ครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง

ครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง

last updateLast Updated : 2025-01-24
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
10
2 ratings. 2 reviews
81Chapters
11.5Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

หลุดมาในนิยายที่เป็นเพียงนางร้ายตัวประกอบที่มีบทเพียง 3 หน้าก็ถูกพระเอกฆ่าตาย เช่นนั้นข้าก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก แต่ว่า "ข้าจะไม่ยอมยกเลิกงานหมั้นของเราเป็นอันขาด!!” ยุ่งละสิ พระเอกปล่อยข้าไปเถอะ!!

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1 คุณหนูใหญ่ ฟางหยุนเฟย

Malam semakin larut, hujan turun dengan derasnya.

Kilat masuk melalui celah jendela seakan siap menyambar.

Di dalam kegelapan, seorang wanita muda sedang menangis sambil memeluk tubuh kecil bayinya.

Meskipun suara petir menggelegar dan memekakkan genderang telinga, Eliza Afrina tidak takut.

Yang dia pikirkan saat ini hanyalah anaknya yang sedang panas tinggi. 

Obat penurun panas yang diberikan bidan, sudah dia berikan. Tapi, tak kunjung meredakan panas sang putra.

"Nak?"

Eliza menahan tangis sembari memeluk bayinya yang sudah pucat itu. Bahkan tiap beberapa menit sekali, wanita itu meletakkan jari telunjuknya di bawah lubang hidung bayi laki-laki itu untuk memastikan sang putra masih bernapas.

Berkali-kali ditelponnya sang suami, tetapi tak diangkat.

Tetangganya juga banyak yang sedang pergi ke luar untuk menghabiskan weekend bersama keluarga.

Kebetulan, kawasan perumahan yang di tempatnya, jauh masuk ke dalam dan masih sangat sepi. Jalan kiri dan kanannya bahkan masih hutan lebat.

Parahnya lagi, ponsel Androidnya baru ditukar sang suami dengan ponsel jadul tahun 2000-an, sehingga Eliza tak bisa memesan taksi online.

Setelah berpikir beberapa saat, Eliza lantas pergi ke dapur dan mengambil plastik bekas yang disimpannya. Bersyukur dia menyimpan plastik berukuran besar. Dipotongnya bagian depan seukuran wajah bayi dan kemudian memasukkan bayi ke dalam plastik.

Dibuatnya jas hujan darurat untuk putranya.

"Tahan ya nak, kita ke rumah sakit sekarang. Anak bunda akan sehat." Eliza kembali berkata dengan bibir gemetar.

Tak dipedulikan tubuhnya yang basah kuyup, menggigil kedinginan.

Secepat mungkin dia berlari.

Namun belum melihat ada klinik atau rumah sakit, langkah kakinya terhenti ketika merasakan tapak kakinya terasa sangat sakit seperti ada yang menancap.

Bersyukur Ibnu tidak terlepas dari tangannya.

Diperhatikannya paku berukuran panjang yang menancap di telapak kakinya.

Kembali menahan sakit yang luar biasa, dicabutnya paku itu.

Tiba-tiba saja, cahaya kilat terlihat.

Eliza dapat melihat wajah putranya yang sudah membiru. 

Dipaksanya lagi tubuhnya berlari, hingga Eliza akhirnya melihat rumah sakit.

"TOLONG!" teriaknya sekencang mungkin begitu tiba di resepsionis.

 Seorang perawat yang melihatnya, lantas menghampiri. "Ada apa ibu?"

"Sus, tolong selamatkan anak saya. Badannya sangat panas. Tadi dia sempat kejang." Eliza berkata dengan menangis.

Perawat itu langsung mengambil bayi dari tangan ibunya dan membawa ke ruang UGD.

Dia juga berusaha menghubungi dokter.

Kejadian ini menarik perhatian beberapa pasien. Mereka bahkan menatap iba Eliza dan bayinya yang dibungkus dengan kantong plastik besar dan hanya melubangi bagian wajahnya saja.

"Sus, bagaimana keadaan bayi saya?"

Eliza menangis tiada henti. Bahkan wanita itu tidak merasakan kakinya yang terasa amat sakit.

"Sebentar ya Bu, dokter akan segera datang," kata perawat itu sambil memandang tubuh Eliza yang sudah basah kuyup dengan bibir yang membiru.

Tak lama, seorang dokter laki-laki akhirnya masuk dan memeriksa kondisi bayi yang sudah tidak sadarkan diri.

Dia terkejut kala merasakan telapak kaki dan tangan anak Eliza itu yang sudah terasa dingin.

