจะกลับ
แม้ในความจริงเสี่ยรุตน์จะเป็นนักธุรกิจ แต่ลึกๆ แล้วเขาก็มีความแปลกที่ไม่ค่อยชอบเข้าสังคม ปกติเสี่ยรุตน์ไม่ใช่ผู้ชายชอบเที่ยวกลางคืน
เขาเป็นคนเก่ง ขยันทำงาน พนักงานทุกคนในบริษัทต่างก็รู้ว่าเสี่ยรุตน์คนนี้บ้างานขนาดไหน
วันนี้เมื่อมีโอกาสออกมาเจอโลกในอีกมุมของราตรีกาลที่เขาไม่ได้ออกมาสัมผัสบ่อยนัก อารมณ์ก็พาไปตามธรรมชาติของผู้ชายที่ยังเวียนว่ายอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยกิเลสตัณหา
“น้ำหวานจ๊ะ… นั่งตักเสี่ยสิจ๊ะ… บริการเสี่ยให้เต็มที่… ”
เจ๊หลินสั่งหญิงสาวเมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วเห็นว่าน้ำหวานยังนั่งห่างๆ ชงเหล้าอยู่ข้างเสี่ยรุตน์ด้วยท่าทางหวงเนื้อหวงตัวจนเห็นได้ชัด
“คนนี้ลูกค้าวีไอพี… บริการให้มันถึงใจหน่อยสิ อย่าให้เสียชื่อเด็กเจ๊หลิน… ”
เจ๊หลินทำเสียงดุข้างหูหญิงสาวเมื่อได้โอกาสตอนที่เสี่ยรุตน์เดินไปเข้าห้องน้ำ
และตอนที่เสี่ยเดินออกมา…
หญิงสาวก็ขยับเข้ามานั่งใกล้ ค่อยๆ หย่อนก้นงอนงามลงกลางง่ามขาของเสี่ยที่อ้ารับด้วยความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
และในจังหวะที่หญิงสาวกำลังก้มๆ เงยๆ ชงเหล้าอยู่นั้น ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างเป็นลำแข็งๆ ใหญ่มาก ดุนดันขึ้นมาเบียดบดอยู่กับง่ามก้นกลมกลึง
เสี่ยรุตน์ดื่มเข้าไปอีกหลายแก้ว โดยมีร่างเอิบอิ่มเย้ายวนของหญิงสาว คลอเคล้าอยู่บนตักไม่ห่าง ทำเอาเลือดในกายของเสี่ยรุตน์พลุ่งพล่าน
“มีแฟนหรือยัง… ”
เสี่ยถามขณะมือหยาบใหญ่ไล้ลูบต้นขาเนียนขาว
หญิงสาวสูดหายใจแรง…
คล้ายกำลังรวบรวมความกล้า ไม่ขัดขืน กระทั่งมืออีกข้างของเสี่ยรุตน์ไล้ลูบขึ้นมาข้างลำตัว กอบกุมเต้าเนื้ออวบใหญ่ล้นมือแล้วบีบเบาๆ อย่างห้ามใจไม่ไหว
บทล่าสุด
ขย่มรักเพื่อนพ่อ ตอนที่ 34
“งือออออ… เสียวมากค่ะเสี่ย… ”น้ำหวานพริ้มตา“เสี่ยก็เสียวจ้ะ… ”สีหน้าของเสี่ยรุตน์บ่งบอกถึงอารมณ์รวดร้าวทรมาน ทั้งที่อยากเสียบให้มิดดุ้น แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะเขาเป็นห่วงอีกชีวิตน้อยๆ ที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขอยู่ในท้อง“ถ้าเจ็บบอกผัวนะจ๊ะเมียจ๋า… ”เสี่ยรุตน์ถามด้วยความเป็นห่วง ควงบั้นท้ายเข้าใส่ไม่หยุด พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ใส่ลึก“จ้ะ… ไม่เจ็บจ้ะ… เสียวสุดๆ เลยจ้ะผัวจ๋า”สองแขนของหญิงสาวกอดคอสามีแน่น รั้งให้เขากดบั้นท้ายลงมาเนินนาบอยู่พักใหญ่ๆ จนข้างในของหล่อนเริ่มปั่นป่วน“งืออออ… ไม่ไหวแล้ว... อ๊อย