Share

บทที่ 1/2

last update Huling Na-update: 2025-05-25 22:24:48

-ต่อ-

ภายในห้องนอนสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ของโรงแรม ห้องนี้อยู่ชั้นบนสุดของโรงแรมและมีผู้เป็นเจ้าของคือนักธุรกิจชื่อดังระดับประเทศอย่าง 'พระราม วสุเกรียงไกร' 

ด้วยบุคลิกที่น่าเกรงขาม และตัวชายหนุ่มเองก็เหมือนจะเป็นคนนิ่ง ขรึมอยู่แล้วด้วย จึงไม่ค่อยมีใครทำอะไรขัดใจเขาสักเท่าไหร่นัก เพราะถ้ามีคนขัดใจและขัดคำสั่งนั้นหมายถึงอสูรร้ายกำลังจะมาเยือนคนนั้นแล้

และด้วยเหตุนี้เองชายหนุ่มจึงค่อนข้างเป็นคนเอาแต่ใจพอสมควร แต่สำหรับคนที่เห็นเขาภายนอกนั้นจะไม่มีทางรู้เลยว่าชายหนุ่มเป็นคนเช่นไร ถ้าเขาไม่ยอมเปิดเผยตัวตนให้คนคนนั้นได้รู้จัก

แต่ถึงแม้ชายหนุ่มจะเป็นคนที่บุคลิกเงียบขรึม แต่เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเลยก็ว่าได้แต่ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถครองใจชายหนุ่มได้เลยสักคน

แต่บรรดาเหล่าคู่ควงทั้งหลายบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า พวกเธอเห็นแหวนที่ชายหนุ่มสวมติดตัวเอาไว้ตลอดบนนิ้วนางข้างซ้ายของเขา เท่านี้พวกเธอก็รู้แล้วว่าเพราะอะไรชายหนุ่มถึงไม่มีใจให้พวกเธอ

แต่สิ่งที่พวกเธอสงสัยก็คือชายหนุ่มมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ทำไมถึงต้องควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าด้วย แล้วคนที่เป็นคู่หมั้นไม่หึงหวงบ้างหรอ แต่ถึงกระนั้นก็มีผู้หญิงมากมายอยากจะลองจับชายหนุ่มให้อยู่หมัดเหมือนอย่างเช่นดาราสาวคนนี้

“แรงกว่านี้คะ แรงอีกคะ อย่างนั้นแหละคะ อ๊ะ” เสียงหวานบอกกับคนร่างหนาที่อยู่ข้างบนให้เร่งจังหวะเร็วขึ้นไปอีก อย่างไม่มีความอายแถมตัวเธอยังตอบสนองคนด้านบนได้ถึงเผ็ดร้อนอีกด้วย

ทางด้านคนอยู่ข้างบนก็ไม่ว่าอะไรจัดให้ตามคำขอ ก่อนจะจับร่างเพียวระหงนอนคว่ำบ้าง ดาราสาวก็ให้ความรวมมือเป็นอย่างดีไม่มีมีขาดตกบกพร่องเลยสักนิด และหลังจากนั้นทั้งสองก็ทำรักกันในอีกหลายท่า จนในที่สุดทั้งสองก็มาถึงฝั่งฝันพร้อมเพียงกัน

"กรี๊ด!" ดาราสาวกรีดร้องออกมาเมื่อเธอกับพระรามมาถึงฝั่งฝันแล้ว ร่างของทั้งสองนั้นชุ่มไปด้วยเหงื่อเหมือนกับว่าทั้งสองคนนั้นเพิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่

ร่างหนาลุกขึ้นจากเตียงนอนที่เอาไว้สำหรับทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับเหล่าบรรดาคู่ควงของเขา ร่างเปลือยเปล่าเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาพาดไว้บนไหล่กว้างของตัวเองอย่างไม่อายสายตาดาราสาวเลยแม้แต่น้อย