"Pasang infus dan pasang oksigen," perintahnya cepat. 

Cairan obat melalui selang infus terpasang.

Anehnya, raut wajah sang dokter tampak tak puas.

"Hubungi dokter Risky," titah dokter muda tersebut pada sang perawat yang menahan ekspresinya.

Keduanya tahu kondisi bayi sudah sangat kritis. Mereka harus menyerahkan bayi tersebut ke dokter spesialis anak.

"Dok, anak, saya baik-baik saja, kan?" Seolah merasakan keanehan, Eliza bertanya.

Namun, dokter itu menjawab dengan wajah tenang, "Kita tunggu dokter anaknya datang." 

Hanya saja, dokter itu terkejut ketika menyadari kondisi ibu pasien yang baru ditangani.

"Ke sini naik apa, Bu?"

"Saya jalan kaki dok," jawab Eliza.

Dahi dokter itu berkerut saat mendengar jawaban ibu muda tersebut. "Di mana lokasi rumah Anda?"

Seketika, Eliza menjelaskan tempat tinggalnya kepada dokter muda yang sedang fokus memeriksa kondisi bayinya. Dokter itu hanya tercengang mendengar keterangan dari ibu pasien.

"Jika kondisi anak Anda seperti ini, mengapa tidak pesan taksi secara online?" 

Pertanyaan itu jelas membuat Eliza menangis. "Saya tidak bisa menghubungi taksi secara online."

"Apa Anda kehabisan paket internet?" Dokter itu kembali bertanya. Selain rasa penasaran, hal ini juga untuk menenangkan si ibu yang tampak sangat panik. Setidaknya mengobrol seperti ini, si ibu bisa sedikit tenang.

Alih-alih menjawab, Eliza mengeluarkan sesuatu dari dalam saku rok yang di pakainya.

Dokter itu memperhatikan apa yang sedang di pegang wanita tersebut. Keningnya berkerut saat melihat wanita itu mengeluarkan dompet dan ponsel dari dalam kantong plastik.

"Saya tidak punya aplikasinya dok, karena handphone ini tidak bisa mendownload."

Ponsel jadul itu membuat sang dokter terkejut. Saat zaman yang sudah semakin canggih namun wanita itu terlihat begitu menyedihkan dan udik hingga tidak memiliki handphone Android. Padahal manfaat handphone itu sangatlah banyak dan penting. Namun, semua itu ditahannya.

"Ayah bayinya mana?"

Kini, seorang perawat yang penasaran ikut bertanya.

"Saya tidak tahu," jawab Eliza kembali. Ya, sudah 4 hari suaminya tidak pulang. Bahkan, pria itu tidak pernah membalas pesan yang dikirim Eliza, termasuk permohonannya tadi.

Dokter muda itu hanya diam memandang Eliza.

Namun, tatapan matanya berpindah ke arah kaki wanita tersebut. Seketika dia membelalak. Segera dia memerintahkan sang perawat untuk memeriksa.

Sayangnya, Eliza menolak. "Saya tidak apa-apa dok, tolong selamatkan anak saya." 

"Anak ibu dalam penanganan, sebaiknya ibu duduk agar kondisi kaki ibu dilihat dan diobati," jelas dokter tersebut.

"Kaki saya tidak apa-apa Dok, saya hanya terinjak paku."

Lagi, Eliza menolak. Sebenarnya, dia takut uang yang dimilikinya tidak cukup untuk biaya berobat putranya karena harus membayar uang pengobatan kakinya.


"Saya akan periksa Bu," ucap perawat tersebut yang memaksa Eliza untuk duduk di atas tempat tidur yang berada di samping bayi Eliza.

Eliza akhirnya hanya diam dan menurut. Dia duduk di atas tempat tidur dan membiarkan perawat memeriksa kakinya yang terasa sakit dan berdenyut nyeri.

"Dok ini pakunya masih ada yang menempel di kaki dan gak bisa dicabut." 

Dokter itu lantas mendekati Eliza dan melihat paku yang menancap di kaki wanita tersebut.

Melihat ini saja, dokter itu sudah merinding. Dia tahu seperti apa rasa sakit yang dialami oleh wanita tersebut. Bahkan kakinya sudah membiru. Dengan kondisi kaki yang seperti ini ibu muda itu tetap bisa sampai ke rumah sakit membawa anaknya, sungguh sangat menyedihkan.

Setelah melakukan tindakan terhadap bayi, dokter itu kemudian berpindah kepada ibu muda yang berwajib pucat dengan bibir biru, serta tubuh menggigil kedinginan. Dokter itu merasa prihatin ketika melihat kondisi bayi berserta ibunya.

