แชร์

15

ผู้เขียน: 橙花
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-01 07:00:17

“พวกเจ้ามีใครกล้าให้พระชายาคารวะตนเองอีกหรือไม่?” ฮองเฮาตรัสอย่างเย็นชา

“พวกหม่อมฉันมิกล้าเพคะ/พะย่ะค่ะ” พระสนมที่เหลือพร้อมบุตรชายรีบกล่าว

“ฮึ! หลังจากนี้ถ้าใครกล้ารังแกลูกสะใภ้ข้า ข้าจะลงโทษให้หนัก”

“เอาล่ะ ๆ ฮองเฮาก็อย่ากริ้วนักเลย เรื่องเล็กน้อยจะทำให้เจ้าเสียสุขภาพเปล่า ๆ”

“เพคะ ฝ่าบาท ขอบพระทัยที่เตือน”

“พระยาชาอู๋อ๋อง อยู่ตำหนักอ๋องคืนแรกเป็นอย่างไรบ้างเล่า” ฮ่องเต้หันไปถาม

“หม่อมฉันสบายดีเพคะ จวนอ๋องกว้างขวางและเงียบสงบ เหมาะสำหรับดูแลท่านอ๋องมากเพคะ”

“ฮึ! ไม่ทราบพระชายาดูแลท่านอ๋องอย่างไร เป็นเพียงหญิงสาวตัวเล็กแค่นี้ จะดูแลท่านอ๋องดีได้อย่างไรกัน” พระสนมเสียนเฟยกล่าวอย่างดูถูก

“ถึงแม้หม่อมฉันจะตัวเล็ก แต่เรี่ยวแรงมากพอที่จะดูแลท่านอ๋

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องพิการกับนางมารมาใช้กรรม   18

    องครักษ์ทั้งหมดได้ยินเสียงดังของพระชายาก็รู้ว่าพวกเขาไม่อาจเป็นตัวถ่วงให้พระชายาได้อีก ทุกคนลงมืออย่างสุดฝีมือจากตอนแรกที่คิดจะไว้ชีวิตเอาไว้เพื่อสืบหาผู้บงการสักคนสองคนเช้ง! เคร้ง! เพี๊ยะ!!! อั่ก!! อ๊าก!!!องครักษ์จวนอู๋อ๋องใช่ว่าจะไร้ฝีมือ พวกเขานับเป็นองครักษ์ชั้นยอดที่สุดในเมืองหลวง หากก่อนหน้านี้ไม่ออมมือเอาไว้ล่ะก็ พวกเขาคงไม่มีใครบาดเจ็บแน่ ตอนนี้พระชายารับสั่งแล้วว่าให้ฆ่า พวกเขาจึงไม่ลังเลที่จะไว้ชีวิตพวกมันอีก“อย่าให้หนีไปได้แม้แต่คนเดียว!!!” ซินเมี่ยวสั่งเสียงดัง“พะย่ะค่ะพระชายา” องครักษ์ทั้งหมดรับคำเสียงดังซินเมี่ยวที่ตอนนี้เสียเลือดไม่น้อย นางไม่มีเวลาดูแลแผลตนเอง และนางไม่ต้องการให้นักฆ่าเหล่านี้กลับไปส่งข่าวได้ว่านางได้รับสมุนไพรแก้พิษของท่านอ๋องมาแล้ว ไม่เช่นนั้นหากเกิดความผิดพลาดในการแก้พิษขึ้นคงแย่แน่ด้วยพลังลมปราณและฝ่ามือพิษของซินเมี่ยว ทำให้นักฆ่าทั