แต่ก่อนที่พระรามจะเดินเข้าไปในห้องน้ำก็ไม่ลืมหันมาบอกกับคนบนเตียงด้วยน้ำเสียงเย็นชาแตกต่างจากตอนที่ร่วมรักกับเธอโดยสิ้นเชิง

“ฉันมีงานต้องทำส่วนค่าตอบแทนเธอไปเอากับเลขาฉันได้เลย” พระรามพูดออกไปแค่นั้นก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกาย

ส่วนคนที่นอนอยู่บนเตียงเมื่อได้ยินดังนั้นก็แทบกรี๊ดออกมา ดีที่เธอยับหยังช่างใจได้ทันไม่อย่างนั้นเธอคงอดเป็นคุณนายตระกูลวสุเกียงไกรแน่

ดาราสาวนามว่า 'บัวบงกช' คิดในใจอย่างหมายมาด แต่หญิงสาวคงจะลืมอะไรไปหรือเปล่าว่าพระรามนั้นเป็นคนฉลาดทันคนไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้บริหารธุรกิจมาจนถึงทุกวันนี้

คิ้วเรียวสวยโดยใช้ดินสอเขียนคิ้วขมวดเข้าหากันเมื่อนึกถึงบางสิ่งที่เธอเห็นมากับตาตัวเอง หลังจากที่ได้ยินแม่พวกที่เป็นคู่นอนก่อนหน้านี้เคยเล่าให้เธอฟัง ว่าพระรามจะมีเครื่องประดับอยู่สองอย่างบนตัว

แต่จะมีเพียงอันเดียวเท่านั้นที่เขาจะไม่ถอดออกแม้แต่วินาทีเดียวซึ่งก็คือแหวนทองคำแท้ที่อีกฝ่ายสวมไว้บนนิ้วนางข้างซ้าย ส่วนเครื่องประดับอีกอันหนึ่งคือนาฬิกาข้อมือแต่อันหลังไม่นาสนใจเท่าอันแรก

เธอจะต้องรู้ให้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นมันเป็นใคร เพราะถ้าเธอรู้ว่ามันเป็นใครเธอจะกำจัดมันไปให้พ้นๆทางของเธอ แต่มันคงจะจืดฉืดน่าดูเพราะพระรามไม่แม้แต่จะให้มันมีข่าวกับเขา

หึ! แต่มันสำคัญตรงที่ว่าเธอจะรู้ได้ยังไงนี่สิว่านังผู้หญิงจืดฉืดนั้นมันเป็นใครบัวบงกชได้แต่คิดหาทางกำจัดคู่หมั้นของชายหนุ่ม ก่อนจะหันไปมองทางห้องน้ำเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู

สายตาคมที่กรีดอายไลน์เนอร์ซะคมเข้มส่งสายตาเชิญชวนให้อีกฝ่ายอีกครั้ง แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจเดินเลี่ยงออกไปจากห้องนี้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

พระรามเดินเข้ามาอีกห้องหนึ่งที่เขาเอาไว้สำหรับนอน บนชั้นนี้มีห้องนอนอยู่สองห้องและมีห้องน้ำไปในตัว ห้องครัวอีกหนึ่งห้อง ห้องนั่งเล่นกับห้องรับแขกแยกเป็นคนละห้อง และห้องรับประทานอาหารที่อยู่ติดห้องครัวอีกหนึ่งห้องใหญ่ และห้องออกกำลังกายที่อยู่ติดกับสะว่ายน้ำ

นอกจากนั้นภายในชั้นนี้ยังมีเครื่องอำนวยความสะดวกอีกมากมาย

พระรามเดินเข้าไปหยิบเสื้อผ้าแบบสบายๆเอาไว้สำหรับใส่นอนมาใส่ก่อนจะหยิบโทรศัพท์และเดินไปในห้องทำงานที่มีชั้นหนังสือตั้งอยู่ข้างหน้าเป็นทางเข้า

