แชร์

ตอนที่ 4 จะเอาคนนี้

ผู้เขียน: ณดารินทร์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-23 02:26:37

งานสัมมนาเชิงวิชาการของสูตินรีแพทย์ทั่วประเทศ ถูกจัดขึ้นที่โรงแรมเดอแกรนด์เวียงพิงค์ จังหวัดเชียงใหม่ หนึ่งในสาขาโรงแรมของครอบครัวขวัญข้าว โรงแรมสาขานี้สร้างได้ยิ่งใหญ่อลังการ ถูกออกแบบและตกแต่งออกมาในสไตล์ล้านนาโดยพ่อเลี้ยงของเธอนั่นเอง ตัวโรงแรมตั้งอยู่ท่ามกลางสวนป่าร่มรื่น ความงดงามที่มีสไตล์แบบนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศให้หลั่งไหลมาพักผ่อนจนยอดจองห้องพักแทบจะเต็มตลอดทั้งปี

                       พิชญะ ราวิน และพริมา เดินทางมาถึงโรงแรมแห่งนี้ในตอนค่ำ หมอหนุ่มสาวจึงแยกย้ายกันเข้าห้องพักผ่อน เพื่อที่พรุ่งนี้ต้องตื่นขึ้นมาเข้าร่วมงานสัมมนาตั้งแต่เช้า

                       พิชญะ หมอหนุ่มรูปหล่อกำลังเร่งฝีเท้าออกจากห้องพักเพื่อตรงไปยังลิฟต์ ใกล้เวลาเปิดงานสัมมนาเข้าไปทุกที แต่เขาดันนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์มือถือไว้ในห้องพัก จึงต้องขึ้นมาเอาและต้องเดินอย่ารีบเร่งแบบนี้ ระหว่างเดินผ่านทางแยกของชั้น หมอหนุ่มก้มลงมองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือเรือนหรู เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินตรงออกมาจากทางแยกนั้นและเงยขึ้นมาจากการดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือของเธอเช่นกัน

                       ด้วยความเร็วของจังหวะการเดินของคนทั้งคู่จึงไม่มีฝ่ายไหนเบรกได้ทัน สองร่างปะทะกันดังโครม ร่างสูงใหญ่ของหมอหนุ่มแทบไม่ไหวติง แต่ร่างบางของหญิงสาวผู้โชคร้ายคนนั้นเสียหลักกำลังจะหงายหลังล้มลง เร็วเท่าความคิดหมอหนุ่มขยับกายเอื้อมแขนแกร่งเข้าคว้าร่างเธอเข้าสู่อ้อมกอดแน่นด้วยความตกใจ หนุ่มสาวทั้งคู่เหมือนตกอยู่ในภวังค์ในอ้อมกอดของกันและกัน กลิ่นน้ำหอมผู้ชายอ่อนๆ เป็นกลิ่นที่เธอชอบทำเอาเธอหลับตาเคลิ้มฝัน เช่นกันกับหมอหนุ่ม กลิ่นน้ำหอมที่อ่อนหวานจากตัวเธอที่แนบชิดอยู่ที่อกแกร่งนั้นก็ทำให้เขาแอบสูดลมหายใจเสียเต็มปอดเหมือนกัน เพียงชั่วอึดใจทั้งคู่ก็รู้สึกตัว จึงดีดตัวออกจากกันอย่างรวดเร็วเหมือนโดนของร้อน หนุ่มสาวเอ่ยขอโทษกันเลิ่กลั่ก แต่แล้วเมื่อทั้งคู่ได้มองหน้ากันก็ต่างตกตะลึงและตกอยู่ในภวังค์อีกรอบ หนุ่มสาวใจเต้นรัวแรงจนกลัวว่าอีกฝ่ายจะได้ยินเสียงนี้

                      หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาสวยหวานซ่อนเปรี้ยว ดวงหน้ารูปไข่ตกแต่งอย่างดี ดวงตากลมโตฉายแววดื้อรั้นเอาแต่ใจ จมูกโด่งรั้นเอาเรื่อง ปากกระจับอวบอิ่มที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดนั้นน่าจับมาบดจูบให้หนำใจ ผมยาวสีน้ำตาลทองถึงกลางหลังดัดม้วนลอนสวยที่ปลายผมยิ่งเพิ่มความน่าหลงใหล เธอดูสวยเฉี่ยวทันสมัยในชุดเดรสรัดรูปสีดำแบรนด์ดังแขนยาวเปิดไหล่โชว์ลาดไหล่ขาวนวลเนียน ขับผิวพรรณขาวสะอาดราวน้ำนมให้โดดเด่นทะลุสายตา หุ่นสะโอดสะอง อกเป็นอกที่เมื่อครู่หน้าอกแกร่งของเขาได้สัมผัสความนุ่มหยุ่นของเธอมาแล้ว และหมอคอนเฟิร์มเลยว่า นั่นน่ะของแท้แม่ให้มา เอวเป็นเอวคอดเว้าเร้าใจ สะโพกผายพองามรับกับขายาวเรียวสวย ไม่รู้ว่าเธอคนนี้เป็นคนหรือนางฟ้า เพราะงดงามน่าหลงใหลไปทุกสัดส่วน ทั้งหมดที่เป็นตัวเธอเป็นสเปคแบบที่เขาชอบทั้งสิ้น

