หน้าหลัก / รักโบราณ / ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว / ตอนที่84 หลายทิวาราตรีผ่านพ้น

แชร์

ตอนที่84 หลายทิวาราตรีผ่านพ้น

ผู้เขียน: มี่เยี่ยน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-17 11:35:57

“ข้ารู้ถึงความปรารถนาดีของเจ้า แต่อย่าได้ปฏิเสธสิ่งที่แอบแฝงเอาไว้เลย เจ้าเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องเยี่ยงนี้เยี่ยนจิ้นหลิงมีหรือจะคิดมิได้ ในเมื่อเขากล้าส่งเยี่ยนเยว่ฉีสู่กำมือของข้า ชายผู้นั้นย่อมไม่ยอมเสียเปรียบเป็นแน่”

“นั่นคือสิ่งที่กระหม่อมกังวล เยี่ยนจิ้นหลิงหล่อเหลาราวเทพบุตร หากเขาคิดล่อลวงซือเซียนก็ไม่ใช่เรื่องยาก”

มู่เลี่ยงหรงยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม นิ้วเคาะลงบนโต๊ะอย่างต่อเนื่อง

“เจ้าประเมินนางฟ้าน้อยของเราต่ำไปเสียแล้ว”

“ท่านอ๋องกำลังมีแผนใช่หรือไม่” เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ เริ่มผุดบนหน้าผากของถางซือเซินอีกครั้ง เขาเกลียดใบหน้าเช่นนี้ของมู่เลี่ยงหรงเป็นที่สุด

“ยังไม่มี แต่ในเมื่อจิ้งจอกหมายปองนางฟ้า เราก็น่าจะปล่อยเรื่องนี้ไปตามธรรมชาติ อาจจะได้เรื่องราวน่าประทับใจสุดแสนตราตรึงอีกเรื่องยังไงละซือเซิน” เสียงหัวเราะเยียบเย็นเชือดเฉือนบาดลึกในจิตใจของผู้ที่ได้ยิน คำว่าหน้าถอดสีคงเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับอัครเสนาบดีในยามนี้

“หือ! เพียงพอน...เจ้ารู้จักกลัวขึ้นมาจริง ๆ แล้วหรือ” ริมฝีปากบางส่งเสียงยานคางเจือความขบขัน ตอกย้ำความรู้สึกของคู่สนทนาให้สั่นสะท้านยิ่งกว่าเคย

“ท่านอ๋องได้โปรดอย่าดึงเซีย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่85 ยุ่งยาก

    “เจ้านี่นะ แม่กำลังสอนยังทำเป็นเล่น ไม่ได้ให้ไปตบตีผู้ใดทั้งสิ้น เจ้าต้องรู้จักใช้กฎของจวนควบคุมผู้คน จำเอาไว้ว่ารองจากท่านอ๋องคือเจ้า หากชายารองทั้งสามไม่เชื่อฟังก็ลงโทษไปตามความหนักเบา เช่นนี้แล้วก็ไม่มีผู้ใดครหาเจ้าได้ว่ารังแกผู้อื่น”“ยุ่งยากจัง ลูกฟาดฝ่ามือใส่พวกนางสักสองสามทีก็รู้เรื่องแล้ว” ว่าที่เจ้าสาวยังคงนึกสนุกจึงพูดล้อเล่นกับมารดา หาได้ตั้งใจฟังคำสอนให้ดี“เยี่ยนเยว่ฉี หากเจ้าไม่จริงจัง แม่จะไม่พูดอันใดแล้ว” ไป๋หลันเคืองบุตรสาวที่ไม่รู้จักเวลา “เจ้าคิดว่าแต่งเข้าจวนฉินอ๋องคือจบแล้วสินะ ช่างประมาทนักลูกข้า จงจำเอาไว้เถิด เล่ห์เหลี่ยมกลร้ายซ่อนอยู่ทุกที่ ท่านอ๋องมีอำนาจล้นฟ้า เจ้าคิดว่าจะไม่มีผู้ใดหวังช่วงชิงตำแหน่งหวางเฟยเลยหรือ แม้แต่ว่าที่สามีของเจ้าก็อาจจะมีคนหวังโค่นล้ม”“ฉีเอ๋อร์ขออภัยท่านแม่เจ้าค่ะ ลูกเพียงอยากหยอกล้อกับท่านเท่านั้น จากนี้ไปจะตั้งใจฟังแล้วจริง ๆ” นางออดอ้อนเสียงหวาน ทำท่าทางสำนึกผิดไป๋หลันมองเยี่ยนเยว่ฉีด้วยความปรานี วงแขนอุ่นโอบรัดบุตรสาว ปากกล่าวคำสอนสั่ง“จงอย่าวางใจ ต้องรู้จักคอยสังเกต ผู้ใดเป็นมิตรหรือต้องศัตรูแยกให้ดี ที่สำคัญ ห้ามทำให้ท่านอ๋

