Short
รักเรานั้นร่วงโรย

รักเรานั้นร่วงโรย

By:  หลางเทียนเป๋ายุ๋นCompleted
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
21Chapters
3.0Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

"คุณอัน ยืนยันจะเปลี่ยนชื่อใช่ไหมคะ? ถ้าเปลี่ยนชื่อแล้ว ทั้งวุฒิการศึกษา เอกสารรับรอง รวมถึงพาสปอร์ต จะต้องเปลี่ยนใหม่ทั้งหมดนะคะ" อันหนิงพยักหน้า "ยืนยันค่ะ" เจ้าหน้าที่ยังคงโน้มน้าวต่อ "ผู้ที่บรรลุนิติภาวะแล้วเปลี่ยนชื่อจะมีขั้นตอนที่ยุ่งยากมากทีเดียว อีกอย่างชื่อเดิมของคุณก็เพราะมากอยู่แล้ว เก็บไปคิดดูอีกทีดีไหมคะ?" "ไม่คิดแล้วค่ะ" อันหนิงเซ็นชื่อลงไปบนเอกสารยินยอมเปลี่ยนชื่อ "รบกวนด้วยนะคะ" "โอเคค่ะ ชื่อที่เปลี่ยนใหม่คือ...เซี่ยงหยวน ถูกต้องนะคะ?" "ใช่ค่ะ" เซี่ยงหยวน บินออกไปยังที่ที่ไกลแสนไกล

View More

Chapter 1

บทที่ 1

Half a month before my wedding with Eric Bartholomew, he suggested a pre-wedding trip.

As usual, I couldn't turn down any of his wishes.

We went skiing in the snowy mountains and raced the lions on the grasslands. We even boated down the Serra River.

We wrapped up our trip by watching the sunrise on the peak of Mount Arietta.

Eric clicked the shutter on his camera when the sun peeked through the horizon. At the same time, someone gave me a hard push from behind, causing me to fall and roll down the cliff.

I sustained grave injuries from that incident.

I woke up again in an empty hospital room. All I could hear was the halting conversations outside the door.

"We need the most experienced surgeon to lead the surgery. Every detail must be attended to. We can't afford any slip-ups. Got it?

"By the way, sever her tendons too. This way, she can't leave the manor. She'll be kept in the dark!"

That voice belonged to Eric, my fiancé. Who was he referring to? Was he talking about a spy sent by the other packs?

Indeed, cutting off the tendons of a spy was the best decision.

"Alpha, Derrina is the most powerful Gamma in the pack! If we sever her tendons, she won't be able to participate in any battles. It'll be a huge loss for the pack!"

After a pause, the doctor cautiously added, "I know that you're thinking of adopting your cub with Phyllis Miller, but that cub takes after your looks! Gamma will definitely find out with just one glance!"

A resounding slap echoed outside the door. Eric growled furiously, "I'm the Alpha! All you need to do is obey me!"

I had just sat up in bed when the doctor's words knocked the air out of me, making me slump back down.

The two men stopped talking when they heard the sounds in the room. I hurriedly closed my eyes when I heard them push the door open. I pretended to be in a coma.

I felt someone caressing my cheek and smoothing the strands of my hair that had clung together from the sweat.

That familiar hand was once a source of warmth for me, but now, I found it disgusting.

I clutched tightly onto the bed sheet, nearly digging my nails into my palm as I tried my best to suppress my anger and pain.

Eric let out a tender yet fake sigh. He slowly began, "That's why I want you to sever her tendons. That's the only way I can get her to stay in the dreamy castle I built for her. She will never find out that I have another family in the castle next to it. It's a perfect plan, don't you think?

"Even if she's a Gamma who can't fight in battles, she will still be a venerable wife of the Alpha.

"My love for her has never changed, but it's my duty as a man to acknowledge Phyllis and our cub. Got it?"

He sounded so righteous, as though he had no choice but to betray and inflict pain on me.

The doctor sighed. "My honorable Alpha, I shall obey your orders. Everything will go as you wish."

Eric finally removed his hand from my cheek. He opined, "Derrina recovers fast. So, up her dosage of special anesthetic before my wedding with Phyllis. She can't wake up that day. Only then will my plan go smoothly."

Eyes widened, the doctor warned him in a trembling voice, "Alpha, you know that overdosing on the special anesthetic might lead to brain damage for a Gamma. She might even end up in a coma forever! This is no joke."

I instinctively clenched my fist under the blanket.

The special anesthetic in question was only applied to vicious Rogues, whose aggressive tendencies were a ticking time bomb, possibly hurting the weaker werewolves in the pack at any time.

I had led a research team from the pack to develop this special anesthetic over five years.

How ridiculous and ironic was it to fall victim to my own invention?

Eric dismissed the doctor's concern with a wave of his hand. "So what? No matter what happens to Derrina, she'll still be my wife. She will remain the most revered being in the pack.

"I'm doing this to spare her the pain when she wakes up. It's for her own good. Am I right?"

The doctor shook his head in exasperation and sighed. Then, he hurried out of the room.
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

default avatar
Doo Dee
เรื่องราวน่าสนใจ
2025-04-02 21:55:29
0
default avatar
Stella Machano
ปลดล็อคตอนเถอะค้าง
2025-04-02 15:03:48
0
21 Chapters
บทที่ 1
นี่เป็นแผนที่เธอสร้างให้ตัวเองในอนาคตเธอจะไปจากที่นี่โดยสมบูรณ์อันหนิงถาม "ขอโทษนะคะ ฉันไปเปลี่ยนชื่อพาสปอร์ตตอนนี้ได้เลยไหมคะ?""ได้ค่ะ นี่เป็นเอกสารรับรองการเปลี่ยนชื่อของคุณ คุณถือไปที่ช่องเปลี่ยนชื่อพาสปอร์ตชั้นล่างได้เลยค่ะ"อันหนิงเปลี่ยนชื่อพาสปอร์ตด้วยระยะเวลาที่รวดเร็วที่สุดแต่เอกสารอื่นๆ ทั้งวุฒิการศึกษา ทะเบียนบ้าน เธอยังไม่ได้เปลี่ยนชื่อถึงยังไงซะ อีกหนึ่งอาทิตย์ให้หลังเธอก็จะไปจากที่นี่พร้อมกับพาสปอร์ตเล่มใหม่อยู่แล้ว งั้นก็ทิ้งตัวตนในอดีตไว้ที่นี่ตลอดกาลก็แล้วกัน เพราะเธอไม่ต้องการมันอีกแล้วเธอถือพาสปอร์ตเล่มใหม่ออกจากโถงสำนักงาน