แชร์

43 ดูรักใคร่

ผู้เขียน: รอรีวัน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-15 17:30:48

 

เว่ยจงหมิงกลับมาทันเห็นฉากที่ฟู่ลี่อิ๋งกำลังนั่งซับน้ำตาให้กับขันทีน้อยพอดิบพอดี ร่างสูงกระแอมไอเป็นสัญญาณให้พวกนางรู้สึกตัว

ชายหนุ่มหรี่ตามองอย่างไม่สบอารมณ์ ได้ข่าวว่านางชอบตบตีบ่าวไพร่ ไหงตอนนี้ถึงไปนั่งซับน้ำตาให้แก่กันอย่างสนิทสนม เขาออกไปทำงานหลายวันแบบนี้คงไม่ต้องห่วงแล้วหรอกมั้ง

“ไท่จื่อ” เห็นเขาเดินเข้ามาฟู่ลี่อิ๋งจึงลุกขึ้น นางเผลอยิ้มออกมาทันทีที่เห็นหน้าเขา ส่วนขันทีน้อยเสี่ยวหลงเดินก้มหน้าก้มตาขอตัวออกจากห้องไปอย่างรู้ความ

“.....” ชายหนุ่มไปนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่าง ฟู่ลี่อิ๋งเดินนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ กัน

เว่ยจงหมิงหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน โดยไม่พูดไม่จาใด ๆ กับนางทั้งสิ้น เขาก็อุตส่าห์เป็นห่วงนางเรื่องข่าวลือ แต่ดูนางมีความสุขดี บ่าวไพร่ก็ดูไม่ได้รังเกียจนางแถมยังสนิทสนมชิดเชื้อกันดีเสียอีก

ฟู่ลี่อิ๋งไม่ได้รับรู้ใด ๆ อะไรทั้งสิ้น นางเดินไปนั่งเงียบ ๆ อยู่ข้างเขา ตั้งใจจะถามเรื่องไคไคน้อยและพูดกับเขาเรื่องที่นางจะออกบวช

“อ้อจริ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี   45 ไม่เคยหาเรื่องผู้ใดก่อน

    เรื่องของไท่จื่อและไท่จื่อเฟยถูกผู้คนพูดไปต่าง ๆ นานา ซึ่งแน่นอนว่าย่อมไปถึงหูของฟู่เหยาเหยา เสี่ยวเชี่ยนย่อมคาบข่าวนี้ไปรายงานให้กับเจ้านายของตนเองรับรู้ด้วยเช่นกันภาพที่ไท่จื่อประคองร่างเล็กของไท่จื่อเฟยท่องเที่ยวไปทั่วทั้งเหมืองหลวงย่อมพิสูจน์ได้ว่า ข้อครหาที่เกิดขึ้นไม่เป็นความจริง ข่าวลือที่ฟู่เหยาเหยาให้เสี่ยวเชี่ยนและสามีไปปล่อยข่าวถูกกลบไปหมด เพราะภาพความรักของคนทั้งคู่หญิงสาวรู้สึกอิจฉานิดหน่อย เปลี่ยนกัน ถ้าตอนนี้นางแต่งงานกับไท่จื่อก็คงใช้ชีวิตดังเช่นสามีภรรยากันอย่างมีความสุข นางได้ครอบครองเว่ยเจิงหยาง แต่ไม่ได้หัวใจเขา ตั้งแต่ค่ำคืนนั้นเขาก็ปล่อยให้นางอยู่ที่จวนตามลำพัง และฟู่เหยาเหยาถูกสั่งห้ามเด็ดขาดไม่ให้ยุ่งกับเว่ยเจี้ยนไค นางแต่งงานเข้ามาเป็นหวางเฟยก็จริง แต่อย่าคาดหวังจะได้อย่างอื่นที่นางต้องการมีคำพูดที่นางเคยได้ยินอยู่บ่อยครั้งสมัยยังเป็นดาราอยู่ในโลกปัจจุบัน เขาว่ากันว่า สิ่งที่น่ากลัวที่สุดนั่นก็คือความเงียบ เวลานี้นางเข้าใจแจ่มแจ้งชัดเจนแล้วว่า ความเงียบมันน่ากลัวอย่างไร นางกำน

  • ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี   44 ไม่เคยมีใครปฏิบัติเช่นนี้