เร่งเถอะผัวจ๋า”น้ำหวานร้องส่งสัญญาณ“เดี๋ยวผัวจะทำให้เมียเสร็จด้วยลิ้น… ”คำพูดของเสี่ยทำเอาหญิงสาวใจเต้นแรง ผงกศีรษะขึ้นมองดูเขาถอนแก่นกายออกจากรูสวาทค่อยๆ ขยับลงมาเอามือดันเข่าสองข้างของหล่อนแบะอ้าแล้วกดลิ้นขยี้ติ่งเสียวด้วยปลายลิ้นแพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…“อ๊ะ… อ๊ายยยยยย… ไม่ไหวแล้ว”หญิงสาวร้อง… เสี่ยรุตน์รู้ว่าหล่อนกำลังใกล้ถึงสวรรค์ รีบกดลำลิ้นหนาเสียบเข้ามารัวๆ ระหว่างกลีบเนื้อเต้นหมุบๆ ทั้งเลียทั้งดูดอย่างดุดันจนร่างน้อยเกร็งสะท้าน“อีกนิดนะจ๊ะเมียจ๋า… ”เสี่ยรุตน
ขย่มรักเพื่อนพ่อ ตอนที่ 33
“ก็บอกแล้วไงว่าเสี่ยคิดถึงหนู… ”เสี่ยรุตน์เอื้อมมือเข้ามาโอบเอวหญิงสาว ไล้ลูบลงมาที่สะโพกกลมกลึง บีบขยำก้นหนั่นแน่นของหล่อนจนน้ำหวานขนลุกซู่“จะเป็นอันตรายกับลูกไหมคะเสี่ย… ”น้ำหวานกลัวว่าจะเป็นอันตรายกับเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในครรภ์“เมื่อวานตอนพาหนูไปหาหมอ… เสี่ยแอบถามหมอแล้วว่าเล่นท่าไหนได้บ้าง… มีหลายท่าเลยจ้ะที่ไม่อันตราย… ”คนหื่นไม่เคยพลาดเรื่องแบบนี้“จะดีหรือคะ… ”น้ำหวานสองจิตสองใจ แต่ก็ยอมรับว่าหล่อนเองก็มีอารมณ์ไม่น้อย“กลัวค่ะ… ของเสี่ยใหญ่มาก”“ไม่ต้องกลัวจ้ะคนดี… เดี๋ยวใช้ลิ้นก่อนนะจ๊ะ เลียให้ลื่นก่อน… ตอนนั้นค่อยดูอีกทีว่าหนูอยากให้เสี่ยใส่ไหม… อิอิ… เสี่ยแค่อยากทำให้หนูมีความสุข”เสี่ยรุตน์อุ้มหญิงสาวขึ้นมาบนเตียง ประคองร่างเอิบอิ่มเอนกายลงนอน เอื้อมมือคว้าหมอนสองใบมาวางรองไว้ที่แผ่นหลัง ดึงผ้าขนหนูออกจากเรือนร่างแล้วขยับเข้ามาคุกเข่าระหว่างเข่าสองข้างที่ตั้งชัน จับหัวเข่าแบะอ้าออกจากกันด้วยท่าทางกระหาย“ว้าว… น่ากินมาก… ”เสี่ยรุตน์ตาวาว…จ้องมองของดีตรงหน้า ค่อยๆ ก้มลงกดใบหน้าลงมาแนบเคล้าความเป็นสาว จูบไซ้หนอกเนินสวาทของเมียรักอย่างโหยหา ปาดลิ้นเสยเข้าใส่ร่องกลีบสีช
ขย่มรักเพื่อนพ่อ ตอนที่ 32
“ใจเย็นๆ สิคะเสี่ย… ไม่ต้องรีบ” น้ำหวานเองก็คิดถึงเขา“อาการแพ้ท้องเป็นไงบ้าง… ”ถามพลางเอามือลูบท้องของหญิงสาว“ไม่ค่อยอาเจียนแล้วค่ะเสี่ย… แต่รู้สึกอยากของเปรี้ยว… ”“ของเปรี้ยว… อะไรดีล่ะเดี๋ยวเสี่ยขับรถออกไปซื้อมาให้นะ… ”เสี่ยช่างเอาอกเอาใจ“โน่นค่ะ… ของเปรี้ยวที่หนูอยากกิน”น้ำหวานชี้มือไปริมรั้ว แลเห็นต้นขาขาวขึ้นอยู่อีกฟาก มีฝักเล็กๆ เต็มต้น“งั้นเดี๋ยวเสี่ยไปสอยมาให้…”เสี่ยเดินออกมาที่หน้าบ้าน ร้องเรียกป้าชื่นให้ช่วยหาไม้มาให้ จากนั้นก็เดินมาสอยมะขามด้วยตัวเอง