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่84 หลายทิวาราตรีผ่านพ้น

    “ข้ารู้ถึงความปรารถนาดีของเจ้า แต่อย่าได้ปฏิเสธสิ่งที่แอบแฝงเอาไว้เลย เจ้าเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องเยี่ยงนี้เยี่ยนจิ้นหลิงมีหรือจะคิดมิได้ ในเมื่อเขากล้าส่งเยี่ยนเยว่ฉีสู่กำมือของข้า ชายผู้นั้นย่อมไม่ยอมเสียเปรียบเป็นแน่”“นั่นคือสิ่งที่กระหม่อมกังวล เยี่ยนจิ้นหลิงหล่อเหลาราวเทพบุตร หากเขาคิดล่อลวงซือเซียนก็ไม่ใช่เรื่องยาก”มู่เลี่ยงหรงยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม นิ้วเคาะลงบนโต๊ะอย่างต่อเนื่อง“เจ้าประเมินนางฟ้าน้อยของเราต่ำไปเสียแล้ว”“ท่านอ๋องกำลังมีแผนใช่หรือไม่” เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ เริ่มผุดบนหน้าผากของถางซือเซินอีกครั้ง เขาเกลียดใบหน้าเช่นนี้ของมู่เลี่ยงหรงเป็นที่สุด“ยังไม่มี แต่ในเมื่อจิ้งจอกหมายปองนางฟ้า เราก็น่าจะปล่อยเรื่องนี้ไปตามธรรมชาติ อาจจะได้เรื่องราวน่าประทับใจสุดแสนตราตรึงอีกเรื่องยังไงละซือเซิน” เสียงหัวเราะเยียบเย็นเชือดเฉือนบาดลึกในจิตใจของผู้ที่ได้ยิน คำว่าหน้าถอดสีคงเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับอัครเสนาบดีในยามนี้“หือ! เพียงพอน...เจ้ารู้จักกลัวขึ้นมาจริง ๆ แล้วหรือ” ริมฝีปากบางส่งเสียงยานคางเจือความขบขัน ตอกย้ำความรู้สึกของคู่สนทนาให้สั่นสะท้านยิ่งกว่าเคย“ท่านอ๋องได้โปรดอย่าดึงเซีย