Disuntik biusnya kaki Eliza. Setelah memastikan bius itu bekerja, dokter muda itu mencabut paku dengan memakai alat semacam tang.

"Pakunya panjang sekali, ini juga paku berkarat."

Dokter itu menunjukkan paku yang dilumuri cairan berwarna merah tersebut.

Setelah paku dicabut, barulah darah mengalir dari kaki yang berlubang.

Namun, Eliza hanya diam memandang paku di tangan dokter itu. Kepalanya dipenuhi sang putra.

Di saat yang sama, seorang dokter tampak masuk ke dalam ruang UGD. "Apa ini bayinya?"

"Iya dok," jawab perawat.

Dokter itu segera melihat catatan pasien dan kemudian memeriksa detak jantung bayi.

Terdengar helaan nafas pelan dari bibir dokter tersebut. "Langsung masukkan ke ruang NICU." 

Deg!

Mendengar perkataan dokter itu, membuat jantung Eliza berdetak semakin cepat. "Bagaimana kondisi bayi saya dok?" tanyanya dengan bibir yang bergetar.

"Sebaiknya ibu banyak berdoa," ucap si dokter yang kemudian pergi meninggalkan ruangan.

Eliza yang baru diobati, seketika berjalan dengan dengan cepat mengikuti dokter yang menangani bayinya. Wanita itu menghentikan langkah kakinya.

Namun, seorang perawat menghentikannya di depan ruang NICU. "Mohon tunggu di sini dulu Bu." 

"Tapi anak saya?" Eliza menangis sambil menutup mulutnya.

"Ibu harap tunggu di sini, agar dokter bisa menangani dengan baik."

Setelah mengatakan itu, sang perawat kemudian masuk ke dalam ruangan.

Eliza hanya diam dan memandang pintu yang tertutup dengan rapat. Dia ingin mengintip kedalam namun sayangnya tidak ada celah untuk mengintip.

Cukup lama Eliza menunggu dokter keluar dari dalam ruangan NICU. Dia sudah tidak sabar untuk mengetahui kondisi bayinya. Ada rasa lega ketika melihat dokter keluar dari dalam ruangan. Dia berharap dokter memberikan kabar baik untuknya.

Hanya saja, harapannya tak terkabul.

Begitu sang dokter keluar, dia mengumumkan kabar yang membuat Eliza terpukul.

"Kondisi bayi ibu kritis. Dan bayi sudah tidak sadarkan diri sejak 2 jam yang lalu," jelasnya.

Bugh!


Seketika Eliza limbung dan terjatuh ke belakang. Bersyukur dokter Rizki dengan sigap menangkap tubuh kurus si wanita.

"Dokter, tolong selamatkan anak saya dok. Saya tidak ingin jika sampai anak saya meninggal." Eliza menangis dan meremas tangan dokter laki-laki tersebut.

Kondisi Eliza yang seperti ini membuat dokter Rizki tidak tega untuk memberitahukan kondisi bayi malang tersebut.

"Kami akan mengusahakan yang terbaik. Di mana ayahnya? Saya ingin berbicara dengan beliau," ucap pria di depan Eliza itu kembali.

"Dia tak bisa dihubungi, Dok."

Dokter Rizki mengerutkan kening. Dia hendak bertanya, tetapi seorang perawat tiba-tiba keluar NICU dengan panik.

"Dokter kondisi pasien semakin kritis!"

