แชร์

ตอนที่252 ไฉอี้

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-01 21:44:34

เรือนไฉ่อี้

“ไยพระชายาถึงปล่อยนางไปง่าย ๆ เล่าเจ้าคะ สตรีผู้นี้ช่างปากดีเหลือเกิน แก้ตัวน้ำขุ่น ๆ”

เพ่ยเพ่ยถามผู้เป็นนาย พร้อมกับกล่าวตำหนิญาติผู้น้องของสามีนางอย่างออกรส นับว่าวันนี้เพ่ยเพ่ยน้อยของนางทำได้ดี ที่สงบคำมิโพล่งออกมาเสียก่อน หากนางยังรั้งอยู่ต่อก็ไม่แน่ว่าเพ่ยเพ่ยอาจสิ้นสุดความอดทนก็เป็นได้

“เด็กโง่! เจ้าจะเอาเกลือไปแลกกรวดทำไมกัน นางไม่ชอบข้ามิใช่เพราะสิ่งอื่นใดเลย นางต้องการยืนในตำแหน่งของข้า แต่มิอาจทำได้ เมื่อพลาดหวังย่อมต้องเคืองข้าเป็นธรรมดา”

“หากนางอยากเป็นพระชายา เหตุใดฉู่ต้องสู่ขอพระชายามาด้วยเล่าเจ้าคะ”

“เจ้าคิดว่าข้ากับนางแตกต่างกันหรือไม่”

“ย่อมแตกต่างสิเจ้าค่ะ พระชายาเสมือนพยัคฆ์...เอ้ย...หงส์ ส่วนนางเป็นได้เพียงนกน้อยที่อยู่ในกรงทองของบิดามารดา มีหรือจะเปรียบเทียบกับพระชายาได้”

“ฮ่า ๆ เจ้ามันช่างเจรจานักนะเพ่ยเพ่ย เอาเถอะเรื่องนี้ช่างมัน เจ้าไปบอกให้คนเตรียมรถม้า ข้าจะไปพบท่านพี่สักหน่อย”

เพ่ยเพ่ยรีบย่อกายก่อนจะก้าวเร็วหายออกไปจากห้อง จ้าวไฉ่อี้ส่ายหน้าน้อย ๆ กับท่าทางมิรู้จักโตของสาวใช้ วันนี้นางจะต้องไปหาพี่ชายทั้งสอง เพื่อหารือหลายเรื่อง เพื่อเตรียมรับมือ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่258 อภัยให้ข้าด้วย

    ภายในห้องอดีตจวิ๋นอ๋องถงมู่ฉง ข้าวของหลายอย่างถูกรื้อมากองรวมกันหน้าภาพวาด เสียงหัวเราะปนสะอื้นของหลี่เหนียงเฟย ไม่ต่างอะไรกับคมมีดที่กรีดลงบนใจของคนฟัง “ข้าจะทำลายมันให้หมด ของนางที่ท่านหวงนักหนา ข้าจะทำลายมันให้สิ้นซาก ฮ่า ๆ” ถงซื่อหลางก้าวช้า ๆ เข้าไปภายในตัวเรือน ทุกย่างก้าวดูหนักอึ้งเหลือเกิน เขาไม่คิดว่าการกลับสู่อ้อมกอดมารดาในครั้งนี้ จะเต็มไปด้วยคราบน้ำตา มากกว่ารอยยิ้มที่พึงมี ชายหนุ่มหันกลับไปมองพี่ชายกับพี่สะใภ้ ที่ก้าวตามมาช้า ๆ “ท่านแม่ ซื่อหลางกลับมาแล้วขอรับ” หลี่เหนียงเฟยที่กำลังฉีกทึ้งชุดของพี่สาว ชะงักค้างก่อนจะหันกลับไปตามทิศทางของเสียง วงหน้าที่เคยงดงามแม้ล่วงเลยวัยสาวมานาน ยามนี้เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา มือบางปล่อยให้ชุดที่ถืออยู่ร่วงลงสู่พื้น ก่อนจะถลาเข้าหาบุตรชาย หลี่เหนียงเหยใช้สองมือประคองใบหน้าหล่อเหลาเอาไว้ ก่อนจะค่อย ๆ ลูบไปทั่วใบหน้า ด้วยมิอยากจะเชื่อสายตา ว่าซื่อหลางของนางกลับมาแล้ว “ซื่อหลาง เป็นเจ้าจริง ๆ ด้วย” มือบางคว้าจับมือของบุตรชายขึ้นดู หลี่เหนียงเฟ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่257 น้องชายคนเดียว