                       โคตรสวย เซ็กซี่ชิบเป๋ง  หมอหนุ่มคิดในใจ

ส่วนเธอนั้นก็ตกตะลึงตาค้างเพราะผู้ชายตรงหน้าคนนี้หล่อเหลาจนทำให้ใจเธอกระหน่ำรัว ร่างกายสูงใหญ่ เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแต่พอดี ไม่ใหญ่เทอะทะ จึงดูมีทั้งกล้ามเนื้อและสูงเพรียวมีเสน่ห์สุดๆหน้าตาต้องเรียกว่าก็หล่อขั้นเทพถึงจะถูก คิ้วเข้มหนาดกดำ ดวงตาคมกริบเป็นประกายมีพลังดึงดูด จมูกโด่งเป็นสันคม ปากหยักได้รูปสีสดมาก น่าจูบเป็นที่สุด คงเป็นเพราะว่าเขาผิวขาวมาก ปากถึงสีสดได้ขนาดนี้ โครงหน้ารูปไข่ที่มีหน้าผากกว้างและขากรรไกรโค้งมนได้รูปรับกับคางเหลี่ยมกำลังดียิ่งทำให้วงหน้าเขามีเสน่ห์ ทรงผมสไตล์ผู้ชายเกาหลีตัดด้านข้างสั้นข้างบนไว้ยาวกว่าเซทเป็นทรงเสยขึ้นเล็กน้อย ยิ่งทำให้เขาดูหล่อเหลาน่าค้นหา เสื้อผ้าที่เขาใส่ก็สะอาดสะอ้าน เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีอ่อนลายทางยิ่งขับให้เขาดูโดดเด่นน่าจับมาฟัด

“เอ่อ ขอโทษค่ะ พอดีรีบไปหน่อยเลยไม่ทันระวัง”

“ผมก็ต้องขอโทษด้วยเหมือนกันครับ รีบเหมือนกัน ทำคุณเกือบล้ม เจ็บไหมครับ”

ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงทุ้มด้วยความห่วงใย พลางมองสำรวจร่างกายเธอว่าได้รับบาดเจ็บที่ตรงไหนหรือไม่ แต่ยิ่งมองก็ยิ่งเห็นความงดงามของวัยสาวที่น่าดึงดูดใจอย่างชัดเจน จนหัวใจหนุ่มเต้นรัวราวหนุ่มน้อยเพิ่งเริ่มริรัก

“ไม่เจ็บค่ะ ขอบคุณนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ เราไปกันเถอะ”

ชายหนุ่มเดินไปกดเรียกลิฟต์ โดยมีหญิงสาวก้าวเดินตามไปติดๆ เมื่อทั้งคู่เข้าไปอยู่ในลิฟต์แล้ว ต่างก็แอบเหล่มองกันในเงาสะท้อนของประตูลิฟต์ หมอหนุ่มรวบรวมความกล้ากำลังจะเอ่ยปากชวนคุยเพื่อทำความรู้จัก ก็มีสายเรียกเข้าดังมาจากโทรศัพท์มือถือของเธอ เมื่อรับสายเธอก็รีบร้อนออกจากลิฟต์ไป ก่อนเธอออกจากลิฟต์ เธอหันมาสบตาและส่งยิ้มหวานมุมปากให้เขาเล็กน้อยและเขาก็ยิ้มตอบรับรอยยิ้มของเธอ

