เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 17 หากแตะต้องลูกข้าอีกข้าจะไม่ออมมือ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-26 02:51:40
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 19.2 แยกจาก
ซูอวี่นิ่งงันพลางลูบเรือนผมของนางเบา ๆ สายตาเต็มไปด้วยความลังเล เขาอยากพานางไปทุกที่ แต่หนทางข้างหน้าช่างเต็มไปด้วยความไม่แน่นอนเกินกว่าจะให้สตรีที่เขารักและเด็ก ๆ ที่เขาหวงแหนนั้นไปเสี่ยงด้วย"เฉาซี.." เขาเอ่ยออกมาเสียงแผ่วราวกับว่ากำลังขอให้นางเห็นใจ"เจ้ารู้หรือไม่ว่าหนทางนั้นลำบากเพียงใด ข้าไม่อยากให้เจ้ากับลูกต้องลำบาก" เฉาซีเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ดวงตาของนางสั่นระริก"ข้ายอมลำบากได้.. แต่ข้าไม่สามารถอยู่ห่างท่านได้" คำพูดของนางนั้นราวกับทลายกำแพงที่เขาสร้างขึ้น ซูอวี่ถอนหายใจเฮือกยาวยกมือลูบแก้มนุ่มนั้นแผ่วเบา"เช่นนั้นเอาอย่างนี้ได้หรือไม่.. ข้าจะไปหยางโจวก่อน ดูที่ทาง ดูความเหมาะสม แล้วจะกลับมารับเจ้ากับลูกให้เร็วที่สุด" เฉาซีเงียบลงพร้อมกอดเขาเอาไว้แน่นขึ้นราวกับไม่อยากให้เขาจากไป แต่สุดท้ายนางก็พยักหน้าอย่างยอมจำนน"ได้.. หากท่านคิดว่าดีที่สุดข้ากับลูกก็จะรอท่าน" ชายหนุ่มกอดนางแน่นขึ้นอย่างให้สัญญา ก่อนที่ทั้งสองจะไปในที่สุดหลังจากคืนนั้นสามวัน ในรุ่งสางของวันที่อากาศเย็นสบาย ฮั่วเฉาซีบังเอิญเดินผ่านเรือนหลักแล้วเผอิญได้ยินการสนทนาของหว่างตันเข้า"นายท่าน เรือเตรียมพร้อมแล้วขอร
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 19.1 แยกจาก
ตอนที่ 19แยกจากกลางดึกในคืนนั้นฮั่วเฉาซีได้ลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากห้องเด็ก ๆ เธอปล่อยให้สองสาวใช้เป็นคนดูแลเด็ก ๆ ต่อ นางย่องไปยังห้องนอนใหญ่ที่มีเพียงแสงโคมริบหรี่ ผลักประตูเข้าไปก็เห็นว่าซูอวี่นั้นนอนอยู่บนเตียง ผ้าห่มคลุมถึงอกท่าทางเหมือนคนหลับลึก หญิงสาวจงใจเดินเข้าไปแล้วหยุดยืนข้างเตียง ก่อนจะยกผ้าห่มขึ้นเล็กน้อยพร้อมทั้งแทรกตัวเข้าไปจนกลายเป็นก้อนนิ่ม ๆ ข้างกายเขา เอียงใบหน้าไปใกล้กระซิบเสียงเบา"ท่านหลับแล้วจริงหรือ" สิ้นสุดคำถาม เธอก็เห็นว่าซูอวี่นั้นหรี่ตาขึ้นมามอง มุมปากของยกยิ้มจาง ๆ อย่างน่าเอ็นดู"ถูกเจ้าจับได้เสียแล้ว.." พูดจบเขาก็ยื่นแขนรวบเฉาซีเข้ามากอดแนบอกแน่น กลิ่นกายของชายหนุ่มคนรักทำให้นางรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ฮั่วเฉาซีซุกหน้าอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามเขาออกไปด้วยน้ำเสียงอู้อี้ "พวกเราจะไปหยางโจวเมื่อไหร่งั้นหรือ" ซูอวี่นิ่งเงียบไปชั่วอึดใจ มือหนายกขึ้นมาลูบเส้นผมนางเบา ๆ "การไปครั้งนี้ข้าคิดว่าไม่ง่ายนัก เลยคิดว่าข้าจะไปเอง เจ้ากับเด็ก ๆ อยู่ที่นี่ก่อนดีหรือไม่ ฮั่วเฉาซีชะงักกึกนางดันตัวออกจากอ้อมแขนแล้วพลิกขึ้นมาจ้องหน้าเขา ดวงตาคมสวยสะท้อนความไม่พอใจ"นี่ท
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 18 ครอบครัวอบอุ่น