  • ท่านอ๋องพิการกับนางมารมาใช้กรรม   17

    ครึ่งเดือนต่อมา ณ ตีนเขากินคนซินเมี่ยวเพียงแค่ยืนอยู่ตีนเขาก็รับรู้ว่าภายในมีสมุนไพรพิษมากมายที่นางต้องการแน่ เพราะกลิ่นของพวกมันช่างคล้ายคลึงกับหุบเขาพิษของนางจริง ๆ ดีที่นางเตรียมยาถอนพิษมาไว้ไม่น้อยสำหรับเหล่าองครักษ์ด้วย“พวกเจ้านั่งพักก่อน นี่เป็นยาถอนพิษ ให้พวกเจ้าโรยไว้ที่ตัวก่อนขึ้นเขา”ซินเมี่ยวโยนขวดยาทั้ง 20 ส่งให้กับองครักษ์ทั้งหมด ส่วนของนางก็มีอีกขวดหนึ่งเช่นกัน หลังจากทุกคนโรยผงยาเรียบร้อยแล้ว ซินเมี่ยวก็พาพวกเขาขึ้นไปยังภูเขากินคนทันที โดยที่นางไม่รู้เลยว่ามีศัตรูไม่น้อยที่ติดตามกลุ่มของพวกนางอย่างห่าง ๆ มาตั้งแต่ออกจากเมืองหลวงแล้วคนเหล่านี้ได้ข่าวว่าพระชายาของอู๋อ๋องกำลังตามหาสมุนไพรเพื่อรักษาอาการป่วยของอู๋อ๋อง จึงถูกสั่งการให้มากำจัดพวกเขาให้สิ้นซาก ถึงแม้แต่ละกลุ่มจะมีเจ้านายต่างกัน แต่เมื่อเป้าหมายเป็นคนเดียวกัน พวกเขาก็สามารถร่วมมือกันได้นักฆ่าทั้งหมดไม่มีใครคิดจะขึ้นไปยั

  • ท่านอ๋องพิการกับนางมารมาใช้กรรม   16

    เมื่อทั้งสองพระองค์กลับมาถึงจวนอู๋อ๋อง ซินเมี่ยวก็ขอตัวเข้าครัวไปทำอาหารโดยให้พ่อครัวไปนำสมุนไพรที่นางต้องการมา ซินเมี่ยวใช้เวลาทำอาหารไม่นานเพราะในครัวมีบ่าวช่วยอยู่หลายคน จนได้อาหารมา 4 อย่าง น้ำแกงอีก 1 หม้อ นางยังแบ่งปันให้บ่าวไพร่ในจวนได้กินอย่างไม่ตระหนี่ ทำให้ทุกคนมองพระชายาดีขึ้นมากจากตอนแรกที่เกรงว่าพระชายาจะถือตัวเหมือนคุณหนูจวนอื่น“พวกเจ้านำอาหารไปตั้งโต๊ะก่อน ข้าจะไปเปลี่ยนชุดสักหน่อย”“เพคะพระชายา”ซินเมี่ยวเดินกลับตำหนักตนเองแล้วรีบเปลี่ยนชุดใหม่ที่มีนางกำนัลเตรียมเอาไว้ให้ล่วงหน้าอย่างรู้งาน นับว่าคนในตำหนักนี้ดูแลนางเป็นอย่างดี ไม่เหมือนที่นางกลัวในตอนแรกว่าพวกเขาจะนึกรังเกียจนางที่เป็นเพียงบุตรอนุ“เจ้ารีบมาเร็ว ข้ารอเจ้าร่วมโต๊ะอยู่” อู๋อ๋องเห็นซินเมี่ยวมาถึงก็รีบเรียกนาง“เหตุใดไม่เสวยก่อนเล่าเพคะ” ซินเมี่ยวรีบเดินไปนั่งข้างอู๋อ๋อง

  • ท่านอ๋องพิการกับนางมารมาใช้กรรม   15

    “พวกเจ้ามีใครกล้าให้พระชายาคารวะตนเองอีกหรือไม่?” ฮองเฮาตรัสอย่างเย็นชา“พวกหม่อมฉันมิกล้าเพคะ/พะย่ะค่ะ” พระสนมที่เหลือพร้อมบุตรชายรีบกล่าว“ฮึ! หลังจากนี้ถ้าใครกล้ารังแกลูกสะใภ้ข้า ข้าจะลงโทษให้หนัก”“เอาล่ะ ๆ ฮองเฮาก็อย่ากริ้วนักเลย เรื่องเล็กน้อยจะทำให้เจ้าเสียสุขภาพเปล่า ๆ”“เพคะ ฝ่าบาท ขอบพระทัยที่เตือน”“พระยาชาอู๋อ๋อง อยู่ตำหนักอ๋องคืนแรกเป็นอย่างไรบ้างเล่า” ฮ่องเต้หันไปถาม“หม่อมฉันสบายดีเพคะ จวนอ๋องกว้างขวางและเงียบสงบ เหมาะสำหรับดูแลท่านอ๋องมากเพคะ”“ฮึ! ไม่ทราบพระชายาดูแลท่านอ๋องอย่างไร เป็นเพียงหญิงสาวตัวเล็กแค่นี้ จะดูแลท่านอ๋องดีได้อย่างไรกัน” พระสนมเสียนเฟยกล่าวอย่างดูถูก“ถึงแม้หม่อมฉันจะตัวเล็ก แต่เรี่ยวแรงมากพอที่จะดูแลท่านอ๋