มือเรียวหยิบรีโมทที่ซ่อนเอาไว้กับหนังสือขึ้นมากดแล้วนำมันเข้าไปด้วย ก่อนจะกดปุ่มปิด พระรามเดินเข้าไปข้างในห้องวางรีโมทเอาไว้บนโต๊ะทำงานและทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้บุนวม มือเรียวก็กดโทรออกหาลูกน้องทันที

เพื่อถามถึงงานที่เขาได้มอบหมายให้คนสนิทเป็นคนไปทำว่ามีอะไรผิดสังเกตไหม เมื่ออีกฝ่ายรับสายเขาก็ไม่รอช้ารีบถามไปทันที

“มีใครมายุ่งอีกหรือเปล่า” พระรามถามอีกฝ่ายในคำถามสั้นๆที่คนปลายสายนั้นก็รู้ดีว่าเจ้านายของเขานั้นหมายถึงอะไร

“ไม่ครับ ไม่มีผู้ชายคนไหนมายุ่งกับคุณหนูเลยแม้แต่คนเดียวเลยครับคุณรามสบายใจได้” ธนาธิปตอบเจ้านายหนุ่มกลับไปเสียงทะเล้นในประโยคท้าย ก่อนจะยิ้มเมื่อนึกถึงคนที่เจ้านายบอกให้ติดตามอยู่ห่างๆ

“อืม แต่ถ้ามีใครมายุ่งให้จัดการทันทีแล้วตอนนี้เธอทำอะไรอยู่” พระรามบอกกับคนสนิทเสียงนิ่งเมื่อถามถึงหญิงสาวจนคนปลายสายที่ได้ยินเสียงนั้นถึงกับกลั้นเอาหัวเราะเอาไว้

เจ้านายนะเจ้านายคิดถึงเขาก็บอกมาเถอะยังจะทำเป็นฟอร์มจัดอยู่นั้นและ          

“ตอนนี้คุณหนูกำลังจะกลับบ้านครับ” ธนาธิปตอบกลับก่อนจะลองถามสิ่งที่ค้างคาใจมานานออก “เอ่อ ว่าแต่ทำไมคุณรามถึงไม่ยอมบอกคุณหนูไปละครับว่าคุณรามเป็นอะไรกับเธอ”

“มันยังไม่ถึงเวลาเอาไว้ถึงเวลาเมื่อไหร่ฉันก็บอกเองนั้นแหละ” พระรามตอบคนสนิทเสียงเรียบจนธนาธิปไม่กล้าเอ่ยถามอะไรต่อ "อ่อ ถ้ามีอะไรอย่าลืมรายงานฉัน แค่นี้แหละ"

“ครับ” ธนาธิปตอบรับไปแค่นั้นก่อนที่อีกฝ่ายจะตัดสายทิ้งไป

คุณรามรู้ตัวไหมครับว่าคุณรามน่ะ เริ่มทำตัวเหมือนพวกโรคจิตตามดาราที่ตัวเองชอบเลยนะครับ

 

            

         

 

 

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • พระรามหวงรัก   บทที่ 19/3

    ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ที่ฉาบไปด้วยโทนสีเข้มตามสไตล์เจ้าของคฤหาสน์หลังนี้ ภายในห้องมีห้องน้ำขนาดใหญ่สมกับเป็นห้องนอนหรูหราและภายในห้องนี้ก็ยังมีห้องแต่งตัวแยกไปอีกต่างหากร่างสูงเปลือยเปล่าที่นุ้งเพียงผ้าเช็ดตัวคาดไว้ที่เอวสอบเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพผมที่เปียกชุ่มแต่เขาก็ใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กซับน้ำที่ผมจนมันชื้นสภาพที่ไม่ค่อยเรียบร้อยและทรงผมไม่ได้เป็นทรงเหมือนเวลาออกไปทำงานนั้นทำให้พระรามนั้นเปลี่ยนไปราวกับเด็กหนุ่มที่เพิ่งเข้าสู่เลขสองมากกว่าชายหนุ่มวัยสามสิบกว่าปีหลังจากออกมาจากห้องน้ำแล้ว สายตาคมเข้มก็กวาดตามองหาร่างเล็กของใครอีกคนที่อาศัยอยู่ในห้องนี้แต่มองหาเท่าไหร่ก็ไม่พบคนที่ต้องการเขาจึงเดินหาอีกฝ่ายไปทั่วห้องนอน และในระหว่างนั้นก็เรียกคนตัวเล็กที่เขาตามหาไปด้วย"อลิสา! ..อลิสา!" แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับมาราวกับว่าอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ในห้องนี้ เมื่อคิดได้แบบนั้นพระรามจึงรีบเดินเข้าห้องแต่งตัวไปใส่เสื้อผ้าไม่ถึงสองนาทีร่างสูงในชุดนอนผ้าสบายสำหรับผู้ชายก็เดินออกไปจากห้องนอนพระรามกวาดสายตามองไปทั่วชั้นสองแต่ทุกอย่างก็เงียบสงบ มีเพียงโคมไฟแชลนาเลียเปิดไว้กลางบ้านเพียงเท่านั้น นั้นจึงท

