ตอนที่4.เกิดเรื่อง

" คุณจะไปรักกันไปปกป้องกันที่ไหนก็ไป เอาคนรักของคุณไปไกลๆฉัน ถ้าเธอเข้ามาใกล้ฉัน ฉันก็ไม่รับรองว่าเธอจะแค่เจ็บตัวเหมือนคราวก่อน ฉันมันมือตีนหนักซะด้วยสิ"

อัยญดาหมุนตัวเดินออกมา อรดีคว้าแขนเอาไว้

" คุณอัยคุณอย่าเข้าใจผิดไปกว่านี้เลยนะ ฉันกับธันมันไม่มีอะไรจริงๆ เรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว "

อัยญดาไม่สนใจ สะบัดมือของอรดีออกอย่างแรงแต่อรดียื้อเอาไว้ จนอรดีและอัยญดาเสียหลักพลัดตกสระน้ำที่อยู่ข้างๆไปด้วยกันทั้งคู่ ตู้มมมม

" อร " " อัย "

ธันวารีบกระโดดตามไปทันที เขาคว้าตัวอรดีขึ้นมาจากน้ำ เธอว่ายน้ำไม่เป็นเขาต้องช่วยเธอส่วนอัยญดาเธอว่ายน้ำเก่งเสียยิ่งกว่าปลาอีก 

อัยญดามองดูธันวาพาร่างบอบบางของอรดีขึ้นจากสระน้ำ มองดูเขาปฐมพยาบาลให้เธอเขาผายปอดร้องเรียกชื่อ ท่าทางกระวนกระวายเหมือนจะขาดใจของเขา ทุกอย่างที่เขาทำเพื่อผู้หญิงคนนั้น มันทำให้เธออยากจะจมน้ำหายไปซะ ทั้งที่บอกว่าจะตัดใจแล้วไม่สนใจเขาแล้ว แต่พอเห็นเขาสนใจคนอื่นใจของเธอก็เจ็บปวดอีกแล้ว 

ตู้มมมม

ตุลาเห็นอัยญดานิ่งอยู่ในน้ำ ไม่ยอมขึ้นมาซะที เขาก็รีบกระโดดลงไปพาเธอขึ้นมา

" แค่ก แค่ก ธะ ธัน "

ธันวากอดอรดีเอาไว้ ไม่สนใจใครทั้งนั้น 

" ปลอดภัยแล้วไม่เป็นไรแล้วนะ ผมจะพาคุณไปตรวจที่ร.พอีกรอบ "

ธันวาอุ้มอรดีขึ้นมาเขาปรายตาไปมองอัยญดาแว่บนึงแล้วรีบอุ้มอรดีจากไป

" สารเลว เมียตัวเองก็ตกน้ำเหมือนกัน แทนที่จะดู กลับไปสนใจแต่นังนั่น "

พิริญาพูดด้วยความโมโห

" แก ไม่เป็นไรนะ อัย อัย "

ทัศนีย์เขย่าตัวอัยญดาที่แน่นิ่งมองตามทางที่ธันวาอุ้มอรดีไป 

" อัย ทำไมถึงแบบนี้หล่ะลูก อัย "

อนันต์รู้ว่าลูกสาวตกน้ำก็รีบวิ่งเข้ามา ประคองให้อัยญดาลุกขึ้น

" กลับไปบ้านเราเถอะลูก กลับไปอยู่บ้านเรา มันไม่รักไม่สนก็ช่างมัน พ่อกับแม่รักลูกเสมอ "

" คุณพ่อกลับไปก่อนเถอะค่ะ หนูขออยู่ที่บ้านหลังนั้นอีกสักวัน "

อัยญดาเดินออกไปไม่หันหลังกลับมามองอีก ทัศนีย์กับพิริญาจะตามแต่ตุลาห้ามเอาไว้

" ปล่อยให้อัยได้อยู่คนเดียว จะได้คิดทบทวนให้ดี คนอย่างอัยถ้าตัดขาดได้มันจะไม่เหลือแม้แต่เยื่อใยเลย "

อัยญดาขับรถกลับบ้านเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จมองนาฬิกาตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่า ธันวายังไม่กลับบ้าน เธอนั่งรอเขาอยู่โซฟาข้างล่างอยู่มืดๆไม่เปิดไฟ จนกระทั่งตี1เขาก็ยังไม่มา จึงลุกขึ้นเข้าห้องคว้ากระเป๋าสะพายกับกุญแจรถขับรถออกไป

