ตอนที่77 ยังไม่สำนึกอีกรึ

“น้องเล็กถึงวัยออกเรือนแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องประวิงเวลาอีกต่อไป” เยี่ยนจิ้นหลิงยืนยันเสียงเรียบ ยิ่งทำให้บิดาเดือดดาล

“นี่เจ้ายังไม่สำนึกอีกรึ เห็นข้าปล่อยเจ้าสนุกสนานจึงคิดว่าจะยอมทุกอย่างสินะ ข้าเป็นพ่อ เจ้าคงลืมไปแล้วกระมัง วันนี้ข้าจะเอาเลือดชั่วของเจ้าออก” เยี่ยนหยางเจวี๋ยคว้าแส้เหล็กออกมาจากข้างเอวแล้วเดินลมปราณ เตรียมหวดลูกชายตัวดี เยี่ยนเยว่ฉีตกใจรีบวิ่งไปขวางพี่ชายคนรองเอาไว้ในทันที นางกอดเยี่ยนจิ้นหลิงไว้แน่น ไม่ยินยอมให้บิดาทำร้ายเขาอย่างเด็ดขาด

“ท่านพ่อห้ามทำร้ายพี่รอง ทุกสิ่งทุกอย่างเขาทำไป ก็เพื่อให้ฉีเอ๋อร์ได้สมหวังกับคนที่รักชอบ แต่ถ้าจะมีใครสักคนต้องถูกลงโทษ คนคนนั้นควรจะเป็นฉีเอ๋อร์เจ้าค่ะ”

เยี่ยนหยางเจวี๋ยทิ้งแส้เหล็กลงกับพื้น ใจเดือดดาลเป็นที่สุด บัดนี้บุตรชายและบุตรสาวไม่เห็นหัวตนอีกแล้ว ต่างทำอะไรตามอำเภอใจโดยไม่แม้แต่จะบอกกล่าว พอคิดถึงตรงนี้ก็รู้สึกละอายต่อบรรพชนยิ่ง แต่ก็คงต้องโทษตนเองที่ให้ท้ายพวกเขาทั้งสามคนมาตลอด

“ท่านพี่...ลูก ๆ ของเราเติบโตแล้ว ท่านเองก็เลี้ยงพวกเขามาอย่างดี ถึงเวลาที่เราทั้งสองควรปล่อยมือ”

เมื่อสิ้นเสียงหวาน พลันปรากฏเงาร่างของสตรีนางห