ฝั่งตรงข้ามก็คือแลนมาร์คของเมือง Hบนหน้าจอยักษ์เป็นตึกสูงระฟ้า กำลังฉายบทสัมภาษณ์พิเศษของเผยซือเหนียน ซีอีโอของเชิ่งซื่อกรุ๊ปพิธีกรสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวเล็กๆ ของเขา ก็ถามยิ้มๆ ว่า "ประธานเผย ดิฉันสังเกตว่าคุณเอาแต่จับๆ ลูบๆ แหวนที่นิ้วอยู่ตลอดเวลา แต่ว่า...ก็ดูหมือนจะเป็นแค่แหวนธรรมดาๆ ทั่วไปนะคะ มีอะไรพิเศษหรือเปล่าคะ?"เผยซือเหนียนยิ้มอย่างอ่อนโยน ยกมือขึ้นชูให้เธอดู "นี่เป็นแหวนแต่งงานของผม""อ๊ะ? ขอโทษค่ะ ฉันนึกว่าระดับคุณ
Read more
บทที่ 2
"ฉันถอดออกมาแล้ว""นี่มันเป็นแหวนที่ฉันทำขึ้นเอง เป็นเครื่องยืนยันถึงความรักของเราเลยนะ เธอถอดมันทำไม?"อันหนิงบอกปัด "ช่วงนี้ฉันอ้วนขึ้น ใส่แล้วมันแน่น"เผยซือเหนียนได้ยินแบบนั้น ก็สีหน้าดีขึ้นหน่อย เขากลับมายิ้มบางๆ "งั้นวันหลังฉันเอาไปปรับขนาดที่ร้านทำเครื่องประดับ""ค่อยว่ากันแล้วกัน""จริงสิ อะไรอยู่บนโต๊ะ?"เผยซือเหนียนชี้ไปยังกล่องใส่เครื่องประดับที่แสนประณีตซึ่งวางอยู่บนโต๊ะ ด้วยความตื่นเต้น "อาหนิง ของขวัญที่เธอซื้อให้ฉันหรอ?"อันหนิงพยักหน้า "ใช่"ข้างในนั้น บรรจุเงินก้อนเล็กๆ เอาไว้เธอหลอมแหวนแต่งงานของพวกเขา แล้วใส่มันไว้ข้างในทว่าเผยซือเหนียนกลับดีใจมาก "วันนี้เป็นวันอะไรหรือไง? อาหนิงถึงเป็นฝ่ายซื้อของขวัญให้ฉัน?"หัวใจของอันหนิงเย็นวาบขึ้นมาอีกครั้ง"วันนี้...เป็นวันครบรอบวันแต่งงานของเรา"สีหน้าของเผยซือเหนียนย่ำแย่ลงในเสี้ยววินาทีเขาโอ๋อันหนิงในเชิงเอาใจ "ขอโทษน้าอาหนิง ช่วงนี้ฉันงานยุ่งมากจริงๆ ไม่งั้นคืนนี้เราออกไปกินข้าวกันดีไหม? ฉันจะจองร้านอาหารเดี๋ยวนี้...""ไม่ต้องหรอก ฉันกินมาแล้ว""งั้นฉันพาเธอไปดูวิวกลางคืน? ไปเดินเล่นริมแม่น้ำดีไหม?""ฉัน
Read more
บทที่ 3
เผยซือเหนียนลนลานทันที เขารีบขึ้นหน้าเข้ามาดูสถานการณ์ "อาหนิง เป็นอะไร?"อันหนิงอาเจียนจนหมดไส้หมดพุง ใช้เวลาอยู่นานกว่าจะกลับมาหายใจได้สะดวกเธอไม่อาจเข้าใจทำไมเผยซือเหนียนที่รักเธอมากมายขนาดนั้นถึงได้นอกใจได้ลงคอเขาไม่กลัวว่าเธอจะรู้หรอ?หรือจะบอกว่า เขาคิดว่าตัวเองสามารถปกปิดได้ดี มีปัญญาจะซ่อนเร้นความจริงนี้จากเธอได้ตลอดไป?