อัยญดามาที่ผับ สั่งเครื่องดื่มแรงๆมากระดกลงคอ ใครมาขอชนแก้วเธอก็ชนด้วยหมด จนไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว เธอรู้สึกว่าเมามากจะขับรถกลับไม่ไหว จึงเช็คบิลแล้วเดินโซเซออกมา แต่ไปได้ไม่เท่าไหร่ก็รู้สึกร้อนวูบวาบ อาา ทำไมมันแปลกๆ จึงเดินเลี้ยวไปห้องน้ำกะจะล้างหน้าให้สดชื่นซะหน่อย แต่แล้วก็ถูกมือใครบางคนมาคว้าเอาไว้แล้วผลักตัวเธอจนติดผนัง เขาโน้มตัวลงมาใกล้

" อยากหรือยังครับ อยากแล้วใช่ไหม "

อัยญดาเพ่งมองชายหนุ่มตรงหน้า คนนี้ที่นั่งข้างๆเธอคนที่ส่งแก้วเหล้าให้ แล้วคะยั้นคะยอให้เธอดื่มให้หมด เธอรำคาญเลยดื่มจนหมดแก้ว ก่อนจะเช็คบิลแล้วลุกขึ้นมา ที่เขาพูดแบบนี้ที่แท้ในแก้วเหล้ามียาอยู่แน่ๆ 

จุ๊บ จ๊วบ ปากหนาประกบลงมาบดขยี้ปากของเธอ ลิ้นดุนดันเข้าไปในโพรงปากเกี่ยวกระหวัดกัน มือก็ลูบไล้ไปที่สะโพกอวบบีบขย้ำ ก่อนจะเคลื่อนไปที่หน้าอกอวบใหญ่แล้วขยำมันอย่างมันมือ

" อือ อาา"

" นมโคตรใหญ่เลย อยากดูดแล้วสิ "

ชายหนุ่มผละริมฝีปากออกมาจ้องไปที่อกอวบใหญ่ ก่อนจะจูงมืออัยญดาเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูล็อคกลอน อัยญดาได้สติจะหนีแต่ก็ถูกคว้าเอวเอาไว้ เธอรู้สึกได้ถึงท่อนแข็งๆที่ดันสะโพกเธออยู่ เขาจับเธอให้หันหน้ามาดึงเกาะอกลง แล้วละเลงลิ้นไปที่จุกสีชมพู

" อือ ยะ หย่า อาาา"

ชายหนุ่มดูดดุนด้วยความหิวโหย อัยญดาพยายามจะดันออกแต่ต้านทานฤทธิ์ยาไม่ไหว ยิ่งถูกสัมผัสก็ยิ่งอยาก อาาอยากโดนเสียบ ชายหนุ่มล้วงเข้าไปใต้กระโปรง ลูบโหนกนูนที่แฉะออกมานอกกางเกงใน 

" อาโคตรอูมเลย แบบนี้แหละกระแทกมันส์ไม่ไหวแล้ว ขอเลียหน่อย "

อัยญดาได้สติอีกครั้งตอนที่กางเกงในถูกถอดออก เธอคิดแผนเอาตัวรอด

" เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน ให้ฉันอมให้คุณก่อนดีกว่า "

ได้ยินแบบนั้น ชายหนุ่มก็ยิ้มกว้างรีบถอดกางเกงออก ควักดุ้นยาวๆอมชมพูออกมา อัยญดาคว้าหมับใช้ลิ้นตวัดเลียหัวมนก่อนจะอมเข้าปาก

" ซี้ดด อาาดีๆ อือแบบนั้น อูยโคตรเสียวเลย"

ชายหนุ่มกระเด้าเอวเข้าปากนุ่มของอัยญดา อัยญดาอาศัยจังหวะที่เขากำลังเคลิบเคลิ้มกัดเข้าไปที่ดุ้นอย่างแรง 

" โอ้ยยยนังบ้านี่ โอยย "

อัยญดารีบวิ่งไปเปิดประตูวิ่งหนีออกไปทันที ชายหนุ่มทรุดตัวลงกุมเป้าหน้าดำหน้าแดงด้วยความเจ็บปวด

