เข้าสู่ระบบแชร์
เจ้าสาวไม่เดียงสา 67
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-26 16:00:03“เราแก่กันจนป่านนี้แล้ว ดอกไม้ให้อภัยพี่ไม่ได้เลยหรือไง พี่รู้นะว่าหนูน้ำเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ดอกไม้ฟังแล้ว พี่ขอโทษ จะให้พี่ทำยังไงดอกไม้ถึงจะยอมยกโทษให้พี่” กำนันช้างผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งในจังหวัดพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ตลอดชีวิตตั้งแต่หนุ่มจนแก่ปูนนี้แล้ว เขาไม่เคยต้องงอนง้อใคร หากแต่ผู้หญิงคนนี้ที่เขาทำผิดกับเธอไว้ยังคงเป็นตราบาปในใจเขาเสมอมา หากเธอไม่ยอมยกโทษให้เขา เขาคงตายตาไม่หลับแน่นอน
“ดอกไม้ ยกโทษให้พี่เถอะ” กำนันช้างคุกเข่าลงตรงหน้าป้าดอกไม้ ก้มหน้านิ่งรอคำพิพากษา ป้าดอกไม้ตกใจที่กำนันช้างคุกเข่าลงต่อหน้า
“พี่ช้างทำอะไร ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวใครมาเห็นหรอก”
“พี่จะไม่ลุกขึ้น จนกว่าดอกไม้จะยกโทษให้พี่”
“ฉันจะยกโทษหรือไม่ยกโทษให้ มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ”
“สำคัญสิ สำคัญมาก หากดอกไม้ไม่ยกโทษให้พี่ พี่ไม่มีวันนอนตายตาหลับแน่นอน” สองสายตาประสานกันแน่นิ่ง
“พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง ดอกไม้จะทุบตีหรือทำร้ายพี่ยังไงก็ได้ แต่พี่ขอร้อง...ยกโทษให้พี่เถอะนะ” ป้าดอกไม้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ อดีตไม่สามารถแก้ไขได้ ปัจจุบันเธอรู้แล้วว่าเพราะอะไรเขาถึงจากไ
บทล่าสุด
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 72
“หึๆ...ชอบจังเวลาพิมพ์งอน เมียพี่น่ารักที่สุด พิมพ์จ๋า บอกมาสิอยากให้พี่ทำอะไร” มือเล็กทุบอกกว้างสองสามครั้ง ลำแขนเรียวเลื่อนขึ้นโอบคอหนา พิมพ์รพีพรจงใจเบียดอกอวบกับอกกว้างของสามี เธอสบตาคนตัวโตอย่างท้าทาย อยากแกล้งกันนักใช่ไหม...“อืม...พิมพ์จะแต่งตัวแล้ว แต่...คงต้องเปลี่ยนชุดชั้นในก่อน ดูซิ...พี่เมฆทำเปื้อนหมดเลย” ก็มันเปื้อนจริงๆแหละ ทั้งน้ำหวานจากตัวเองและร่องรอยการดูดเม้มของคนตัวโต ร่างเล็กผละห่างจากสามีเล็กน้อย เสื้อชั้นในที่ถูกดึงรั้งไปกองอยู่บนอกอวบถูกแกะถอดออกอย่างง่ายดาย พิมพ์รพีพรยื่นให้สามีพร้อมกับยิ้มหวาน“ฝากไว้ก่อนค่ะ” ปลัดเมฆารับมาถือไว้แบบงงๆ อกอวบคู่ขาวดีดเด้งยามไม่มีอะไรปกปิดช่างน่าซุกซบคลุกเคล้าเหลือเกิน“เหลืออีกหนึ่งชิ้น” ภรรยาสาวจิกสายตามองสามีอย่างเย้ายวน