ลมในยามค่ำคืนพัดเข้ามาหนึ่งระลอก ช่วยให้ความคิดของอันหนิงกระจ่างแจ้งมากขึ้นเผยซือเหนียนถามเธอ "ไม่เป็นไรนะอาหนิง? ถ้าไม่สบายฉันจะพาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย""ไม่ต้องหรอก สงสัยว่ามื้อค่ำอาจจะกินของเน่าๆ เข้าไป""งั้นพรุ่งนี้เธอมาหาฉันที่บริษัท แล้วเรากินข้าวด้วยกัน"อันหนิงแค่นหัวเราะเสียงเย็นจะให้ไปดูนายกับหลินจิ้งแสดงจินตลีลาในห้องทำงานกันหรือไง?จู่ๆ เธอก็นึกอยากลองใจเขาขึ้นมา"ก็ได้ งั้นพรุ่งนี้เช้าฉันไปบริษัทกับนาย นั่งทำงานกับนาย จากนั้นกินข้าวด้วยกัน พอตอนเย็นเราค่อยกลับบ้านพร้อมกัน"เผยซือเหนียนไม่คาดคิดมาก่อนว่าเธอจะตกลง สีหน้าก็เริ่มแสดงความหนักใจ "แต่ช่วงนี้งานฉันยุ่งมาก อาจจะอยู่กับเธอไม่ได้ตลอดเวลา""งั้นนายก็ทำงานของนายไป ฉันจะนั่
Read more
บทที่ 4
หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ ทั้งสองคนก็ไปบริษัทพร้อมกันแต่อันหนิงขยะแขยงเบาะข้างคนขับเกินจะควบคุม จึงดึงดันไปนั่งเบาะหลัง"ฉันเมารถ นั่งเบาะหลังยังดีหน่อย เพราะเปิดหน้าต่างได้ลม"เผยซือเหนียนจึงไม่ได้บังคับเธอต่อ "เอางั้นก็ได้ ฉันจะพยายามขับให้นุ่มหน่อย"เมื่อถึงหน้าประตูบริษัท เผยซือเหนียนก็วิ่งเหยาะๆมาเปิดประตูรถให้เธอเมื่ออันหนิงลงจากรถ ก็ถูกจับตามองโดยเหล่าพนักงานที่กำลังเข้างานกันในเวลาคับขันอีกครั้งมีผู้บริหารระดับสูงสามสี่คนวิ่งเหยาะๆ เข้ามา แล้วประจบ "คุณนายมาด้วยหรอครับ? ประธานเผยพร่ำบ่นให้ฟังทุกวันว่าคุณนายชอบดื่มชานม ผมก็เลยไปซื้อมาให้ครับ"อีกคนก็พูดขึ้นว่า "ขนมผมก็ไปซื้อมาด้วย เพราะคุณนายชอบมินิเค้ก"เผยซือเหนียนด่ากึ่งเล่น "พวกคุณอย่าขุนเพิ่มเชียว ตอนนี้อาหนิงก็อ้วนขึ้นนิดหน่อย จนแหวนแต่งงานยังใส่ไม่เข้าแล้ว""ประธานเผยพูดผิดแล้วครับ ดูยังไงคุณนายก็ผอมมาก ถ้าใส่แหวนไม่ได้ แสดงว่าปัญหาอยู่ที่แหวน โดนน้ำแล้วหดแหงๆ!""ไปไกลๆ จะประจบสอพลอก็ให้มันเนียนหน่อย นี่จะออกนอกหน้าไปไหม? เงินที่ไหนโดนน้ำแล้วหด!""นายนั่นแหละไม่เก็ท ประธานเผยรักคุณนายขนาดนี้ ขอแค่คุณนายแฮปปี้
Read more
บทที่ 5
อันหนิงพูด "เพื่อนของฉันคนนึง พาสปอร์ตหายน่ะ เลยถามฉันว่าจะทำใหม่ยังไง"เผยซือเหนียนรีบสาวเท้าไปสองก้าว แล้วกอดเธอแน่น "ตกใจหมดเลย ฉันก็นึกว่าเธอจะไปต่างประเทศ แล้วไม่พาฉันไปด้วย"อันหนิงเบี่ยงหน้าหนีอยากจะอ้วกบนตัวของเขามีกลิ่นคาวๆ เลี่ยนๆ อบอวลไปทั่วผสมปะเปกับกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงเผยซือเหนียนลูบหลังให้ฉันอย่างปวดใจ "พวกนั้นให้เธอกินอะไรอีก? เมื่อกี้ฉันเพิ่งจะสั่งไปหยกๆ ว่าสองสามวันนี้เธอท้องไส้ไม่ดี ให้ดูแลเธอดีๆ...