Share

เด็กพิเศษ

last update Last Updated: 2025-05-17 11:09:49

ข่าวของพ่อคุ้มอินทรีย์ที่ช่วยเหลือเด็กจากโรงบ่อนแล้วรับเลี้ยงไม่รู้ว่าจะในฐานะลูกเลี้ยงหรือในฐานะอื่นแต่ก็ถือว่าเป็นคนของพ่อคุ้มอินทรีย์ จะไม่มีใครกล้าแตะต้องอัญชันอีกหากพ่อคุ้มยังมีชีวิตอยู่

"ไอ้กล้ามึงเคยเห็นเด็กที่พ่อคุ้มรับเลี้ยงหรือยังวะกูอยากรู้ว่าหน้าตาเป็นยังไง ถึงได้ทำให้พ่อคุ้มรับเลี้ยงได้"ไอ้สนที่อยู่ดี ๆ ก็มีความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทั้งๆที่ปกติก็เป็นคนพูดน้อย

"กูก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันแหละมึง พ่อคุ้มให้อยู่แต่บนเรือนยังไม่เคยให้ลงมาข้างล่างเรือนเลยตั้งแต่มา"

"จริงหรอวะ ปกติพ่อคุ้มไม่เคยชอบเด็กหรือไม่ชอบให้ใครขึ้นไปวุ่นวายบนเรือน หากไม่มีเหตุจริง ๆ แต่มึงดูเด็กคนนี้สิวะ มาถึงก็ได้อยู่บนเรือนใหญ่แถมยังไม่เคยได้ลงมาข้างล่างด้วยนะ"

"กูก็คิดเหมือนมึงนั่นแหละว่ะ แสดงว่าเด็กคนนี้ต้องมีอะไรดี"

ลูกน้องมือซ้ายมือขวาอย่างไอ้ต้นกล้ากับไอ้สนยืนคุยกันอยู่ที่ซุ้มอาวุธ ทั้งสองจึงอยากจะมาที่เรือนของพ่อคุ้มอินทรีย์เพื่อเห็นหน้าเด็กที่พิเศษคนนั้น

อัญชันเองที่มาอยู่เรือนของพ่อคุ้มตั้งแต่เมื่อคืนเธอได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ พ่อคุ้มยังไม่มีชุดอะไรให้เธอใส่ เธอจึงใส่ได้แค่เสื้อตัวโคร่ง ๆ ของพ่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ดวงใจอินทรีย์   เลียเสียว

    เสียงจิ้งหรีดร้องทักแข่งขันกับเสียงจั๊กจั่นยามค่ำคืน แสงจันทร์นวลผ่องสาดส่องให้เห็นดวงดาวกระจ่างบนฟากฟ้า แสงครบเพลิงและแสงตะเกียงเจ้าพายุตรงปลายท่าน้ำ ส่องสว่างให้เห็นคนสองคนท่ามกลางความร้อนฉ่าอินทรีย์กำลังโลมเลียจุกจากเต้าอวบใหญ่สลับซ้ายขวาเลียวนไปมา ใช้ปากนะดูดจน เคลนคลึงอย่างมัวเมา จนน้ำลายเหนียวข้นเปียกเลอะจุกสีหวาน กลิ่นอ่อนหอม ๆ ของอัญชันช่างเย้ายวนใจของอินทรีย์มาตลอด แต่ครั้งนี้เขามั่นใจในความรู้สึกที่มีต่ออัญชัน"พ่อจ๋า....อะ อ้าส์ เสียว" อัญชันครางกระเส่าบิดเร้าๆ ไปมาในอ้อมกอดที่แน่นกระชับเอวบางไม่ให้ต่อต้านหรือดิ้นหนีไปได้ง่าย ๆอินทรีย์เลียจุกสีหวานแล้วผละปากออกพร้อมเงยหน้ากลับมา จ้องมองใบหน้าเล็กๆที่เงยหน้ามองทองฟ้า เคลิบเคลิ้มราวกับสติหลุดลอยออกจากร่างเขาจึงอยากจะเสร็จสมอารมณ์หมายให้กับอัญชันอินทรีย์อุ้มอัญชันขึ้นไปนอนราบไปกับไม้กระดานตรงท่าน้ำสองสายตาสอดประสานหยาดเยิ้มราวกับน้ำผึ้งเดือนห้า อินทรีย์ร่างที่เปียกปอนนอนจ้องตากันจนแทบละลายเป็นขี้ผึ้งลนไฟ"จากนี้ไปเอ็งจะเป็นของข้า ทั้งร่างกายและจิ