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

default avatar
gamer2018d01
จบจริงไม่เท เนื่อเรื่องสนุก จำนวนตอนกำลังดีเลย
2025-06-11 23:49:21
0
user avatar
Sengwa Jingjing
สนุกดีค่ะน่ารักอบอุ่น
2025-01-07 10:41:09
0
81 Chapters
ตอนที่ 1 คุณหนูใหญ่ ฟางหยุนเฟย
“เปรียบตัวเจ้าดุจจันทรา ตัวข้าขอเป็นเมฆาที่โอบกอดเจ้าไว้”เสียงอึกทึกครึกโครมรอบจวนราชครู “ฟางหลี่ถง” ดังขึ้นจนทำให้ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงตื่นจากนิทราที่แสนยาวนาน ร่างกายหนักราวกับถูกรถบรรทุกทับมาทั้งคันเมื่อเริ่มกะพริบตาไล่แสงที่ส่องเข้ามาพร้อมกับสภาพห้องที่ไม่คุ้นเคย“เสียงดังจังเลย นี่มันอะไรกัน”“คุณหนูฟื้นแล้ว เร็ว ๆ เข้าส่งคนไปแจ้งท่านราชครูเร็ว ๆ เข้าเถิด”“เจ้าค่ะแม่นมถง”อะไรกัน เมื่อครู่นี้พวกเขาบอกว่ายังไงนะ “ราชครู” แล้วก็ยังมี “แม่นม” อีกงั้นหรือ ที่นี่ไม่ใช่หน้าโรงเรียนอนุบาลหรือ ฉันกำลังจะได้บรรจุเป็นข้าราชการครูวันแรก แต่ก็ต้องกระโดดน้ำลงไปช่วยเด็กน้อยที่กำลังจมน้ำอยู่ แล้ว….หลังจากนั้นเล่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่“เอายามาหน่อยแล้วเตรียมชุดใหม่เอาไว้ให้คุณหนูด้วย เงียบ ๆ ละ”“ทราบแล้วเจ้าค่ะ”เสียงกระซิบกระซาบที่ราวกับเกรงว่าจะทำให้ผู้ที่นอนอยู่ไม่พอใจยิ่งทำให้ผู้ที่นอนอยู่เริ่มสับสนยิ่งนักเมื่อค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ดูเหมือนจะมีบางอย่างไม่ถูกต้องเมื่อค่อย ๆ แหงนมองที่เพดานที่เป็นไม้หรูหราและเตียงสี่เสาที่มีผ้าม่านสีสดล้อมรอบ “นี่มันอะไรกัน ที่นี่คือที่ไหน”“คุณหนู ตื่นแล้วงั้นหรือ
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more
ตอนที่ 2 แม่เลี้ยงของข้า
แม่นมถงหันมายิ้มให้นางอย่างเสียมิได้ ที่จริงนางไม่อยากจะพูดเลยว่าฟางหยุนเฟยนอกจากจะเป็นบุตรีของท่านราชครูที่มั่งมีอำนาจและเงินทองแล้ว นอกนั้นนางแทบจะ “ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง” เป็นเพียงบุตรีที่เอาแต่ใจและไม่น่าคบหาของผู้ที่พบเห็นเท่านั้น แม้ว่านางจะสวยแต่ก็มักจะชอบทำตัวโดดเด่นจนน่าหมั่นไส้ “ถึงว่าเล่านางเลยตายไปเงียบ ๆ ไร้คนสนใจ เพราะแบบนี้นี่เอง”“อะไรนะเจ้าคะ ผู้ใดตายเจ้าคะคุณหนู”“ไม่มี ๆ เจ้าค่ะแม่นม ท่านใจเย็น ๆ นะเจ้าคะ ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว เช่นนั้นข้ามีสาวใช้ส่วนตัวบ้างหรือไม่เจ้าคะ”“คือว่าเรื่องนี้…..”“แม่นม ท่านอย่าบอกนะว่าข้าเป็นคนเอาแต่ใจจนแม้แต่สาวใช้ก็หนีเตลิดไปหมด”“เป็น….เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ”“เฮ้อ ดูท่าจะใช้ชีวิตยากเสียจริง ทำไมไม่มาให้ดี ๆ หน่อยละเนี่ย….”“เจ้าคะคุณหนู เหตุใดคุณหนูดู…แปลก ๆ ไปเจ้าคะ”“แม่นมเจ้าคะ”สาวใช้คนหนึ่งเดินมาที่หน้าห้องของนาง เมื่อฟางหยุนเฟยหันไปมอง นางน่าจะอายุน้อยกว่าหยุนเฟยไปไม่กี่ขวบปีซึ่งดูแล้วถูกชะตายิ่งนัก แม่นมถงเดินออกไป สาวใช้กระซิบบางอย่างทำให้แม่นมถงเริ่มลำบากใจแต่ก็ต้องเดินมาแจ้ง“คุณหนูเจ้าคะ คือว่า….ฮูหยิน…อยากมาเยี่ยมท่านเจ้าค่ะ