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่83 เล่นสนุก

    “หากเขายังไม่ได้ทำอะไรนอกเหนือจากข้อตกลง กระหม่อมคงทำได้เพียงจับตาดู”“ดี ดีมาก” เลี่ยงหรงหัวเราะดังสนั่น ทว่านัยน์ตาสีนิลกลับมีเพลิงโทสะลุกโชนแม้จะคาดเดาเอาไว้แล้วว่าพระเชษฐาเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง แต่พอคำสารภาพออกจากปากสหายรักขึ้นมาจริง ๆ ก็อดคัดเคืองขึ้นมาไม่ได้ พวกเขาถึงกับมีข้อตกลงต่อกันเพื่อกลั่นแกล้งตน คิดแล้วอยากจะกรีดเนื้อของบุรุษตรงหน้าแล้วปล่อยให้เลือดไหลหมดกายจนตายด้วยความทรมานเป็นที่สุด“ได้โปรดอย่าถือโทษกระหม่อมเลย ท่านก็รู้ว่าหากฝ่าบาทไม่ทรางเห็นด้วย ลำพังผู้อื่นหรือจะทำให้ท่านอ๋องลำบาก”“เจ้ารู้หรือไม่ เยี่ยนจิ้นหลิงเล่นสนุกอะไรบ้าง ข้าไม่ตายตอนแช่น้ำพุมังกรเหินก็โชคดีเท่าใดแล้ว”“ท่านอ๋องกล่าวหนักไปหรือไม่ กำลังภายในของท่านมากพอที่จะประคองสติและชีวิต”“ดี ดีมาก กล้ามาก” มู่เลี่ยงหรงหัวเราะลั่นยิ่งกว่าเดิม ทว่าน้ำเสียงนั้นไม่เจือความขบขันแม้แต่น้อย ถางซือเซินช่างใจกล้าเทียมฟ้า ขนาดเหงื่อตกหน้าซีดก็ยังสามารถพูดจาเฉไฉได้คล่องปาก‘เพียงพอนเอ๋ย คงรู้ว่าเรื่องนี้ข้าเอาผิดเจ้าไม่ได้สินะถึงยังสงบอยู่ได้ แต่ถึงแม้เราจะเป็นสหายกัน ข้าก็จะจดจำเรื่องนี้เอาไว้ไม่มีวันลืม’ถางซือเซิ

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่82 เจ็บมากหรือไม่

    มู่เลี่ยงหรงเอามือลูบศีรษะสาวน้อยเบา ๆ ด้วยใจรักใคร่เอ็นดู ความจริงแล้วเขาไม่ได้โกรธที่ถางซือเซียนที่ทำอะไรโดยพลการ แต่เป็นห่วงและกังวลว่านางจะกลายเป็นเหยื่อของจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ แม้เยี่ยนจิ้นหลิงจะเป็นบัณฑิตมากความสามารถ แต่ก็อ่านออกยากด้วยเช่นกัน และจากเรื่องที่สืบได้ บุรุษผู้นั้นมักใช้รูปลักษณ์ล่อลวงทั้งชายหญิงเพื่อผลประโยชน์มานักต่อนัก เมื่อเห็นแววตาดุจนักล่าที่จ้องตะครุบเหยื่อสาวของชายผู้นั้น เขาจึงไม่อาจวางใจได้ลงรอยแดงที่คางของถางซือเซียนไม่ร้ายแรงนัก แต่ถึงแม้จะยังมือแล้วแต่ก็ทำให้ฉินอ๋องรู้สึกผิดไม่น้อย“เซียนเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง เจ็บมากหรือไม่”“ไม่เจ็บเพคะ ตกใจมากกว่าที่ถูกตวาดใส่”“ผิวเจ้าช้ำขนาดนี้ไม่เจ็บได้อย่างไร” มู่เลี่ยงหรงเดินไปด้านหลังโต๊ะหนังสือ เขาเปิดลิ้นชักออกแล้วหยิบตลับยาอันเล็ก ๆ ออกมา จากนั้นจึงยื่นให้ถางซือเซิน “ข้ามียาแก้ฟกช้ำจากวังหลวงพอดี เจ้าทาให้นางเดี๋ยวนี้เลย”“ขอบพระทัยท่านอ๋อง” ถางซือเซินรีบไปดูบาดแผลให้น้องสาวก่อนเปิดตลับแล้วป้ายขี้ผึ้งบาง ๆ ลงบนรอยแดงบริเวณนั้น เมื่อเรียบร้อยดีแล้วถางซือเซินก็หันไปสบตาของสหาย ทำท่าจะพูดอะไรบางอย่าง มู่เลี่ยงหรงส