ตอนที่ 18ครอบครัวอบอุ่นหลังจากเฉาซีอุ้มไป๋จื้อเดินลิ่ว ๆ ออกไปโดยไม่หันกลับ ซูอวี่เองก็ก้มลงอุ้มไป๋ฮวาขึ้นแนบอกแล้วหมุนตัวเดินตามหลังเธอไปเช่นกัน ทั้งสองอุ้มลูกแฝดออกไป ทว่ากลับทิ้งไออารมณ์ร้อนระอุเอาไว้ข้างหลังสองพี่น้องตระกูลซู ซูเซี่ยและซูเหิงมองตามหลังด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ซูเซี่ยกัดฟันกรอดก่อนจะสบถเสียงเบา ๆ แทรกออกมาจากไรฟัน"หึ... พวกเจ้าก็ผยองไปได้แค่ตอนนี้แหละ" คำพูดนั้นเต็มไปด้วยความอาฆาตทั้งขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพวกเขาเบือนหน้าหนีและกระฟัดกระเฟียดกันไปคนละทิศคนละทาง ก้าวเท้าเร็ว ๆ กลับเรือนตัวเองราวกับไม่อยากทนเห็นแม้แต่เงาของซูอวี่กับครอบครัวอีกแม้แต่วินาทีเดียวในห้องโถงใหญ่บรรยากาศยังคงเงียบงัน มีเพียงเสียงจอกชากระทบกันเบา ๆ ดังเป็นจังหวะ ท่านพ่อนั่งสงบนิ่ง ฝ่ามือใหญ่ถือจอกชาอย่างมั่นคง ท่านแม่เองก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามมือบีบถ้วยชาแน่น สายตาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองแต่ก็ต้องพยายามรักษามารยาทเอาไว้ทั้งสองนั่งดื่มชาเงียบ ๆ ไม่มีแม้แต่คำพูดปลอบใจ หรือกระซิบถามไถ่ กระทั่งผู้เป็นภรรยานั้นอดทนไม่ไหวเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อน น้ำเสียงกดต่ำแต่คุมอารมณ์ไม่อยู่"ท่านทำเช่นนี้.. หมายความว่าอ
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 17 หากแตะต้องลูกข้าอีกข้าจะไม่ออมมือ
ตอนที่ 17หากแตะต้องลูกข้าอีกข้าจะไม่ออมมือผู้เป็นแม่มองหน้าลูกชายคนรองด้วยสีหน้านิ่งสงบทว่าสายตานั้นเฉียบคม นางมองหน้าคุณชายรองซูครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเย็น ๆ"เพราะที่นั่นคือแหล่งการค้าที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง เจ้ารู้จักพ่อค้าจากแคว้นต่าง ๆ มากมาย มีความเหมาะสมที่สุด" ซูอวี่หัวเราะเย็นเยียบเหมือนหิมะกลางเหมันต์ เสียงหัวเราะนั้นเยือกเสียจนเฉาซีที่นั่งข้าง ๆ ขนลุกซู่"เพียงแค่ลูกรู้จักคนมากหน่อยแค่นั้นหรือขอรับ" เขากระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา ก่อนจะปรายตามองพี่ชายทั้งสองที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"หรือว่าเพราะมีใครต้องการปัดข้าออกไปไกล ๆ" คำถามนั้นทำให้คุณชายใหญ่กับคุณชายสามสะอึกพร้อมกัน นัยน์ตากระตุกวูบหนึ่งอย่างห้ามไม่อยู่ มารดาเองก็เงียบไปชั่วขณะก่อนที่ใบหน้าจะครึ้มลงนิดหน่อยเหมือนไม่คิดว่าซูอวี่จะจับไต๋ได้รวดเร็วเช่นนี้ แต่ยังไม่ทันที่ซูอวี่จะเอ่ยปากตอบรับหรือปฏิเสธ เสียงทุ้มต่ำของบิดาที่นั่งเล่นกับหลานอยู่ก็ดังขึ้น"หากเจ้ารองสามารถไปเปิดร้านที่หยางโจวได้อย่างราบรื่น" ผู้เป็นพ่อเว้นจังหวะเล็กน้อย พลางลูบศีรษะเด็กน้อยข้างตัวอย่างอารมณ์ดี"ข้าจะตั้งเจ้าเป็นหัวหน้าตระกูลคนถัดไป"
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 16.2 เหตุใดต้องเป็นหยางโจว