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more
ตอนที่ 3 ราชครูฟางหลี่ถง
น้องสาวตัวเล็กและหลานฮูหยินหันไปยิ้มให้ น้ำตาของน้องสาวหลั่งไหลออกมาด้วยความปลื้มใจ นางนึกไม่ถึงว่าจะมีวันที่ได้นั่งร่วมโต๊ะกับพี่สาวที่ไม่เคยยอมรับนางมาก่อน“ร้องไห้ทำไม เจ้าจะโตเป็นสาวแล้ว ร้องไห้แบบนี้เดี๋ยวไม่สวยนะ”หยุนเฟยหันไปเช็ดน้ำตาให้นาง ฮูหยินถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ นึกไม่ถึงว่านางตกน้ำไปครั้งนี้ฟื้นขึ้นมาราวกับเป็นอีกคนที่พวกนางไม่เคยรู้จักมาก่อน“ดูท่านสิ ท่านก็ร้องไห้อีกคน แกงไก่นั่นคงเค็มแล้วกระมัง ฮ่า ๆ”เสียงหัวเราะที่ดังขึ้นครั้งแรกในห้องของฟางหยุนเฟยทำเอาคนด้านนอกทั้งแม่นมถงและสาวใช้คนอื่น ๆ แปลกใจจนต้องมามุงดูอยู่หน้าห้อง นอกจากพวกนางจะนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกันแล้วยังคุยกันอย่างสนุกสนานอีกด้วย“แม่นม นี่ข้าหูฝาดไปหรือไม่”“นั่นสิเจ้าคะ ข้ามิได้ตาฝาดไปใช่หรือไม่ที่เห็นพวกนางสามคนนั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกัน”แม่นมถงไม่ได้ตอบสิ่งใด นางกำลังยืนร้องไห้อยู่ตรงหน้าห้องพร้อมกับความปลาบปลื้มใจแทนฮูหยินคนเก่าที่เสียไปแล้ว หากว่าวันนี้นางเห็นคงยินดีที่บุตรสาวสามารถใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นได้เสียที อย่างน้อยกับคนในจวนเดียวกันก็ยังดี“พวกเราไปเถอะ อย่าไปรบกวนพวกนางเลย” บ่ายวันนั้
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more
ตอนที่ 4 พบเจอพระเอกในนิยาย
คนตรงหน้าทำเพียงสะบัดชายผ้าด้านล่างและนั่งลงที่เก้าอี้อย่างวางท่า ท่านราชครูนั้นรักษาท่าทีได้ดีกว่าและเดินมานั่งประจำที่ หยุนเฟยไม่รู้ว่าควรจะนั่งที่ใด นางมองซ้ายมองขวาและมองไปพบสายตาที่จดจ้องนางอย่างสงสัยนั่น นางจึงเลือกที่นั่งตรงข้ามกับท่านอ๋องและพยายามไม่มองสบตาเขา“ท่านอาจารย์ ขออภัยที่มาเยือนกะทันหัน ข้าเพียงได้ข่าวว่าคุณหนูใหญ่ฟื้นแล้ว ฝ่าบาทจึงมีบัญชาให้ข้ามาเป็นตัวแทนพระองค์เพื่อมาเยี่ยม ไม่ทราบว่าคุณหนูใหญ่เป็นอย่างไรบ้าง”เขาหันมามองนาง สายตาที่ขัดต่อคำพูดทุกประโยคนั้นทำเอาผู้ฟังถึงกับอยากจะลุกขึ้นและไปฟาดหน้าเขาสักที (ทำเป็นหยิ่งผยอง ใครอยากให้มากันล่ะอีตาพระเอกขี้เก๊ก ทำไมพระเอกในนิยายเป็นลักษณะแบบนี้ทุกคนกันนะ แต่ก็นะ เขาเป็นพระเอกนี่เนอะ ผิดบุคลิกไปจากนี้ก็ไม่ใช่พระเอกแล้ว แต่เสียใจเพราะฉันลงเรือพระรองตั้งแต่แรกแล้ว แต่เขาแค่ยังไม่โผล่มาเท่านั้นละย่ะ)“คุณหนูใหญ่ คุณหนูใหญ่!!”“คะ เอ่อ…เจ้าคะ ไม่ใช่ เพคะ พระองค์ทรงตรัสว่าอย่างไรนะเพคะ”ท่านอ๋องหลับตาพร้อมกับข่มความโมโหเอาไว้เพื่อพยายามพูดกับนาง เขาไม่นึกอยากจะมาเท่าใดนักหากว่ามิใช่พระบัญชาของฝ่าบาทให้มาเยี่ยม “ว่าที่คู่