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่81 เตือนกี่ครั้งแล้ว

    “น้องเล็ก ข้าเตือนกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเข้าใกล้เยี่ยนจิ้นหลิง บอกมาเดี๋ยวนี้ เขาทำอะไรเจ้ากันแน่”ถางซือเซียนเงยหน้าขึ้นสบตาพี่ชาย แล้วเล่าเสียงอ่อย “ท่านกุนซือไม่ได้ทำอันใดเจ้าค่ะ เพียงแต่ตอนนั้นเขาทวงบุญคุณที่เคยช่วยเซียนเอ๋อร์ไว้ขึ้นมากับข้า น้องสาวมิอาจตระบัดสัตย์จำต้องยอมร่วมมือ” นางผินหน้าไปทางมู่เลี่ยงหรง ดวงตาเริ่มมีน้ำเอ่อคลอ “ในเมื่อท่านอ๋องก็ได้ฤกษ์แต่งงานกับเยี่ยนเยว่ฉีแล้ว นี่มิใช่เรื่องดีหรอกหรือ เหตุใดจึงโกรธเคืองเซียนเอ๋อร์ถึงเพียงนี้อีกเล่า”“น่าขันนักซือเซิน ข้าเคยคิดว่าเซียนเอ๋อร์นั้นฉลาดกว่าสตรีทุกคนที่อยู่ข้างกาย แต่ดูเหมือนว่ายิ่งโต นางจะยิ่งหลักแหลมน้อยลงไปทุกที” ริมฝีปากบางเผยเสียงหัวเราะเยียบเย็นเสียดแทงทุกคนที่ได้ยิน“ได้โปรดอภัยให้ซือเซียนสักครั้งได้หรือไม่ กระหม่อมเชื่อว่าที่นางทำไปในครั้งนี้เพราะเห็นว่าท่านอ๋องจะได้สมรัก เจตนาแจ่มชัดว่ามิได้จะทรยศหักหลัง” ถางซือเซินพยายามช่วยน้องสาว เขามั่นใจว่านางน่าจะไม่ทันเล่ห์กลจอมวางแผนอีกผู้หนึ่งเสียมากกว่า จึงกลายเป็นเครื่องมือและถูกหลอกใช้มู่เลี่ยงหรงลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วพริบตาก็หยุดยืนอยู่หน้า

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่80 ความสัมพันธ์กับผลประโยชน์เป็นของคู่กัน

    ตั้งแต่มู่เลี่ยงหรงได้รับราชโองการ ก็รีบจัดเตรียมงานแต่งเป็นการใหญ่ ไม่เพียงประดับประดาตกแต่งผ้าแพรสีแดงกับอักษรมงคลเท่านั้น แต่เจ้าของจวนยังให้ช่างหลวงทำการเปลี่ยนเครื่องเรือนและเตียงนอน อีกทั้งยังตกแต่งตัวอาคารของตำหนัก ‘จันทรา’ ใหม่ทั้งหมด เพื่อเตรียมต้อนรับนายหญิงของจวนเวลากระชั้นเข้ามาทุกขณะ ช่างไม้ต้องทำงานต่อเติมอาคารทั้งวันทั้งคืน คนงานกับบ่าวไพร่ทั้งหลายต่างวิ่งวุ่นพัลวันเพื่อเร่งจัดการงานในส่วนของตนให้เสร็จสิ้นทันกำหนดการ บรรยากาศโดยรอบจวนฉินอ๋องจึงดูคึกคัก ผู้คนที่อาศัยรอบบริเวณตลอดจนผู้ที่สัญจรผ่านไปมาล้วนให้ความสนใจกับงานสมรสพระราชทานนี้เป็นอย่างมากข่าวลือว่าฉินอ๋องลงทุนทุบวังเพื่อสร้างตำหนักใหม่ให้หวางเฟยแพร่สะพัดไปทั่ววันหนึ่งถางซือเซินกับถางซือเซียนได้แวะเวียนมาเยี่ยมว่าที่เจ้าบ่าว อัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายอดยิ้มไม่ได้ เพราะเป็นต้นคิดเรื่องนี้ จิตใจของฉินอ๋องแห้งแล้งมานาน ในที่สุดก็พบพานธารน้ำทิพย์เสียที บุตรสาวแม่ทัพใหญ่มีส่วนช่วยให้บุรุษเย็นชาผู้นี้มีชีวิตชีวาแบบที่ไม่เคยเป็นระหว่างทางเดินทอดยาวผ่านสวนดอกไม้ สองพี่น้องตระกูลถางแลเห็นเฉิงจื่อหรู หนึ่งในสามชายารองเข้าพอ