หมอหนุ่มแอบเสียดายที่ยังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลย เธอก็มีอันให้ต้องรีบร้อนออกจากลิฟต์ไปเสียแล้ว เขาตั้งใจว่าจะต้องตามหาเธอให้เจอให้ได้ เขาสงสัยว่าเธออาจเป็นหมอจากโรงพยาบาลใด โรงพยาบาลหนึ่งที่มาร่วมสัมมนาในครั้งนี้ เพราะทั้งเธอและเขากดลิฟต์ลงมาในชั้นเดียวกัน ซึ่งชั้นนี้เป็นชั้นที่มีห้องสัมมนาขนาดใหญ่ ที่มีการจองเปิดสัมมนาแค่คณะหมอสูติฯเท่านั้น แบบนี้เขาคงได้เจอเธอข้างในห้องสัมมนาอีกเป็นแน่ ตอนนี้ก็แค่ต้องมองหาเธอให้เจอ เขาสาบานเลยว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปแน่นอน

เช่นเดียวกันกับขวัญข้าว ใจจริงเธอตั้งใจจะรุกคืบเขาให้มากกว่านี้ แต่เธอดันมีภารกิจต้องไปกล่าวต้อนรับคณะหมอที่มาสัมมนาเสียนี่ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มั่นใจว่าจะตามหาเขาได้ไม่ยากในภายหลัง เพราะเขากดลิฟต์ลงมาชั้นนี้ ซึ่งเป็นชั้นที่มีห้องสัมมนาที่มีแค่คณะหมอสูติฯเท่านั้นที่เปิดใช้ห้อง แน่นอนดูจากการแต่งกายเขาต้องเป็นหนึ่งในหมอสูติฯ ที่มาเข้าร่วมสัมมนาเป็นแน่

ก่อนเธอออกจากลิฟต์ เธอจึงทำใจกล้า หันไปสบตาและส่งยิ้มหวานมุมปากให้เขา และเขาช่างน่ารัก ยิ้มตอบรับรอยยิ้มของเธอเสียด้วย

เดี๋ยวเจอกันนะคะ คุณหมอ ครั้งนี้คุณไม่รอดเงื้อมมือขวัญข้าวคนนี้แน่ ไม่ว่ายังไงต้องเอาหมอมาทำสามีให้ได้ 

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ทวงแค้น ลวงพิศวาส   ตอนที่ 9 เธอไม่ใช่น้องฉัน

    ร่างสูงรู้สึกตัวตื่นขึ้นแต่เช้าตรู่ เขารีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าเพื่อกลับห้องไปอาบน้ำเพราะมีภารกิจเข้าร่วมงานสัมมนารออยู่ ก่อนออกจากห้องนอนของเธอ เขาหันกลับมามองเธออีกครั้งพลันหัวใจก็เต้นเป็นจังหวะแปลกประหลาด ผู้หญิงคนแรกที่เขานอนร่วมเตียงด้วยจนเช้า เพราะเขาไม่เคยนอนร่วมเตียงกับคู่นอนคนไหน เมื่อจบกิจกรรมเร่าร้อนไม่ว่าจะเหนื่อยล้าหรือดึกดื่นเพียงใดก็จะต้องแยกย้ายกลับไปนอนห้องตัวเองให้ได้ และนี่เป็นครั้งแรกที่เขานอนเปลือยกายกับผู้หญิงบนเตียงแล้วไม่ได้ล่วงล้ำเข้าสู่กายเธอ ต้องขอบคุณพริมาให้หนักเพราะถ้าไม่ได้เธอ ป่านนี้เขาคงทำให้เกิดเหตุการณ์วุ่นวายของสองบ้านที่ไม่ควรมาบรรจบพบเจอกันอีกแล้ว “แกไปไหนมาวะ ไม่กลับห้องทั้งคืน” ราวินยิงคำถามใส่เขาทันทีที่เปิดประตูเข้าห้องพักมา “ก็รู้อยู่แล้ว จะถามทำไมวะไอ้วิน” “ไหนแกบอกว่าจะไม่เอาตัวไปพัวพันกับครอบครัวนั้นอีก มันจะมีแต่เรื่องยุ่งไม่ใช่หรอ ฉันเป็นห่วงแกนะไอ้เหนือ” “ก็ยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย