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more
ตอนที่ 5 กินข้าวพร้อมหน้า
ท่านอ๋องเดินออกจากจวนสกุลฟางด้วยความงุนงงในพระทัยที่เกิดขึ้นอย่างถาโถมไม่สิ้นสุด ทั้งท่าทีที่เปลี่ยนไป สายตาที่นางมองเขาตอนพูดบอกเลิกการหมั้นหมายที่ยังมิทันได้เกิดขึ้นไหนจะข้อตกลงที่นางพูดอย่างชัดเจนว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับเขาอีก แม้ว่าทั้งหมดนั่นจะเป็นทุกสิ่งที่ก่อนหน้านี้เขาต้องการมาโดยตลอดก็ตาม“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”“ว่าอย่างไร”“ถึงจวนแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“อ้อ…จื่อลู่”“พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง”“เจ้าว่า…คุณหนูใหญ่ฟางวันนี้ มีบางอย่างแปลกไปหรือไม่”“กระหม่อมคิดว่า…นอกจากที่ไม่ได้แต่งตัวราวกับนกยูงรำแพนหลากสีและแต่งหน้าจัดกับสวมเครื่องประดับมากเกินความจำเป็น นอกนั้น….”“ไม่ใช่ ข้าหมายถึง…ท่าทาง น้ำเสียงการพูดจาและมารยาท…”“เรื่องนี้…เอ่อ…”“ช่างเถอะ ว่าแต่เจ้า…ยังตามสืบเรื่องผู้ที่ผลักนางตกสระน้ำอยู่หรือไม่”“ท่านอ๋องยังมิได้สั่งการมาเลยนะพ่ะย่ะค่ะ”“เช่นนั้นเจ้าก็เร่งตามสืบให้ข้าที ข้าอยากจะรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับข้าหรือไม่ หากว่าฟังจากที่นางพูด”“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ เมื่อครู่พระองค์บอกว่านางเป็นผู้ขอยกเลิกการหมั้นไปแล้ว เหตุใดพระองค์ยังต้องสืบ…”“หากว่านางถูกทำร้ายเพราะข้าเป็นต้นเหตุ…เรื่องนี้
last updateLast Updated : 2024-12-23
Read more
ตอนที่ 6 ข้าจะขายทั้งหมดนี่เลย!!
“หลีเม่ย!! อย่าเสียมารยาทสิ”“ข้าขอโทษเจ้าค่ะ”“ท่านน้า อย่าดุนางขนาดนั้นสิเจ้าคะนางก็แค่ถามเอง เหตุใดดุนางจนนางกลัว เช่นนี้นางถึงได้เอาแต่เดินห่อไหล่ไม่กล้าสบตาคน จะพูดจะคิดอะไรก็ไม่กล้า ท่านทำเช่นนี้หาได้ไม่เจ้าค่ะ เด็กในวัยนี้คือวัยเรียนรู้และต้องฝึกทักษะในการดำรงชีวิตพวกเขาถึงจะสามารถเอาตัวรอดได้….”“เอ่อ…หยุนเฟย นี่เจ้า….”“ท่านพ่อ ข้าพูดมากไปแล้วกินข้าวเถอะเจ้าค่ะ กินข้าว ๆ อ่ะอาเม่ย เจ้ากินนี่เข้าไป กินเยอะ ๆ ข้าวด้วย กินข้าวด้วย”“เจ้าค่ะ ๆ”หยุนเฟยคิดว่าคงต้องปรับตัวอีกมากพอสมควร เมื่อเห็นเด็กอยู่ตรงหน้าก็จะอดพูดเรื่องเช่นนี้ไม่ได้สักที ก็ก่อนที่นางจะมาที่นี่ นางอายุยี่สิบห้าปีเต็มแล้วนี่คิดว่าปีนี้จะเป็นปีที่ดีที่สุดในชีวิต ทั้งถูกหวยรางวัลใหญ่แม้จะไม่ใช่รางวัลที่ใหญ่มากแต่ก็ทำให้นางมีเงินเก็บหลักแสน สอบราชการติดและบรรจุงานที่โรงเรียนได้สำเร็จ แต่ก็ต้องจบชีวิตลงและมาโผล่ที่นี่“เหตุใดเจ้าเขี่ยหอมหัวใหญ่ทิ้งละ นี่มันแหล่งวิตามินเลยนะ ตับเจ้าก็ไม่กินเหรออาเม่ย”“ก็มัน…ขมนี่เจ้าคะ”“อืม…งั้นนี่ละ คะน้ากินได้หรือไม่”“คะน้ากินได้เจ้าค่ะ”“แล้ว….เต้าหู้กับผักกาดนี่ละ”“กินได้เจ้