    สิบวันต่อมา เมืองหลวง ณ จวนจวิ๋นอ๋องถงเชี่ยหลาง “ไม่จริง! มันไม่ใช่เรื่องจริง แกถงเชี่ยหลาง แกกล้าแตะต้องซื่อหลางของข้า” หลี่เหนียงเฟยพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บแค้น นางไม่อาจควบคุมตนเองให้สงบนิ่งได้อีกต่อไป ของที่ร่วงจากมือกองอยู่บนพื้น มันคือสิ่งที่นางยอมรับไม่ได้ “มิใช่เชี่ยอ๋องเจ้าค่ะ ในจดหมายนี่เขียน ว่าของกำนัลจากท่านแม่ทัพจ้าวไฉ่อี้เจ้าค่ะ” “เป็นนางเช่นนั้นรึ ฮ่องเต้ถึงขั้นส่งอสรพิษเข้าบ้านข้าเลยรึ” หลี่เหนียงเฟยไม่คิดที่จะเก็บความเกลียดชังเอาไว้ได้ ชีวิตนางเป็นรองมาโดยตลอด แม้แต่ได้นั่งในตำแหน่งเมียเอกแทนพี่สาว นางก็ยังคงเป็นเพียงตัวสำรองอยู่ดี “กำจัดพวกมันให้สิ้นซาก แล้วให้คนของเราเร่งหาตัวซื่อหลางของข้ากลับมา ข้าไม่เชื่อว่าเขาตายแล้ว หากเป็นเช่นนั้นข้าต้องได้เห็นศพ” ดวงตาแดงก่ำเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา ใบหน้าที่เคยอ่อนโยนได้เปลี่ยนไปแล้วในตอนนี้ หลี่เหนียงเฟยย่อกายลงนั่งช้าๆ ใกล้ ๆกับสิ่งที่วางอยู่บนพื้น ก่อนจะใช้สองมือประคองขึ้นแนบอก น้ำตาค่อย ๆ ไหลอาบแก้ม เมื่อนึกถึงเจ้าของมือข้างนี้ ลูกของนางจะเจ็บปวดมาก

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่256 แล้วของขวัญเล่า

    “ปกป้องพระชายา” ถงเชี่ยหลางบอกกับคนที่กำลังคุ้มกันเขาอยู่ ให้ไปช่วยเหลือภรรยาก่อน “อย่าได้ห่วงท่านแม่ทัพเลยขอรับ นางเป็นดั่งพยัคฆ์ร้าย ผู้ใดอยากทิ้งลมหายใจก็ดาหน้าเข้าหานางตาสะดวกได้เลยขอรับ” ถงเชี่ยหลางมองเห็นได้เพียงเลือนรางแล้วในตอนนี้ เขารู้เพียงว่ารอบกายของเขา มีคนของภรรยาคอยคุ้มกันอย่างแน่นหนา ชายหนุ่มพยายามมองไปยังภรรยา แต่ความเจ็บปวดกลับทวีความรุนแรงมากกว่าเดิมหลายเท่านัก เขาคือคนอ่อนแอกระนั้นหรือ “ท่านอ๋องดื่มสิ่งนี้สักหน่อยนะขอรับ เราต้องออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด” ชายหนุ่มไม่ลังเลที่จะรับมาดื่ม เพราะถึงอย่างไรเขาก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว จะอยู่หรือตายตอนนี้มีค่าเท่ากัน “ท่านพี่ไปกันเจ้าค่ะ เราจะช้ามิได้แล้ว” เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นที่ข้างหู ก่อนที่มือนุ่มของภรรยาจะคล้องกระชับท่อนแขนของเขาเอาไว้ ทั้งหมดรีบออกจากลำธาร ตรงไปยังจุดพักม้า สิ่งที่ต้องทำคือรักษาเชี่ยอ๋องก่อน พร้อมกับเตรียมรับมือศัตรูที่ทุกคนมั่นใจว่ามิได้มีเพียงเท่านี้ หากกลุ่มแรกทำงานพลาด ย่อมต้องมีผู้ติดตามเก็บกวาดงานอีกชั้น พวกเขามิอา

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่255 ค้างแรม

    “มีอะไรรึ ไยหน้าตาตื่นเช่นนี้ บ่าวคนไหนขัดคำสั่งข้ากัน อย่าได้เก็บเอาไว้เชียว”“เอ่อ...คือว่า...นี่เจ้าค่ะ”สาวใช้คนสนิทได้ยืนหยกในมือให้แก่ผู้เป็นนาย หลี่เหนียงเฟยหรี่ตาลงจนเรียวรี พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อรับหยกชิ้นงามมาถือไว้ นางไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่นางต้องทำในสิ่งที่บีบคั้นหัวใจ หลี่ชูเหมยเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของน้องชายร่วมมารดา หากเขาต้องสูญเสียชูเหมยไป คงจะเจ็บปวดไม่น้อยเลย แต่จะให้นางแลกกับการยืนอยู่บนความหวาดระแวง นางจำต้องตัดใจลงมือ“ให้นางหลับสบายที่สุด แม้ข้าจะรักนางอยู่มิน้อย แต่ข้าจะไม่มีวันให้ใครหรืออะไรมากระทบต่อความมั่นคงของซื่อหลาง”“เจ้าค่ะ”หลี่เหนียงเฟยรู้ดีว่ามันคือความเลือดเย็น แต่นางก็ต้องเดินบนเส้นทางที่ตัวนางกำหนด มิใช่ทำเพื่อคนอื่น แล้วเป็นนางเองที่ต้องทนกับความขื่นขม ดังที่นางเคยทำมาแล้วในอดีตห้าวันต่อมา ณ จุดพักม้าเมืองเสิ่น สองสามีภรรยาได้ตัดสินใจค้างแรมยังจุดพักม้า ด้วยอาการของเชี่ยอ๋องดูไม่ดีเท่าที่ควร แม้เขาจะไม่พูดแต่จ้าวไฉ่อี้ก็รู้ดี นางจึงแสร้งไม่สบายตัว ก่อนจะขอพักสักสองสามวัน แล้วค่อยเดินทางต่อ แน่นอนว่านี่คือป่วยการเมือง