รอเดี๋ยวนะ ฉันจะไปจัดการพวกนั้นให้หมด!"คราวนี้อันหนิงออกแรงทั้งหมดที่มีผลักเขาออก"คุณอยากจะจัดการใครก็เชิญ แต่อย่าเอาแต่พูดว่าทำเพื่อฉันจะได้ไหม?!"เผยซือเหนียนถูกเธอระเบิดใส่กระทันหันจนทำอะไรไม่ถูก "อาหนิง เธอโกรธฉันหรอ? เพราะวันนี้ฉันยุ่งกับงานทั้งวันจนไม่มีเวลาอยู่กับเธอใช่ไหม?"เขาว่า "งั้นเอางี้ พรุ่งนี้ฉันจะเลื่อนงานทั้งหมดออกไป แล้วจะอยู่กับเธอคนเดียว โอเคไหม?"อันหนิงโมโหจนหัวเราะออกมา"อยู่กับฉันคนเดียว?""ใช่ กับเธอคนเดียว"อันหนิงสูดหายใจเข้าลึก แล้วพ่นออกมาทีละคำ "หวังว่านายจะทำได้อย่างที่พูด"ตกเย็นวันนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อยู่ๆ ก็มีฝนตก
Read more
บทที่ 6
ข้อความของหลินจิ้งยังเด้งเข้ามาไม่หยุด[หลินจิ้ง : จริงสิ ให้คุณดูอะไรนี่ (รูปภาพ) นี่เป็นผลตรวจของฉัน ฉันท้องล่ะ]อันหนิงขยายรูปภาพดู จนในที่สุดก็เห็นตัวอักษาที่อยู่ด้านหน้าสุดของผลตรวจได้อย่างชัดเจน[อายุครรภ์ 8 อาทิตย์, เสี่ยงแท้ง][หลินจิ้ง : เมื่อวานเราทำกันที่ดาดฟ้าไปหลายรอบ ลองทำกันจนครบทุกท่า อาจจะเพราะรุนแรงไปหน่อย เบบี๋ก็เลยมีภาวะเสี่ยงแท้ง เฮ้อ ต้องโทษเขานั่นแหละ เห็นบอกว่าตอนอยู่ที่บ้านนอนกับคุณที่ไม่ต่างอะไรกับผักปลาแล้วมันไม่มีความรู้สึก พออยู่กับฉันก็เลยอยากทำอะไรที่มันเร้าใจสักหน่อย][หลินจิ้ง : หมอบอกว่า ไม่ว่าจะเก็บเด็กไว้หรือเอาออก ก็ต้องได้รับการยินยอมจากพ่อของเด็ก ฉันก็เลยต้องเรียกเขาลงมา ยังไงซะ ถ้าเทียบกันระหว่างเรื่องลำไส้กับลูกแล้ว ลูกก็ต้องสำคัญกว่าหน่อย คุณว่าจริงไหม?]อันหนิงเรียกรถออกจากโรงพยาบาลไปเองเธอไปยังสำนักงานกฎหมายแห่งนึง"สวัสดีค่ะ ฉันอยากให้ทางคุณช่วยร่างใบหย่าให้ฉันหน่อยค่ะ"เธอไม่ได้ต้องการอะไร ทางทนายก็น่าเชื่อถือผ่านไปครึ่งชั่วโมง เธอก็ได้เอกสารหย่าในฉบับสมบูรณ์มาแล้วทนายบอกเธอว่า "ไม่ต้องให้ฝ่ายชายเซ็นชื่อ แค่แยกกันอยู่ครบสองปี
Read more
บทที่ 7
