ตอนที่15สำเร็จ

ม่อเฉวียนกระโดดเข้าคว้าคอหลงเอ่อแก้เก้อบีบเบาๆ เขย่าแรงๆล้มลงไปบนตัวร่างสูงคร่อมอยู่บนตัวของหลงเอ่ออีกที เจียเฟยเปิดประตูผั๊วะเข้ามา

“ฝะฝ่าบาท คือเสี่ยวเฟยลืมบอกไป อะ อะ โอ้โห้รีบร้อนกันเสียจริง นี่บนพื้นนะพ่ะย่ะค่ะ แล้วที่แน่ๆ ยังไม่ได้เสวยแสดงว่าอดมานาน ไม่เป็นไรๆ เสี่ยวเฟยแค่จะบอกว่าหากกินอิ่มแล้วเรียกดังๆ หน่อยเพราะเสี่ยวเฟยจะไปยืนรอรับใช้ห่างไปหน่อยจะได้ไม่รบกวนทั้งสองคน เห้อ ไม่ไหวไม่ไหว รีบร้อนกันจัง”

ส่ายหน้าไปมาปิดประตูเบาๆ ม่อเฉวียนเองก็ส่ายหน้าด้วยความรู้สึกว่าคงต้องแก้ตัวกันอีกนาน เจียเฟยไอ้ที่บอกว่าไม่เล่าต่อนั้นจะมีความจริงกี่มากน้อยกัน

“เห็นไหม ติดเล่นเสียมาก ทุกอย่างพังหมดเลย”

ม่อเฉวียนลุกขึ้นปัดเนื้อตัวก่อนจะรินสุราส่งให้หลงเอ่อ

“ฝ่าบาทม่อเฉวียน เกรงว่าขันทีข้างกายจะเข้าใจผิด แต่ก่อนฝ่าบาทม่อเฉวียนไม่เคยเป็นเช่นนี้ขันทีน้อยผู้นี้เปลี่ยนฝ่าบาทไปมากเลยทีเดียว”

“อย่าพูดไปเชียว หลงเอ่อกำลังจะสร้างปัญหาให้ข้าหากเสด็จแม่มาได้ยินเข้า รับรองพรุ่งนี้ต้องมีการคัดตัวนางในแน่ๆ"

“แล้วมีเหตุผลใดกันฝ่าบาทจึงยกเลิกการคัดตัวนางใน”

“ข้าไม่อาจฝืนใจ ให้ใครสักคนที่ไม่ได้มีความรักความผูกพั