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
ตอนที่ 7 นางยิ้มสวยขนาดนั้นเลยหรือ
“ใช่ เจ้าด้วย พวกเจ้าก็ต้องเปลี่ยนทั้งหมด ไปเถอะ”“ขอบคุณเจ้าค่ะคุณหนู”หยุนเฟยหันไปยิ้มให้สาวใช้ท่ามกลางความแปลกใจของเถ้าแก่ในร้านไม่น้อย แม้ว่าคุณหนูฟางก่อนหน้านี้จะมือเติบ ซื้อแต่ของราคาแพงแต่นั่นก็เพราะนางซื้อให้ตัวเองไม่เคยซื้อให้คนอื่นเช่นนี้แต่ครั้งนี้กลับแตกต่างกว่าทุกครั้งราวกับว่าไม่ใช่นางคนเดิม แต่เถ้าแก่เองก็มิได้มีเวลาสงสัยแต่อย่างใดเพราะอย่างไรเงินที่ได้รับจากคุณหนูฟางหยุนเฟยก็ยังเป็นเงินก้อนโตเช่นเดิมไม่ต่างจากทุกครั้ง“สวยมาก เอาชุดนี้ด้วย”“ท่านน้าชุดนี้ใช้ได้ ท่านสวมแล้วเข้ากับผิวมาก เอาด้วย”“อาหง ใช้ได้นี่ชุดนี้ใส่แล้วดูสวยขึ้น เอาสีนี้”หน้าร้าน“ท่านอ๋อง นั่นรถม้าสกุลฟางพ่ะย่ะค่ะ”“ข้าเห็นแล้ว ว่าแต่นางมาทำอะไร”“ก็คงจะมาซื้อชุดใหม่ตามประสาคนที่ฟุ่มเฟือยเช่นนางกระมังพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องของนางไม่เกี่ยวกับข้า”ตั้งแต่วันที่นางบอกเลิกการหมั้นกับเขา นางก็ไม่เคยมาให้เขาเห็นหน้าอีกตามที่นางรับปากเอาไว้ ข่าวเรื่องการยกเลิกการหมั้นของเขาและนางแพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวง คงเป็นราชครูฟางที่จัดการเรื่องนี้ ไม่นานพวกนางก็เดินออกมาพร้อมกับเถ้าแก่ที่โค้งคำนับให้และรับปากจะจัดส่งเ
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
ตอนที่ 8 พระรองของฉัน
“ค่ายอพยพงั้นหรือ เราไปดูกันเถอะ”“หยุนเฟย เจ้า…แน่ใจนะว่าจะไป”“ท่านน้า ท่านเอาแต่ถามเช่นนี้อีกแล้ว ท่านน่าจะมองข้าใหม่ได้แล้วนะเจ้าคะ ข้าใช้ชีวิตกับท่านมาหลายเดือนแล้วท่านก็น่าจะรู้ว่าข้าน่ะเปลี่ยนไปแล้ว”“อืม เช่นนั้นเราก็ไปกันเถอะ”หยุนเฟยเดินเข้าไปยิ่งใกล้ก็ยิ่งเห็นว่ามีทั้งเด็ก คนแก่ และคนไร้บ้านมากมายที่มายืนรออาหารที่ทางการจัดเอาไว้ ซึ่งดูแล้วก็ไม่น่าจะเพียงพอกับพวกเขา นางจำได้ว่าในนิยายเคยพูดถึงเรื่องพวกนี้ก่อนที่เจ้าของร่างจะตาย เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่พระรองอย่างแม่ทัพ “ฉินเกาหาน” พบกับนางเอกแสนดีที่มาแจกจ่ายอาหารและยาให้คนอพยพนางเป็นหลานสาวเสนาบดีนามว่า “ฟ่งลี่เซียน” ซึ่งแน่นอนว่าพระรองตกหลุมรักนางในทันที แต่หลังจากที่นางเอกพบพระเอกในวังงานเลี้ยงชมดอกท้อ ก็ตกหลุมรักพระเอกอีกเช่นกัน“ข้าหิว ท่านพี่ ท่านป้า ข้าขอข้าวหน่อย”“เด็กน้อย เหตุใดเจ้าถึงได้....อาหง เอาเงินไปซื้อหมั่นโถวมาให้เด็กทีเร็ว ๆ เข้า”“เจ้าค่ะคุณหนู”เมื่อมาหนึ่งคน เด็กอีกหลายคนที่เหลือก็เริ่มวิ่งมาที่หยุนเฟย นางนึกไม่ถึงว่าจะถูกล้อมด้วยผู้คนจนเริ่มหันไปไหนไม่ได้ “หยุนเฟย”“ท่านน้า อาเม่ย”“พี่ใหญ่ เด