มือเล็กจับบ่ากว้างเพื่อช่วยในการทรงตัว นิ้วเรียวเล็กเกี่ยวขอบกางเกงในลายลูกไม้สีดำลงช้าๆ เมื่อพ้นสะโพกผายผ้าบางเบาชิ้นสุดท้ายก็ไปกองอยู่แทบเท้า“พี่เมฆช่วยเก็บไปไว้ในตะกร้าให้หน่อยนะคะ” ปลัดเมฆาเริ่มหายใจติดขัด ร่างใหญ่ย่อตัวลงเก็บซับในบางเบาของภรรยาขึ้นมาถือไว้ พิมพ์รพีพรยิ้มหวา
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 71
“อืม...เมียพี่น่ารักที่สุด ไม่เสียแรงที่สอนกันมาหลายปี” ไอรักยันตัวนั่งตรงบนหน้าท้องแกร่งของสามี“บ้า...ลุกได้แล้วค่ะ หนูไอรีบจริงๆนะ” ไอรักทุบอกสามีเบาๆ ร่างขาวนวลลุกขึ้นจากตัวสามี แล้วยื่นมือเล็กให้เพื่อกระตุ้นให้คนตัวโตลุกขึ้นตาม ธีร์ภาณุกวาดสายตามองร่างภรรยาตาละห้อย อยากกินจัง“อย่ามองหนูไอแบบนั้นค่ะ บอกแล้วไงว่าถึงรีสอร์ตแล้วจะตามใจทุกอย่าง จ่ายมัดจำไปแล้วด้วย ห้ามตุกติก ลุกมาล้างตัวเลยค่ะ” มือใหญ่จับมือเล็กแล้วลุกขึ้นก้าวออกจากอ่าง เดินตามแจงจูงไปล้างตัวใต้ฝักบัวพร้อมกัน อดเปรี้ยวไว้กินหวานก็ได้“พิมพ์...” ปลัดเมฆารำพึงชื่อภรรยาออกมาเบาหวิว ภาพหญิงสาวในชุดชั้นในลายลูกไม้สีดำ ยืนกางขาเล็กน้อยกำลังก้มๆเงยๆหาอะไรสักอย่างในตู้เสื้อผ้า เรียวขาเสลาช่างน่าลูบไล้ สะโพกผายลอยเด่นท้าทายสายตา ยิ่งเนินเนื้อสาวที่นูนอวดอยู่ภายใต้ชั้นในสีดำ ยามมองลอดช่องว่างระหว่างขานั้นแล้ว ทำให้เขาจินตนาการไปถึงไหนต่อไป เพราะรู้เพราะเห็นและจำได้ติดตาติดจมูกว่ามันสวยงามและหอมหวนเพียงใด ปลัดเมฆาปิดประตูห้องอย่างเบามือ ก้าวย่างอย่างมั่นคงตรงเข้าใกล้ร่างงาม
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 70
“เร็วๆสิคะพี่ธีร์ อาบน้ำยังไม่เสร็จอีกเหรอ” ไอรักโวยวายอยู่หน้าประตูห้องน้ำ เพราะสามีมัวโอ้เอ้ใช้เวลาอาบน้ำมากกว่าปกติ คนรออาบน้ำต่อด้วยใจกระวนกระวายเลยอดที่จะเร่งไม่ได้วันนี้เป็นวันนัดรวมพลแก๊งค์เพื่อนสาวในโปรเจคปาร์ตี้ฮันนีมูน ณ เขาใหญ่ของไอรัก พิมพ์รพีพรและน่านน้ำ หลังจากที่ต่างคนต่างติดภารกิจหน้าที่แม่และภรรยา รวมทั้งการงานที่แสนจะรัดตัว กว่าจะหาเวลาที่ลงตัวในการพบปะสังสรรค์กันได้ ก็ล่วงเลยเวลามาเกือบสามปี หลังจากครั้งสุดท้ายที่ได้เจอหน้ากันครบแก๊งค์ ทั้งเพื่อนสาวและเหล่าเพื่อนเขยที่ไร่แสงตะวันแห่งนี้ นับจากนั้นก็ทำได้เพียงแค่ส่งข้อความ เฟซไทม์ และโทรศัพท์ติดต่อกันเท่านั้น ไอรักเลยออกอาการตื่นเต้นและดีใจเกินเหตุ หญิงสาวจัดกระเป๋าตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว และก็เฝ้านับวันนับคืนรอ ตกกลางคืนก็ส่งข้อความคุยกันในกลุ่มจนดึกดื่น ตามประสาสาวๆว่าจะทำกิจกรรมอะไรบ้าง จะทานอะไรดี จะเที่ยวที่ไหนบ้าง ไม่ได้สนใจสามีที่นอนรอทำการบ้านจนหลับไป“พี่ธีร์คะ เสร็จหรือยัง” ไอรักมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันกาย เดินไปเดินมาหน้าห้องน้ำภายในห้องนอน ผมยาวถูกเกล้ามัดไว้แบบลวกๆ เตรียมพร้อมที่จะวิ่งผ่
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 69
“สิบคน...ไม่ไหวหรอกค่ะคุณภู”“แต่ผมทำไหวนะ” น่านน้ำตีแขนสามีเบาๆ“น้ำไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น น้ำหมายถึงการเลี้ยงลูกค่ะ”“ผมไหวทั้งทำลูกและเลี้ยงลูกแหละ”“โอ๊ย! น้ำไม่คุยกับคุณภูแล้ว” น่านน้ำทำปากยื่นใส่สามี ภูชิตหัวเราะในลำคอ ทุกคนที่ได้ฟังบทสนทนาของสองสามีภรรยาต่างอมยิ้มไปตามๆกัน“แล้วใครดูหนูอุ่นให้ล่ะหนูไอ” น่านน้ำหันมาคุยกับเพื่อนสาว ไม่อยากคุยกับสามีจอมหื่นแล้ว“ป้าบัวดูให้อยู่จ้ะ ปกติฉันจะดูแลหนูอุ่นเอง ให้ป้าบัวมาดูและมาช่วยเฉพาะตอนที่ไม่ว่างจริงๆ”“แกน่ะโชคดีมากนะน้ำ มีป้าดอกไม้มาคอยดูแลช่วย แล้วยิ่งยายพิมพ์นะ จะท้องแฝดห้าก็ไม่ต้องห่วง มีทั้งย่าพร คุณพ่อคุณแม่ของพี่เมฆคอยดูแลช่วยตั้งหลายคน”“พอๆแก...แฝดสองก็พอแล้ว ถ้าขืนแฝดห้าฉันมีหวังต้องนอนแบกท้องไม่ได้เดินไปไหนกันพอดี” พิมพ์รพีพรยกมือขึ้นป่ายปัดพัลวัน“แต่พี่ว่าพี่มีความสามารถทำแฝดห้าได้นะ” ปลัดเมฆาแทรกขึ้นมาทันที แต่แล้วก็ต้องยิ้มแหยๆเมื่อภรรยาจิกสายตาดุให้วงสนทนาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และการพูดคุยกันอย่างคุ้นเคย ทำให้บรรยากาศอบอวลไปด้วยควา
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 68
“จริงๆ” ภูชิตย้ำคำหนักแน่น น่านน้ำจึงพยักหน้ารับเงื่อนไข“อา...คุณภูอย่าแกล้งน้ำแบบนี้สิ” ไม่รู้ว่าเริ่มตอนไหน เผลอไผลไปเมื่อไรก็จำไม่ได้ ที่สุดแล้วหลังจากรับยาจากปากของสามี จนกระทั่งกลืนลงท้องไปแล้ว มันก็มาถึงช่วงเวลาซาบซ่านอีกจนได้ ภูชิตช่างช่ำชองหลอกล่อให้ภรรยาหลงกลตกอยู่ในวังวนเสน่หาจนไม่อาจจะหักห้ามใจได้ แล้วก็เป็นน่านน้ำเสียเองที่เป็นฝ่ายอ้อนวอนร้องขอ“อื้อ...