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่79 นี่คือลิขิตสวรรค์

    ส่วนเยี่ยนเยว่ฉียังคงบรรเลงเพลงไม่หยุด ยามเห็นพี่ชายคนรองคำรามร้องด้วยความเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะเยี่ยนหยางจงไม่ปรานีน้องชายแม้แต่นิดเดียว หญิงสาวยิ่งถ่ายทอดกำลังภายในออกไปอย่างสุดกำลัง ยามนั้นจึงก่อเกิดคลื่นพลังหนึ่ง กระแสคลื่นค่อย ๆ แผ่กำจายไปยังพี่ชายคนรอง จนในที่สุดอำนาจแห่งมนต์จากขลุ่ยหยกก็โอบล้อมเยี่ยนจิ้นหลิงเอาไว้ได้ เมื่อถูกคลื่นพลังโอบกอดบุรุษผมสิ้นเรี่ยวแรงโดยพลัน เขาไม่สามารถควบคุมตนเองได้อีกต่อไป อำนาจของขลุ่ยสั่งให้บุรุษผู้คลุ้มคลั่งหยุดนิ่ง ร่างสูงโปร่งไม่ไหวติง ความโกรธเกรี้ยว ความแค้น ค่อย ๆ ถูกสะกดจนจมหาย นัยน์ตาแดงฉานหม่นแสงลง ความรู้สึกง่วงงุนเข้ามาแทนที่ตุ้บ! เยี่ยนจิ้นหลิงล้มลงเยี่ยนเยว่ฉีหมดแรงทรุดกายลงนั่งกับพื้นดิน นางทุ่มกายเต็มที่เพื่อสะกดอาการคลุ้มคลั่งของพี่ชาย นานมากแล้วที่เขาไม่เกิดอาการนี้ เพราะปกติชายหนุ่มค่อนข้างระวังตัว ควบคุมตนเองอยู่เสมอไม่ให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน หนนี้กุนซือหนุ่มถึงกับพลาดพลั้งทำโลหิตเปื้อนมือ หากนางไม่อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง“ท่านพ่อเหตุใดพี่รองเป็นเช่นนี้ไปได้” เยี่ยนเยว่ฉีหันไปถามบิดาอย่างโกรธเกรี้ยว