  • พระรามหวงรัก   บทที่ 19/2

    ผ่านไปหลายวันที่อลิสาเข้ามาอาศัยในคฤหาสน์ตระกูลวสุเกรียงไกร ช่วงแรกนักแสดงสาวยังมีความเกรงใจและประหม่าอยู่มากแต่พอเวลาผ่านพ้นไปอาการเหล่านั้นก็เริ่มบางเบาลงและทุกคนที่อยู่ที่นี้ก็อัธยาศัยดีและเคารพเธอมาก ไม่มีใครอิจฉาริษยากันเหมือนอย่างที่เธอคนรับบทมาเลยสักนิด นั้นจึงทำให้เธอเบาใจขึ้นมาเพราะคนส่วนใหญ่ของที่นี้นั้นจะชอบพูดถึงผลงานการแสดงของเธอเป็นส่วนมากเพราะงั้นทุกเย็นหรือหลังเลิกเรียนที่เธอไม่มีธุระที่อื่น อลิสาจะเข้าไปคุยเล่นกับป้าแม่บ้านและเด็กรับใช้ที่ห้องครัวเป็นประจำ"..วันนี้อาหารเย็นมีอะไรบ้างคะ กลิ่นหอมไปถึงหน้าบ้านเลย" ร่างเล็กเดินเข้าไปในห้องครัวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะชะโงกหน้ามองลงไปในหม้อกับข้าวที่ป้าแม่บ้านกับเด็กของนางกำลังทำอยู่"วันนี้มีแกงจืน ปลาราดพริกและก็ไข่เจียวชะอมกับน้ำพริกกระปิค่ะ" เสียงนางแพรวป้าแม่บ้านเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะมองเลยไปทางด้านหลังของนักแสดงสาวเมื่อเห็นร่างสูงเจ้าสำอางค์คุ้นตายืนอยู่ไม่ไกลกันด้วยยิ้ม"เซอร์ไพร์! ไม่เจอกันนานเลยคิดถึงผมกันไหมครับทุกคน!" อาทิตย์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริงตามนิสัยของเขาก่อนจะยิ้มกว้างออกมา"อ้าวคุณลูกหมีนั้นเอง? ไม่