ป้าชื่นถือตะกร้าตามมาช่วยเก็บในเวลาต่อมา“มาแล้วจ้ะเมียจ๋า… ”เสี่ยรุตน์กลับมาพร้อมกับมะขามอ่อนในถ้วย วางลงตรงหน้าน้ำหวานพร้อมน้ำปลาหวานที่ป้าชื่นช่วยลงมือทำให้“น่ากินจังค่ะ… ขอบคุณค่ะ… ”น้ำหวานมองมะขามอ่อนในถ้วย พอเห็นแล้วก็เกิดอาการน้ำลายสอขึ้นมาทันที“เสี่ยป้อนให้นะจ๊ะ… ”“ไม่เป็นไรค่ะ… เดี๋ยวหวานหยิบกินเองก็ได้ค่ะ”“ไม่ได้… เสี่ยอยากป้อน”เสี่ยรุตน์หยิบมะขามอ่อนที่หักเป็นชิ้นเล็กๆ จิ้มน้ำปลาหวานแล้วยกอีกมือข้างขึ้นรอง ค่อยๆ ป้อนใส่ปากคนท้องอย่างตั้งอกตั้งใจ“เป็นไงเปรี้ยวไหมจ๊ะ.... ”เสี่ยถามขณะมองดูคนท้องกำลัง
ขย่มรักเพื่อนพ่อ ตอนที่ 31
น้ำหวานไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญขนาดนี้“จ้ะ… เสี่ยรู้แล้ว ป้าชื่นเล่าให้ฟังหมดแล้ว”เสี่ยโอบเอวน้ำหวาน พามานั่งลงบนโต๊ะยาวด้วยท่าทางทะนุถนอม ค่อยๆ แนบใบหน้าลงมาจูบท้องของหล่อน“ลูกพ่ออยู่ในนี้… พ่อดีใจที่สุด… ”เสี่ยรุตน์เอามือลูบท้องของหญิงสาวที่เริ่มนูนขึ้นมาจนเห็นได้ชัด“วันนั้นที่เสียโทรถามว่าหนูอยู่ไหน… ถ้าหนูไม่โกหกก็คงไม่เกิดความเข้าใจผิด… ”“โธ่… ก็หนูกำลังจะกลับบ้านพอดี แล้วก็ไม่คิดว่ามันเรื่องสำคัญ ที่ต้องบอกว่าหนูอยู่บ้านก็เพราะไม่อยากให้เสี่ยเป็นห่วงค่ะ… ”“โถ… คนดีของเสี่ย กลับบ้านเรานะ”ในเวลาต่อมาเสี่ยรุตน์พาน้ำหวานกลับจากอัมพวามาถึงบ้านที่ปราณบุรีตอนเย็น เสร็จจากกินอาหารค่ำก็พากันมานั่งคุยกันต่อที่ห้องรับแขกน้ำหวานเล่าให้เสี่ยฟังว่าสาเหตุที่ตัดสินใจหนีไป นอกจากอารมณ์น้อยใจว่าเสี่ยหมดรัก เรื่องที่ลูกสาวของเสี่ยบอกว่าเสี่ยกับภรรยาเก่ามีแผนจะกลับมาคืนดีกันก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้น้ำหวานต้องตัดใจหนีออกมาจากชีวิตของเสี่ย“เรื่องไร้สาระน่ะ… อย่าไปฟังที่ลูกสาวเสี่ยพูด เสี่ยกับเมียเก่าเราหย่าขาดจากกันแล้ว… ต่างคนต่างไปใช้ชีวิต เมียเก่าเสี่ยได้ผัวใหม่ไปแล้ว… เรื่องจะกลับมา
ขย่มรักเพื่อนพ่อ ตอนที่ 30
“น้ำหวานคงโกรธผมมาก… ”เสี่ยรุตน์รู้สึกผิด น้ำตาของเขาไหลออกมา“ป้าว่ามันก็น่าโกรธนะคะ… คนอยู่ด้วยกันนอนเตียงเดียวกันไม่เข้าใจอะไรก็ควรถามกันให้กระจ่าง ควรคุยกันอย่างเปิดอกทุกเรื่อง… ”“ผมผิดเองครับ”เสี่ยรุตน์สำนึกผิด“ป้าถามอะไรหน่อย… เสี่ยรักน้ำหวานไหมคะ”“รักสิครับ… ”“แล้วจริงจังกับเธอแค่ไหน”“จริงจังครับ… ป้าเชื่อไหมว่าสามคืนที่หายไป ไม่มีคืนไหนที่ผมไม่คิดถึงน้ำหวาน… ผมนอนไม่หลับสักคืน ป้ารู้ไหมครับว่าผมทรมานแค่ไหนที่พยายามจะไม่กลับมาที่บ้านหลังนี้… ”“ป้าก็รู้ว่าเสี่ยรักหนูน้ำหวาน… เสี่ยต้องเอาเรื่องที่บอกกับป้าไปบอกกับน้ำหวานเอง