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่78 ให้นางเป็นฮูหยิน

    “จิ้นหลิงจะให้นางเป็นฮูหยิน”“เจ้าเป็นคนพูดไม่คิดตั้งแต่เมื่อใด เจ้าก็รู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้”“เรื่องอื่นลูกจะจัดการเอง”“พอเสียที! เจ้าเล่นสนุกมามากพอแล้ว ครานี้จะได้รับรู้รสชาติความทรมานของผู้อื่นบ้าง มีแค่เจ้าหรือที่มีหัวใจ มีแค่เจ้าเท่านั้นหรือที่ทำถูกต้องไปทุกสิ่ง คิดว่าคอยบงการอยู่เบื้องหลังมันสนุกนักสินะ”“ท่านพ่อก็รู้ว่าเรื่องนี้ลูกไม่ได้ล้อเล่น”“จงปล่อยมือจากนางเสีย นี่คือคำสั่ง ที่ผ่านมาข้าปล่อยเจ้าทำตามอำเภอใจมาหลายครั้งหลายคราแล้ว เช่นนั้นลองมาเป็นผู้ถูกควบคุมดูบ้างจะเป็นอันใดไป”“ท่านพ่อบีบบังคับข้าถึงเพียงนี้ เพราะโกรธเคืองที่น้องเล็กจะได้แต่งงานกับคนที่นางรักเช่นนั้นหรือ”“ผิดแล้ว ข้าทำทุกอย่างเพื่อเจ้าทั้งนั้น คงต้องปรามเจ้าบ้างก่อนที่จะทำอะไรโง่ ๆ”“ต่อไปลูกจะระมัดระวัง ท่านพ่อโปรดถอนคำสั่งด้วย”“หึ! แค่ข้าให้นางจากไปอยู่ที่อื่น เจ้าก็ร้องจะแต่งงานเพื่อแก้ปัญหา นี่คือไตร่ตรองแล้วอย่างนั้นสิ” แม่ทัพใหญ่ปรายตามองบุตรชายที่นั่งขุกเข่ากำหมัดแน่น “คำสั่งนี้ถือเป็นที่สิ้นสุด จงอย่าได้คิดฝ่าฝืนเป็นอันขาด ทวนเกล็ดมังกรในมือข้าจะไม่ละเว้นผู้ใต้บังคับบัญชาที่คิดละ

  • ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว   ตอนที่77 ยังไม่สำนึกอีกรึ

    “น้องเล็กถึงวัยออกเรือนแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องประวิงเวลาอีกต่อไป” เยี่ยนจิ้นหลิงยืนยันเสียงเรียบ ยิ่งทำให้บิดาเดือดดาล“นี่เจ้ายังไม่สำนึกอีกรึ เห็นข้าปล่อยเจ้าสนุกสนานจึงคิดว่าจะยอมทุกอย่างสินะ ข้าเป็นพ่อ เจ้าคงลืมไปแล้วกระมัง วันนี้ข้าจะเอาเลือดชั่วของเจ้าออก” เยี่ยนหยางเจวี๋ยคว้าแส้เหล็กออกมาจากข้างเอวแล้วเดินลมปราณ เตรียมหวดลูกชายตัวดี เยี่ยนเยว่ฉีตกใจรีบวิ่งไปขวางพี่ชายคนรองเอาไว้ในทันที นางกอดเยี่ยนจิ้นหลิงไว้แน่น ไม่ยินยอมให้บิดาทำร้ายเขาอย่างเด็ดขาด“ท่านพ่อห้ามทำร้ายพี่รอง ทุกสิ่งทุกอย่างเขาทำไป ก็เพื่อให้ฉีเอ๋อร์ได้สมหวังกับคนที่รักชอบ แต่ถ้าจะมีใครสักคนต้องถูกลงโทษ คนคนนั้นควรจะเป็นฉีเอ๋อร์เจ้าค่ะ”เยี่ยนหยางเจวี๋ยทิ้งแส้เหล็กลงกับพื้น ใจเดือดดาลเป็นที่สุด บัดนี้บุตรชายและบุตรสาวไม่เห็นหัวตนอีกแล้ว ต่างทำอะไรตามอำเภอใจโดยไม่แม้แต่จะบอกกล่าว พอคิดถึงตรงนี้ก็รู้สึกละอายต่อบรรพชนยิ่ง แต่ก็คงต้องโทษตนเองที่ให้ท้ายพวกเขาทั้งสามคนมาตลอด“ท่านพี่...ลูก ๆ ของเราเติบโตแล้ว ท่านเองก็เลี้ยงพวกเขามาอย่างดี ถึงเวลาที่เราทั้งสองควรปล่อยมือ”เมื่อสิ้นเสียงหวาน พลันปรากฏเงาร่างของสตรีนางห

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status