  • ดวงใจอินทรีย์   เต้าใหญ่

    อัญชันกับอินทรีย์ก็เดินตรงไปที่ท่าน้ำที่อยู่ข้างบ้าน เป็นท่าน้ำส่วนตัวของอัญชันเท่านั้นที่จะมาอาบได้ เพราะอินทรีย์ไม่อยากให้อัญชันต้องเดินไปอาบน้ำไกล ๆ จึงได้สั่งขุดบ่อขึ้นมาและให้น้ำจากลำธารน้ำตกไหลผ่านเข้ามาในบ่อแห่งนี้ "เอ็งจะยืนตรงนั้นอีกนานไหมเล่าอัญชันหรือเอ็งรังเกียจที่จะอาบน้ำกับข้า"อินทรีย์ที่นั่งถอดเสื้อออกเหลือเพียงผ้าโสร่งตัวเดียว "เออ..คือว่า.."อัญชันทำท่าทีอึดอัดไม่กล้าตอบอินทรีย์ไปตรง ๆ เพราะรู้สึกเขินอาย "คืออะไรของเอ็งเล่า.คือ ๆ อยู่นั่นแหละเมื่อไหร่จะได้ฟังจะได้พูดเสียที"อินทรีย์แจ้งทำเป็นเสียงเข้ม "อัญชันแค่รู้สึกไม่ชินน่ะจ้ะ"ทั้งที่ใจจริงอัญชันหวนนึกถึง วันที่อินทรีย์นั้นประกบจูบตัวเองขึ้นมาซะอย่างนั้น "รีบมาเร็ว ๆ เถอะข้าเหนียวตัวเหนอะหนะตัวไปหมดแล้ว จะได้ขึ้นเรือนด้วยกันเดี๋ยวดึกกว่านี้น้ำค้างมันจะแรง" สองเท้าของอัญชันเดินไปหาอินทรีย์ตรงท่าน้ำ โดยท่าทีเขินอายอัญชันจึงนั่งลงกระเถิบห่าง ๆ อินทรีย์คนละแถบ คนหนึ่งนุ่งกระโจมอกส่วนอีกคนหนึ่งใส่เพียง

