บทที่11.อย่างนี้ต้องลาออก!!
แม้จะเสียดายแทบขาดใจกับเงินเดือนแสนงาม...คงไม่มีบริษัทไหนให้เธอได้มากเท่านี้ แต่หากต้องถูคุกคามจากหัวหน้างาน ที่เธอมีเงื่อนงำแอบซ่อนไว้ สิ่งที่เมรีควรทำคือการ ‘ลาออก’ เธอต้องไปให้ไกลจากอีธาน เพื่อปกปิดความลับที่แอบซ่อนไว้ และหลบหนีจากการถูกคุกคามทางเพศ...ที่ชายหนุ่มไม่เคยหยุดฉวยโอกาส หากเขามีโอกาสนั้นในมือ 1อาทิตย์กับการทำงานใกล้ชิดเขา เธอถูกอีธานจู่โจม ‘จูบ’ ถึง3 ครั้ง.แถมไม่เคยต่อต้านจริงจังสักครั้งเลย...
เหมือนที่เขาทำเมื่อสักครู่ใหญ่ๆ เป็นอีกครั้งที่ทำให้เมรีสมเพชตัวเอง
ปลายนิ้วเรียวสวยกดแป้นพิมพ์รัวๆ หน้าเธอเคร่งเครียดเสียจนหยางที่เดินผ่านต้องหยุดมองซ้ำ
การ์ดหนุ่มไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังประตูปิดลง...เขามีธุระต้องรีบไปเอาผลตรวจ DNA
และเมื่อกลับมา...สิ่งที่เขาเห็นคือบรรยากาศอึมครึม!!
หยางโน้มตัว เขาชะโงกดูที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของเมรี
“หือ...&rdq
บทที่11.อย่างนี้ต้องลาออก!! แม้จะเสียดายแทบขาดใจกับเงินเดือนแสนงาม...คงไม่มีบริษัทไหนให้เธอได้มากเท่านี้ แต่หากต้องถูคุกคามจากหัวหน้างาน ที่เธอมีเงื่อนงำแอบซ่อนไว้ สิ่งที่เมรีควรทำคือการ ‘ลาออก’ เธอต้องไปให้ไกลจากอีธาน เพื่อปกปิดความลับที่แอบซ่อนไว้ และหลบหนีจากการถูกคุกคามทางเพศ...ที่ชายหนุ่มไม่เคยหยุดฉวยโอกาส หากเขามีโอกาสนั้นในมือ 1อาทิตย์กับการทำงานใกล้ชิดเขา เธอถูกอีธานจู่โจม ‘จูบ’ ถึง3 ครั้ง.แถมไม่เคยต่อต้านจริงจังสักครั้งเลย...เหมือนที่เขาทำเมื่อสักครู่ใหญ่ๆ เป็นอีกครั้งที่ทำให้เมรีสมเพชตัวเองปลายนิ้วเรียวสวยกดแป้นพิมพ์รัวๆ หน้าเธอเคร่งเครียดเสียจนหยางที่เดินผ่านต้องหยุดมองซ้ำการ์ดหนุ่มไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังประตูปิดลง...เขามีธุระต้องรีบไปเอาผลตรวจ DNAและเมื่อกลับมา...สิ่งที่เขาเห็นคือบรรยากาศอึมครึม!!หยางโน้มตัว เขาชะโงกดูที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของเมรี“หือ...&rdq