  • ทวงแค้น ลวงพิศวาส   ตอนที่ 8 หนูอ่อยนะ พี่ไหวเหรอ

    ทั้งคู่ทานอาหารเลิศรสพร้อมดื่มไวน์ไปเกือบหมดขวด เธอชวนเขาคุยนั่นนี่ไม่หยุดตลอดเวลา และเขาก็ตอบคำถามเธอไม่หยุดแบบไม่มีเบื่อในตัวเจ้าหนูจำไมนี่เหมือนกัน “หมอมีพี่น้องไหมคะ ที่บ้านอยู่กันกี่คน” “นี่มาถึงเรื่องสำรวจสำมะโนครัวผมแล้วหรือครับ” “อยากรู้จักหมอให้มากกว่านี้นี่คะ” เธอเอียงคอเล็กน้อย ส่งสายตาออดอ้อนจนเขาต้องถอนหายใจอย่างแพ้ทาง ท่าถนัดเลยสินะ เอียงคอทำหน้าตาน่ารักเนี่ย “มีน้องสาวหนึ่งคนครับ อยู่กันสามคน ผม แม่ และน้อง” “พ่อหมอ เอ่อ” ใจหนึ่งอยากรู้ ใจหนึ่งก็กลัวว่าหากพ่อเขาเสียแล้วจะไปตอกย้ำรอยแผลเขาหรือไม่ “พ่อผม ทิ้งผมกับแม่ไปตั้งแต่ผมแปดขวบ เขาทิ้งพวกเราไปอยู่กับผู้หญิงจอมมารยาที่อยากได้สามีชาวบ้านจนตัวสั่น หรืออาจจะเพราะผู้หญิงคนนั้นรวยมาก จะบันดาลชีวิตที่สวยหรูให้เขาดีกว่าที่อยู่กับแม่ เขาเลยทิ้งพวกเราไป” แววตาวูบไหวของหมอตกอยู่

  • ทวงแค้น ลวงพิศวาส   ตอนที่ 7 แค่กินข้าว

    การสัมมนาวันที่สองจบลงไปโดยที่ทั้งวันนี้ขวัญข้าวไม่เข้ามาตอแยเขาเลย ใจหนึ่งของเขาก็รู้สึกโล่ง ดีแล้วที่ไม่ต้องมาข้องแวะกับลูกของผู้หญิงเลวๆคนนั้นอีก แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกหวิวๆ ในหัวใจเหมือนกัน สัมผัสนุ่มนิ่มหอมหวานของริมฝีปากเธอเมื่อวานนี้ยังชัดเจน มันรบกวนสมาธิเขาทั้งวันจนต้องเรียกสติของตนเองบ่อยๆ ระหว่างที่เขานั่งเล่นอยู่ในห้องพักเพื่อรอเวลาลงไปทานอาหารเย็นกับกลุ่มเพื่อนนั้น ก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามาในโทรศัพท์มือถือของเขา “สวัสดีครับ” “สวัสดีค่ะ หมอเหนือ ข้าวเองนะคะ” “ครับ คุณมีธุระอะไรกับผมหรือครับ” “ถ้าไม่มีธุระ โทรหาไม่ได้หรือคะ ใจร้ายจริง คนเขาอุตส่าห์คิดถึง” “ว่าไงครับ มีอะไรหรือเปล่า” “ข้าวจะโทรมาชวนหมอมากินข้าวค่ะ” คำสั้นๆของเธอ ทำเอาเขาคิดลึก ทั้งๆที่รู้ว่าเธอชวนกินข้าวที่เป็นจานๆ ไม่ใช่ข้าวที่หมายถึงตัวเธอ “เอ่อ คือ” หมอหนุ่มอึก

  • ทวงแค้น ลวงพิศวาส   ตอนที่ 6 หิวข้าวอีกแล้วเหรอ

    แต่เรื่องราวมันไม่ง่ายแบบนั้น เมื่อขวัญข้าวล็อกเป้าหมายไว้ที่ตัวเขาแล้ว เย็นนั้นเขาจึงได้รับการ์ดเชิญให้ไปร่วมรับประทานอาหารกับเธอ เขาจึงตอบรับไปกับพนักงานที่นำการ์ดมาให้ ว่าเขาจะไปและขอพาเพื่อนไปด้วยสองคน“ดีใจนะคะ ที่คุณรับคำเชิญ”ขวัญข้าวเอ่ยต้อนรับเขาและเพื่อน“ครับ”“สวัสดีค่ะ ฉันขวัญข้าว หรือเรียกข้าวก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”“ครับ ผมพิชญะ เรียกน้ำเหนือ หรือเหนือก็ได้ครับ นี่เพื่อนผม ราวิน หรือหมอวิน นี่ก็พริมาหรือหมอพรีมครับ”“ยินดีที่ได้รู้จักคุณหมอทุกคนนะคะ”“ยินดีเช่นกับครับ” ราวินเอ่ยขึ้น“ยินดีเช่นกันค่ะ” พริมาตอบรับคำทักทาย“เชิญนั่งก่อนค่ะ วันนี้ขออนุญาตเลี้ยงขอบคุณหมอเหนือนะคะ ที่อุตส่าห์ช่วยดึงตัวข้าวเอาไว้ตอนเราเดินชนกัน ไม่งั้นข้าวหงายหลังล้มกับพื้นแน่ค่ะ”คำพูดเหล่านั้น สร้างความไม่พอใจให้หมอสาวคนสวยเป็นอย่างมากเพราะแค่มองด้วยหางตาก็รู้ว่าแม่นั่นจ้องจะงาบผู้ชายที่เธอหมายปองมานาน“เหนือก็เป็นสุภาพบุรุษแบบนี้เสมอแหละค่ะคุณข้าว ไม่ต้องคิดมากนะคะ”ภายใต้รอยยิ้มหวานของหมอสาวซ่อนความรู้สึกไม่พอใจเอาไว้อย่างมิดเม้น“ทานข้าวกันดีกว่าค่ะ สัมมนาเครียดกันทั้งวันคงหิวกันแย่”