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่254 ยิ้มบาง ๆ

    สวนดอกไม้ท้ายจวนร่างอวบของสตรีสูงวัย กำลังเพลิดเพลินกับดอกไม้ตรงหน้า โดยมีบ่าวคนสนิทยืนรายงานสิ่งที่นางต้องการรู้“พวกเขาจะออกนอกเมืองเช่นนั้นรึ”“เจ้าค่ะ”“ข้าจะไม่รอแล้ว ซื่อหลางของข้าจะกลับมาแล้ว มีซื่อหลางก็ต้องไม่มีเขา ลงมือตอนนั้นก็ดีจะได้ห่างไกลเราสักหน่อย”“นายหญิงโปรดวางใจ ทุกอย่างจะมิมาถึงนายหญิงอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ”“แล้วไฉ่อี้ผู้นั้นเล่า นางมีอะไรน่าสงสัยหรือไม่”“พระชายาไฉ่อี้ นางมิได้แตกต่างจากหญิงสาวสูงศักดิ์ทั่วไป รอบรู้เรื่องการวางตัว แต่มิรู้สิ่งอื่นใดนอกเหนือจากนั้นเจ้าค่ะ”“น่าสงสารที่นางต้องเอาชีวิตมาทิ้งต่างบ้านต่างเมือง งดงามฉลาด แต่นางอยู่ผิดที่เลือกผิดคน”“นายหญิง จะให้ลงมือตอนเดินทางเลยหรือไม่เจ้าคะ”“ไม่...ให้พวกเขาได้ใช้ช่วงเวลางดงามอีกสักหน่อย แล้วค่อยลงมือก็มิสาย”“เจ้าค่ะ นายหญิงสบายใจได้ บ่าวจะทำทุกอย่างมิให้ผิดพลาด”“ดี! เพราะหากผิดพลาดเช่นคราวที่แล้ว เป็นเจ้าที่จะต้องนอนในโลงแทนพวกเขา”“บ่าวทราบแล้ว”สองนายบ่าวเดินประคองกันชมดอกไม้ต่อ โดยไม่เอ่ยถึงเรื่องอื่นใดอีก เพราะถึงแม้ที่แห่งนี้จะเป็นสวนส่วนตัวของนางแต่ผู้เดียว ใช่ว่าจะไร้หูตาของคนในจวนเสมอไปทั้

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่253 ยังหายใจ

    “พี่เชี่ยหลางจะออกต่างเมืองหรือเจ้าคะ ไยข้ามิเห็นรู้เรื่องเลยเจ้าคะ”จ้าวไฉ่อี้ขมวดคิ้วเป็นปม ก่อนแหงนหน้ามองสามี ที่ยังคงยืนนิ่งมิเอ่ยสิ่งใดออกมา ทว่าอกแกร่งที่นางแนบชิดอยู่กระเพื่อมไหวคล้ายคนกำลังกลั้นหัวเราะ เพี๊ยะ! มือบางตีเบา ๆ ยังท่อนแขนของสามี ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้แก่ญาติผู้น้องของสามี“มิใช่เรื่องที่คนนอกต้องรับรู้จริงไหมแม่นางหลี่ นี่คืองานในราชสำนัก มิใช่สิ่งที่ควรแพร่งพรายออกไป”“พระชายาก็มิใช่คนในราชสำนัก”“แต่ข้าคือภรรยาและเป็นครอบครัว ย่อมมีสิทธิ์ที่จะรู้ แม่นางหลี่คงยังมิเข้าใจคำว่า ‘คนนอก’ ดีสินะ”หลี่ชูเหมยกำมือแน่นภายในใต้แขนเสื้อ นางอยากจะกระชากร่างที่แนบชิดท่านอ๋องอยู่ในตอนนี้ ออกมาตบสักฉาด แล้วค่อยกรีดใบหน้างามนั่นให้เสียโฉมไปซะ! ยิ่งเห็นการหยอกล้อที่นางมิเคยได้รับ ความโกรธกริ้วที่มีต่ออีกฝ่าย ยิ่งเพิ่มขึ้นนับเท่าทวีคูณ“สตรีมิควรยุ่งเรื่องราชสำนักนะเจ้าคะ หรือเรื่องพวกนี้ไม่เคยมีผู้ใดบอกแก่พระชายาเลยเจ้าคะ แล้วนี่ยังคิดที่จะติดตามพี่เชี่ยหลางไปอีก มิคิดว่าตนเองเป็นภาระผู้อื่นหรอกหรือเจ้าคะ”“แม่นางหลี่แกล้งมิรู้ความ หรือไม่เคยได้รับการอบรมเรื่องมารยาทอันดีกันแน่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status