“ปุบๆ” เมรียกมือตบไปตามกระโปรงไล่คราบฝุ่น หลังเก็บทำความสะอาดห้องรกๆ ของเจ้านายจนสะอาดเอี่ยม เธอเก็บที่ดูดฝุ่นกลับเข้าที่เดิม บ่นเสียงสุดเซ็ง เมื่อต้องทำงานนอกเหนือหน้าที่ “คนอะไร สกปรกจริงจัง” หญิงสาวเดินเลยไปยังห้องน้ำส่วนตัวของอีธาน “ดีนะ ไม่สกปรกเหมือนห้องนอน” เธอบ่นเบาๆ เมื่อภายในห้องน้ำ แตกต่างกับห้องนอนเล็กของเขาลิบลับ สายน้ำเย็นๆ ช่วยให้เธอคลายร้อน แต่หน้ามันย่องแบบนี้ คงไม่สามารถโผล่ออกไปให้ใครเห็นได้ สภาพของเธอตอนนี้ หากมีคนนอกเห็น คงได้เกิดเรื่องเข้าใจผิดอีกแน่ๆผมเรียบกริบบนศีรษะยับยุ่ง เสื้อผ้าก็เช่นกัน มันยับแทบจะดูไม่ได้เป็นเพราะเธอผุดลุก ผุดนั่ง เก็บทำความสะอาดห้องนอนของเขาจนเหนื่อยเมรีปลดพวงผมออกมาจากโบครอบผม เธอใช้มือสาง ให้สภาพยับเยิน ดูดีขึ้น แต่ก็ยังไม่ดีเท่าตอนที่เดินเข้ามาหญิงสาวถอนใจแรงๆ เธอกวาดตามองหาอุปกรณ์บางอย่างที่ช่วยให้เธอดูดีเหมือนเก่า‘หวี’ หญิงสาวพอยิ้มออก เมื่อสิ่งจำเป็นสำหรับการสางผม วางอยู่ในชั้นใกล้ตัว เธอฉวยหวีอันนั้นขึ้นมาหวีผมตัวเองช้าๆ พวงผมสลวยเงางาม แผ่สย
บทที่10.สิงห์เฒ่าออกโรง “คุณนาย...ดูเหมือนว่าผมจะไม่เห็นข่าวฉาวของไอ้ตัวแสบมาสักระยะแล้วนะ”อรัญ จางในวัยเจ็ดสิบปี เขายังดูไม่แก่เพราะศรีภรรยาคอยดูแลสุขภาพให้ หนุ่มใหญ่เปรยเบาๆ ก่อนจะยกแก้วน้ำชาขึ้นจิบ“คุณก็...ลูกโตแล้วนี่คะ อีธานน่าจะพอรู้ตัว เลยไม่สร้างเรื่องให้คุณปวดหัวไงคะ”ถึงจะวางมือ ก้าวลงจากแท่น แต่คนกุมอำนาจตัวจริงก็ยังเป็นอรัญอยู่เช่นเดิม“ผมว่าไม่ใช่หรอก...มันต้องมีอะไรแน่ๆ” สัญชาตญาณร้องบอก ต้องมีอะไรที่บุตรชายปิดบังไว้มัทนาเสยกแก้วน้ำชาขึ้นจิบ เธอแสร้งทำเป็นไม่สนใจคำพูดของสามี สายตามองเลยไปบนท้องถนนที่คลาคล่ำไปด้วยรถยนต์ยี่ห้อดัง เมื่อทั้งสองคนนั่งอยู่ใจกลางประเทศฝรั่งเศส เป็นการเที่ยวแบบยาวๆ ไม่มีอะไรมาคอยกวนใจ“สายของคุณนายไม่ส่งข่าวเรื่องไอ้ตัวแสบมาบ้างรึ?” อรัญเอ่ยถาม เขาพอรู้มาว่าการ์ดคนใดคนหนึ
บทที่9.ลูกฉัน ลูกเธอ?!! ลูกใคร? “ฉันจะไม่ถามเธอนะเมรี...แต่ขอให้รู้ไว้ ฉันยังสงสัยไม่เสื่อมคลาย...ว่าอันอันเป็นลูกใคร?”อีธานเปรยระหว่างการทำงาน เขาไม่ได้พูดตรงๆ เขาเปรยให้หล่อนคิด เขาไม่เคยหยุดคิดสักนาที หลังจากจำได้ว่าเมรี...คือผู้หญิงคนนั้น“บอสเลิกคิดได้เลยค่ะ...