อีกสามวันก็จะถึงวันที่ต้องขึ้นเครื่องหลินจิ้งส่งรูปเผยซือเหนียนกำลังปิ้งย่างอยู่ริมทะเลมาให้[หลินจิ้ง : เพื่อเป็นการฉลองที่ฉันมีลูกให้เขา ก็เลยให้รางวัลด้วยการพามาพักร้อนที่มัลดีฟ~ เขาบอกว่าฉันอุ้มลูกอยู่ก็ลำบากพอแล้ว เลยให้ฉันนอนรอกินอย่างเดียว]อันหนิงไม่ได้ตอบกลับ เธอแค่นัดเพื่อนสนิทไม่กี่คนมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งเพราะยังไงซะ อาจจะไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกแล้วการรวมตัวกินข้าวกันครั้งนี้ อันหนิงมีความสุขมากอีกสองวันก่อนจะขึ้นเครื่องหลินจิ้งส่งรูปที่เผยซือเหนียนกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ แต่หนังสือเล่มนั้นชื่อว่า "คู่มือเลี้ยงเด็กปฐมวัย"[หลินจิ้ง : คุณพ่อมือใหม่ให้ความสนใจกับการศึกษาของลูกสุดๆ เขายังเป็นแค่ก้อนเนื้อในท้องฉันอยู่เลย แต่คุณพ่อก็เริ่มคุยกับเขาผ่านท้องของฉันทุกวัน]อันหนิงยังคงไม่ตอบกลับ เธอไปธนาคาร แล้วเอาเงินในบัญชีทั้งหมดแลกเป็นเงินปอนด์ จากนั้นก็ปิดบัตรธนาคารทุกใบอีกหนึ่งวันก่อนขึ้นเครื่องครั้งนี้หลินจิ้งส่งวิดีโอมาในคลิป เป็นการแสดงดอกไม้ไฟริมทะเลที่สุดแสนโรแมนติกหลินจิ้งซึ้งจนร้องไห้ออกมา ส่วนเผยซือเหนียนก็กอดเธอพร้อมกับปลอบอย่างอ่อนโ
Read more
บทที่ 8
เผยซือเหนียนวางสาย ไม่ได้รู้สึกถึงความผิดปกติแต่อย่างใดส่วนหลินจิ้ง ก็ดูจะไม่ค่อยแฮปปี้สักเท่าไหร่ "วันเวลาที่พี่เป็นของฉันแค่คนเดียวมันผ่านไปเร็วจนใกล้จะจบลงแล้ว ต่อจากนี้ก็ต้องกลับมาหลบๆ ซ่อนๆ อีกเหมือนเดิม"เผยซือเหนียนได้ยินแบบนั้น ก็บอกหล่อนด้วยน้ำเสียงที่แฝงตักเตือน "ห้ามทำให้อันหนิงรู้สึกได้ถึงความผิดปกติเด็ดขาด ไม่อย่างงั้นเธอรู้ดีว่าจะต้องเจอกับอะไร"หลินจิ้งบีบน้ำตา "ค่ะๆๆ รู้แล้วค่ะ พี่พูดเป็นล้านรอบแล้ว"เผยซือเหนียนเห็นหล่อนเหมือนจะร้องไห้ ก็ก้มหน้าโอ๋หล่อนนิดหน่อย "คนท้องเขาไม่ให้ร้องไห้กัน มันจะส่งผลไม่ดีกับลูกนะ""ก็พี่ดุฉัน""งั้นพี่จะไถ่โทษ ด้วยการซื้อกระเป๋าให้เธอ ชอบรุ่นไหนล่ะ?"หลินจิ้งเงยหน้าขึ้น "เรากลับบริษัทกันเถอะ ก่อนที่พี่จะกลับบ้าน เรามาทำกันอีกรอบ"เผยซือเหนียนไม่ค่อยเห็นด้วยนัก "ฉันบอกอาหนิงไปแล้วว่าอีกสองชั่วโมงจะถึงบ้าน ไม่ทันหรอก""พี่ก็บอกว่าระหว่างทางรถติดสิ ถึงยังไงทางด่วนมาสนามบินมันก็ติดจริงๆนี่นา..."เผยซือเหนียนดูนาฬิกาข้อมือ ยังคงลังเลอยู่หลินจิ้งจึงโอบรอบคอของเขาทันที แล้วจูบลงบนริมฝีปากของเขาแรกเริ่มเผยซือเหนียนดันหล่อนนิดหน่อย
Read more
บทที่ 9