  • ทวงแค้น ลวงพิศวาส   ตอนที่ 5 จบตั้งแต่ยังไม่เริ่ม

    “ทำไมไปนานจังวะไอ้เหนือ” ราวินเอ่ยถามทันทีที่เขานั่งลงประจำที่ “อุบัติเหตุนิดหน่อย” “เห้ย เป็นอะไรวะ เกิดไรขึ้น” “ไม่เป็นไร เดินชนสาวน่ะ” “อะไรวะ ทำหน้าทำตา แกชอบเธอหรอ” “คิดว่าใช่ว่ะ สเปคเลย ใจโคตรเต้นแรงตอนอยู่ใกล้เธอ ถ้าเจอกันอีกครั้งฉันไม่ปล่อยให้รอดไปได้แน่ คนอะไรทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ สายตาก็ดื้อรั้น น่าปราบพยศให้อยู่หมัด” “ไอ้นี่ ทำตัวเหมือนเด็กเพิ่งเคยชอบสาว ใครวะ ได้เบอร์มาป่าว” “ยังไม่ได้ทันถามชื่อเลยว่ะ เธอก็รับโทรศัพท์แล้วรีบร้อนออกจากลิฟต์ไป เธอก็ลงมาชั้นเดียวกับเรานี่แหละ” “เห้ยจริงดิ งั้นเธอก็น่าจะเป็นหมอสูติฯ เหมือนเราแน่ๆ ไหนวะ ฉันช่วยมองหา แต่งตัวแบบไหน” “เดรสเปิดไหล่สีดำแขนยาว ผมสีน้ำตาลทองยาว ม้วนลอนตรงปลาย” “โอ้โห เล่นเอาฉันแทบน้ำลายไหล” ขณะที่หมอหนุ่มทั้งสองหันซ้ายหันขวามองหาสาวปริศนาอยู่นั่น ก็ถูกขัดจังหวะด้วยพิธีก

  • ทวงแค้น ลวงพิศวาส   ตอนที่ 4 จะเอาคนนี้

    งานสัมมนาเชิงวิชาการของสูตินรีแพทย์ทั่วประเทศ ถูกจัดขึ้นที่โรงแรมเดอแกรนด์เวียงพิงค์ จังหวัดเชียงใหม่ หนึ่งในสาขาโรงแรมของครอบครัวขวัญข้าว โรงแรมสาขานี้สร้างได้ยิ่งใหญ่อลังการ ถูกออกแบบและตกแต่งออกมาในสไตล์ล้านนาโดยพ่อเลี้ยงของเธอนั่นเอง ตัวโรงแรมตั้งอยู่ท่ามกลางสวนป่าร่มรื่น ความงดงามที่มีสไตล์แบบนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศให้หลั่งไหลมาพักผ่อนจนยอดจองห้องพักแทบจะเต็มตลอดทั้งปี พิชญะ ราวิน และพริมา เดินทางมาถึงโรงแรมแห่งนี้ในตอนค่ำ หมอหนุ่มสาวจึงแยกย้ายกันเข้าห้องพักผ่อน เพื่อที่พรุ่งนี้ต้องตื่นขึ้นมาเข้าร่วมงานสัมมนาตั้งแต่เช้า พิชญะ หมอหนุ่มรูปหล่อกำลังเร่งฝีเท้าออกจากห้องพักเพื่อตรงไปยังลิฟต์ ใกล้เวลาเปิดงานสัมมนาเข้าไปทุกที แต่เขาดันนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์มือถือไว้ในห้องพัก จึงต้องขึ้นมาเอาและต้องเดินอย่ารีบเร่งแบบนี้ ระหว่างเดินผ่านทางแยกของชั้น หมอหนุ่มก้มลงมองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือเรือนหรู เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินตรงออกมาจากทางแยกนั้นและเงยขึ้นมาจากการดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือของเธอเช่นกัน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status