ตอนนี้หนูน้ำหวานน่าสงสารมาก… เสี่ยต้องรีบไปตามเธอกลับมานะคะ”“แต่น้ำหวานหนีผมไปแล้ว เมื่อกี้ผมพยายามโทรหาหลายครั้ง แต่ก็ไม่มีสัญญาณ เหมือนกับว่าปิดเครื่องเอาไว้… ”“น้ำหวานบอกกับป้าว่าเธอจะหลบไปอยู่เงียบๆ สักพัก ช่วงนี้ไม่ขอติดต่อใคร… ไม่อยากเจอใครทั้งนั้น”“ป้าพูดเหมือนรู้ว่าน้ำหวานไปอยู่ที่ไหน”เสี่ยรุตน์เริ่มสงสัย ท่าทางของป้าชื่นเหมือนกับรู้ทุกอย่าง“ค่ะ… ป้ารู้… ตอนนี้หนูน้ำหวานไปพักอยู่บ้านพี่สาวป้าที่อัมพวา”ป้าชื่นบอกเบอร์โทรของพี่สาวหล่อนกับเส
ขย่มรักเพื่อนพ่อ ตอนที่ 29
ดูก็รู้ว่าอารมณ์ของเสี่ยไม่ดี อีกทั้งดวงตาก็แดงก่ำเหมือนเพิ่งผ่านการร้องไห้มาไม่นานพอลงจากรถเสี่ยก็เดินเข้าบ้าน ก่อนจะตะโกนถามเสียงดังเมื่อพบว่าน้ำหวานไม่อยู่ในบ้าน“ป้าชื่น… น้ำหวานไปไหน… ”เสี่ยเดินออกมาที่เทอเรสหน้าบ้าน“หนูหวานไปแล้วค่ะ… ”ป้าชื่นนึกสะใจ“ไปไหน… ”เสี่ยทำหน้าตกใจ“ก็คงไปตามทางของเธอ… ก็หนูน้ำหวานบอกว่าเสี่ยไม่ต้องการเธอกับลูกแล้วนี่นา… ”ป้าชื่นนึกอยากด่าเสี่ยแทนน้ำหวาน แต่ก็ด่าได้ไม่เต็มปาก เพราะยังไม่อยากโดนไล่ออก“ใช่… ผมไม่ต้องการผู้หญิงแพศยาและลูกชู้… ไปให้พ้นๆ เสียได้ก็ดี”เมื่ออยู่ในอารมณ์โกรธ เสี่ยรุตน์ปากจัดไม่เบา ตะโกนออกมาเสียงดัง ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านเสี่ยเข้าไปดูที่ห้องนอนของน้ำหวาน ก่อนจะพบว่านอกจากเสื้อผ้าของหล่อนน้ำหวานก็ไม่ได้เอาข้าวของมีค่าที่เขาเคยซื้อให้ติดมือไปด้วยทั้งกุญแจรถยนต์ สร้อยคอทองคำ แหวน ต่างหูถูกถอดวางทิ้งไว้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง“บ้าจริง… นี่มันอะไร… ”เสียงโวยวายดังลั่นของเสี่ยรุตย์ที่ดังออกมาจากห้องนอนที่เคยเป็นของน้ำหวาน ทำให้ป้าชื่นต้องเข้ามาดูว่าเจ้าของบ้านโวยวายอะไร“อ๋อ… ของมีค่าพวกนี้หนูหวานฝากคืนเสี่ยค่ะ”“หยิ่งยโส… ”เส
บางทีคุณอาจจะชอบ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า154.0K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn71.3K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน51.5K viewsร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย23.9K viewsทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก
นิพานัน246 viewsทาสบำเรอสุลต่าน
สาริศา1.7K viewsรวมเรื่องสั้นชุดบุหงาระบำไฟ
ดวงดาหลา สรีสามัญ คมงิ้วเริงรำ180 viewsกับดักรัก ท่านประธานเอวดุ
ไข่มุกสีชมพู (Pink Pearl)9.9K views