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
ตอนที่ 9 ช่วยเหลือผู้อพยพ
“หยุนเฟย เจ้าแน่ใจแล้วงั้นหรือ”“ท่านน้า หากสิ่งของเหล่านั้นที่ข้าไม่ใช้แล้ว สามารถช่วยเด็กเหล่านี้ได้ท่านว่าข้าสมควรจะทำหรือไม่เจ้าคะ”หลานอี้เหนียงมองนางพร้อมกับยิ้มให้อย่างภาคภูมิใจราวกับหยุนเฟยเป็นบุตรสาวอีกคนของนาง นางจับมือหยุนเฟยและให้คำมั่นกับหยุนเฟย“เช่นนั้นข้าก็จะช่วยเจ้าอย่างสุดกำลัง”“ข้าด้วย ๆ เจ้าค่ะ ข้าก็จะช่วยด้วย พี่ใหญ่ไปที่ใดจะขาดข้าได้เช่นไร”“เจ้าตัวแสบ แน่นอนว่าข้าต้องพาเจ้าไปด้วยแน่ ๆ แต่เจ้าต้องกินหัวหอมใหญ่นะ”“พี่ใหญ่ เหตุใดบังคับข้าอีกแล้ว”“อาเม่ย เจ้าดูเด็กพวกนี้สิ เขากินเพราะเลือกกินไม่ได้ มีอะไรให้กินก็ต้องกิน แล้วเจ้าลองกลับไปคิดถึงเวลาที่เจ้าเขี่ยผักที่เจ้าไม่ชอบ เขี่ยตับที่เจ้าไม่กินออกแล้วมองหน้าพวกเขาสิ”อาเม่ยมองไปพร้อมกับคิดได้ในทันที ของบางอย่างสำหรับบางคนอาจจะไร้ค่าแต่กับบางคนมันอาจจะทำให้เขารอดได้“พี่ใหญ่ข้าเข้าใจแล้ว จากนี้ข้าจะพยายามไม่เลือกกินอีกเจ้าค่ะ”“ต้องแบบนี้สิท่านน้าท่านรออยู่นี่ก่อนนะเจ้าคะ ข้าจะไปคุยกับท่านแม่ทัพหน่อย”“อืม เจ้าไปเถอะ”หยุนเฟยเดินไปหาฉินเกาหานที่ยืนมองทหารแจกจ่ายอาหารให้เด็กและควบคุมไม่ให้ผู้ใหญ่มาแย่งของเด็ก เมื
last updateLast Updated : 2024-12-26
Read more
ตอนที่ 10 ร่วมด้วยช่วยกัน
“พ่ะย่ะค่ะ แต่การย้ายมาในครั้งนี้ แปลกตรงที่รายชื่อของเขามิได้อยู่ในรายนามขุนนางที่โยกย้าย ดูเหมือนว่าย้ายมาแทนโดยกะทันหัน”“ก่อนหน้านี้ผู้ใดเป็นเจ้าเมืองดูแลอยู่”“เป็นคนของทางการซึ่งพึ่งจะถูกย้ายไปตำแหน่งที่สูงกว่าพ่ะย่ะค่ะ”“เหตุใดเขาต้องเลือกคนผู้นี้ด้วย หรือว่ามีผลประโยชน์ใดร่วมกัน ฝ่าบาทไม่น่าจะพลาดในเรื่องนี้ พระองค์รู้สึกผิดสังเกตมานานแล้วแค่ยังไม่ได้ตรัสออกมาเท่านั้น”“แย่แล้ว พรุ่งนี้สกุลฟางจะไปร่วมแจกจ่ายอาหารที่นั่น หากว่าพวกเขาเริ่มสงสัยและคิดร้าย จื่อลู่ เจ้ารีบส่งคนของเราเฝ้าอารักขาคนของสกุลฟางให้ดี”“พระองค์ทรงหมายถึง คุณหนูฟางจะไปที่ค่ายผู้อพยพเพื่อแจกจ่ายอาหารงั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ เรื่องนี้เป็นไปได้หรือพ่ะย่ะค่ะ”“ไม่เพียงเท่านั้น ดูเหมือนว่านางตั้งใจจะทำมากกว่านั้น ที่ผ่านมาสตรีผู้นี้คงเก็บความลับเอาไว้มากทีเดียว”จื่อลู่ถึงกับแปลกใจเมื่อท่านอ๋องเอ่ยถึงคุณหนูใหญ่สกุลฟางแต่กับตรัสไปยิ้มไปจนจื่อลู่เริ่มไม่แน่ใจว่าผู้เป็นนายจะเริ่มกลับไปสนใจสตรีสกุลฟางผู้นี้อีกหรือไม่ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เขาเรียกได้ว่าไม่อยากเห็นหน้านางเสียด้วยซ้ำ“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”“อ้อ แล้วอย่าลืมสืบเรื
last updateLast Updated : 2024-12-26
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status