อัยญดาขึ้นมาบนรถได้ก็รีบขับออกไปอย่างไว มาถึงบ้านตอนตี3 เธอรีบเข้าห้องไปอาบน้ำพอถอดผ้าออกก็ได้ยินเสียงเคาะประตูจึงใส่ผ้าขนหนูออกมา พอเปิดประตูออกก็เจอธันวา

" คุณไปไหนมา ทำไมพึ่งกลับมาป่านนี้ "

ธันวาจะพาอรดีไปร.พแต่เธอปฏิเสธเขาเลยพาเธอไปส่งที่คอนโดแทน อยู่เป็นเพื่อนเธอสักพักเฝ้าเธอกินยาจนหลับไปเขาจึงได้กลับออกมา พอมาถึงบ้านก็พบว่าอัยญดายังไม่กลับ เขารอเธออยู่อยากจะพูดกับเธอให้เข้าใจอีกครั้งเรื่องอรดี 

อัยญดาโถมตัวเข้ากอดธันวา เขย่งเท้าไปจูบเขา ธันวาตกใจผลักออก

" คุณทำอะไร "

อัยญดาไม่ตอบ แต่กระชากผ้าขนหนูออกเผยให้เห็นร่างกายเปลือยเปล่าอวบใหญ่ทั้งบนทั้งล่าง ธันวาจ้องโหนกนูนตาไม่กระพริบ อัยญดาจับมือเขามากอบกุมโหนกนูนของเธอ ธันวาสัมผัสได้ถึงความแฉะชื้น เขาอดใจไม่ไหว โน้มลงไปประกบจูบอัยญดา กระซวกนิ้วเข้าไปในรูสวาท 

"อือ อา เสียว อาา อยากได้ใหญ่กว่านี้"

อัยญดาลูบไปที่เป้ากางเกงของธันวามันแข็งโป๊กพร้อมเสียบแล้ว ธันวาดันตัวอัยญดาออก รู้สึกถึงความปกติ หน้าของเธอแดงกร่ำเหงื่อออกประปราย ตัวร้อนผ่าว 

" อัยคุณเป็นอะไร "

อัยญดาเลิกเสื้อเขาขึ้น ตวัดลิ้นเลียหัวนมสีน้ำตาล แผล็บ แผล็บ จ้วบ

อืมมม " อัยพอก่อนทำไมคุณถึง "

อัยญดาดึงตัวธันวาไปที่เตียงพยายามถอดกางเกงเขาออก ธันวาแปลกใจกับท่าทีของเธอจึงผลักออก แต่เขาลืมยั้งมือผลักแรงไปหน่อยจนอัยญดาตกเตียง

ความเจ็บทำให้อัยญดาเริ่มได้สติกลับมาเมื่อถูกปฏิเสธ เธอก็ทั้งเสียใจทั้งโมโห น้ำตาก็พรั่งพรูออกมา

" ทำไม มีอะไรกับฉันมันน่ารังเกียจนักเหรอ อ๋อ ฉันเข้าใจแล้ว คงจะเก็บไอ้ท่อนนั่นไว้เสียบนังอรดีแค่คนเดียวสินะ อือ ฉันเข้าใจแล้ว เข้าใจ "

อัยญดาพูดทั้งน้ำตาก่อนจะคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่ลวกๆ

" มันไม่ใช่อย่างงั้น ทำไมต้องโยงไปหาอรทุกเรื่องด้วย อรไม่เกี่ยว "

อัยญดาไม่สนใจตอนนี้เธอทนแทบไม่ไหวแล้ว ยานั่นแรงเหลือเกินเธอต้องปลดปล่อย เธอคิดว่าเขาจะช่วยเธอ อย่างน้อยเราก็ยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ แต่เธอคิดผิด เขารังเกียจเธอไม่อยากแตะต้องตัวเธอ เธอหยิบกระเป๋าสะพายกับกุญแจรถออกจากห้องไป ปังง

" อัยคุณจะไปไหนอัย "

" อัยมันดึกแล้วกลับมา ผมขอโทษ"

ธันวาร้องถามตามหลัง เขาวิ่งตามเธอลงมาข้างล่างแต่ไม่ทัน เธอขับรถออกไปแล้ว กลิ่นเหล้าจากตัวเธอ เธอคงไปดื่มมาจนเมาแน่ แต่อาการผิดปกติเมื่อกี้ หรือว่าเธอจะโดนยา คิดได้แบบนั้นก็รีบกลับไปเอากุญแจรถแล้วขับตามเธอไปทันที