เขากระซิบเสียงพร่าแนบหูเธอ ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไปอย่างใจเย็นทิ้งไว้เพียงกลิ่นกายอ่อน ๆ และไออุ่นที่ยังติดอยู่บนผิวเธอ เฉาซียืนนิ่งอย่างไม่คาดคิดว่าบุรุษในยุคสมัยนี้เองก็เจ้าเล่ห์เพทุบายได้มากเพียงนี้ เรือสินค้าของคุณชายรองซูแล่นอยู่อย่างนั้นอีกเพียงสี่วัน และในทุกวันเขาก็จะไปฉกนางจากห้องของลูก ๆ กลับมานอนด้วยที่ห้องทุกครั้งจนเธอเองก็คร้านที่จะห้ามในที่สุดเรือสินค้าลำใหญ่ก็เทียบท่าที่แคว้นโจว เฉาซีกวาดตามองบรรยากาศรอบ ๆ อย่างคุ้นตาอย่างประหลาด แม้จะไม่ชัดเจนนักแต่มั่นใจว่าบ้านเรือนเหล่านี้มีในความทรงจำของร่างเดิมแน่นอน ซูอวี่ไม่ปล่อยให้เธอยืนอยู่นาน เขาเอื้อมมือมาจับข้อมือเล็ก ๆ ของเธอแล้วพาเดินลงจากเรือในจังหวะที่เธอกำลังตามเขาลงเรือไปพร้อมเด็ก ๆ นางนั้นเหลือบไปเห็นเถาอวี้ที่ยืนบนเรือมุมหนึ่ง เขามองตรงมาที่เธอด้วยแววตานิ่งเรียบ เย็นชา เฉยเมย หรือ.. แต่ถึงอย่างนั้นชายคนนี้ก็คือคนที่เคยช่วยตนเอาไว้ หญิงสาวส่งยิ้มให้บาง ๆ ทว่าเถาอวี้กลับเพียงแค่มองเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าไปในเรือราวกับไม่อยากพูดคุยอะไรอีกเฉาซีชะงักไปนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้คิดมากนัก เธอหันไปให้ความสนใจกับเด็ก ๆ ท
ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ ตอนที่ 16.1 เหตุใดต้องเป็นหยางโจว
ตอนที่ 16เหตุใดต้องเป็นหยางโจวเฉาซีเอ่ยเรียกเขาเสียงสั่น แต่ก็เพียงเท่านั้นเพราะคำพูดของเธอถูกกลืนหายไปพร้อมกับเสียงจูบที่รุนแรงอีกครั้ง ร่างสูงใหญ่บดเบียดลงมาจนแนบสนิท มือทั้งสองข้างตะโบมไล้ไปทั่วร่างบางอย่างคนที่ไม่รู้จักพอราวกับนักโทษที่กระหายน้ำหลังถูกกักขังมานานปี"เจ้าคือของข้า.." เขากระซิบเสียงพร่าแนบหู จากนั้นซูอวี่ก็โอบเอวเธอไว้แน่น จับสะโพกนุ่มนิ่มให้แนบชิด ก่อนจะเคลื่อนตัวเข้าหาอย่างรุนแรงโดยไม่ให้โอกาสได้ตั้งตัวเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสะท้อนออกมาในห้องที่มีเพียงเสียงลมหายใจหอบกระเส่าและเสียงหวานแผ่วของเฉาซีที่หลุดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เตียงไม้ที่เคยนิ่งสงบโยกคลอนตามแรงสั่นแห่งกามอารมณ์ สองมือเล็กเกาะแขนซูอวี่แน่น ดวงตาพร่าเลือน น้ำตาซึมออกมาเพราะทั้งความรู้สึกเสียวซ่านและความอ่อนล้าจากการปรนเปรออย่างไม่รู้จบทว่าชายหนุ่มกลับไม่ยอมหยุดง่าย ๆ มือหยาบใหญ่เลื่อนไปใต้เข่าเรียว แล้วยกขาข้างหนึ่งของเธอพาดบนบ่า เพิ่มความลึกให้การเคลื่อนตัวของเขาจนเฉาซีร้องครางกระเส่า"ข้า.. จะตราตรึงเจ้าจนเจ้าไม่กล้าแม้แต่จะห่างข้าอีกแม้เพียงก้าวเดียว" เสียงกระซิบแผ่วต่ำทำให้หัวใจเฉาซีแทบเต้นผิด
บางทีคุณอาจจะชอบ
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้13.1K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.4K viewsครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น9.7K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่12.8K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู672.0K viewsสยบรักมังกรหลงถิ่น
อัญธิญาน์557 viewsภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง1.8K viewsฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ
Lovedee3.5K views