หลินจิ้งหง็อยจนเงียบไปทั้งตำแหน่งคุณนายเผยทั้งสมบัติของเผยซือเหนียนสักวันนึงจะต้องเป็นของเธอ คิดการใหญ่ใจต้องนิ่ง ครั้งนี้จะอดทนไปก่อนเผยซือเหนียนไม่ได้กลับบ้านตอนกลางวันมาสักพักใหญ่ๆ ได้แล้ว เขายืนอยู่ในวิลล่าที่คุ้นเคย ความห่างหายไปนานทำให้เกิดความรู้สึกแปลกและไม่คุ้นในขณะเดียวกัน ที่ใครๆ พูดว่า คู่รักถ้าไม่ได้เจอหน้ากันสักพัก พอกลับมาเจอกันจะรู้สึกเหมือนเพิ่งแต่งงานใหม่ คงจะเป็นเพราะแบบนี้ล่ะมั้ง"อาหนิง ฉันกลับมาแล้ว" เขาเรียกชื่อของเธอ ขายาวๆ สาวผ่านสนาม เข้าไปยังห้องรับแขกต้นไม้ใบหญ้าในสวนถูกตัดแต่งจนเป็นระเบียบ เฟอร์นิเจอร์ภายในบ้านยังถูกรักษาไว้ในสภาพเดิม แต่ทุกที่สะอาดเอี่ยมไร้ซึ่งฝุ่น บ่งบอกได้ถึงนิสัยและรสนิยมของเจ้าของบ้านทั้งหมดนี้เป็นหยาดเหยื่อของอันหนิงเผยซือเหนียนอยากจะกอดเธอ จากนั้นพูดว่า "เหนื่อยแล้วที่รัก" แต่ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอ เขาจึงไปหาคนงานที่จ้างแบบรายวันแล้วสอบถาม "คุณนายล่ะ? ออกไปข้างนอกหรอ?"ปกติเวลานี้ อันหนิงต้องอยู่บ้านถึงจะถูกคนรับใช้มองหน้ากันไปมา ไม่มีใครบอกได้ว่าเธอไปไหน "ไม่ทราบเลยค่ะ วันนี้พวกเราไม่เห็นเธอตั้งแต่
Read more
บทที่ 10
เผยซือเหนียนยิ่งคิดก็ยิ่งลนลาน เขากลัวว่าเธอจะทำไปโดยอารมณ์ชั่ววูบ ออกไปนอนโรงแรมของใช้ไม่ครบครัน ที่กลัวว่านั้นคือเธออาจจะประมาทเมื่อออกไปใช้ชีวิตคนเดียว หรือเดินเล่นไหนต่อไหนแล้วไม่มีเงินใช้ เขานั่งลงบนชิงช้าโดยอัตโนมัติ ล็อคอินเข้าบัญชีธนาคารแล้วเริ่มโอนเงินให้เธอเขากดโอนไปเท่าไหร่ก็ไม่ทันได้มอง รู้แค่ว่าตัวเองใส่เลขศูนย์ไปหลายตัว เพราะกลัวว่าเธอจะลำบากถ้าต้องออกไปอยู่เองข้างนอก หารู้ไม่ว่าเธอไม่ต้องการให้เขาเลี้ยงดูมาตั้งนานแล้วไม่ช้าสายจากเจ้าหน้าที่ธนาคารก็โทรเข้ามา "คุณเผยคะ ธุรกรรมของคุณล้มเหลวทั้งหมดค่ะ"เผยซือเหนียนที่อยู่ท่ามกลางความเสียศูนย์และสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอีกต่อไป ก็ถามไปทันที "จำนวนเงินกับจำนวนครั้งเยอะเกินไปใช่ไหม? ผมยืนยันตัวได้ว่าผมเป็นคนทำธุรกรรมเองทั้งหมด ถ้าต้องการยืนยันตัวตนหรือเซ็นชื่อ ผมจะทำให้ทันที ผมต้องการโอนเงินให้ภรรยาของผม"เขาจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่เป็นคนโอนเงินให้อันหนิงด้วยตัวเองคือเมื่อไหร่ ราวกับว่านานมาแล้วที่ความมั่งคั่งกับสถานะที่สูงส่งทำให้เขาทอดทิ้งเรื่องเล็กๆ น้อยๆ มากมายนี้ไปวันครบรอบวันแต่งงานก็จ้างบริษัทออแกไนซ์มาช่วย
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status