  • พระรามหวงรัก   บทที่ 19/1

    บทที่ 19คำตอบของหัวใจ!'อะไรกันน่ะ? เมื่อกี้คือคำขอแต่งงานอย่างนั้นเหรอ?'อลิสาที่มองสบตาคมเข้มอยู่เอ่ยถามกับตัวเองในใจ พร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัยและไม่ค่อยมั่นใจนัก ดูเหมือนเขาอยากจะขอเธอแต่งงานอย่างที่อรอุมาบอกเธอก่อนหน้านี้จริงด้วย'แล้วเราควรตอบยังไงดีนะ?'ใบหน้าสวยหวานฉายแววกังวลขึ้นมาฉับพลันเมื่อหวนนึกไปถึงอรอุมา ที่โทร.มาสั่งกันเมื่อหลายชั่วโมงก่อนแถมยังหยิบยกเรื่องเมื่อหลายปีก่อนมาบังคับกันอย่างเปิดเผยอีก'แล้วถ้าเราปฏิเสธไปเราจะเสียใจไหมหรือเปล่านะ?' อลิสาได้แต่ถามตัวเองไปมาอย่างสับสน ก่อนที่ความรู้สึกหนึ่งจะชัดเจนขึ้นมาอย่าเงียบๆ"ฉัน..""..กรีนว่าแล้วต้องเป็นคุณพระรามแล้วก็ใช่จริงด้วย?" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังแทรกขึ้นมาจนกลบเสียงของอลิสาที่กำลังตอบพระรามกลับไปสายตากลมโตจึงละจากคนตัวสูงตรงหน้าเพื่อมองคนมาใหม่อย่างตั้งใจ แล้วก็ต้องแปลกใจปนสงสัยอีกครั้งเมื่อคนที่เขามาทักคู่หมั้นเธอนั้นเป็นเพื่อนร่วมอาชีพกันกับเธอ'กรีน สุพรรณษา!'อลิสาได้แต่มองใบหน้าสวยธรรมชาตินั้นไม่วางตา พร้อมกับขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดจากอีกฝ่ายหลังจากนี้"เราไม่เจอกันนานเลยนะคะ ครั้งสุดท้ายก็เป็นตอนที

  • พระรามหวงรัก   บทที่ 18/3

    "ยินดีต้อนรับค่ะ คุณลูกค้ามากันกี่ท่านคะ?" เสียงพนักงานสาวของร้านอาหารชื่อดังเอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและสุภาพ พร้อมกับกวาดสายตามองร่างสูงในชุดสูทกับร่างเล็กของชุดนักศึกษาด้วยรอยยิ้มตามที่ฝึกฝนมาอย่างดี"ฉันจองโต๊ะไว้แล้วชื่อพระราม" แล้วพระรามเอ่ยบอกกับพนักหญิงคนนั้นเสียงนิ่ง พร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยตามนิสัยของเขา"โอ้! คุณพระรามนั้นเอง.. เชิญทางนี้ค่ะทางร้านเราได้จัดเตรียมโต๊ะพิเศษให้ท่านแล้วค่ะ" ในขณะที่เอ่ยร่างในชุดยูนิฟอร์มของทางร้านก็เดินไปทางโต๊ะที่จัดเตรียมไว้ให้ลูกค้าคนพิเศษท่านนี้ด้วยท่าทางคล่องแคล้ว"ตามมาสิ!" ส่วนพระรามนั้นหันมามองร่างเล็กของคนข้างกาย พร้อมกับเอ่ยขึ้นมาเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเอาแต่สนใจบรรยากาศรอบร้านอาหารไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้พนักงานเดินนำไปข้างหน้าหายไปทางโซนวีไอพีแล้ว"..ค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ" ร่างเล็กในชุดนักศึกษารีบเดินจ้ำอ้าวตามร่างสูงของคู่หมั้นหนุ่มไปทันทีที่ถูกเรียกจากอีกฝ่าย"เชิญคุณลูกค้านั่งที่โต๊ะนี้ได้เลยนะคะ ..แล้วนี่ค่ะเมนูอีกสิบนาทีดิฉันจะกลับมารับออเดอร์ใหม่อีกครั้งค่ะ!" เสียงพนักงานหญิงเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูอาหารให้ลูกค้าทั้