อันนาเป็นลูกของดิฉันกับสามี” แม่ลูกหนึ่งตอบเสียงแข็งเสียงหัวเราะดังกังวาน มันดังยาวนานและเสียดหัวใจเมรีแทบจะขาดรอนๆอีธานหยุดหัวเราะ เขาหรี่เปลือกตาลง ตอนที่พูด “สามีไม่มีตัวตนของเธอนั่นเหรอ?” หากชายหนุ่มไม่รู้อะไรเลย เขาคงเชื่อหล่อน แต่นี่ ประวัติส่วนตัวของเมรี หยางจัดการหามาให้เขาอ่านทบทวนแล้ว ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้เรื่องที่เมรีอุปโลกน์ผู้ชายคนหนึ่งเข้ามามีส่วนในชีวิต ไม่มีใครเอ่ยถึงผู้ชายคนนั้น และแม้แต่เจ้าตัวเองยังไม่เคยปริปากถึง...หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปาก ไม่อย่างนั้นอีธานคงได้ยินเสียงร้องวี๊ดของเธอ
บทที่8.ถ้าไม่ยอมก็จะปล้ำ ในนาทีนี้ไม่มีใครอารมณ์ดีเกินอีธาน CEO หนุ่มนั่งทำงานอย่างมีความสุข ประตูหน้าห้องของเขาเปิดกว้าง เพราะกำลังรอการมาของใครบางคน...ชายหนุ่มชำเลืองมองโต๊ะทำงานใหม่เอี่ยมที่ถูกนำมาตั้งไว้ตรงทางเข้าห้องของเขาเมื่อสามสิบนาทีที่แล้ว เป็นคำสั่งด่วนที่หยางต้องวิ่งจนขาขวิดเพื่อสนองความต้องการของเจ้านายหนุ่ม“มีงานอะไรอีกมั้ยล่ะ?” ไม่น่าเชื่อ เขาใช้เวลาเกือบ2ชั่วโมงในการทำงานที่คงค้างแต่...กลับไร้เงาคนที่กำลังรอ เมื่อคำสั่งด่วนส่งตรงถึงหล่อน เขาไม่คิดว่าเมรีจะปอดแหกถึงเพียงนี้อีธานวางปากกา เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ เตรียมจะอ้าปากถามลูกน้องคนสนิท แต่บังเอิญสายตาจับภาพความเคลื่อนไหวด้านนอกได้คนที่เขารอ...มาถึงสักที “เธอใช้เวลานานเกินไปนะ สำหรับการเดินทางจากชั้น3 ขึ้นมายังชั้น11”เสียงห้วนห้าวกล่าว เมรีสะดุ้ง เธอกำลังมองหาที่ทางตัวเอง
บทที่7.ค้นหา... อีธานนั่งเงียบ ตลอดระยะเวลาที่รถยนต์คันโปรดของเขาวิ่งห่างออกมาจากบ้านเมฆาไกร...ท่าทีของเขาดูนิ่งๆ แต่ภายในใจกำลังร้อนรน เขาเริ่มสะกิดใจบางอย่าง...มีความสงสัยค้างคาอยู่ในหัว...เป็นไปได้หรือไม่? หากการที่เขากับเมรีมีความสัมพันธ์ทางกายกันครั้งนั้น...จะทำให้หล่อน ‘ตั้งท้อง’ชายหนุ่มย้อนนึกถึงความหลัง มันนานจนเขาเกือบลืมรายละเอียด...แต่...เมื่อมานั่งทบทวนซ้ำ มีอัตราความเป็นไปได้สูง...ครั้งนั้น เขาไม่ได้ใช้คอนดอม!!“หยาง...สืบประวัติแม่ของอันอันให้ที”เสียงทรงอำนาจร้องสั่ง เวลานี้เขาต้องการรู้ปูมหลังของเมรี รู้แบบทุกซอกทุกมุม รู้ลึกถึง ‘ความลับ’ ที่หล่อนพยายามปกปิดไว้“ครับ” การ์ดหนุ่มรับคำหลังสั่ง อีธานก็เงียบไปตลอดทาง เขาเผลอตัวฝัน!! ฝันว่าตนเอง...เป็นปะป๊า ที่อันนาอยากเจอ...&