  • ดวงใจอินทรีย์   งานขาว-ดำ

    งานพิธีสวดส่งวิญญาณของตาเขียวถูกจัดขึ้นโดยอัญชันและมีพ่อคุ้มอินทรีย์เป็นเจ้าภาพใหญ่ตลอด 7 คืนที่ผ่านมา อัญชันเศร้าโศกเสียใจไม่น้อย รู้สึกใจหายที่ญาติคนสนิทคนสุดท้ายในชีวิตได้จากไป ชาวบ้านที่รักและเคารพตาเขียวก็พากันมาช่วยงานอย่างไม่ขาดสาย"เอ็งเหนื่อยหรือไม่อัญชัน หากเหนื่อยแล้วขึ้นไปพักเถอะ เดี๋ยวข้าจะยืนรับแขกด้านล่างให้เอง" อินทรีย์ที่เห็นอัญชันยืนรับแขกที่มางานสวดศพคืนสุดท้ายอย่างเหน็ดเหนื่อย จึงได้เอ่ยปากบอกให้อัญชันไปพัก"ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ อัญชันไม่เหนื่อยหรอกจ๊ะพ่อคุ้ม" ดวงตาสวยแดงก่ำจนบวมช้ำ แสดงให้เห็นถึงการร้องไห้อย่างหนักอินทรีย์ที่อยากจะเข้าไปกอดปลอบประโลมอัญชันทุกขณะจิต แต่อยู่ในวัดในวาเขาก็ต้องหักห้ามใจ ทำได้เพียงยืนเคียงข้างอัญชันในวันที่เศร้าโศกที่สุด"หากเช่นนั้นเอ็งก็ดื่มน้ำเสียหน่อย" อินทรีย์ที่เดินไปหยิบน้ำใส่ขันมาให้อัญชันได้ดื่ม"ขอบน้ำใจนะจ๊ะพ่อคุ้มที่อยู่ข้างๆ อัญชันเสมอ" อัญชันรับขันน้ำเล็กๆ จากมือใหญ่ของอินทรีย์ด้วยความสั่นเทางานพิธีวันสุดท้ายของตาเขียวผ่านพ้นไปด้วยดี โดยมีพ่อคุ้มอินทรีย์ ผู้น

  • ดวงใจอินทรีย์   ตาเขียวจากไป

    อัญชันที่ถือปิ่นโตข้าวมาเพียงลำพัง ลัดเลาะตลาด จนใกล้จะถึงบ้านของตาเขียวอยู่เพียงไม่กี่อึดใจ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีใครคนหนึ่งเดินสะกดรอยตามอัญชันมาสักพักใหญ่ และคนปริศนาผู้นั้นก็ปรากฏตัวขึ้น"น้องอัญชัน ไม่เจอกันเสียนาน เจ้าจะรีบไปที่ใดเล่า?" ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าคนที่ทักทายเช่นนี้จักเป็นใครไปไม่ได้นั่นคือไอ้พัน ลูกเศรษฐีอ๋อง และไอ้ไผ่ ลูกสมุนคู่ใจที่เดินตามนายต้อย ๆ ไปวัน ๆ หนึ่ง"ข้าไหว้จากพี่พัน แต่ว่าวันนี้ข้าคงจะหยุดอยู่คุยกับพี่ไม่ได้ ข้าขอตัวก่อน" อัญชันที่รีบเร่งอยู่แล้วก็รีบบอกปฏิเสธที่จะพูดคุยกับไอ้พันอย่างไร้เยื่อใย"เจ้าจะรีบไปที่ใดกัน ให้พี่ไปเป็นเพื่อนเจ้าหรือไม่?" ไอ้พันยังเดินล้อมหน้าล้อมหลังอัญชันอย่างไม่ยอมย่อท้อ"ไม่ต้องหรอกจ้ะ แค่พี่หลีกทางให้ข้าก็จะเป็นพระคุณมากแล้ว ข้าจำเป็นต้องรีบไป ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับพี่ให้เสียเวลาเช่นนี้" นี่เป็นครั้งแรกที่อัญชันพูดจาไม่ไว้หน้า ไอ้พันเลยแม้แต่น้อย เพราะด้วยใจดวงน้อยๆ เป็นห่วงตาเขียว ผู้เป็นลุงแท้ ๆ ของพ่อ"เหตุใดเจ้าจึงพูดตัดเยื่อใยกับพี่เช่น