  • พระรามหวงรัก   บทที่ 18/2

    ภายในรถยนต์คันหรูที่ตอนนี้กำลังปกคลุมไปด้วยเงียบ ตัวรถกำลังเคลื่อนตัวไปตามถนนใหญ่ด้วยความเร็วปกติอลิสาที่ทนอยู่กับความเงียบไม่ไหวอีกต่อไปจึงหันไปเอ่ยถามสารถีหนุ่มวันนี้ของเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานตามนิสัยของเธอ"..คุณรามเขาทำอะไรอยู่เหรอคะ?" แต่ก็ช่างใจไปสักพักใหญ่เลยกว่าที่เธอจะเอ่ยถามออกไป"อ้อ คุณรามกำลังเข้าประชุมสำคัญที่บริษัทอยู่ครับเลยส่งผมมาแทน" ธนาธิปที่มองคู่หมั้นของเจ้านายหนุ่มผ่านทางกระจกมองรถอยู่เอ่ยพูดขึ้นมาด้วยความสุภาพ"ค่ะ.. ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอคะตั้งแต่ฉันมาอยู่กับเจ้านายคุณฉันยังไม่รู้จักคุณเลย?" อลิสาที่ไม่รู้จะพูดคุยเรื่องอะไรจึงเอ่ยถามชื่ออีกฝ่ายแทน"โอ้! ต้องขออภัยด้วยจริงๆครับผมมัวแต่ทำงานให้คุณรามจนลืมแนะนำตัวเลยผม..ธนาธิปครับ! เรียกสั้นๆว่าธนาก็ได้" เอ่ยจบประโยคนี้มือเรียวก็เกาท้ายทอยแก้เขินไปก่อนจะส่งยิ้มบางไปให้คนตัวเล็กที่นั่งข้างหลัง"ค่ะ คุณธนายินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะคะ" อลิสาส่งยิ้มไปให้ลูกน้องคนสนิทของพระรามอย่างเป็นมิตร ก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง "..แล้วนี่เราจะไปไหนกันเหรอคะ? ทางนี้ไม่ใช่ทางไปคอนโดของคุณรามนี่?" เสียงหวานถามออกไปอย่างไม่แน่ใจพร

  • พระรามหวงรัก   บทที่ 18/1

    บทที่ 18รักหรือแค่สงสาร?ปึง!เสียงปิดประตูดังลั่นไปทั่วชั้นสองเมื่อเจ้าของห้องตั้งใจทำมันเพื่อข่มอารมณ์หวาดหวั่นของตัวเอง ก่อนจะพาร่างบางเดินเข้ามาในห้องนอนด้วยใบหน้าเปื้อนน้ำตา..ที่พระรามพูดก่อนหน้านี้หมายความว่าไง?อีกฝ่ายรู้มาโดยตลอดอย่างนั้นเหรอ? อรอุมาได้แต่ถามกับตัวเองซ้ำๆ อย่างควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ก่อนจะใช้มือปัดของบนโต๊ะข้างหัวเตียงหล่นพื้นจนเกิดเสียงดังอีกครั้งเพล้ง!"ไม่จริง ไม่จริง! รามต้องไม่รู้สิ..รามก็แค่โกหกให้เราเลิกยุ่งกับเขาแค่นั้น ..กรี๊ด~" เอ่ยออกมาอย่างคนจิตตกก่อนจะกรีดร้องออกมาเสียงแหลม แต่ไม่นานเมื่อคิดอะไรบางอย่างได้เธอก็หยุด แล้วเดินไปเอาโทรศัพท์ที่ตกพื้นก่อนหน้านี้ที่เธอเป็นคนปัดมันทิ้งขึ้นมาเพื่อโทร.หาใครบางคน"ตรู๊ด.. ตรู๊ด.." "..." อรอุมาใช้เวลารอสายจากคนปลายสายไม่นานอีกฝ่ายกดรับสายเธอเสียงสดใส"ว่าไงคะพี่โฟร์?" เสียงปลายสายทักทายขึ้นมาทันทีพร้อมกับเสียงเจี้ยวแจ้วรอบข้างที่ดังขึ้นมาตามสายด้วย"..คุณรามเขากำลังขอเธอแต่งงาน เธอห้ามแต่งเด็ดขาดเลยนะเฟรช!" อรอุมาบอกปลายสายเสียงดัง ก่อนจะกัดปลายเล็บตัวเองไปด้วย"จะ จริงเหรอคะ?" อลิสาที่อยู่ปลายวายถามขึ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status