    บะหมี่ในชามน่ารับประทานมากทีเดียว แต่นางกังวลเล็กน้อยเกรงว่ารสชาติที่เผ็ดร้อนของมันจะส่งผลกระทบต่อร่างกาย แต่กระนั้นนางก็ไม่อยากให้พ่อค้าชราเสียหน้า ถ้าเกิดนางกินไม่ได้หรือปฏิเสธที่จะไม่กิน เกรงว่าในอนาคตร้านจะประสบกับปัญหาได้ในภายหลังฟู่ลี่อิ๋งเขี่ยบะหมี่ในชามไปมาเพื่อให้ตัวบะหมี่คลายความร้อนและทานได้ง่ายขึ้น ก่อนจะเริ่มกินอย่างเชื่องช้า กัดเข้าไปเพียงคำแรก นางก็เกือบตายเพราะรสชาติของบะหมี่เผ็ดร้อนจนนางอยากร้องไห้ โชคดีที่พ่อค้าบะหมี่คงเห็นว่านางตัวเล็ก จึงตักใส่ชามให้นางนิดเดียว จึงไม่ต้องทรมานมากนักหญิงสาวเงยหน้ามองบุรุษที่นั่งฝั่งตรงข้าม เขาสามารถกินบะหมี่เนื้อตุ๋นเปื่อยยุ่ยรสชาติเผ็ดร้อนชามนั้นได้อย่างหน้าตาเฉย ผิดกับนางที่กินไปเหมือนกับร้องไห้ไปใบหน้าสวยหวานของฟู่ลี่อิ๋งเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ ที่เกิดจากการรับประทานของเผ็ดร้อน เสื้อผ้าของนางเวลานี้ก็เปียกแนบไปกับร่างกายแบบบางของนางเว่ยจงหมิงเองก็เพิ่งนึกออกในตอนนี้นี่เองว่านางไม่ชอบกินอาหารรสจัด แต่กระนั้นเขาก็เห็นว่านางยังฝืนพยายามรับประทานบ

  • ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี   43 ดูรักใคร่

    เว่ยจงหมิงกลับมาทันเห็นฉากที่ฟู่ลี่อิ๋งกำลังนั่งซับน้ำตาให้กับขันทีน้อยพอดิบพอดี ร่างสูงกระแอมไอเป็นสัญญาณให้พวกนางรู้สึกตัวชายหนุ่มหรี่ตามองอย่างไม่สบอารมณ์ ได้ข่าวว่านางชอบตบตีบ่าวไพร่ ไหงตอนนี้ถึงไปนั่งซับน้ำตาให้แก่กันอย่างสนิทสนม เขาออกไปทำงานหลายวันแบบนี้คงไม่ต้องห่วงแล้วหรอกมั้ง“ไท่จื่อ” เห็นเขาเดินเข้ามาฟู่ลี่อิ๋งจึงลุกขึ้น นางเผลอยิ้มออกมาทันทีที่เห็นหน้าเขา ส่วนขันทีน้อยเสี่ยวหลงเดินก้มหน้าก้มตาขอตัวออกจากห้องไปอย่างรู้ความ“.....” ชายหนุ่มไปนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่าง ฟู่ลี่อิ๋งเดินนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ กันเว่ยจงหมิงหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน โดยไม่พูดไม่จาใด ๆ กับนางทั้งสิ้น เขาก็อุตส่าห์เป็นห่วงนางเรื่องข่าวลือ แต่ดูนางมีความสุขดี บ่าวไพร่ก็ดูไม่ได้รังเกียจนางแถมยังสนิทสนมชิดเชื้อกันดีเสียอีกฟู่ลี่อิ๋งไม่ได้รับรู้ใด ๆ อะไรทั้งสิ้น นางเดินไปนั่งเงียบ ๆ อยู่ข้างเขา ตั้งใจจะถามเรื่องไคไคน้อยและพูดกับเขาเรื่องที่นางจะออกบวช“อ้อจริ

  • ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี   42 คำนินทา

    ได้ยินสิ่งที่ลู่เหวินเล่า เว่ยจงหมิงเองก็แทบกลั้นโทสะเอาไว้ไม่อยู่ นางนะหรือที่เป็นสตรีที่ไม่ดี นางน่ะหรือที่เป็นผู้สลับเกี้ยวเจ้าสาวเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว จริงอยู่กาลก่อนสตรีผู้นั้นอาจจะมีชื่อเสียงที่ไม่ค่อยดีนักแต่ฟู่ลี่อิ๋งในเวลานี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้นแล้วเขายอมรับว่าสตรีที่ได้แต่งงานกับเขา จากนี้ไปย่อมมีชีวิตสุขสบาย มีอำนาจมากมายอยู่ในมือ แต่นางเองกลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น ฟู่ลี่อิ๋งที่เขารู้จัก เป็นสตรีที่วัน ๆ หาแต่วิธีการออกบวช ในหัวสมองของนางเวลานี้คิดแค่วิธีที่ตัวเองจะปลงผมบวชชีเท่านั้น“ได้ยินมาผิดหมดแล้ว ฟู่ลี่อิ๋งไม่ได้คิดเช่นนั้นหรอก” เว่ยจงหมิงเถียงกลับ“จะไม่ได้เป็นเช่นนั้นได้อย่างไร ใคร ๆ เขาก็พูดกันทั้งนั้นว่าไท่จื่อเฟยของพระองค์นิสัยไม่ดีนัก เอาแต่ใจ ตบตีบ่าวไพร่ มักใหญ่ใฝ่สูงถึงขั้นแย่งคนรักของน้องสาว พระองค์ควรจะส่งนางคืนกลับให้แก่เว่ยอ๋อง แล้วพาคุณหนูรองกลับคืนแล้วมาครองรักกันดังเช่นเดิม เป็นเช่นนี้จึงจะถูกต้องเหมาะสม”“ลู่เหวิน เหตุใดวันนี้จึงพูดมากนัก

  • ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี   41 ฝันร้ายกลายเป็นดี

    จัดการธุระด้านนอกเสร็จหมดแล้ว เว่ยจงหมิงจึงกลับเข้ามาในห้องและพบว่าเตียงนอนถูกร่างเล็กของฟู่ลี่อิ๋งจับจองไว้ทั้งเตียง ไหนนางบอกว่าจะแบ่งกันนอนอย่างไรเล่า ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาเองก็ไม่กล้าผลักให้นางขยับตัว เพราะกลัวจะรบกวนการนอนของนางเว่ยจงหมิงหันกลับไปมองตั่งนอนตัวเล็ก ๆ เขาคงต้องอาศัยหลับนอนอยู่บนนั้นอีกแล้วสินะ“ข้าไม่ใช่คนไม่ดี ข้าไม่ได้ทำเรื่องไม่ดี ท่านพ่อ ท่านแม่ ช่วยข้าด้วย”“ข้ายังไม่อยากตาย ไม่!!!”ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะได้ยินเสียงเสียงหนึ่งกำลังร้องโวยวาย พอรู้ว่าเป็นเสียงของฟู่ลี่อิ๋งเขาจึงถลาเข้ามาหา“ไท่จื่อเฟย” ชายหนุ่มสะกิดตัวนางเบา ๆ ให้นางรู้สึกตัวมือเรียวเล็กของฟู่ลี่อิ๋งคว้ามือของเว่ยจงหมิงเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ดูเหมือนว่าทันทีที่เขาได้สัมผัสตัวนาง เจ้าตัวเล็กก็เงียบสงบลงจนกลายเป็นการนอนดังเช่นปกติเขาปลอบโยนร่างเล็กที่กำลังอยู่ในฝันร้าย เมื่

  • ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี   40 ไคไคน้อย

    ตั้งแต่คืนวันเข้าหอ เว่ยเจิ้งหยางก็ไม่ได้กลับมาที่จวนอ๋องอีก ฟู่เหยาเหยาให้คนไปถามก็พบคำตอบที่ว่าเขาไปทำงานและพักค้างแรมอยู่ที่ค่ายทหาร โดยที่ไม่กลับมาที่จวน ฟู่เหยาเหยารู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาเสียอย่างนั้น เขาแสดงออกมาโดยตลอดว่าชอบฟู่ลี่อิ๋ง แต่นางดันไปจับพวกเขาแยกจากกันฟู่เหยาเหยาเชื่อว่า ไม่ว่าอย่างไรนางก็จะสามารถทำให้เขาตัดใจจากสตรีผู้นั้นให้ได้เร็ววัน ด้วยทักษะของการเป็นนางเอก นางได้ความโชคดีแบบนางเอกมาตั้งหลายครั้งเรื่องเล็กน้อยแค่นี้นับประสาอะไรกัน จะไม่สำเร็จพูดก็พูด..ถึงอย่างไรฮ่องเต้ก็รู้เรื่องราวนี้ไปหมดแล้ว ว่าทั้งนางและฟู่ลี่อิ๋งถูกสลับตัวกัน สู้ให้นางป่าวประกาศไปให้ทุกคนรับรู้เลยเสียดีกว่า ผู้ที่จะทำงานสกปรกให้กับนางมีแค่เพียงเสี่ยวเชี่ยนและสามีของนางที่เวลานี้กลายมาเป็นองครักษ์ส่วนตัวของหวางเฟยไปแล้วฟู่เหยาเหยามีความลับของคนทั้งคู่อยู่ในมือ นางเชื่อว่าการที่นางให้ข้าวให้น้ำคนพวกนั้นกินบ่อย ๆ พวกสุนัขย่อมภักดีอยู่แล้ว และตัวนางเองก็ไม่อยากอยู่ภายใต้ชื่อเสียงเสีย ๆ ของฟู่ลี่อิ๋งนัก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status