  • ดวงใจอินทรีย์   พ่อคุ้มโหด

    เสียงร้องโหยหวนดังมาจากลานฝึกอาวุธเมื่ออินทรีย์จับตัวสองโจรกระจอกที่บังอาจปีนขึ้นบ้านเพื่อปล้นทรัพย์สินของเขา เขาจึงให้ไอ้สนจัดการทรมานอย่างสาสม จนได้ความว่าเป็นกลุ่มแก๊งของโจรปล้นควายที่ยังหลงเหลืออยู่ด้านนอก รอวันกลับมาเพื่อเอาคืน พวกนี้เป็นเพียงปลายแถวที่ถูกจ้างมาเพื่อดูลาดเลามากกว่ามาปล้น"หากข้าไม่กลับไป พวกมันจะยกพวกมาฆ่าพวกเอ็งทั้งหมู่บ้าน" โจรที่ตอนกลางคืนยังยกมือไหว้ราวกับคนไม่มีทางสู้ แต่ตอนนี้กลับทำปากเก่ง"หากเอ็งคิดว่าพวกมันจะมาช่วยเอ็งเพียงเพราะเอ็งไม่กลับไปล่ะก็ เอ็งคิดผิดแล้ว หากมันคิดจะช่วยเอ็งตั้งแต่แรก คงไม่ส่งให้เอ็งมาตายอยู่ที่นี่" อินทรีย์พูดด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท"มึงอ่ะหรอ พ่อคุ้มอินทรีย์ที่ใคร ๆ ก็พูดถึง ไม่ว่าจะเป็นโจรด้านนอก ด้านใน หรือรอบนอก ก็ไม่มีใครกล้าเหยียบเข้ามาในหมู่บ้านช่องเขาแคบแห่งเมืองโคราช ถุย..! มึงก็ไม่เท่าไหร่หรอกว่ะ" โจรกระจอกที่โดนยิงขาก็ยังคงปากดีไม่เลิก"กูคงไม่ต้องเสียเวลาพูดกับมึงให้มากความ" พูดจบ อินทรีย์พยักหน้าให้ไอ้สนและลูกสมุนคนอื่น ๆ ได้ทำงานอ๊าค....!!! เสียงครา

  • ดวงใจอินทรีย์   โจรบุก

    คืนนี้อินทรีย์เลือกที่จะมานอนกับอัญชันดั่งเช่นทุกวันเพราะปรับความเข้าใจกันแล้ว แต่ความรู้สึกของอัญชันที่เปลี่ยนไปกับรู้สึกใจเต้นระรัวเมื่อเห็นอินทรีย์นอนรอตนอยู่บนเตียง หากเป็นเมื่อก่อนก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจและดีใจเพราะตัวเองเทิดทูนอีกอินทรีย์เยี่ยงผู้มีพระคุณเหนือหัว"เหตุใดจึงใช้สายตามองข้าเช่นนั้นเล่า ข้าไม่สามารถเข้ามานอนกอดเอ็งได้ดั่งเช่นวันวานหรือ"อินทรีย์ที่นอนตะแคงข้างใช้มือข้างหนึ่งเท้าหัวอยู่และใช้มืออีกข้างหนึ่งตบลงบนที่นอนเบา ๆ เป็นสัญญาณให้อัญชันขึ้นมานอนเสียที"เปล่าเสียหน่อยจ้ะพ่อ ข้าแค่รู้สึกไม่เหมือนเดิมกับเรื่องหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้นวันนี้นะจ๊ะ"อัญชันเองถึงแม้จะรับรู้ความรู้สึกของอินทรีย์บ้างแล้วแต่ด้วยความที่ยังปรับตัวไม่ได้กลับตื่นเต้นเสียอย่างนั้น"มาเถิด ข้าไม่ทำอะไรเอ็งหรอก มันยังไม่ถึงเวลา แต่ขอให้เอ็งจำในสิ่งที่ข้าบอกเอ็งนับจากนี้ เอ็งอย่าได้เข้าใกล้ผู้ชายคนใดอีก ถ้าเอ็งไม่เชื่อฟังข้า ข้าจะลงโทษเอ็ง"อินทรีย์ที่พูดหมายหัวอัญชันเอาไว้"อัญชันจะเข้าใกล้ผู้ใดได้ล่ะจ๊ะพ่อ พ่อดุอย่างกับเสือเช่นนี้ ผู้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status