คุณภูขาเร็วสิคะ น้ำใจจะขาดแล้ว” ภูชิตมัววุ่นวายซุกไซ้อยู่กับอกอวบ ดอมดมดูดดึงอย่างหลงใหล ความแข็งแกร่งที่พรักพร้อมเต็มที่ก็ทำแค่เพียงถูไถอยู่ที่เนินสาว ไม่ยอมล่วงล้ำอย่างที่อีกฝ่ายต้องการ น่านน้ำสุดจะทนกับความต้องการที่ถูกปลุกเร้า กลางกายสาวปวดหนึบน้ำหวานไหลฉ่ำ รอการเติมเต็มเพื่อปลดปล่อย ร่างเล็กจึงออกแรงพลิกร่างใหญ่ให้นอนราบลงบนที่นอนแล้วขึ้นคร่อมอย่างเป็นงาน เพราะมีครูฝีมือดีคอยพร่ำสอนอยู่ทุกคืน ภูชิตรอท่าอยู่แล้ว เขาเต็มใจนอนแผ่หลาอ้าซ่าให้ภรรยาสุดที่รักจัดการตัวเองอย่างเต็มใจ&nb
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 67
“เราแก่กันจนป่านนี้แล้ว ดอกไม้ให้อภัยพี่ไม่ได้เลยหรือไง พี่รู้นะว่าหนูน้ำเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ดอกไม้ฟังแล้ว พี่ขอโทษ จะให้พี่ทำยังไงดอกไม้ถึงจะยอมยกโทษให้พี่” กำนันช้างผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งในจังหวัดพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ตลอดชีวิตตั้งแต่หนุ่มจนแก่ปูนนี้แล้ว เขาไม่เคยต้องงอนง้อใคร หากแต่ผู้หญิงคนนี้ที่เขาทำผิดกับเธอไว้ยังคงเป็นตราบาปในใจเขาเสมอมา หากเธอไม่ยอมยกโทษให้เขา เขาคงตายตาไม่หลับแน่นอน“ดอกไม้ ยกโทษให้พี่เถอะ” กำนันช้างคุกเข่าลงตรงหน้าป้าดอกไม้ ก้มหน้านิ่งรอคำพิพากษา ป้าดอกไม้ตกใจที่กำนันช้างคุกเข่าลงต่อหน้า“พี่ช้างทำอะไร ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวใครมาเห็นหรอก”“พี่จะไม่ลุกขึ้น จนกว่าดอกไม้จะยกโทษให้พี่”“ฉันจะยกโทษหรือไม่ยกโทษให้ มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ”“สำคัญสิ สำคัญมาก หากดอกไม้ไม่ยกโทษให้พี่ พี่ไม่มีวันนอนตายตาหลับแน่นอน” สองสายตาประสานกันแน่นิ่ง“พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง ดอกไม้จะทุบตีหรือทำร้ายพี่ยังไงก็ได้ แต่พี่ขอร้อง...ยกโทษให้พี่เถอะนะ” ป้าดอกไม้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ อดีตไม่สามารถแก้ไขได้ ปัจจุบันเธอรู้แล้วว่าเพราะอะไรเขาถึงจากไ
บางทีคุณอาจจะชอบ
มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง16.4K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว219.0K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก317.9K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่227.4K viewsคุณหมอ...อย่าใจร้าย
อัญญาณี125 viewsธารนางครวญ
เฟยฮวา212 viewsวายร้ายหมายรัก (ซีรีส์ทวงรัก 2 รุ่นลูก)
Writer'Teerak330 viewsมู่หรงเยว่ชิง ท่านหญิงตำลึงทอง
Priyada3.8K views