  • ท่านอ๋องพิการกับนางมารมาใช้กรรม   14

    หลังทานอาหารแล้ว อู๋อ๋องกับซินเมี่ยวก็ขึ้นรถม้าไปยังวังหลวงโดยมีเหลยเปาคอยดูแลอู๋อ๋อง ซินเมี่ยวไม่ได้เอ่ยสิ่งใด ในเมื่อเขาเป็นองครักษ์ส่วนตัวของอู๋อ๋อง นางก็จะปล่อยให้เขาทำหน้าที่ตามสบาย ส่วนนางที่ยังไม่เคยเข้าวังมาก่อนก็รู้สึกทำตัวไม่ค่อยถูกนัก นางเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาในชาติก่อน ชาตินี้ก็ได้รับการอบรมน้อยกว่าบุตรีคนอื่นในเรือน นางจึงกังวลว่าจะทำให้อู๋อ๋องขายหน้า“ท่านอ๋อง ข้าเพิ่งจะเคยเข้าวังครั้งแรก หากข้าทำสิ่งใดให้ท่านขายหน้า ข้าต้องขออภัยท่านเอาไว้ก่อนนะเพคะ” ซินเมี่ยวเอ่ยเสียงเย็นชาแต่มือที่จับกันแน่นนั้นทำให้รู้ว่านางคงหวาดกลัวไม่น้อยจริง ๆ“เจ้าไม่ต้องกังวลมากนักหรอก เสด็จพ่อกับเสด็จแม่คงไม่ถือสาเจ้าแน่” อู๋อ๋องเอื้อมมือไปจับมือเล็กที่ตอนนี้เย็นเฉียบจากความตื่นเต้นเอาไว้ซินเมี่ยวมองมือใหญ่ที่กุมมือเล็กของตัวเองเอาไว้ก็หันไปมองอู๋อ๋องอย่างอยากจะขอบคุณ เพียงแต่นางไม่รู้ว่าจะทำหน้าตาอย่างไรที่เขาปลอบโยนนางเช่นนี้“ขอ

  • ท่านอ๋องพิการกับนางมารมาใช้กรรม   13

    หลังเติมน้ำจนเต็มอ่างแล้ว ซินเมี่ยวก็สั่งให้นางกำนัลทั้งหมดออกไป นางจะเป็นคนดูแลอู๋อ๋องเอง เรื่องนี้ยิ่งทำให้อู๋อ๋องตกใจไม่น้อย“เหตุใดเจ้าไม่ให้พวกนางสรงน้ำให้ข้า?”“พระองค์เป็นพระสวามีของหม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องคนของหม่อมฉัน หรือพระองค์ทรงรังเกียจที่หม่อมฉันจะปรนนิบัติ” น้ำเสียงพร้อมสายตาเย็นชาของซินเมี่ยวมองตรงไปยังอู๋อ๋องอย่างเอาเรื่อง“อะ… เอ่อ… เช่นนั้นก็แล้วแต่เจ้าเถอะ” อู๋อ๋องได้แต่อึกอักพูดด้วยความอับอายซินเมี่ยวเข็นรถของอู๋อ๋องไปที่ข้างอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ก่อนที่นางจะพยุงตัวของอู๋อ๋องขึ้นจากรถเข็นโดยไม่หนักแรงเลยแม้แต่น้อย อู๋อ๋องที่ปกติจะใช้พลังลมปราณของตนเองในการอาบน้ำถึงกับมองนางอย่างตกตะลึงอีกครั้ง พระองค์ไม่คิดว่าพระชายาตัวน้อยผู้นี้จะมีเรี่ยวแรงเยอะยิ่งกว่าองครักษ์ของพระองค์เสียอีก“พระองค์พิงหม่อมฉันนิ่ง ๆ ก่อนเพคะ หม่อมฉันจะถอดฉลองพร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status